อยากเรียนกับอาจารย์คนนี้ ?
อ่าน: 1881ทีมเฮฮาศาสตร์ไปร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับคณาจารย์คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
มาครั้งนี้มีความสุขมากๆ เพราะการติดต่อประสานงานดีมาก การเตรียมตัวของทั้งสองฝ่ายก็สมบูรณ์แบบ ทีมเฮฯได้ข้อมูลชัดเจนว่าต้องการอะไร คาดหวังอะไร ทางคณาจารย์ก็ได้รับการบ้านล่วงหน้า แถมบอกด้วยว่า ให้ทำแบบอิอิ หรือถ้าไม่อยากทำก็ไม่ต้องทำก็ได้ หลายๆท่านศึกษาทีมเฮฯ มาก่อนล่วงหน้า โดยเฉพาะอย่างยิ่งครูบา
ทีมเฮที่ไปร่วมด้วยช่วยกันก็มี ครูบา จอมป่วน น้าอึ่งอ๊อบ นู๋อ้อ ครูอึ่งกับอาราม อุ๊ยจั๋นตาเป็นลูกครึ่งเลยไม่ทราบจะนับเป็นฝ่ายไหน ?
สถานที่จัดพบปะ แลกเปลี่ยนเรียนรู้กันก็เป็นที่ รวี-วารี รีสอร์ทแอนด์สปา อ.แม่แตง เชียงใหม่ สถานที่สวยงาม สระว่ายน้ำสวยมาก ฯ
ทั้งๆที่มีการประสานงานล่วงหน้าเป็นอย่างดีแล้ว วันที่ 26 จอมป่วนกับน้าอึ่งอ๊อบก็ยังไปพบท่านคณบดี และทีมงานที่จัดเพื่อพูดคุยกันเพิ่มเติม (อุ๊ยฯติดสอน แต่ก็ประสานงานให้ มาจูงมือจอมป่วน(คนบ้านนอก)ไปพบท่านคณบดี เลิกสอนแล้วก็พาเราไปกินข้าว น่ารักอย่างนี้แหละ)
การแลกเปลี่ยนเรียนรู้เริ่มคืนวันที่ 27 น้าอึ่งอ๊อบเปิดเกมด้วยการให้อาจารย์ร้องเพลงเชียร์ นึกถึงความหลัง เริ่มเพลงมีคนประทับใจจนขนลุก (น้าอึ่งอ๊อบกับนู๋อ้อ) เสียงหัวเราะเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ
จอมป่วนก็สอบถามว่ามีใครมาผิดงานบ้าง ด้วยการสอบถามความคาดหวังของคณาจารย์ แล้วเล่านิทานเรื่องดับทุกข์ผิดทางของหลวงพ่ออำนาจ โอภาโส วัดผาซ่อนแก้วให้ฟัง
น้าอึ่งอ๊อบมากระซิบว่า อาจารย์อยากร้อง Karaoke กันก็จัดให้ ช่วงรอจัดเพลงเลยแนะนำให้รู้จักครูบาเป็นการล่วงหน้าตามสไตล์ของชาวเฮ แถมคำพูดเด็ดๆของครูบาเป็นการเรียกแขกไว้ล่วงหน้า เช่น “คนโง่ยังเอะใจ” “ทำไมต้องสวมหมวกกันน็อคป้องกันสมองโง่ๆ” ตามด้วยเกมโจรใต้ (แอบจำของนักการอิ่มเอามาหากิน)ตามคำร้องขอของอาจารย์
เช้าวันที่ 28 ครูบาก็เปิดรายการชวนให้คิด ฟังแต่ละครั้งไม่เคยซ้ำกันเลย จะซ้ำได้ยังไงครับ เล่นเอา VDO ที่ถ่ายเมื่อคืนกับเมื่อเช้ามาเป็นเรื่องราวที่ชวนคุย ชวนให้คิด แถมด้วยเรื่องเอาใบไม้มาเลี้ยงวัวจนอ้วนพี ( เรื่องสะท้านโลกแบบนี้คิดได้ไงเนี่ย) เกิดการอึ้งกิมกี่ขึ้นเล็กน้อย
หลังจากนั้นก็ให้คณาจารย์พูดกันถึงเรื่องที่จะช่วยกันพัฒนาคณะ ด้วยการสร้างเสริมพลังและความสุขในการทำงาน และนำเอาปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงไปบูรณาการในการทำงาน การเตรียมตัวน้อยมาก เอาเป็นว่าไม่ต้องเตรียมตัวกันเลยดีกว่า คณาจารย์นั่งคุยกันได้ดีมากๆ อาจเป็นเพราะภาควิชาสูติศาสตร์เคยผ่านการฝึกฝนเรื่องการสนทนามาก่อนแล้ว จากการสนทนาคงได้แนวทางกลับไปพัฒนาคณะต่อ
