ศิลปินแห่งชาติ…เอกลักษณ์ตัวตน

โดย แป๋ว เมื่อ สิงหาคม 26, 2008 เวลา 7:40 (เช้า) ในหมวดหมู่ ศิลปะ, ศิลปิน #
อ่าน: 6884

จากแต่เดิมดิฉันไม่เคยชอบหรือสนใจศิลปะ โดยเฉพาะภาพวาด เพราะคิดว่าดูไม่ออก และไม่ได้หาโอกาสที่จะดูเลยจนกระทั่งเมื่อมีเหตุให้ได้ตระเวนดูภาพเขียนสวยๆ ในหลายๆแห่ง ทำให้เกิดความประทับใจและสนใจจนกระทั่งเริ่มอ่านหนังสือที่ศิลปินเขียน เพื่อเรียนรู้เกี่ยวกับภาพวาด

ดิฉันชอบอ่านบันทึก หรือบล็อกของท่านอาจารย์พิชัย (มรภ.เชียงใหม่) ที่ทำให้ดิฉันได้เรียนรู้การดูภาพ โดยเฉพาะหากเราได้ศึกษาลึกลงไปถึงที่มาแห่งภาพนั้น รวมถึงประวัติของผู้รังสรรค์ภาพวาด ก็ยิ่งจะทำให้เราได้เข้าใจความหมายของภาพนั้นมายิ่งขึ้น

ดิฉันชอบอ่านหนังสือของอาจารย์เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์ค่ะ เพราะการอ่านดังกล่าวทำให้ดิฉันได้เรียนรู้เรื่องราวของศิลปะ และศิลปิน มีศิลปินท่านหนึ่งที่อาจารย์เฉลิมชัย ยกย่อง คือ อาจารย์ถวัลย์ ดัชนี

ดิฉันจึงสนใจติดตามอ่านเรื่องราวและผลงานของท่านบ้าง แต่ยังไม่ค่อยได้อะไรมากนัก เพียงแต่ได้รู้จักชื่อ และความเป็นเอกลักษณ์แห่งตัวตนของท่าน จนกระทั่งเมื่อวานนี้ที่ดิฉันได้ไปร่วมงานพระราชทานเพลิงของ ท่านอาจารย์ไพโรจน์ สโมสร ท่านเป็นศิลปินและอาจารย์ของมหาวิทยาลัยขอนแก่น จึงทำให้ดิฉันได้พบเพื่อนๆ ของท่าน คือ อาจารย์ถวัลย์ ดัชนี และศิลปินแห่งชาติท่านอื่นๆ ดิฉันประทับใจมาก ในความรักผูกพันของเพื่อนพ้องศิลปิน และความเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตนของท่าน

มาดูภาพนะค่ะว่าใครเป็นใคร และท่านทราบมั้ยค่ะว่าท่านใดคือ ถวัลย์ ดัชนี ศิลปินใหญ่อีกท่านหนึ่งของเมืองไทย

« « Prev : เตรียมตัวตาย

Next : SIM ฟรี » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

7 ความคิดเห็น

  • #1 จอมป่วน ให้ความคิดเห็นเมื่อ 28 สิงหาคม 2008 เวลา 2:12 (เช้า)

    ไปขอนแก่นก็โชคดี  นอกจาก อ. แป๋วเลี้ยงข้าว  ยังได้หนังสือชีวประวัติของท่านอาจารย์ไพโรจน์ สโมสร  มาด้วย  นายออตมอบให้ที่ร้านกาแฟของน้องมดคนสวย  อิอิ

  • #2 Sasinand ให้ความคิดเห็นเมื่อ 29 สิงหาคม 2008 เวลา 11:51 (เย็น)

    ถวัลย์ ดัชนี ศิลปินใหญ่อีกท่านหนึ่งของเมืองไทย คือท่านที่มีเครายาวๆใช่ไหมคะ

  • #3 คนชอบแกล้ง ให้ความคิดเห็นเมื่อ 9 กันยายน 2008 เวลา 1:51 (เช้า)
    งานของศิลปินดังพวกนี้เป็นเอกลักษณ์ เห็นปุ๊บรู้ปั๊บ เช่น ของถวัลย์ก็จะเป็นแนวขาวดำทอง งานดุๆ เน้น muscle ขนาดปล่อยเป็นฟรีฟอร์มแล้วก็ยังโชว์พลังได้ ส่วนเฉลิมชัยก็จะเป็นแนวพุทธศิลป์แต่ประยุกต์ ใช้สีสดที่หลุดจากแนวโบราณ เน้นการจัดองค์ประกอบ คล้ายๆ ตลับเกมส์คอนทร้ายุคเก่า มีของอีกคนที่แนะนำให้พี่ไปดูคือของ ประหยัด พงษ์ดำ ก็จะเป็นงานภาพพิมพ์ เห็นปุ๊บรับรองว่าครั้งเดียวจำสไตล์ได้เลย ส่วนมากจะเป็นรูปไก่โต้ง แมว ลองตามลิงค์นี้ไปดู http://art.culture.go.th/becontrol/files/artist/printing/zo46viiw6j.jpg พูดถึงศิษย์พี่ใหญ่แล้วคิดถึงจัง 15 กย. นี้วันเกิดศิษย์พี่แล้วล่ะ
  • #4 แป๋ว ให้ความคิดเห็นเมื่อ 9 กันยายน 2008 เวลา 6:42 (เช้า)

