เรื่องที่แห้วสะดุ้ง
ที่ไอโฟนพังก็เพราะมีผู้โทรมาสอบถามเรื่องใบไม้เลี้ยงวัวนี่ละครับ ถามกันจัง โดยเฉพาะการสอบถามถึงที่ตั้งและระยะทางที่จะเข้ามาสวนป่า แต่ละท่านใช้เวลาสอบถามนานมาก เมื่อมีคนสนใจเราก็บริการเต็มที่ละครับ วันหนึ่งต้องชาร์ทไอโฟน 3 ครั้ง หลังจากทิ้งช่วงการสอบถามผ่านไป วันนี้เริ่มมีขบวนมาขอพบ ตั้งแต่ตื่นมา (ยังไม่ได้ล้างหน้าแปรงฟัน) เจอเข้าไป 2 คณะ มื้อเช้าผ่านไป จนกระทั้งมาถึงมื้อกลางวัน อ้าว! รถคณะไหนมาอีกละนี่
หลังจากเจราจาต้าอวยก็ทราบว่ามาจากวิทยาลัยชุมชน
ลากกล้องลงมาตั้งจะขอสัมภาษณ์
โธ่ น้ำยังไม่ได้อาบ ข้าวยังไม่ตกท้อง
ทำท่าจะหน้ามืดแล้วเน้อ
ขออาบน้ำทาแป้งก่อนได้ไหม
เมื่อทุกอย่างลงตัวก็มานั่งฉอดๆๆๆ..
จบไปอีกหนึ่งกระทอก
(หวานแหว๋วไหมละครับไอโฟนผม อิ อิ)
หลังจากลากันแยกย้าย ผมตั้งใจจะเดินไปดูลูกน้องขอสั่งงานไว้ พรุ่งนี้จะไปขอนแก่นแล้ว จะไปเจอป้าหวาน กับ แม่ใหญ่ ไม่มีอะไรไปฝากนอกจากหน่อไม้ เอาไปต้มขาหมูเจี๊ยะแก้หนาวในยามนี้ดีไหมป้า คาดว่าจะเดินทางไปถึงช่วงเย็นๆ บ่าย5-6โมง จะกริ๊งไปหานะป้า นะแม่ใหญ่ จะได้นัดดวลช่วงแดดร่มลมตกกันสักตั้ง วันรุ่งขึ้นถ้าชาวฮาจะมาให้กำลังใจ คณะจัดงานเตรียมที่นั่งและค่าเดินทางไว้ให้ 5 ท่าน เอาไว้เว่อร์ประการใดค่อยมาบอกเล่าอีกทีดีไหมครับ
เรื่องสุดท้ายเกี่ยวกับแห้วจบไปสดๆร้อนๆบัดเดี๋ยวนี้
มีผู้แทนสหกรณ์ครูมหาสารคามมาพบ
เพื่อจะหารือเอาคุณครูที่เกษียณมาเยี่ยมในวันที่ 17 เดือนนี้
ผมเรียนท่านผู้สนใจว่า..นัดกระชั้นอย่างนี้รับบ่ได้ดอก
ท่านก็บอกว่าขอร้องเถอะ..เราอยากจะให้คุณครูอาวุโสมาที่นี่มาก
เพื่อที่ท่านเกษียณเหล่านี้จะได้กลับไปเป็นครูของชุมชน
เป็นที่ปรึกษา เป็นผู้ทรงคุณวุฒิในท้องถิ่น..
คณะเราจะไม่รบกวนอะไรเลย
จะขนโต๊ะเก้าอี้มากาง ขนอาหาร น้ำดื่ม พนักงานเสริ์ฟมาเอง
ขอแต่ให้มหาชีวาลัยอีสานบรรยายให้ฟัง
และอยากจะขอซื้อหนังสือตำราต่างๆของที่นี่แจกสมาชิกทุกคนด้วย
ถาม..ท่านจะมากันกี่ชีวิต
ตอบ ..รถบัส 5 คัน 300 ชีวิต
ผมเห็นว่าหนังสือเจ้าแห้วนี่แหละเหมาะกับคุณครูอาวุโสจะได้อ่าน
หนังสือไผ ก็เหลืออย่างละไม่กี่เล่ม
จึงตัดสินใจแทนแห้วขออนุญาตจำหน่ายหนังสือ ..
นี่ไง “จารย์ปู” ครูพันธุ์ก๊าก! ในราคาเล่มละ 100 บาท
ให้โฉมยงนับดูแล้ว ล้างสต๊อกทั้งหมดมีอยู่ 227 เล่ม
ที่เหลือจะเอาหนังสือคุณหมอจอมป่วนซ่อมเสริมให้เต็มจำนวน
แปลกแท้ๆ จู่ๆก็มีคนมาถามหาหนังสือ
วันนี้วันระลึกสากลแห่งการเรียนรู้เสียด้วย
สรุปว่า..เดือนหน้าหนังสือแห้วไม่มีเหลือติดสวนป่าแม้แต่เล่มเดียว
ที่เขียนถึงเรื่องนี้..เพื่อจะเรียกค่านายหน้าประชาสัมพันธ์หนังสือนะแห้ว
เจอกันเมื่อไหร่จ่ายให้สมน้ำสมเนื้อก็แล้วกัน อิ อิ ..
Next : หนังสือที่น่าจะฝากแม่ยาย » »
ความคิดเห็นสำหรับ "เรื่องที่แห้วสะดุ้ง"