ลานสวนป่า

(จะรู้ว่ามะละกอพันธุ์ไหนเหมาะกับพื้นที่ก็ต้องปลูๆๆๆๆ)

จวนจะมืดแล้วแหละ เสียงโทรศัพท์ดัง..มิน คะครูบา โอ้แม่สาวน้อย เป็นยังไงบ้าง สบายดีไหม ลูกศิษย์เป็นยังไง ทักทายสวนกันไปมา..กว่าจะชะลอคำถาม เธอเล่าว่ามีอาจารย์ที่มหิดล “ได้อ่านเจ้าเป็นไผ” แล้วเอาแนวคิดนี้ไปใช้กับนักศึกษาในระหว่างลงพื้นที่ ด้วยการตั้งประเด็นง่ายๆ เป็นไผ เป็นไง เป็นยังไง เป็นอิหยัง ..ถ่างความรู้ความคิดจากจุดง่ายๆสบายๆกว่าที่เคยออกแบบการลงพื้นที่ศึกษาชุมชนกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา มินเล่าว่า อาจารย์ท่านนี้รู้จักลานปัญญา รู้จักสมาชิกชาวเฮผ่านการอ่าน บอกว่ารู้จักครูบาด้วยสิ เคยฟังคนขี้โม้ที่มหาสารคาม ..แสดงว่า สิ่งเล็กเหมือนกรวดทราย ได้เกิดอานุภาพแทรกอยู่ในความคิดคำนึงของใครต่อใครก็ไม่รู้นะ ผมแจกเจ้าเป็นไผให้คนที่มาเยือน ทุกคนรีบอ่าน บางท่านอ่านแล้วก็รีบบอกในวันรุ่งขึ้น ว่าคุยกับ1คน ก็รู้จักหนึ่งคน แต่อ่านหนังสือเล่มนี้ได้รู้จักคนดีอีกตั้งหลายคน

มิมเล่าว่าไปเป็นครูอยู่ที่โรงเรียนเล็กๆ

ทั้งโรงเรียนมีลูกศิษย์ประมาณ80-90คน

ปีนี้ได้ผลสัมฤทธิ์เป็นที่1ผอ.เพิ่งไปรับโล่ห์หน้าบาน

โรงเรียนนี้อยู่ใกล้น้ำตกติดกับวนอุทยาน

แต่ชาวบ้านปลูกผักผลไม้เพื่อการส่งออก

มีฐานะร่ำรวย..แต่..ใช้สารเคมีมากมายเหลือเกิน

มากจนถึงมากที่สุด..จนขยาดที่จะกินอะไร

มิมเล่าว่า..ชิมมะม่วงผลเดียวท้องร่วงปางตาย

เสียดายหนอ..พื้นที่ๆมั่งคั่งด้วยทรัพยากรธรรมชาติ

มนุษย์เลือกรักเงินมากกว่ารักตัวเอง

รู้ทั้งรู้ว่าสารพิษสารเคมีอันตรายอย่างไรต่อผู้ใช้ผู้บริโภค

แต่..ก็กระทำลงไปอย่างไม่บันยะบันยัง

มีรายได้ดี..แต่ชีวีปนเปื้อน

คุยๆๆกันนานมากจนแบตโทรศัพท์หมดแรง

จึงยุติโดยมิได้ร่ำลา..

(อยู่ง่าย กินง่าย อร่อยได้เหมือนกัน)

:: สังคมไทยความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด ในวงวิชาการโดยเฉพาะในวงการวิจัย นักวิจัยที่ไม่เคยศึกษาปัญหาของสังคมไทย ปัญหาชุมชน ได้แต่คิดคำนึงปัญหาวิจัยจากตำราที่เรียนมา ยังไม่หย่านมจากอาจารย์ นักวิจัยเหล่านี้ชาวบ้านเขาเรียกว่าเป็นคนอยู่ในหอคอยงาช้าง แปลมาจากภาษาฝรั่งที่เรียกว่า Ivory tower เพราะฝรั่งเห็นว่า งาช้าง เป็นของแพง ของวิเศษ หอคอยงาช้างจึงเป็นที่อยู่ของเจ้าหรือเทวดา หรือพวกไฮโซ สูงเกินกว่าที่จะเข้าใจปัญหาของชาวบ้าน ปัญหาวิจัยจึงเป็นเรื่องคิดเอาเองตามทฤษฎี เป็นประเภท “ตามองดาว เท้าไม่ติดดิน” หรือบางคนขนานนามว่าเป็นพวก“นักเทคนึก” คือนักเทคโนฯที่นึกเอาเองว่าชาวบ้านควรทำอย่างนั้นอย่างนี้ ดอกเตอร์บางคนพอเห็นนาข้าวครั้งแรกถึงกับตกใจ โอ้โห! ทำไมชาวบ้านปล่อยให้หญ้าขึ้นเต็มนาไปหมด จึงขอแนะนำให้ดำเนินรอยตามพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว คือ เข้าถึง เข้าใจ แล้วค่อยคิดช่วยชาวบ้าน ..

:: ข้างบนนั้น เป็นการสะท้อนคิดของท่านนายกสภามหาวิทยาลัยทักษิณ ผมก็นึกตามวิธีนักเทคนึกว่า ..คนร้อยพ่อพันแม่ทำอะไรก็แล้วแต่วาสนา จะศึกษาอะไรทำอะไรไม่ว่ากันอยู่แล้ว ผู้รับจึงจำเป็นต้องแยกแยะกับรายการหนูลองยา ถ้าคิดเรื่องนี้เชิงรุก ชาวบ้านต้องลุกขึ้นมาทำการวิจัย ทำให้เป็นเรื่องเป็นราวไปเลย เหมือนอย่างที่เล่าไว้ในจดหมายรักท่านจอหงวน ยังไม่ได้ทำโครงการวิจัยสักแอ๊ะ แค่เล่าให้ฟังว่าคิดและทำอะไรไปบ้าง คณะกรรมการจัดงานวิจัยแห่งชาติสนใจ และจะจัดให้มีการนำเสนอผลงานของผู้ที่ได้รับทุนวิจัยไปทำปีละนับหมื่นล้านบาท เชิญนักวิจัยทั่วไทยแลนด์มาร่วมงานวันที่ 26-30 สิงหาคม 54

เจ้าหน้าที่ประสานงานมาว่า

จะเชิญไปโม้ เ รื่ อ ง ง า น วิ จั ย ไ ท บ้ า น

ว่ามีลู่คิดลู่ทำประการใด ให้เวลา 9.00-12.00น.

จะออกแบบการนำเสนอหรือชวนทีมงานท่านใดขึ้นเวทีก็เชิญตามสะดวก

ผมเห็นว่า..ชาวเฮทำงานวิจัยหลายท่าน

แต่ไม่ทราบว่ามีท่านใดต้องไปนำเสนอผลงานวิจัยในงานนี้บ้าง

อยากจะขอเชิญไปฉอดๆๆเคียงกัน

ท่านจอหงวน-อุ้ย-หมอเบิร์ด-หนุ่มปัตตานี-ฯลฯ มาไหมละ

เรื่องนี้ยังพอมีเวลาที่จะแจ้งรายละเอียดให้เจ้าของงาน

เสียดาย..ไม่มีหนังสือเจ้าเป็นไผ ไปจำหน่าย

จะได้ขายความรัก ความรู้ ความคิด ความคันมันส์ฮา คิ คิ..

« « Prev : ช้าง กับ หนู

Next : ติดตั้งตู้เอทีเอ็มให้ต้นไม้ » »