ลานสวนป่า

>> กลุ่มแซ่เฮเป็นปึกแผ่นมาเท่าทุกวันนี้ เพราะมีผู้อาวุโสเป็นเสาหลัก คอยลงปฎัก คอยชี้แนะ คอยปลอบ คอยกอด ความสัมพันธ์โดยการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ถ้าจะให้มีอานุภาพมากยิ่งขึ้นต้องเอาใจมาเป็นพลังขับดัน ตัวชี้วัดที่เห็นได้ชัดก็คือเสียงเรียกร้องของผู้ที่เป็นเจ้าภาพ เสียงขานรับก็เป็นตัวบ่งชี้ว่า ..บริบททางสังคมได้เกิดขึ้นกับเครือข่ายคนแซ่เฮแล้ว เมื่อวงจรความรู้ความรักความคิดวิ่งครบรอบ ประกายของสังคมอุดมปัญญาก็เริ่มก่อหวอดเป็นกิจกรรมโน่นนี่  และกำลังพัฒนาเป็นกิจการเช่น การคิดที่จะมีหมู่บ้านแซ่เฮ หรือแม้แต่การรวบรวมวิถีชีวิตแต่ละท่านออกมาเป็นเจ้าเป็นไผ มันสะท้อนอะไรที่ไม่ธรรมดาหรอกนะตัวเอง..

>> เรามีสว.ที่ค่อนข้างครบเครื่องเรื่องกระบวนการ โปรดพิจารณาข้างล่างนี้ก็แล้วกัน

• คุณหมอจอมป่วน พระเอกหลายเรื่อง เอาแค่มีวินัยวิ่งและขี่รถทุกวันนี่ก็เป็นตราประทับเป็นที่รู้กัน เรื่องอื่นตามไปอ่านเอาเอง
• ท่านอัยการชาวเกาะ ใครอยู่ใกล้ก็อบอุ่น กอดเมื่อไหร่เพิ่มพูนวาสนาเมื่อนั้น เรื่องอื่น ๆ ตามไปอ่านเอาเอง
• อาเหลียง ตู้ประสบการณ์ชีวิตเคลื่อนที่ หัวเราะอิอิได้ทั้งวัีน แต่ใจนั้นอยากจะลุกไปทุบม็อบเต็มที เรื่องอื่น ๆ ตามไปอ่านเอาเอง
• ลุงเอก นายพลยิ้มยากหน่อยตอนนี้ กำลังยุ่งอยู่กับการสังคายนาประชาธิปไตย เรื่องอื่น ๆ ตามไปอ่านเอง
• อาจารย์หลินฮุ่ย พลังเมตตานั้นเหลือล้น ช่วงต่อไปนี้จะถ่ายทอดความรู้ให้พวกเรามากขึ้น เรื่องอื่นตามไปอ่านเอาเอง
• ท่านบางทราย บรุษผู้ยิ้มละไม แต่แข็งแกร่งงานพัฒนาสังคมที่ประสบการณ์สูงระดับอินเตอร์ เรื่องอื่นตามไปอ่านเอา

>> ยังมีอีกเยอะ แต่ขืนยกมาทั้งหมดโดนแป๊ดบิดพุงแน่ ทางโรงพิมพ์ค้อนประหลับประเหลือกหลายยกแล้ว เอาเป็นว่าวันนี้ผมจะขอเล่าถึงท่านไพศาล ช่วงฉ่ำก็แล้วกัน ที่จริงเราก็อยู่ในสายการงานใกล้เคียงกัน เดินเฉียดไปเฉียดมา แอบทำงานอยู่สุรินทร์ตั้งหลายปีแต่ไม่เคยรู้จักกัน จะทำไงได้ละครับ ถ้าวาสนาไม่มีต่อกันก็อยากที่จะสัมพันธ์ไมตรี ฟ้าดินเขาขีดเส้นให้เราไว้แล้ว ว่ากลุ่มคนเหล่านี้จะต้องมาจ๊ะเอ๋กันไม่วันใดก็วันหนึ่ง เอาเป็นว่าที่สุดแล้วเราก็ได้มารู้จักกันยิ่งขึ้นๆๆ

