ลาน ณกานดา

ขอบคุณภาพจาก ที่นี่ ค่ะ

แท้จริงคือการหมุนวนกลับไปสู่ธรรมชาติ
ความพยายามที่ควรก็คือพยายามปรับตัวตามธรรมชาตินั่นเอง
เราเรียนรู้ เราอยากรู้ รู้ไป แล้วรู้กลับมา หาเหตุ หาผล
สุดท้ายเราก็พบว่าเราวนเวียนไปมา
เพราะนั่นคือธรรมชาติ

ความอยากพาเราหลงทาง พาเราไปไกลลิบลับ
พบเจอปัญหา อุปสรรคต่างๆมากมาย
จนกว่าจะคืนสติว่านี่คือ ธรรมชาติ
และเราเรียนรู้ ส่วนหนึ่งจากสิ่งไม่รู้จบ
มันจึงได้วุ่นวายถ้าหากไปหาจุดจบ ที่เป็นจุดจบตามต้องการ อีกด้วย

แล้วที่จริงมันจบที่ไหน จบตรงไหน
มีแต่จบ ณ ความคิดหนึ่ง เวลาหนึ่ง ชั่วคราว
เรียกได้ว่าคิดให้มันจบ….

ดิ้นรนไปจนสุดความอยากก็ยังไม่อาจจบ
เพราะคนเกิดมากับความอยากไม่อยาก
เพราะมันคือการหมุนวนของธรรมชาติ เท่านั้นเอง

คิดอะไรแปลกๆ

ความสุขเหมือนอะไรสักก้อน
ที่ถ้าใครต้องการ..คนเดียว..ทั้งหมด
อาจต้องแย่งกับคนอื่นๆที่ต้องการเหมือนกัน

แล้วถ้าแบ่งกันก็ยังอาจมีใครคิดว่า
ควรจะได้มากกว่า ยังไม่พอดีกันอีก
และถ้าแบ่งกันได้ จะแบ่งอย่างไร
แต่ละคนก็จะได้ไม่เท่ากับผลรวมทั้งหมด
แปลว่า แบ่งกันแล้วความสุขจะลดลง
ความสุขลดลง..เมื่อถูกแบ่ง…
ความสุข…ฉีก…ขาด เมื่อห้ำหั่น
เมื่อต่างคน..ต่างคิด ต่างจิต ต่างใจ

หรือว่า.. ความสุข เป็นสิ่งที่ต้องใช้ร่วมกัน…
กับใครสักคน หรือ หลายๆคน
ไม่สามารถยึดครอบครองได้
ถ้าทำ…ความสุขจะหดตัว..!!!!????
กลายเป็นเจือด้วยความทุกข์

ความสุขจะเพิ่ม จะขยาย เมื่อใช้ร่วมกัน
จะลด จะหดต้ว เมื่อเก็บไว้ คนเดียว

ท่าจะบ๊องส์..คิดอะไรแปลกๆ

จากบันทีกอยากเรียนกับอาจารย์คนนี้ทำให้คิดต่อไปค่ะ ทำไมจอมป่วนจึงคิดได้น่ารักอย่างนี้
เด็กๆคงอยากบอกพ่อแม่ว่า…อยากเป็นลูกคนนี้
คนไข้คงอยากบอกกับหมอว่า…อยากเป็นคนไข้..ของหมอคนนี้..
พนักงาน..คงอยากบอกกับ ผู้บริหารว่า..อยากทำงานกับ..ผู้บริหารคนนี้.

น่ารักจริงๆค่ะ เป็นตัวของตัวเองโดยไม่ต้องเป็น “ตัว” ของตัวเอง
เป็นโดยไม่ต้องยึดกับตัวตน ความคิดเก่าๆ
ใช่..เราสนุกสนานได้ แต่..เราไม่ได้ทำ เราไม่เคร่งเครียดได้ แต่เราไม่ได้ทำ

คนนี้ั ที่จอมป่วนเอ่ยถึง ก็เรา คนนั้น ก็เรา..ทำไมเราจึงไม่เป็น..คนนี้…

ลองดูสิ…คล้ายๆเรื่อง คิดใหม่สดๆ เหมือนทำอาหารใหม่สดแล้วกิน
ทำ..ลงมือทำ..อย่ามัวคิดอยู่เลย…เหมือนเขียนบันทึกไง ..อิอิ

ส่วนหนึ่งในชีวิตประจำวันที่ดำเนินไปด้วยความเคยชิน
เมื่อเช้า พบกับ ผู้ที่มาตรวจ ตามปกติ คล้ายๆกันทุกวัน
สังเกตเห็นตัวเองเอาความเคยชินมาใช้ พูดและคิดเหมือนเปิดเทป
และสังเกตเห็น การสะดุดของอารมณ์
ที่ไม่ราบเรียบเวลามีอะไรไม่เหมือนที่เคยทำ

เป็นแต่ก่อนก็ปรุงแต่งต่อ แล้วเติมอารมณ์ลงไปตามเหตุ
มาวันนี้ สติมาจากไหนนะมาเตือนว่า
ทำไมเล่า ทำไม..ไม่ทำงานให้สนุก
ทำไมไม่ถือว่าแต่ละเหตุการณ์คือของใหม่
และปัจจุบันขณะจิตนั้นจะทำอะไรให้ดียิ่งขึ้น
ดีกว่าปล่อยให้ตัวเองคิดและทำไปแบบไม่พัฒนา

ทำไมไม่คิดว่าทุกๆครั้ง ทุกๆวินาทีคือของใหม่
สนุกกับการหาวิธีใหม่ๆ คำพูด การกระทำ ที่เหมาะสม
สำหรับวินาทีนั้น ปัจจุบันขณะนั้น

ทำไมต้องเอา memory เก่าๆมาทำงานใหม่ๆ
ไม่เอาดีกว่า คิดใหม่สดๆ เหมือนทำอาหารใหม่สดแล้วกิน

ชีวิตมีความเป็นไปเฉพาะตัว เวียนว่ายไปมาในอ่างปลาหนึ่ง
พบปะปลาตัวอื่นๆบ้าง
แต่แล้วไม่มีปลาไหนจะกระโดดออกไปว่ายนอกอ่างได้
นอกเสียจากปลาที่มีกำลังภายใน
แต่ก็นั่นอีก ทำไมจะต้องไปว่ายอ่างอื่นเล่า
ปลาเอ๋ยปลา

อ๋อ..รู้แล้ว..มันต้องเป็นซูเปอร์ปลา
หรือไม่ก็อยากจะเป็นเหมือน ซูเปอร์ปลา

ขอบคุณภาพของ สะพานยาวอะควาเรี่ยม http://www.nakhonaquarium.com/