    สวัสดีค่ะหมอจอมป่วน
    ขอบคุณที่ให้พาหมอไปทานข้าวนะคะ ได้เรียนรู้จากการเล่าเรื่องงานของหมอเยอะเลยค่ะ
    หนังสือหนังสือชีวประวัติของท่านอาจารย์ไพโรจน์ สโมสร ดีมากๆค่ะ

  • #5 แป๋ว ให้ความคิดเห็นเมื่อ 9 กันยายน 2008 เวลา 6:44 (เช้า)

    สวัสดีค่ะพี่ศศินันท์
    ถูกต้องค่ะ ท่านที่หนวดเคราสีขาวยาวๆนั่นเลยค่ะ ดีใจที่ได้พบตัวจริง แต่ดูแล้วหน้าตาเปลี่ยนไปเยอะจากเมื่อตอนหนุ่มๆนะค่ะ แต่หุ่นโดยภาพรวมน่าจะเหมือนเดิมค่ะ ดูจากภาพเมื่ออาจารย์เขายังหนุ่มๆค่ะ

  • #6 แป๋ว ให้ความคิดเห็นเมื่อ 9 กันยายน 2008 เวลา 6:50 (เช้า)

    สวัสดีจ้ะไอ้น้องชอบแกล้ง
    เรื่องศิลปะนี่ต้องยกให้น้องเลย เชี่ยวชาญจริงๆ พี่ก็เพิ่งมาดูมาสนใจเมื่อเร็วๆนี้เอง แล้วก็รู้แต่ศิลปินดังๆ ที่ใครๆก็รู้เท่านั้น ยังไม่ลึกซึ้งค่ะ ท่านศิษย์พี่ใหญ่ก็เป็นอีกท่านหนึ่งที่มีส่วนช่วยในการเรียนรู้เรื่องศิลปะค่ะ ท่านอาจารย์ไพโรจน์เคยวิจารณ์งานของ อ.ถวัลย์ไว้ค่ะว่า ไม่ค่อยชอบสีสัน ภาพส่วนใหญ่จึงออกสีขาวดำทอง เน้นลายเส้น ประมาณนั้น เวลาใช้สีก็จะใช้สีแบบตัดกันสุดๆ ของ อ.เฉลิมชัยก็อย่างน้องว่า ซึ่งพี่ก็ชอบค่ะ ละเอียดบรรจงสวยงามดี อีกท่นหนึ่งที่พี่ชอบภาพของท่านมากคือ อ.จักรพันธ์ ค่ะ สวยงามอ่อนช้อย เน้นภาพในวรรณคดี ชอบมากๆๆ หากเจอ สคส ภาพของอาจารย์นี่ซื้อเก็บเลยค่ะ ไม่สามารถซื้อภาพจริงได้เพราะคงแพงน่าดูเนอะ
    ขอบคุณน้องมากเดี๋ยวไปดูศิลปินที่น้องแนะนำจ้ะ

  • #7 คนชอบแกล้ง 555 ให้ความคิดเห็นเมื่อ 10 กันยายน 2008 เวลา 3:12 (เย็น)
    มีเพื่อนน้องชายทำงานอยู่บ้านจักรพันธ์สองคนค่ะ จักรพันธ์เขาหัดเขียนรูปตั้งแต่เล็กมากๆ เด็กกว่าน้องทีมอีก เรียนวชิราวุธวิทยาลัยด้วย แต่ไม่แมน อิ อิ ผลงานเขาถ้าเป็นภาพเขียนจะดูฟุ้งฝัน เหมือนใส่ฟิลเตอร์ซอฟท์ เนียนสวยดี ให้อารมณ์อบอุ่น ส่วนเฉลิมชัยนี่เจอกันไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง วงการศิลปะมันแคบค่ะพี่ มาดูงานนิทรรศการที่น้องทำสมัยเรียนด้วย เป็นเพื่อนของอาจารย์ ล่าสุดก็เจอตอนมาขายภาพที่ SCB พอดีไปกินข้าวกับลูกค้า ปรากฎว่าลูกค้าอยากได้ภาพไปประดับออฟฟิศ เลยช่วยเลือกไปภาพหนึ่ง แต่เป็นภาพ copy print พร้อมกรอบสำเร็จ ไม่ใช่ต้นฉบับ แต่แค่นั้นก็สี่พันห้าแล้วพี่ ต้นฉบับจริงแสนกว่าๆ และได้ลายเซ็นจริงบนรูปแถมเป็นที่ระลึกเพื่อยืนยันว่าเจ้าของก็อปเองขายเอง ^ ^

    น้องเป็นลูกศิษย์กลุ่ม Six Points เป็นศิลปินสีน้ำ ชอบแนวนั้นมากกว่า เบาสบาย ดูแล้วผ่อนคลาย ส่วนตัวไม่ชอบดูภาพเขียนหนักๆ แรงๆ แบบแนวประเทือง เอมเจริญ ดูแล้วเครียดอ่ะ แต่แนวภาพพิมพ์ก็ชอบนะ เลยคุยกับศิษย์พี่ใหญ่ได้เยอะและอินหน่อย เพราะศิษย์พี่ใหญ่เขาเอกภาพพิมพ์


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่


*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word


Main: 0.025134086608887 sec
Sidebar: 0.013911962509155 sec