โรงเรียนจีนเป็นโรงเรียนแรกของเรา เราเรียนที่นั่นตั้งแต่ชั้นเด็กเล็กจนถึงป.หนึ่ง ได้เรียนภาษาจีนมาบ้างแต่จำอะไรไม่ได้นอกจากนับเลข 1-99 แค่ 99 เท่านั้นเพราะจำไม่ได้ว่าคำว่าร้อยในภาษาจีนว่ายังไง จบป.1 ที่โรงเรียนจีนก็ถูกพี่จับย้ายโรงเรียนเลยทำให้ต้องซ้ำชั้นป.1 อีกรอบ พี่เล่าว่าก่อนที่จะย้ายโรงเรียน ผมเรายาวมาก ๆ และพี่ต้องนั่งถักเปียให้เราทุกเช้าก่อนไปโรงเรียน แต่โรงเรียนที่จะย้ายไปอยู่มีระเบียบว่าต้องไว้ผมสั้น พี่บอกว่าวันที่เราโดนตัดผมเราร้องไห้ไม่ยอมหยุดเลย
อยู่ดีไม่ว่าดี..งานเข้าจนได้ค่ะ โดนตามให้มาร่วมวงเล่าเรื่องเราเป็นไผกับเค้าซะดี ๆ ยินดีร่วมเล่าค่ะแต่ชีวิตนี้ยังไปไม่ถึงเลขสาม เลยทำให้เรื่องที่เล่าคงเป็นเรื่องเรียนและเรื่องทั่ว ๆ ไป แต่ก็น่าจะทำให้หลาย ๆ ท่านนึกย้อนกลับไปสมัยวัยเรียนกันได้ค่ะ ยังไงตามอ่านกันได้นะคะ แต่เรื่องอาจจะยาวเพราะเล่าอะไรสั้น ๆ ไม่ค่อยจะได้ อาจจะต้องกลับไปเรียนเขียนย่อความมาใหม่ 
วนเวียนอยู่ในลานปัญญามาตั้งแต่เริ่มมีลานใหม่ ๆ แต่มักจะแอบอ่านบันทึกอยู่เงียบ ๆ นานน๊านจึงจะโผล่มาสักที หลาย ๆ คนในนี้จึงอาจจะสงสัยว่าเรานี้คือใคร ก่อนจะเล่าเรื่องเป็นไผเลยขอแนะนำตัวสักนิดนะคะ ชื่อณิชค่ะ เป็นคนสงขลา ตอนนี้กำลังเรียนอยู่ที่อังกฤษและคาดว่าจะจบปีหน้านี้แล้วล่ะค่ะ เหมือนแนะนำตัวเข้าประกวดนางสาวไทยเลย อิอิ
ไปทิ้งขยะแล้วแปลกตรงไหน ดูเผิน ๆ ก็ไม่แปลกหรอกค่ะ แต่พอเราไปถึงที่ทิ้งขยะแล้วกลับตื่นเต้น อิอิ
เมื่้อเช้่าคุณเหล็กโคนชวนขนขยะไปทิ้ง ขยะที่ว่านี่เป็นพวกแผ่นไม้ปูพื้น แผ่นกระเบื้อง กระดาษลัง ขาโต๊ะเก้าอี้ที่พังแล้ว กระจกหน้าต่าง ที่เหลือ ๆ จากตอนแต่งบ้านตอนย้ายเข้ามาใหม่ ๆ ตอนแรกเราก็เข้าใจว่าขนไปทิ้งถังขยะหลังบ้านแล้วเดี๋ยวรถเก็บขยะก็มาเก็บไปเอง แต่ที่ไหนได้ ต้องขนขยะพวกนี้ทั้งหมดใส่รถแล้วขับออกไปชานเมือง ไปทิ้งขยะแค่นี้ทำไมยุ่งยากจัง แล้วจะไม่ให้เราตื่นเต้นได้ไงเนอะ
หายจากลานไปซะเดือนนึงเต็ม ๆ เพราะมัวแต่วุ่นอยู่กับงานเขียนชิ้นนึง เพิ่งเขียนเสร็จไปเมื่ออาทิตย์ที่แล้วนี่เอง ตอนเขียนเสร็จคืนแรกว่าจะเข้ามาลานเลย แต่เผลอใจไปติดหนังจีนบูเช็คเทียนซะก่อน หุหุ ชอบมาก ดูตั้งแต่ต้นจนจบรวดเดียวในสามวัน จบละครและโน่นนี่แล้วก็มาเข้าลานตามที่ตั้งใจไว้
ได้ยินชื่อวงเฉลียงมานานมาก และได้ฟังเพลงจากเฉลียงมาหลายเพลงทั้ง ๆ ที่ไม่รู้ว่าคือเพลงของเฉลียง (แบบว่าเกิดไม่ทัน อิอิ)
เมื่อสักครึ่งปีที่แล้วได้ดูบันทึกคอนเสิร์ตแบบประภาส ต่อด้วยคอนเสิร์ตเรื่องราวบนแผ่นไม้ของเฉลียง เลยเพิ่งได้ฟังเพลงเฉลียงเป็นเรื่องเป็นราว ชอบหลายเพลงมาก ชอบเวลาเฉลียงคุยกันในคอนเสิร์ต เหมือนได้ดูตลกกับฟังเพลงเพราะ ๆ ไปพร้อม ๆ วันนี้เอาเพลงอื่น ๆ อีกมากมายฝากค่ะ
… อาจจะจริง เราเห็นอยู่ เผื่อใจไว้ที่ยังไม่เห็น อื่น ๆ อีกมากมาย …