ลานสวนป่า

(ถึงเมืองหาดใหญ่ มองหาบ้านแป๊ดไม่เจอ)

• คงเป็นเรื่องฟ้าลิขิตกระมังครับ ระหว่างผมกับกลุ่มบริษัทแตงโม ที่สนใจกันมามานานแต่ก็แคล้วคลาดทุกที ตั้งแต่สมัยเป็นนักเรียนโข่งที่สถาบันพระปกเกล้า เพื่อนๆยกโขยงกันไปทัศนศึกษาที่บริษัทแตงโมอย่างสนุก ส่วนผมก็วืด!!วืด..ได้ฟังแต่เพื่อนมาโม้ให้คันในความครุ่นคิดคำนึง คุณอัมรา พวงชมพู (เจ้าของบริษัท) เอ่ยปวกชวนแต่ก็ไม่ได้จังหวะ เมื่อวานนี้ระหว่างรอขึ้นเครื่องกลับกรุงเทพฯ คุณอัมราลองโทรถึงคุณสามีท่านประธานบริษัท แย้มว่า..วันนี้พ่ออยู่ที่โรงงานไหม (เพราะปกติแล้วเป็นการยากที่ทั้ง2ท่านจะว่างตรงกัน) เสียงปลายทางบอกว่าช่วงนี้ยังอยู่ที่โรงงาน คุณอัมราบอกว่าจะพาครูบา>>ไปเยี่ยม สรุปว่าการนัดหมายลงตัวเหมือนอภินิหาร ที่จะจัดสรรเวลาในระยะกระชั้นชิดได้
• อ่านต่อ »
  
  

มื้อเย็นมีลูกหลานชูชกมาเลี้ยงข้าวจนท้องแทบปริ

หลังจากทราบว่าจะต้องออกเดินทางเช้ามืดจึงแยกย้ายกันกระเจิง

ถ้าพลาดการเดินทางเป็นเรื่องใหญ่แน่่

-ตกรถนะแค่ถลอกปอกเปิก

-ตกตาลอย่างมากก็แค่เจ็บอก

-ตกเตียงก็แค่หลังเดาะ

-แต่ตกเครื่องนี่เสียการเสียงานเซ็งเป็ดอ

ย่างบอกไม่ถูกเชียวแหละ

อ่านต่อ »

• คำสองคำนี้มีค่ายิ่งกว่าทองหนึ่งพันชั่ง

นั่นคือ “ความสุข” กับ “ความสงบ”

กำลังนั่งทอดหุ่ยเพลินๆ

มีเสียงโทรศัพท์จากหลวงพ่อประคองที่บำเพ็ญพรตอยู่ภูเขาอันไกลโพ้น

หลังสนทนาสาระทุกข์สุกดิบ

ท่านก็โปรดสัตว์ด้วยการชวนผู้เขียน บวชสัก1พรรษา

ท่านอยากให้ชะลอกายชะลอใจไปนั่งสมาธิ

ก็ได้แต่อ้ำอึ้งตะลึงคิด

..ตอบท่านอ่อยๆไปว่า ..วาสนายังไม่พร้อมพระคุณเจ้า

อ่านต่อ »