ปฏิลูบการศึกษาก๊อก 2
>> เรื่องการศึกษาไม่ว่าจะดูมุมไหน กลายเป็นหนังเรื่องยาวที่น่าเห็นใจ แต่ก็มิรู้ว่าจะจัดการให้ดีขึ้นเร็วขึ้นได้อย่างไร ในเมื่อมันยุ่งอย่างกับลิงแกะแห แต่เมื่อมีภาระหน้าที่เกี่ยวข้องก็ต้องพิจารณาไปตามเนื้อผ้า ได้รับหนังสือโครงการศึกษาสภาพการศึกษาไทยในอนาคต 10-20 ปี เป็นรายงานการศึกษา สภาพปัจจุบัน ปัญหา และแนวโน้มบริบทการเปลี่ยนแปลงสังคมโลกและสังคมไทยภายใต้กระแสโลกาภิวัฒน์ มีหลายหมวด 6-7 เล่ม จะเอาไปฝากครูอึ่งอ่านแล้วเก็บไว้ที่โรงเรียนมงคลวิทยาดีกว่า อิ อิ
ช่วงปลายเดือนที่ผ่านมา สภาการศึกษาแห่งชาติ เอาผู้ทรงคุณวุฒิทุกสาขาไประดมสมองประลองปัญญาที่พัทยา 3 วัน ผมติดรายการอื่นไปไม่ได้ วันนี้จึงต้องมาตั้งใจฟังบทสรุปว่าเขาจะเอายังไงกันแน่ กับการปฏิรูปการศึกษารอบใหม่
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ ดูมีความตั้งใจสูงมากที่จะขมวดปมกลไกทางการศึกษาให้เดินหน้าไปอย่างมีความหวัง พยายามเร่งรัดไปแล้วหลายเรื่อง การประชุมวันนี้มีผู้รู้มากมาย ความเห็นก็กระจายฟุ้ง หลายท่านเสนอข้อคิดเห็นที่น่าสนใจ.. เรื่องการศึกษาถ้ายกมาทั้งดุ้นก็น่าเบื่อ เอาหอมปากหอมคอก็แล้วกันนะครับ กระโดดไปกระโดดมาบ้างก็จับใจความเอาก็แล้วกัน อิ อิ
: ผลการประเมินภายนอกอุดมศึกษาของ สมศ.
สถาบันที่อยู่ในขั้นไม่ได้รับรอง 8.1 %
สถาบันที่ยอมรับแบบมีเงื่อนไข 44 %
สถาบันที่มีมาตรฐานเป็นที่ยอมรับ 47.7 %
: ปัญหาคุณภาพครู คณาจารย์ และบุคลากรการศึกษา
· ผู้มีความสามารถไม่เลือกอาชีพครู
· ขาดแคลนครู
· ครูไม่ได้รับการพัฒนาอย่างเป็นระบบและเพียงพอ
· ครูมีภาระอื่นนอกเหนือจากการสอนมากเกินไป
· ขาดธรรมาภิบาลในระบบแต่งตั้ง โยกย้าย และพิจารณาความดีความชอบ
ศ.ดร.เกรียงศักดิ์ เจริญวงศ์ศักดิ์
อภิปรายว่า ระบบการศึกษาขาดแรงจูงใจ ครูที่ตั้งใจ ทำงานดี มีความรับผิดชอบสูง จะได้รับการพิจารณาความดีความชอบพอๆกับบุคลากรประเภทชะลอหลังยาว เห็นควรว่าน่าจะสร้างระบบการแข่งขันกันทำความดี มีการจัดเกรด วัดเกรด ตรงไปตรงมา ทำให้เกิดบรรยากาศกระตือรือร้นในการที่จะขับเคลื่อนงาน ยกตัวอย่างฟุตบอลอังกฤษเก่ง เพราะเขามีการแข่งขันทั้งปี ถ้าเอาประยุคใช้กับการศึกษาจะดีไหม การคัดเลือกคนดีคนเก่งให้ได้ทำหน้าที่ตามสมควรกับความสามารถ สุดท้ายน่าจะมีแผนเชิงรุก เรียงลำดับเรื่องหน้าหลังให้ดี
