ลานเรียนรู้สบายๆ

การสัมมนาเครือข่ายระบบทะเบียนในครั้งนี้ วันสุดท้ายเจ้าภาพพาไปทัศนศึกษาประเทศเพื่อนบ้าน สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว (สปป. ลาว) ค่ะ เราออกเดินทางเวลาประมาณ 5 นาฬิกา ด้วยรถบัสปรับอากาศจำนวน 4 คัน รวมสมาชิกทั้งหมดประมาณ 196 คน การเดินทางก็เรียบร้อยดี มีปัญหาช่วงการแวะเข้าห้องน้ำที่ปั้มน้ำมัน เพราะต้องต่อคิวกันยาวโดยเฉพาะห้องน้ำสุภาพสตรี จึงใช้เวลากว่าครึ่งชั่วโมงในการแวะห้องน้ำ เมื่อถึงด่านศุลกรที่สะพานมิตรภาพไทยลาว เราก็ลงรถเดินผ่านด่าน แต่เอกสารไม่ได้ตรวจอะไรเพราะทาง บ.ทัวร์ได้ดำเนินการจัดทำใบผ่านแดนให้เรียบร้อยแล้ว (ค่าใช้จ่ายทั้งหมดของทริปนี้ 1.000 บาท) จากนั้น เราเดินทางมุ่งสู่นครเวียงจันทร์ มุ่งตรงไปยังวัดพระธาตุหลวงวัดคู่บ้านคู่เมืองของชาวลาว เราได้เข้าไปไหว้พระที่วัดแห่งนี้ 

จากนั้นเราเดินทางไปเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์ท่านไกรสร พรหมวิหาร ซึ่งท่านเป็นผู้นำของ สปปลาว ในการประกาศอิสระภาพจากการครอบครองของฝรั่งเศส และสหรัฐอเมริกา (ท่านใดเชี่ยวชาญประวัติศาสตร์โปรดให้ข้อมูลเพิ่มเติมด้วยนะคะ) จากนั้นท่านได้เป็นผู้นำประเทศ ที่พัฒนาและนำความเจริญรุ่งเรื่องต่อมาจนปัจจุบัน (ปัจจุบันท่านได้เสียชีวิตไปแล้ว) จากการบรรยายของเจ้าหน้าที่ของพิพิธภัณฑ์ เราสามารถรับรู้ได้ถึงความภาคภูมิใจ เคารพและศัรทธาที่มีต่อท่านผู้นำท่านนี้ จากนั้นเราก็เดินทางไปไหว้พระที่วัดศรีเมือง ที่เป็นที่ตั้งของเสาหลักเมืองเวียงจันทน์และมีเรื่องเล่าเกี่ยวกับที่มาของชื่อ ว่าเป็นชื่อของหญิงคนหนึ่งที่สละชีวิตเพื่อการก่อสร้างหลักเมืองแห่งนี้

ถึงเวลาเที่ยงแล้ว เราไปรับประทานอาหารที่โรงแรม (จำชื่อไม่ได้แล้ว) อาหารอร่อยมากโดยเฉพาะส้มตำ หลังอาหารเป็นรายการช้อปกระจายที่ตลาดจีน ตลาดเช้า และตลาดปลอดภาษีบริเวณด่านศุลกากรของลาว ส่วนใหญ่ซื้อกระเป๋าแบรนเนม เช่น หลุยติ๋งต้อง ป้าดา คลิบลิง กุดจี่ ฯลฯ สนนราคาประมาณ 100-500 บาท นอกจากนี้ก็เป็นโทรศัพท์มือถือค่ะ ราคา 2,000 - 3,000 บาท มีทุก option ใช้งาน แต่จะใช้ได้นานแค่ไหนก็ต้องรอดูผลต่อไปค่ะ บางท่านไม่ยอมซื้อ บอกว่าดูก็รู้ว่าของเลียนแบบ แต่สักพักหลังจากเห็นพรรคพวกไปซื้อ ก็แอบๆเอามาตั้งโน้นนี่ “อ้าววว ไหนว่าไม่สนใจไงค่ะ….อิอิ”

มีคำถามจากภาพนี้ค่ะ ว่า ผู้หญิงที่อยู่ในวงกลมสีเหลือง นั้นขายอะไรค่ะ? ตอบถูกมีรางวัลรับได้ที่หมอจอมป่วนนะคะ…อิอิ

สิ่งที่ไม่ชอบและอยากให้ทางท่องเที่ยวของลาวช่วยพัฒนา คือ ไกด์ลาวค่ะ บางทีการบอกเล่า เกี่ยวกับคำศัพท์ของลาว ไกด์สร้างคำแปลกๆขึ้นมา แล้วบอกว่าเป็นภาษาลาว เพื่อสร้างมุขให้ ลูกทัวร์สนุกสนาน แต่ดิฉันว่าไม่ได้ช่วยสร้างความเข้าใจที่ถูกต้อง และอาจเสียไปถึงภาพพจน์ด้วย เช่น ไกด์บอกว่า “แหกตาสามัคคี” แปลว่า “ถ่ายรูปหมู่” ซึ่งดิฉันฟังดูแปลกๆ จึงไปสอบถามจากอาจารย์มหาวิทยาลัยแห่งชาติลาว รวมทั้งนักศึกษา ทุกคนบอกว่าไม่เคยใช้ ไม่เคยพูดคำนี้เลย แม้กระทั่งคำว่า “ไฟอำนาจ” ที่ไกด์บอกว่าแปลว่า “ไฟแดง” นั้นก็ไม่ได้ใช้แล้ว ชาวลาวทั่วๆไปก็พูดว่า “ไฟแดง” ตามปกติ ดังนั้น ฝ่ายการท่องเที่ยวลาวจึงน่าจะเข้มงวดกับไกด์ และควรให้ไกด์ช่วยกันเผยแพร่ภาพพจน์และสิ่งดีๆที่น่าภาคภูมิใจเช่นเดียวกับเจ้าหน้าที่ของพิพิธภัณฑ์ท่านไกรสร พรหมวิหาร ซึ่งทำหน้าที่ได้อย่างน่าชื่นชมมากค่ะ

ในส่วนของไกด์ไทยก็หวังว่า คงจะทำหน้าที่ที่จะช่วยกันสร้างภาพพจน์ของประเทศชาติเราให้ดี เพราะเรามีสิ่งที่ดีๆมากมายที่จะช่วยกันเผยแพร่ต่อไป

 ทริปนี้จบที่การรับประทานอาหารเย็นที่หนองคายและเดินทางกลับขอนแก่นโดยสวัสดิภาพค่ะ

« « Prev : พาผู้เข้าสัมมนา ไปตื่นเต้น เร้าใจ…อิอิ

Next : ปิ่ง ปิ้ง ปิ๊ง…..แวบบบ องค์กรแห่งความสุข Happy Workplace … » »