ลานสวนป่า

>> ก่อนหน้านี้เล่าแล้วว่า ร้อนๆๆๆ จนแทบสุก รอกอดบอกว่า 40.5 องศา อากาศอบอ้าว คนอึดอัด สภาพแวดลอมเหี่ยวเฉาำ ก่อนหลับหมอเจ๊มากระซิบว่านัดเดินป่า 6.00 น. จึงตื่นแต่เช้ามาเจอชาวคณะพร้อมเพรียงดีมาก จึงพาเดิน ๆ ชมนกชมไม้ อธิบายไปเรื่อย ๆ ว่าทุกอยู่ที่เห็นที่เป็นไปล้วนเกิดจากน้ำมือมนุษย์ทั้งสิ้น เดินกลับมาได้เวลาทานก๋วยจั๊บ ยังคุยกับรอกอดว่า..วันนี้มีลมพยับพโยม เมฆคล้อยต่ำ อาจจะมีฝนก็ได้ ว่าแล้วชวนหมอจอมป่วนแย่งทานซาละเปากัน

>> เมื่ออากาศไม่เป็นใจให้ออกไปศึกษานอกสถานที่ คณะก่อการดีปรึกษากันว่า จะหาเรื่องตะลุมบอนกันในอาคารนี่แหละ รายการตักปลาในอ่างจึงเกิดขึ้น ..เขาจับเอาพวกแก่เกินแกงในนั่งวงใน มีคุณหมอจอมป่วน พระอาจารย์Handy ป้าจุ๋ม ท่านรอกอด ผม เด็ก ๆ นักศึกษาล้อมวงนอก คุณสุชาดาบอกว่าให้พวกเราเล่าประสบการณ์เรียนรู้ของแต่ละคน ผู้ฟังท่านใดสนใจประเด็นใจก็ยกมือขอไมค์ได้ แต่ดูเหมือนเวลาจะไม่เป็นใจ เพราะแต่ละคนท้าวความหลังกินเวลาไปถึงมื้อเที่ยง ถ้าจะต่อตอนบ่ายความสนใจก็ไม่ต่อเนื่องแล้ว จึงละเว้นไว้ในฐานะที่ว่าเคยได้ยินเล่าว่ามายังงี้  สนใจก็ไปติดตามอ่านในบล็อก

>> ช่วงบ่ายปล่อยให้นักศึกษาทำการบ้านของกิจกรรมกลุ่ม

เช่นการแสดงมื้อค่ำกับการเตรียมนำเสนอวันกลับ

..มาที่นี่ เจออะไร รู้อะไร คิดอย่างไร จะบอกเล่าคนอื่นอย่างไร

<< ช่วงสายๆมีผู้นำชุมชนจากจังหวัดร้อยเอ็ดเดินทางมาดูงาน บ่ายคล้อยคณะพยาบาลจากโรงพยาบาลศรีนครินทร์ มาพร้อมกับสายสม ตามธรรมเนียมของชาวบล็อก เจอกันก็กอดๆๆอุตลุด เอาของฝากมามอบให้ สอบถามสารทุกข์สุกดิบ หายเนื่อยก็พาเดินชมสถานที่ในวงสั้น ๆ ดูหมือนทุกคนจะตื่นตากับน้ำเต้า เดิน ๆ ไปท้องฟ้าเริ่มตั้งเค้า มองไปทางทิศเหนือฝนโปรยปรายแล้ว  หลังจากนั้นลมก็พัดอู้ ฟ้าร้องฟ้าผ่าสะท้านสะเทือนไปทั้งป่า ฝนเิริ่มลงเม็ด..เราวิ่งเข้าอาคาร ..ลม-ฝน-ไฟฟ้าดับ เป็นของคู่กัน ข้าวเย็นก็ยังไม่รับประทาน ฝนเทลงมายังกับฟ้ารั่วสะใจจริง ๆ เทลงมา เอ้าเทลงมา เสียงอึ่งร้องระงม มองฟ้าลมบนพัดแรงมาก ต้นสะเดาข้างบ้านหักโค่น

<< เราร้อนมานาน วันนี้พระพิรุนโปรยปราย ผมอดใจไม่ได้ที่จะเล่นน้ำฝน

<< อาบน้ำฝนจนสะใจในหลายรอบปี

<< แล้วก็ขอยาป้าจุ๋มกินป้องกันหัวใจเป็นหวัด อิอิ

>> ไชโย ไฟฟ้ามาแล้ว  กามนิตหนุ่ม กับสายลม จัดรายการสันทนาการ โดยเอานักศึกษามาเล่นเกมส์ต่าง ๆ เรียกเสียงฮาระหว่างรอกับข้าว สนุกสนานทั่วหน้ากัน ได้เวลาข้าวปลาก็ลำเลียงมา อาจารย์หมอจากชลบุรีที่มาสมทบวันนี้ เอาขาหมูนางรอง ข้าวหลามหนองมน มาเพิ่มความอิ่มอร่อย หลังจากนั้นก็แปรูปพื้นที่ เป็นรายการแสดงย่อยของนักศึกษาทั้ง 4 กลุ่ม ทุกกลุ่มออกแบบการแสดงได้ดีมาก กลุ่มสุดท้ายประยุกค์เอาเพลง “แบบนี้มันต้องถอน” มาเต้นประกอบเพลงได้ระเบิดระเบอ นับเป็นทักษะชีวิตที่ครื้นเครงเอาการ

>> ช่วงท้ายๆ คุณหมอจอมป่วนเสนอPower Point เรื่องกระบวนกรฉบับรวมรุ่น

>> เป็นกรณีศึกษาแจกแถมแสนเสน่ห์ของชาวเฮฮา

>> ผมนอนฟังเพลินไปงีบหนึ่ง

>> ตื่นมานักศึกษายังทำการบ้าน ดูทีวี ไม่ยอมหลับนอน

>> ทั้งที่่อากาศน่านอนกว่าทุกคืน

>> มีเสียงอึ่งอ่างร้องกล่อมระงมไปทั้งราวป่า..

« « Prev : ฤทธิ์กามนิตหนุ่ม

Next : เจ้าเป็นอิหยัง อึอืออึอือ » »