: ประด็นเกี่ยวกับครู มีนโยบายจูงใจให้คนเก่งมาเรียน แต่ต้องผ่านการประเมินทั้งตอนที่เข้าเรียนและภายหลังจากที่จบการศึกษา ถ้าทำได้ตามที่ตั้งมาตรฐานไว้จะบรรจุตำแหน่งให้อย่างแน่นอน มีการพูดถึงครูพันธุ์ใหม่ พัฒนาครูพันธุ์เก่า จะจัดอบรมทั้งผู้บริหารและครูผู้สอนทั่วประเทศ จะไม่จับครูมาเข้าโรงแรม เอานักขี้โม้มาพูดๆๆๆแล้วก็จบ คราวนี้จะเปลี่ยนวิธีการใหม่
: ประเด็นการทำวิทยฐานะครู มีคนพูดกันมาก ครูทิ้งเด็ก คราวนี้จะมีโครงการคืนครูให้เด็ก ผลงานทางด้านวิทยฐานะต้องสัมพันธ์กับการเรียนของเด็กด้วย ไม่ใช่ครูไปโลดแต่เด็กอ่านหนังสือไม่ออก อย่างนี้มันก็จะวิทยะแบบโหล่ยโท้ย นะสิ
: มีผู้กล่าวถึงเรื่อง “จ่ายครบจบแน่”
เรื่องเปิดให้มีการร้องเรียนความเป็นธรรมอย่างกว้างขวาง
การสอบสวนให้ทำจากภายนอก
แทนการสอบสวนที่ทำจากภายใน
สอบๆเจี๊ยะๆ แล้วก็จบกลบเกลื่อนปัญหา
เรื่องการบรรจุ การโยกย้าย ต้องไม่ให้มารมาแทรกแซง
ควรผดุงความชอบธรรม และมีธรรมภิบาลให้ได้
: ราชบัณฑิต ศ. สุมน อมรวิวัฒน์
เสนอประเด็นที่ผมชอบมาก
“การปฏิรูป วิธี ปฏิรูป“
ควรทำกระบวนการคู่ขนาน
ผู้รู้ระดับเซียนก็ทำหน้าที่ในส่วนของตนเองไป
ในขณะเดียวกันก็ควรให้คนที่จะถูกปฏิรูปเขาได้มีโอกาสคิดบ้าง
เขาอยากคิด อยากทำอะไร ฟังเขาบ้าง ถามเขาบ้าง
คนเรามีสติปัญญากันทั้งนั้น
ถ้าไม่กระจายความรับผิดชอบ จะเกิดการมีส่วนร่วมได้อย่างไร
: คุณหมออำพล จินดาวัฒนะ
เสนอเรื่องปฏิรูปการศึกษาเป็นเรื่องของคนทั้งแผ่นดิน
กระทรวงศึกษาทำคนเดียวไม่สำเร็จหรอก
อย่าให้กระทรวงฯแบกภาระคนเดียว
อย่าให้ปัญหาวนเวียนอยู่เฉพาะในวังจันทรเกษม
เรื่องสำคัญๆเรื่องยากๆควรทำนอกกระทรวง
คิดนอกระบบราชการได้หรือไม่
โหย ประเด็นมันเยอะมาก ล้วนแต่น่าปวดกะโหลกทั้งนั้น จะเสนอให้บริหารแบบเฮฮาศาสตร์ก็เกรงถูกเตะ ..ขืนเล่าไปทั้งหมดคืนนี้ไม่ต้องกินข้าวกัน ซื้อไส้กรอกรมควันมาแล้วนะ ตับบดก็ซื้อมา ขนมปังก็มีแล้ว
เจ้าจิถามพ่อกินข้าวแล้วยัง
ก็จะกินทั้งมึนๆนี่แหละ
อร่อยหรือเปล่าก็ไม่รู้
เฮ้อ! อ้าว! ลงท้าย อิ อิ สิถึงจะถูก
บ๋าย บาย
Next : 36 ปี กรมวิชาการเกษตร » »
10 ความคิดเห็น
กำลังจะเสนออย่างที่ อ.สุมนเสนอครับ พอดีอ่านเจอ
คือว่าะไรที่ยุ่งเกินไป ห่วยเกินไปนั้น แก้ไขไม่ได้ แต่สร้าง parallel track (กระบวนการคู่ขนาน) ได้ ถ้ายังคิดเหมือนเดิม ทำเหมือนเดิม ผลก็เหมือนเดิมครับ หวังจะเปลี่ยนผลลัพท์ ก็ต้องลองทำแบบที่แตกต่างออกไป
องค์กรที่ใหญ่เกินไป ปัญหาเยอะ อาจแก้ได้โดยการแยกเป็นหน่วยเล็กๆ ลดความซับซ้อนของปัญหาลง
