ลาแล่วหนอ..บางกอกเอ้ย..
อ่าน: 1816
หลังจากทำงานหนักแล้ว ควรให้รางวัลชีวิตด้วยการพักผ่อนกับธรรมชาติบ้าง เอะอะก็จะเข้าห้างๆ เคยคิดเข้าไปเดินเล่นในป่าบ้างไหมละ บรรยากาศสด ๆ แดดอุ่น ๆ ลมเบา ๆ นั่งเอาหัวใจตากอากาศบ้างปะไร การพักผ่อนกำลังกายด้วยการปลูกผักปลูกต้นไม้ เป็นบทที่1ที่เข้าถึงเข้าใจโลกผู้มีพระคุณ ใจที่ห่อเหี่ยวเปรี้ยว ๆ บูด ๆ ดูดซับความทุกข์ไว้พะเรอ ก็เอามาปลดทิ้งได้ ให้มันเป็นปุ๋ยบำรุงป่าเขาลำเนาไพร เคยฟังไหม..เอาความขมขื่นไปทิ้งแม่โขง ให้มันไหลลงๆทะเล..ความขื่นขมจะอมพะนำไว้ทำไม ปลดระวางออกไปเรื่อย ๆ หัวใจก็จะมีพื้นที่เตรียมพร้อมรับความสดใส ทุกข์สุขก็อยู่ในใจนี่แหละ ถ้าทางเข้าทางออกทางมันก็ไม่ตัน ท่อทุกข์มีที่ทะลุทะลวง ทุกอย่างก็เป็นปกติ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าเข้าทางซ้ายออกทางขวามันก็สามารถบำบัดทุกข์บำรุงสุขได้ในสภาพที่สมดุล อ่านต่อ »