หลังอาหารกลางวันก็กลับมาคุยกันในประเด็นว่ารู้สึกอย่างไร? เรียนรู้อะไรบ้าง ? และมีแนวทางที่จะกลับไปทำอะไรกันต่อเพื่อเป็นการพัฒนาตนเอง จะได้สั่งสอนลูกศิษย์ให้ได้ตามที่คณาจารย์ฝันเอาไว้ แล้วให้ครูบาปิดท้ายด้วยการให้กำลังใจคณาจารย์ที่ต้องทำงานหนักมากๆท่ามกลางสังคมที่ผิดปกติและความวุ่นวายไม่ลงตัวของวงการการศึกษาของบ้านเรา
บรรยากาศเป็บแบบฉบับของชาวเฮ คือมีเสียงหัวเราะ มีความสุข ทำแบบชิวๆ คำพูดที่ฮิตในครั้งนี้คือคำว่า เอ๊ะ และ อิอิ
ไม่แน่ใจว่ารุ่นนี้ควรจะเป็นรุ่นโจรใต้หรือรุ่น อิอิ ดี
แต่เรื่องที่ประทับใจจอมป่วนมากที่สุดคือ “อยากเรียนกับอาจารย์คนนี้ ไม่ใช่อาจารย์คนโน้น” อย่าเข้าใจผิดว่าอยากเรียนกับจอมป่วน ไม่อยากเรียนกับครูบาหรือน้าอึ่งอ๊อบนะครับ
เรื่องมีอยู่ว่า อาจารย์สนุกสนานกันมาก มีความสุขเหลือเกิน แล้วก็บอกว่าอยู่ที่คณะไม่ใด้เป็นแบบนี้นะคะ จอมป่วนเลยบอกว่านักศึกษาน่ะ อยากเรียนกับอาจารย์คนนี้(คนที่สนุกสนาน มีความสุข แบบที่เป็นตัวของตัวเอง) ไม่ใช่คนที่อยู่ที่คณะ (หน้าตาเคร่งเครียด สวกอีกต่างหาก)
อย่าคิดอะไรมากนะครับ รักดอกจึงหยอกอาจารย์ อิอิ
« « Prev : สุขภาพ
6 ความคิดเห็น
อ่านแล้วรู้สึกยินดีนะครับ — นิทานดับความทุกข์ผิดทาง รุ่นคำเมืองหรือเปล่าครับ
ตาของเรามองออกไปนอกตัวเสมอ เห็นคนอื่นเสมอ บางทีก็ลืมมองย้อนกลับเข้าไปในตัวเอง ทำให้พลั้งเผลอบ่อยๆ ไปบ้าง
เตือนได้น่าร้าก… อยากเรียนกับอาจารย์คนนี้
#2 ป้าหวาน ให้ความคิดเห็นเมื่อ 29 สิงหาคม 2010 เวลา 6:27
น่ารักจริงๆค่ะ อยากเรียนกับอาจารย์คนนี้ ใครจะน่ารักได้อีกขนาดนี้ (เลียนแบบฉลาดได้อีก ) ขอบคุณค่ะเหมือนได้ร่วมเรียนด้วยทางไกลๆ อิอิ อิอิ
[...] จากบันทีกอยากเรียนกับอาจารย์คนนี้ทำให้คิดต่อไปค่ะ ทำไมจอมป่วนจึงคิดได้น่ารักอย่างนี้ เด็กๆคงอยากบอกพ่อแม่ว่า…อยากเป็นลูกคนนี้ คนไข้คงอยากบอกกับหมอว่า…อยากเป็นคนไข้..ของหมอคนนี้.. พนักงาน..คงอยากบอกกับ ผู้บริหารว่า..อยากทำงานกับ..ผู้บริหารคนนี้. [...]
หมอจอมป่วนมาเคาะก๊อกๆๆ เปิดประตู …เลยมีคนเปิดประตูใจ ให้เห็นความสุขที่อยู่ข้างในจริงๆ และเป็นตัวจริงๆ ของอาจารย์ ส่องแสงประกายแวววาว …ออกมา ทางประตูตาประตูใจ…
หมอมาคราวนี้ได้คุยกันหลายเรื่องนะคะ
สนุกๆ กับอยากปราบหัวหน้าของท่านเจ้าอาวาสวัดอุโมงค์เถรจันทร์ด้วย…อิอิ
[...] จนถูกหมอจอมป่วนแซวว่าเป็นลูกครึ่ง [...]
ขอบคุณสำหรับมิตรภาพดี ๆ ที่ได้เมตตากับเด็กคนนึ่ง ขอบคุณสำหรับแง่คิดดี ทำให้นำมาคิดต่อได้ และนี่ก็เป็นอีกประโยคที่คุณหมอถามว่า “อยากทำงานกับหัวหน้าคนนี้หรือว่าคนนั้น” นู๋อ้ออยากให้หัวหน้าคนนี้รวมตัวกันกับหัวหน้าคนนั้นได้ไหมค่ะอิอิ ขอมากไปหรือป่าวหนอนะเรา