เมื่อเช้านี้ออกไปทิ้งขยะมาค่ะ
ไปทิ้งขยะแล้วแปลกตรงไหน ดูเผิน ๆ ก็ไม่แปลกหรอกค่ะ แต่พอเราไปถึงที่ทิ้งขยะแล้วกลับตื่นเต้น อิอิ
เมื่้อเช้่าคุณเหล็กโคนชวนขนขยะไปทิ้ง ขยะที่ว่านี่เป็นพวกแผ่นไม้ปูพื้น แผ่นกระเบื้อง กระดาษลัง ขาโต๊ะเก้าอี้ที่พังแล้ว กระจกหน้าต่าง ที่เหลือ ๆ จากตอนแต่งบ้านตอนย้ายเข้ามาใหม่ ๆ ตอนแรกเราก็เข้าใจว่าขนไปทิ้งถังขยะหลังบ้านแล้วเดี๋ยวรถเก็บขยะก็มาเก็บไปเอง แต่ที่ไหนได้ ต้องขนขยะพวกนี้ทั้งหมดใส่รถแล้วขับออกไปชานเมือง ไปทิ้งขยะแค่นี้ทำไมยุ่งยากจัง แล้วจะไม่ให้เราตื่นเต้นได้ไงเนอะ
พอขับรถเข้าไปถึงจุดทิ้งขยะที่เรียกว่า cycling site (เสียดายไม่ได้หยิบกล้องถ่ายรูปไปด้วย) สถานที่กว้่างขวาง มีเวลาเปิดปิด มีเจ้าหน้าที่ดูแลพร้อม คนเยอะพอสมควร จอดรถเรียงกันเป็นแถว พอขับรถเข้าไปก็บอกเจ้าหน้าที่ว่าขยะเรามีจำพวกไหนบ้าง แล้วเจ้าหน้าที่จะบอกให้เราขับไปที่ทิ้งขยะช่องหมายเลขอะไร มีหลายสิบช่องเลย แบ่งเป็นกระดาษ ขวด อลูมิเนียม อิฐ กระจก ขยะพวกอาหาร พลาสติค และอื่น ๆ อีกยิบย่อย ตอนเราขนกล่องลังไปทิ้งดันทิ้งผิดช่อง (มัวแต่อ่านป้ายโน่นนี่เลยไม่ได้ดูให้ดีว่าช่องไหน) เจ้าหน้าที่เดินเข้ามาหาแล้วบอกว่าผิด ๆ ให้ไปช่องข้าง ๆ เราหน้าแตกเลย หุหุ
ที่ว่าตื่นเต้นก็มีแค่นี้ล่ะค่ะ แต่รู้สึกประทับใจถึงความเป็นระบบระเบียบของการจัดการกับขยะที่นี้ คุณเหล็กโคนบอกว่าถ้าทิ้งขยะพวกนี้ไว้ในถังขยะหน้าบ้านตามปกติ เจ้าหน้าที่จะไม่เก็บค่ะ เพราะไม่ใช่หน้าที่รับผิดชอบของเค้า แถมอาจจะโดนปรับด้วยโทษฐานวางสิ่งกีดขวาง
พอเราฟังแล้วก็นึกถึงบ้านพักที่เราเคยอยู่เมื่อปีที่แล้ว ที่บ้านนั้นจะมีถังขยะ 4 สี แบ่งไปตามประเภทขยะ หลัก ๆ ก็ขวด กระป๋อง พลาสติก กล่องกระดาษ ขยะจากอาหาร แต่จำไม่ได้แล้วว่าสีไหนเป็นขยะอะไร อาทิตย์นึงจะมีเจ้าหน้าที่มาเก็บถังขยะ 2 สี แล้วอาทิตย์ต่อไปก็มาเก็บอีก 2 สีที่เหลือสลับกันไป ถ้าเราแยกขยะผิด หรือทิ้งขยะไม่ถูกประเภทของถังขยะ เจ้าหน้าที่จะไม่เก็บค่ะ แต่จะปล่อยวางไว้แบบนั้น จนกว่าเราจะจัดการแยกขยะให้ถูกต้องเค้าถึงจะเก็บไปให้
นี่คือความเข้มงวดของระบบเก็บขยะที่อังกฤษค่ะ มีคนรู้จักเคยถูกปรับไปร้อยปอนด์เพราะเอาขยะไปทิ้งในถังตามข้างถนนแต่ไม่ได้แยกขยะก่อนจะทิ้งให้เรียบร้อย ทางเจ้าหน้าที่ตรวจเจอป้ายชื่อและที่อยู่ของคนที่ทิ้ง และจัดการส่งบิลไปเรียกค่าปรับแบบไม่ต้องรอให้แก้ตัว อีกกรณีที่เคยเจอคือไปขอกล่องโฟมจากร้านอาหารไทย ร้านอาหารให้เราแกะป้ายชื่อร้านที่อยู่บนกล่องออกให้หมดก่อนจะเอากล่องไป เพราะถ้าเจ้าหน้าที่ไปเจอกล่องนี้ทิ้งผิดที่ผิดทาง ถึงทางร้านไม่ได้ทำแต่ก็จะถูกปรับเหมือนกันค่ะ
จบแบบดื้อ ๆ เลยละกัน แต่เอาเป็นว่าเรามาช่วยกันคนละนิดคนละหน่อยตั้งแต่ตอนนี้ ดีกว่ามัวแต่นั่งโทษระบบหรือรอว่าเมื่อไหร่้หน่วยงานที่รับผิดชอบจะมาจัดการให้ซะที ว่ามั้ยคะ
« « Prev : เมื่อต้องเขียนบทความวิชาการ
Next : แล้วเราเป็นไผ..ตอนแรก » »
4 ความคิดเห็น
ขอบคุณมากครับที่เล่าเรื่องนี้ให้ฟัง อิอิ
จากคนเก็บขยะ
ขอบคุณที่แวะมาทักทายเหมือนกันค่ะ จริง ๆ แล้วยังมีเรื่องอื่นที่อยากเล่าอีกหลายเรื่อง ติดอยู่ตรงความขี้เกียจส่วนตัวนี่แหละค่ะ แก้ยังไงก็ไม่หายสักที อิอิ
มีถังรับ คนที่เป็นพิษต่อสังคม มั้ยจ๊ะ อิอิ
..
ตามหาน้องณิชอยู่นาน นึกว่าหายไปไหน
สบายดีนะ ได้อ่านบันทึกมากมาย
ต่อมความคิดสร้างสรรค์ ทำงานได้สวยงาม ไร้อุปสรรคจริงๆ
การ์ด ปีใหม่ สวยๆ รูปวัว อยู่ที่กลางโต๊ะทำงานครับ
…
แล้วยังลุย sudoku อยู่มั้ยนะ
คนเป็นพิษ อืม ช่างคิดจริง ๆ พี่เรา แต่แค่ถัี่งคงไม่พอ เอาใส่โอ่งปิดฝาเลยดีกว่า ฮ่าๆ
ยังอยู่ดีมีสุขตามปกติค่ะ มาเล่นในลานปัญญาตั้งแต่เค้าเริ่มตั้งลานกันใหม่ ๆ แต่ไม่ค่อยได้เขียนสักเท่าไหร่ เป็นพวกแอบซุ่ม อิอิ
ดีใจที่เจอพี่ตาหยูอีก ^_^