เรื่องนี้โป๊

อ่าน: 4008

(ซื้อเสื้อหล่อเสื้อสวยแล้วมาเก๊กท่าถ่ายรูป)

>> เด็กต่ำกว่า 18 ปี อ่านได้ >>

^^ สมัยก่อนเรียกอะไรแปลกประหลาดๆว่าปาฏิหาริย์ สมัยนี้เรียกปรากฏการณ์หรือไม่ก็เทคโนโลยี ไปเที่ยวถนนสายดอยอินทนนคราวนี้เป็นอะไรที่ลงตัวอย่างเหลือเชื่อ บอกไม่ถูก ก่อนเดินทางฝนพรำตั้งแต่ออกย่างเท้า บรรยากาศชุ่มฉ่ำเย็นบาย ความรู้สึกผ่อนคลาย เพราะไม่มีหมายกำหนดการใดมารึงรัด ลองหาเวลาว่างๆชวนคนที่รู้ใจไปไหนๆก็ได้ที่มีเวลาอิสระ แบบโลกทั้งใบยกให้นายคนเดียวดูนะครับ ว่างตัว ว่างใจ ไปแบบเบาๆ แล้วจะได้รู้สึกที่ปล่อยวางผ่อนคลายได้วิเศษสุด คนเราก็..จะอะไรกันนักกันหนา ถึงจะทุ่มและเททั้งปีทั้งชาติก็เทไม่หมดหรอก

^^ ดีใจที่จะได้ไปชมภูสูงยามฝนฉ่ำน้ำท้นป่า ประวัติความหนาวเย็นทำให้ไม่อาจละเลยเสื้อกันหนาว มงคลวิทยาทัวร์รอบรู้เสมอ มีการบอกกล่าวกันล่วงหน้า ดีใจหลายที่อุ้ย ครูอึ่ง อาราม และหลานๆมาด้วย ถ้าครบเครื่องต้นทาง กลางทาง ปลายทางจะไปไหนเสีย การแซวกันระหว่างทางจิตใจผ่องใสเฉ่งวับๆ ถ้ารู้สึกสนุกตั้งท่าไว้แต่แรกเริ่ม เมื่อเผชิญอะไรก็เป็นไปในทางที่ดีหมด ยังไงก็ได้ ยังงั้นก็ดี.. ลงท้ายแซวเรื่องกิ๊กของอุ้ย เป็นอะไรๆที่น่ารักมาก

^^ จุดแรกแวะตลาดริมทางท่ามกลางฝน

อุ้ยใส่งอบ กางร่ม เดินชมตลาดแฉะ

เป็นบรรยากาศที่ตื่นตามีลีลาตลาดที่แปลกออกไป

ฝนก็เรื่องของฝน คนก็เรื่องของคน เดินชนกันไปมา

แม่ค้าขายของอุตลุด เห็ดเผาะอ่อนๆราคาถ้วยละ 150-180 บาท

น้ำหนักสัก 2-3 ขีด คิดเป็นกิโลประมาณ 500 บาท

เจอเนื้อแลนหนังลายๆสับมาเป็นชิ้นๆนึกว่างู

เจอลูกผึ้งอ่อน เลยช่วยซื้อ

ได้มะม่วงอร่อยมาถุงหนึ่ง

^^ พอใจแล้วก็เดินทางต่อ มีซาลาเปาร้อนๆคอยเสริมพลังงานทดแทนไม่อั้น รถเราเอง โชเฟอร์คนเราเอง คำว่าเอง เอง นี่นะ มีความหมายมาก ชมทิวทัศน์ไป คุยกันไป เห็นว่าตรงไหนดี เลี้ยวขวับเข้าไปเลย เรามายืนอยู่ท่ามกลางละอองไอน้ำที่ปลิวมาจากน้ำตก เสียงน้ำกระโจนโขดหินต่อเนื่องโครมโครม แดดอ่อนๆ ลมเบาๆ เด็ดดอกยางหมุนติ้วปลิวลงน้ำตก ภาพสวยๆอย่างนี้ไม่มีวาสนาอยากจะพบเห็น ถ้าจะดูน้ำตกเต็มหน้าผาต้องมาหน้านี้ คนน้อย ถนนว่าง ถ่ายรูปได้สนุกสะดวก


^^ เดินตามขั้นบันไดลงมา 20 ก้าว มีร้านกาแฟสดดูดีที่สุดในโลก โต๊ะเก้าอี้ มุมนั่งชมวิว เกาะอยู่หน้าผา ท่ามกลางออกซิเจน แดดอ่อนอุณหภูมิประมาณ 22 องศา มีกาแฟอุ่นๆในมือสักถ้วย นั่งคุยกับอุ้ยกับครูอึ่งครูอาราม หลาน 2คน เกาะกันแจ คนหัวโตเดินเสาะหามุมกดชัตเตอร์ เมื่อทุกคนมาพร้อม ซาลาเปาปาร์ตี้ก็มาอีกรอบ