<<    ที่สุรินทร์ผมทำงานชายแดนกับชาวเขมรแถบ กาบเชิง สังขะ บัวเชด เป็นช่วงที่ทหารเขมรมักจะบุกเข้ามา ปล้นเอาข้าวไปกิน ฆ่าชาวนาตาย หรือชาวนาเข้าป่าไปเหยียบกับระเบิดตาย ผมมาเรียนภาษาเขมรกับ วิทยาลัยครูสุรินทร์ “ขะหมาดยัยขะแมร์บาน….”  โห พูดเขมรได้ด้วย

>> จะเชื่อไหมว่า..ท่านบางทรายนี่แหละเป็นคนที่ผมอยากจะคุยด้วยอย่างมาก ๆ  แต่กลับได้คุยกันแทบจะนับคำได้ คุยกันเท่าที่จำเป็น ทั้ง ๆ มีเรื่องอัดอยู่ในใจแทบระเบิด พูดแล้วยังงงตัวเอง มีวิธีพอคลี่คลายได้บ้างก็ตรงตามไปเรียนผ่านดงหลวงสม่ำเสมอ ท่านบางทรายเป็นครูผมทุกเรื่อง เรียนด้วยอย่างสนุก ขอบอก ผมนะอ่านเจ้าเป็นไผด้วยใจรื่นเริงเป็นพิเศษ

>> ผมกับท่านบางทรายคงเป็นเนื้อคู่ เอ๊ยเพื่อนคู่คิดมิตรรู้ใจมาแต่ชาติปางก่อน คุยอะไรเป็นตุเป็นตะในทางเดียวกัน ที่สำคัญรู้ทีหนีที่ไล่โดยไม่ต้องพูดมาก เหมือนคนรู้ใจกันนั่นแหละ ช่วงที่ผมให้ท่านบางทรายเชิญอาจารย์ใหญ่ บำรุง บุญปัญญา มาสวนป่า ผมแทบไม่ต้องทำอะไรเลย ท่านบางทรายแบกภาระเต็มที่ ลืมขอบคุณวันนั้นและวันต่อ ๆ มา ถือโอกาสรวบยอดวันนี้ก็แล้วกันนะขอรับ อิ อิ..

>> เส้นทางเดินชีวิตท่านอ่านแล้วตื่นเต้นแทบตกเก้าอี้  ทำไมท่านบางทรายเป็นคนใจเย้นเย็น ๆ จุดนี้ก็น่าสนใจนะครับ ผมคิดว่าหลังจากจบเจ้าเป็นไผแล้ว ในการจัดงานเฮ 9 ที่ร่มธรรม ช่วงกลางคืนเราจะเชิญท่านอาวุโ้สนั่งแท่น แล้วพวกเราจะรุมถามทุกประเด็นที่อยากรู้ โดยอาศัยลายแทงจากเจ้าเป็นไผนี่แหละ  ..เมื่อทราบแล้วก็เตรียมทำการบ้านได้แล้วนะตัวเอง..ยกตัวอย่างเช่นตอนโดนสายลับสาวล้วงตับจนแทบเข้าซังเต ..

แต่แล้ววันหนึ่งเราขี่มอเตอร์ไซด์ไปทำงานพบซองจดหมายตกอยู่ระหว่างทาง เราหยิบขึ้นมาดูเห็นลายมือเรารู้ว่าเป็นของอนามัย ตำบลท่านนั้น แต่ส่งถึงตู้ป.ณ.แห่งหนึ่งที่เชียงใหม่ เราและเพื่อนสงสัยตัดสินใจเปิดดู….ตายกับตายเลย..นี่คือจดหมายส่งรายงานให้ ตำรวจลับที่เชียงใหม่ โดยใช้หมายเลขแทนตัวบุคคล ที่สาระเรื่องราวคือการทำงานของเราที่ไปประชุมกับชาวบ้านในที่ต่างๆ