ศธ.มุ่งผลิตบัณฑิตที่มีปริญญา ดัชนีชี้วัดทุกอย่าง มุ่งไปทางนั้น บ้านเมืองเราไม่ได้ต้องการคนมีปริญญาหรอกครับ มีปริญญาแล้วห่วยทำอะไรไม่เป็นเลยก็ถมเถไป เราต้องการคนที่เรียนรู้เป็น และกล้าเผชิญความจริงอย่างกล้าหาญ/ไม่หลอกตนเองต่างหากครับ
ว่าแต่ว่าครูบาเสนออะไรครับ อิอิ
เมื่อไหร่อาชีวะจะมีโครงการคืนครูให้นักเรียนเหมือน สพฐ.บ้างนะคะ
เพราะตอนนี้รู้สึกว่าภาระงานของครูส่วนมากจะเป็นงานอื่นที่ไม่ใช่งานสอน
พอมีงานทีไร ก็ต้องทิ้งเด็ก สงสารเด็กค่ะพ่อ
แต่เด็กทุกวันนี้มันดีใจที่ครูไม่ว่าง ตีปีกเหมือนไก่เลยละคะ
มิมละหมั่นไส้ลูกศิษย์จัง
เฮ้อ…อ้าว ต้อง อิอิ ซิถึงจะถูก
เขาแย่งกันยกมือ แข่งกันพูด จนเราไม่มีสิทธิ์
ได้แต่เสนอในใจว่า
1 เรื่องการศึกษา ที่มุ่งคิดแต่จะอย่างโน้นอย่างนี้
โดยไม่คำนึงถึงตัวเนื้อแท้ที่เป็นอยู่ว่ามันพร้อมจะแก้ได้เลยหรือ คนป่วยหนัก หมอยังบำรุงด้วยอาหาร ให้เลือด ให้อะไรๆมันแข็งแรงพอที่จะผ่าตัดได้ สิ่งที่จะทำ มีอุปสรรค ปัญหา จะแก้ไขอย่่างไรมันถึงจะเป็นไปได้ จุดนี้ต้องตีให้แตก ไม่ใช่เอาโจทย์ฝันหวานมาครอบลงไปๆๆ
2 รัฐฯไม่กล้าหาญพอที่จะผ่าตัด ระบบเลี้ยงต้อยคนโหลๆไว้ ชั่วยังไงก็ย้ายให้ไปชั่วที่อื่นอีก ถ้าเป็นงานเอกชนเจ๊งไปไม่รู้กี่ตลบแล้ว อยากเสนอให้สอบคัดผู้บริหารใหม่ทั้งหมด
3 เรื่องอุบาทก์ ล้วงลูก สาระพัดสารเพ แก้ไม่ตก ตัวนี้ไม่มีใครกล้าพูด หรือพูดพร่ำแต่ธรรมภิบาลชุ่ยๆ จะย้ายจ่ายเป็นแสนๆ จะเลื่อนตำแหน่งจ่ายเป็นอะไรก็ไม่รู้ มันก็ถูไถไปอย่างนี้แหละ ผลการประเมินก็อย่างที่เห็นๆ เตี้ยลงสาละวัน ยังมีหน้า่มาว่าเขาประเมินเข้ม โธ่เอ๋ย
4 เรื่องรวมศูนย์(บ้าอำนาจ ) วันนี้มีคนพูดตรงๆ (เจ้าแก้ไม่ได้หรอก น้ำยาเพียงแค่นี้ ควรกระจาย จ่ายแจก ให้โจทย์มันลงสู่ภาคประชาคม)
5 เอาตัวสร้างปัญหามาแก้ปัญหา เฮ้อ อ้าว อิอิ สิถึงจะถูก
อาชีวะ ลูกเมียน้อย อย่าพูดมาก เรียกร้องมาก
ทำไป หมกเม็ดไป อยู่ไปวันๆ อย่าเรื่องมาก อย่าให้เด็กตีกันบ่อยนัก
ทุกตำแหน่งมันสั่นคลอนง่ายหนูเอย
แม้แต่รัฐมนตรีก็เปลี่ยนบ่อยจนจำชื่อไม่ได้
นโยบาย ระบบ มันไม่ต่อเนื่อง ใครขึ้นมาพอทำท่าจะนั่นนี่ไปแล่ว
มันไวจนหมาลืมเห่าเครื่องบิน
สรุปรวมๆ มันก็ไอ้แค่นั้นแหละ สมัยหนึ่งทางใต้เผาโรงเรียนระเบิดระเบอ
ไม่ทราบเพราะมั่นไส้การบริหารการศึกษารึเปล่า
ที่น่าเห็นใจก็มาก ที่น่าเบื่อกับพวกเล่นตลกก็ไม่น้อย
ไปปลูกต้นเอกมหาชัยดีกว่า
คุณอัมราเพิ่งกลับจากสวิทเมื่อเย็นนี้
โทรคุยกัน บอกว่า ชาวบ้านเคลียพื้นที่ถนนไว้แล้ว 2 กม.