^^ บรรจุทุกสิ่งจนจุใจ เดินทางต่อ ทั้งรถทั้งคนสดชื่นทั้งคณะ รถไต่ระดับขึ้นไปหาหมู่มวลเมฆที่ลอยมาคอยต้อนรับ ฝนหยุดแล้ว ฟ้ายังสลัวด้วยทะเลเมฆ รถวิ่งฝ่าเมฆที่เย็นชื้น มองแทบไม่เห็นทาง เปิดกระจกโผล่หน้าไปคว้าเมฆ นั่นก็หมายว่าเรามาอยู่ ระดับเมฆลอยฟ่องที่เรามองเห็นจากเบื้องล่างนั่นเอง สูดอากาศใหม่เปลี่ยนอากาศเก่า เป็นการฟอกกายใจ รถยังบึ่งขึ้นดอยสูงต่อไป ขึ้นไปอยู่ยังจุดเหนือหมู่เมฆฝน

^^ การขึ้นดอยหน้าฝนสิ่งที่กังวลคือน้ำหล่นฟ้านั่นแหละ แต่พวกเราวาสนาดี มีเทวดาคอยอุปถัมภ์ ฟ้าเปิดให้แดดทะลุออกมา เป็นบรรณาการจากสวรรค์ เริ่มเดินเก็บภาพที่โอกาสหายากนี้ เรามายืนอยู่จุดที่สูงกว่าใครๆในประเทศนี้ ใครจะมาอ้างว่าฉันหัวสูงอยู่สูงไม่ได้หรอกนะ วันนี้คณะสกุลเฮอยู่สูงกว่าใครๆ

^^ วันที่พิเศษอย่างนี้

อยากจะนั่งเฉยๆทวนความหลัง

เมื่อครั้งนั่งเบียดกับคนที่รู้ใจ

รำลึกคร่ำครวญในอก..รอหน่อยเถิดหนาคนดี

นาทีนี้ช่างแปลกเหลือเกิน

อากาศ 9 องศาตอนเช้า

สายมาอุณหภูมิเพิ่มขึ้นๆ 10-15-20 องศา

อย่ากระนั้นเลย ถอดเสื้ออาบแดดดีกว่า

เหตุการณ์โป๊กลางดอยอินทนนจึงเกิดขึ้น

จะมีใครสักกี่คนที่มานั่งแก้ผ้ากลางลานหญ้า

คงเห็นหลักฐานจากสื่อที่คนหัวโตเสนอแล้วใช่ไหมครับ

(ใครคิดว่าแก้ผ้าบนดอยอินทนนง่ายก็ลองดู นะขอรับ)

^^ อุ้ยเดินมาคุยด้วย

มีนกป่าสีสวยตัวหนึ่งมากระโดดวนเวียนอยู่ใกล้ๆ

หลังจากนั้นชวนกันไปป่าหิมพานฝั่งตรงกันข้าม

ป่าสูงชื้นที่เป็นแหล่งผลิตน้ำมาหล่อเลี้ยงโลก

มอสที่เย็นชื้นเป็นเครื่องกลั่นหยดน้ำติ๊งๆ

มีสะพานไม้ทอดยาวคดเคี้ยวให้เที่ยวชมตามจุดต่างๆ

ความอลังการของป่า แสงแดดที่เป็นใจ

อากาศเย็นสบายจนไม่อยากกลับ

ขอบคุณเจ้าหน้าที่อุทยานช่วยกันดูแลป่าไม้เหล่านี้

^^ ว่าจะมาทวนความหลัง กลับแบกเอาความประทับใจกลับจนแอ่น ได้เวลาบ่ายคล้อยลงดอยเข้าเมือง แวะชิมข้าวซอย วิ่งๆไปเจอศิลปินชั้นครู ปั้นช้างตัวเบ้อเร่อเป็นบ้าน ช่างคิดได้น่ารักจริงๆ ก่อนจะเข้าเมือง เจอชาวบ้านนั่งจ้องจับแมงมัน เราแวะดู..เจ้าแมงมันเป็นเช่นนี้เอง ที่อีสานก็มีแต่ไม่รู้จัก ปัดกวดให้ไก่ปลากินเป็นอาหาร แต่คนเหนือถือว่าเป็นเมนูชั้นสุดยอด ได้ชิมแล้ว อร่อยจริงๆด้วย

^^ จะไปเที่ยวบริเวณพืชสวนโลกก็ไม่ทันเสียแล้ว จึงชวนกันไปทวนความหลังที่ร้านถนอมโภชนาที่ข้างกำแพงเมือง ร้านนี้เหมาะกับคนที่จะมาทานข้าวอย่างเดียว จะมาดื่มเฮฮาแต่งสายเดี่ยวรองเท้าเตะ ร้านไม่ยินดีต้อนรับ ลองสั่งอาหารไทยๆมีน้ำพริกกะปิมาชิมด้วย รสชาติคงเดิม ที่คงเส้นคงว่าคือไม่เผ็ด ลิ้นฝรั่งชิมได้สบาย มาเที่ยวนี้เกิดกติกาสากลในหมู่ชาวเรา

< ใครเลือกร้านคนนั้นจ่าย

< อุ้ยจะมาขอดูลายมือ จับมือไว้ไม่ได้หรอก

< ถ้าจะทวนความหลังต้องทำครบสูตร

< ชวนที่รักมากินข้าวจะให้สาวเจ้าออกกะตังได้ยังไง

< อุ้ยก็ ..