.. ทุกครั้งที่เธอออกไปในตัวเมืองก็มักอ้างว่าขอไปเยี่ยมเพื่อนที่นั่นที่นี่… แต่แล้วเราก็จับได้ว่า เธออีกคนที่เป็นสายลับให้ตำรวจ.. หมดตูด…อะไรต่อมิอะไรที่เป็นเอกสารในการทำงาน ที่เราคุยกันแบบส่วนตัว มุมมอง ความคิดเห็นต่างๆที่เป็นส่วนตัว สาระที่เราคุยกันในวงเหล้า เธอเก็บรายละเอียดหมดสิ้นแล้วถูกส่งไปที่….. เป็นอันว่าคนรอบข้างเราถูกตำรวจลับซื้อตัวไปหมดสิ้น…

<<    ทหาร และตำรวจ เอาตัวเราไปอบรมประชาธิปไตยเสียใหม่ สามเดือนก็ปล่อยออกมาพร้อมใบประกาศว่า ผ่านการอบรมมาแล้ว และให้กลับเข้าไปทำงานเดิมได้ แต่อยู่ภายใต้การติดตามของตำรวจลับ ท่านอาจารย์ ดร.ชัยอนันท์ สมุทรวาณิช เป็นท่านหนึ่งที่ช่วยเจรจากับ กอ.รมน.ผ่านอาจารย์ที่ปรึกษาผมที่สนิทสนมกันคือ ดร.ชยันต์ วรรธนภูติ ว่าเด็กคนนี้ไม่มีอะไร ปล่อยออกมาให้เขาทำงานเถอะ

<< ทำงานกับฝรั่ง ในฐานะผู้เชี่ยวชาญสังกัดกรมวิเทศสหการ เงินเดือน 9,000 บาท เป็นครั้งแรกที่ทำงานร่วมกับฝรั่งเต็มทีม และ     ส่วนใหญ่เป็นอาจารย์จากมหาวิทยาลัยเคนตั๊กกี้ มีสิทธิพิเศษสามารถสั่งเหล้าฝรั่งทุกยี่ห้อในราคาสินค้า PX ผมก็ PX บ้างแต่ไม่รู้ว่ามันแปลว่าอะไร

<<    การทำงานพัฒนาชนบทที่สะเมิง ผมพบคนข้างกายที่เธอเป็นบัญฑิตอาสารุ่น 6 มธ เธอจบจุฬา ภาษาเยอรมัน จึงพูดกับเจ้าของโครงการที่เป็นชาวเยอรมันได้ ครั้งหนึ่งรัฐมนตรีกระทรวงหนึ่งของเยอรมันเดินทางมาดูงานที่เยอรมันให้การ สนับสนุน โดยมี ท่านอานันท์ ปัญยารชุน อดีตเอกอัคราชทูตไทยประจำเยอรมันพามาพื้นที่ คนข้างกายถือโอกาสนำเสนองานเป็นภาษาเยอรมัน ท่านรัฐมนตรีสตรีดูเหมือนจะชื่อ มิส แฮมบรูเชอร์ เมื่อฟังจบ ท่านทูตก็ควักนามบัตรออกมามอบให้แล้วก็กล่าวว่า “หากต้องการไปศึกษาต่อที่เยอรมันที่ไหนก็ได้ ยินดีสนับสนุน”

>> ทั้งหมดนี้เป็นแค่ออเดิฟ

ได้อ่านแล้วจะวางลงได้จะได๋

ใครไม่ได้อ่านถือว่าวาสนาบกพร่อง

อ่านมาก ๆ ภูมิคุ้มกันเพิ่มพูนอีกต่างหาก อิ อิ..

« « Prev : มาจะกล่าวบทไป ถึงเจ้าเป็นไผ 8

Next : มาจะกล่าวบทไป ถึงเจ้าเป็นไผ 10 » »