วันอึ่งร้อง

อ่าน: 2794

>> ก่อนหน้านี้เล่าแล้วว่า ร้อนๆๆๆ จนแทบสุก รอกอดบอกว่า 40.5 องศา อากาศอบอ้าว คนอึดอัด สภาพแวดลอมเหี่ยวเฉาำ ก่อนหลับหมอเจ๊มากระซิบว่านัดเดินป่า 6.00 น. จึงตื่นแต่เช้ามาเจอชาวคณะพร้อมเพรียงดีมาก จึงพาเดิน ๆ ชมนกชมไม้ อธิบายไปเรื่อย ๆ ว่าทุกอยู่ที่เห็นที่เป็นไปล้วนเกิดจากน้ำมือมนุษย์ทั้งสิ้น เดินกลับมาได้เวลาทานก๋วยจั๊บ ยังคุยกับรอกอดว่า..วันนี้มีลมพยับพโยม เมฆคล้อยต่ำ อาจจะมีฝนก็ได้ ว่าแล้วชวนหมอจอมป่วนแย่งทานซาละเปากัน

>> เมื่ออากาศไม่เป็นใจให้ออกไปศึกษานอกสถานที่ คณะก่อการดีปรึกษากันว่า จะหาเรื่องตะลุมบอนกันในอาคารนี่แหละ รายการตักปลาในอ่างจึงเกิดขึ้น ..เขาจับเอาพวกแก่เกินแกงในนั่งวงใน มีคุณหมอจอมป่วน พระอาจารย์Handy ป้าจุ๋ม ท่านรอกอด ผม เด็ก ๆ นักศึกษาล้อมวงนอก คุณสุชาดาบอกว่าให้พวกเราเล่าประสบการณ์เรียนรู้ของแต่ละคน ผู้ฟังท่านใดสนใจประเด็นใจก็ยกมือขอไมค์ได้ แต่ดูเหมือนเวลาจะไม่เป็นใจ เพราะแต่ละคนท้าวความหลังกินเวลาไปถึงมื้อเที่ยง ถ้าจะต่อตอนบ่ายความสนใจก็ไม่ต่อเนื่องแล้ว จึงละเว้นไว้ในฐานะที่ว่าเคยได้ยินเล่าว่ามายังงี้  สนใจก็ไปติดตามอ่านในบล็อก

>> ช่วงบ่ายปล่อยให้นักศึกษาทำการบ้านของกิจกรรมกลุ่ม

เช่นการแสดงมื้อค่ำกับการเตรียมนำเสนอวันกลับ

..มาที่นี่ เจออะไร รู้อะไร คิดอย่างไร จะบอกเล่าคนอื่นอย่างไร

<< ช่วงสายๆมีผู้นำชุมชนจากจังหวัดร้อยเอ็ดเดินทางมาดูงาน บ่ายคล้อยคณะพยาบาลจากโรงพยาบาลศรีนครินทร์ มาพร้อมกับสายสม ตามธรรมเนียมของชาวบล็อก เจอกันก็กอดๆๆอุตลุด เอาของฝากมามอบให้ สอบถามสารทุกข์สุกดิบ หายเนื่อยก็พาเดินชมสถานที่ในวงสั้น ๆ ดูหมือนทุกคนจะตื่นตากับน้ำเต้า เดิน ๆ ไปท้องฟ้าเริ่มตั้งเค้า มองไปทางทิศเหนือฝนโปรยปรายแล้ว  หลังจากนั้นลมก็พัดอู้ ฟ้าร้องฟ้าผ่าสะท้านสะเทือนไปทั้งป่า ฝนเิริ่มลงเม็ด..เราวิ่งเข้าอาคาร ..ลม-ฝน-ไฟฟ้าดับ เป็นของคู่กัน ข้าวเย็นก็ยังไม่รับประทาน ฝนเทลงมายังกับฟ้ารั่วสะใจจริง ๆ เทลงมา เอ้าเทลงมา เสียงอึ่งร้องระงม มองฟ้าลมบนพัดแรงมาก ต้นสะเดาข้างบ้านหักโค่น

<< เราร้อนมานาน วันนี้พระพิรุนโปรยปราย ผมอดใจไม่ได้ที่จะเล่นน้ำฝน

<< อาบน้ำฝนจนสะใจในหลายรอบปี

<< แล้วก็ขอยาป้าจุ๋มกินป้องกันหัวใจเป็นหวัด อิอิ

>> ไชโย ไฟฟ้ามาแล้ว  กามนิตหนุ่ม กับสายลม จัดรายการสันทนาการ โดยเอานักศึกษามาเล่นเกมส์ต่าง ๆ เรียกเสียงฮาระหว่างรอกับข้าว สนุกสนานทั่วหน้ากัน ได้เวลาข้าวปลาก็ลำเลียงมา อาจารย์หมอจากชลบุรีที่มาสมทบวันนี้ เอาขาหมูนางรอง ข้าวหลามหนองมน มาเพิ่มความอิ่มอร่อย หลังจากนั้นก็แปรูปพื้นที่ เป็นรายการแสดงย่อยของนักศึกษาทั้ง 4 กลุ่ม ทุกกลุ่มออกแบบการแสดงได้ดีมาก กลุ่มสุดท้ายประยุกค์เอาเพลง “แบบนี้มันต้องถอน” มาเต้นประกอบเพลงได้ระเบิดระเบอ นับเป็นทักษะชีวิตที่ครื้นเครงเอาการ

>> ช่วงท้ายๆ คุณหมอจอมป่วนเสนอPower Point เรื่องกระบวนกรฉบับรวมรุ่น

>> เป็นกรณีศึกษาแจกแถมแสนเสน่ห์ของชาวเฮฮา

>> ผมนอนฟังเพลินไปงีบหนึ่ง

>> ตื่นมานักศึกษายังทำการบ้าน ดูทีวี ไม่ยอมหลับนอน

>> ทั้งที่่อากาศน่านอนกว่าทุกคืน

>> มีเสียงอึ่งอ่างร้องกล่อมระงมไปทั้งราวป่า..

 

« « Prev : ฤทธิ์กามนิตหนุ่ม

Next : เจ้าเป็นอิหยัง อึอืออึอือ » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

3 ความคิดเห็น

  • #1 bangsai ให้ความคิดเห็นเมื่อ 26 เมษายน 2009 เวลา 0:34

    อึ่งสวนป่าร้อง  อึ่งขอนแก่นหลังบ้านก็ร้อง  อึ่งลำพูนกับอึ่งเชียงใหม่คงไม่ร้องหรอกนะ อิอิ

  • #2 จันทรรัตน์ ให้ความคิดเห็นเมื่อ 26 เมษายน 2009 เวลา 5:30

    เชียงใหม่กำลังฝนตกฟ้าคะนองตอนตี 5 ค่ะ แล้วก็เริ่มกลายเป็นฝนพรำแผ่วลงๆ

  • #3 sutthinun ให้ความคิดเห็นเมื่อ 26 เมษายน 2009 เวลา 5:52

    ที่อีสานเจอทั้งพายุ แต่ก็ดีที่ฝนเทลงมา


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่


*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word


Main: 0.61536002159119 sec
Sidebar: 0.44148111343384 sec