« « Prev : ว่าด้วยเรื่องกิ๊ก

Next : ต่อล้อต่อถ้อย » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

11 ความคิดเห็น

  • #1 krupu ให้ความคิดเห็นเมื่อ 18 พฤษภาคม 2009 เวลา 16:06

    เกือบไปแล้วซิคะ พ่อ
    เกือบโดนอุ้ยแต๊ะอั๋งซะแล้ว อิอิ
    ว่าแต่พ่อใส่น้ำหอมอะไรเนี่ยะ
    พักนี้เนื้อหอมจัง
    ฮิ๊ว………………
    :P

  • #2 น้ำฟ้าและปรายดาว ให้ความคิดเห็นเมื่อ 18 พฤษภาคม 2009 เวลา 17:46

    โป๊จริงๆซะล่วย แต่ยังไม่เท่าไหร่ แค่ท่อนบนเอง อิอิอิ

  • #3 จันทรรัตน์ ให้ความคิดเห็นเมื่อ 18 พฤษภาคม 2009 เวลา 17:49

    อิอิ….ใครอยากรู้เทคนิครักษากิ๊กไว้ให้อยู่หมัด ต้องเรียนจากครูบา..

    ปล. จับมือไว้ไม่ให้ล้วงกระเป๋าตังค์ แต่ไม่สำเร็จ….

  • #4 sutthinun ให้ความคิดเห็นเมื่อ 18 พฤษภาคม 2009 เวลา 18:08

    ครูปูเอ๊ยเอาแป้งโป๊ะก็พอแล้ว

  • #5 sutthinun ให้ความคิดเห็นเมื่อ 18 พฤษภาคม 2009 เวลา 18:08

    เบิร์ดเอ๊ย มีกี่คนที่ไปถอดเสื้อบนดอยอินทนน แค่นี้ก็ปลิ้มจะแย่แล้ว

  • #6 sutthinun ให้ความคิดเห็นเมื่อ 18 พฤษภาคม 2009 เวลา 18:10

    วันนี้โดนทาบทามให้เป็นกรรมการแห่งชาติ สาขาผลิตกำลังคน ของกระทรวงสาธารณะสุข
    นึกถึงหน้าอุ้ย และพวกเราสายการศึกษาของกระทรวงนี้
    จึงรับปากเขาไป ผลเป็นประการใดจะแจ้งให้ทราบนะอุ้ยนะ

  • #7 handyman ให้ความคิดเห็นเมื่อ 18 พฤษภาคม 2009 เวลา 18:53

    อ่านแล้วสนุก
    อ่านแล้ว  อยากทำบ้าง
    อ่านแล้ว อยากอ่านอีก

  • #8 dd_l ให้ความคิดเห็นเมื่อ 18 พฤษภาคม 2009 เวลา 20:04

    ค่ำนี้ฝนตกหนัก  โชคดีที่ตอนเช้าวันนี้ฝนไม่ตกรับเปิดเทอมใหม่
    ความสุขจากทัวร์เรียนรู้กับครูบา ทำให้วันนี้มีกำลังเดินยิ้มทักทายเด็กๆ ได้ทั้งวัน
    และที่สำคัญ..สงสัยต้องใช้เทคนิคแม่ไก่ดีดลูกไก่บ่อยๆ ค่ะ ^___^
    กลับมาทุกอย่างเตรียมพร้อมอย่างเรียบร้อย..
    อย่างนี้ไม่ให้รักทีมงานได้จะไดนะคะพ่อครูฯ..อิอิ

  • #9 จอมป่วน ให้ความคิดเห็นเมื่อ 18 พฤษภาคม 2009 เวลา 20:10

    อ. แฮนดี้  ฝึกถอดเสื้อให้เด็กๆดูที่สวนป่าก่อน  แล้วก็มาถอดที่เจมส์กระสันต์  คราวนี้แค่ถอดบนยอดดอยก็เรื่องเล็กแล้วหละ  อิอิ

  • #10 sutthinun ให้ความคิดเห็นเมื่อ 18 พฤษภาคม 2009 เวลา 20:44

    ถอดเสื้อ ดีกว่าถอดใจ อิ อิ

  • #11 krupu ให้ความคิดเห็นเมื่อ 19 พฤษภาคม 2009 เวลา 11:05

    แด่… แด… แด… แด๊…
    ดี๊… แด… ดี๊… แด… แด่น… แด๊น….
    :P


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่


*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word


Main: 0.81252503395081 sec
Sidebar: 0.047389984130859 sec