แต่ยังไม่ชอบใจเท่าไหร่ อยากจะปลูก 2 ข้างทางเข้าวัดมากกว่า
สงสัยว่าจะได้ไปลำพูนอีกหลายรอบ อิอิ
กำลังจะประชุม อ.ก.ค.ศ.จัดการข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษาที่ขี้เกียจไม่ทำงาน ไม่อยู่สำนักงาน ร้องเรียนคนอื่นเป็นว่าเล่น ไม่มีใครกล้าจัดการเพราะกลัวถูกร้อง เคยพิจารณาให้ครึ่งขั้นเมื่อปีที่ผ่านมา นึกว่าจะร้องไม่ร้องแต่เห็นบ่นน้อยใจว่าขอความเป็นธรรมจาก อ.ก.ค.ศ.ก็ยังไม่ได้ ผมกำลังจะหมดวาระในเดือนนี้จึงมีการเสนอมาให้จัดการกรณีหนีราชการ ทิ้งทวนก่อนจาก ไม่รู้จะเก็บไว้ทำซากอะไร เฮ้อ..อ้าว…อิอิ
อมิตรพุทธ
อยากให้ รร ของลูก คืนครูให้หนูจัง ครูทำงานนอกเหนือจากการสอนมาก ถึงชั่วโมงใส่ให้ๆ ลูกอย่างเดียว 8โมงเช้า ถึง 4โมงเย็น ในห้องเรียนลูกตอบได้ทั้งหมดเหมือนหุ่นยนต์ ลูกออกจากห้องเรียน สะโหลสะเหล กลับถึงบ้าน ลืมสิ่งที่ครูใส่ให้ เมื่อเช้าบอกแม่ว่า เพิ่งจำสิ่งที่ครูใส่ให้อย่างเข้าใจ และได้ทั้งหมด หลังจากที่ได้ กินอาหารที่แม่จัดให้และนอนพักสมองทั้งคืนแล้ว ทำไงหนอให้ลูกได้มีโอกาสเรียนอย่างไม่รีบยัด ครูรีบใส่ๆๆ ให้ได้รับการเรียนรู้จากสถานการณ์จริง อะไรก็บอกเชิงประจักษ์ ลูกตาลอยละสิ วาดวิมานในอากาศ อ้าว …..เกือบลืม อิอิ
พ่อแม่ ควรทำหน้าที่ครูสอนพิเศษเสียเอง อิอิ
ชอบจังครับกับที่ว่า …
“การปฏิรูป วิธี ปฏิรูป“
.. ที่มันแหง็กๆๆๆ ไปไม่ถึงไหนก็เพราะปฏิรูปแบบเพ้อฝันไม่ติดดิน หรือไม่ก็ปฏิรูปแบบเล็งกระเป๋าของใครบางคนบางกลุ่มมากเกินไปนี่แหละ .. โธ่ .. Well Gum !
มาตามอ่านแล้วสองสามรอบ..ยังมืนไม่พอ..รออ่านหนังสือที่ครูบาจะเอามาฝากค่ะ(อุ๊บอิ๊บซะเลย)
กะว่า..ให้มึนซะให้เข็ด
พรุ่งนี้จะมีคณะมาดูงานที่โรงเรียน เห็นบอกว่าเป็นโครงการเร่งด่วน..อิอิ
แบ่งความมึนให้ไปมั่งท่าจะดีนะคะ ฮ่าๆๆ