แห้วราดกะทิ
ธรรมะจัดสรรให้เกิดรายการ
“ฝ น ต ก ขี้ ห มู ไ ห ล- ค น ใ จ ดี ม า พ บ กั น”
นัดกันไว้ว่าจะจูงวัวไปอาบแดดตั้งแต่เช้า
ตื่นมา..อ้าว ! ฝน ฝน โปรยปรายตั้งแต่ย่ำรุ่ง
จะทำกันยังไงดีละทีนี้
แม่ใหญ่กับจิ๊บไปรออยู่แล้วที่คอกสัตว์ ชวนลุงอานคนลี้ยงวัวคุยเรื่องสวนป่า จิ๊บอยากจะเลี้ยงวัวขึ้นมาอย่างมุ่งมั่น คงชอบใจที่เห็นลูกวัวเชื่องน่ารักไม่แพ้สุนัขที่เลี้ยงไว้เต็มบ้าน ได้ชมการสับกิ่งไม้เต็มรูปแบบ ยังไม่ได้จูงวัว ก็มาเจี๊ยะมื้อเช้าเอาแฮงกันไว้ก่อน พอสายหน่อยฟ้าก็เปิด จึงคว้าตะกร้าพากันเดินไปหาเก็บผักฝากป้าหวาน พร้อมกับลองจูงวัวในระยะเวลาสั้นๆ ผักมีปะเลอะปะเต๋อ แต่เวลาจำกัด ช่วยกันเก็บเท่าที่ทำได้ อยากได้ต้นอะไรไปปลูกก็ขุดรากถอนโคนไป เสียดายที่เก็บผักให้ป้าหวานไม่ได้มากพอกินสักครึ่งปี
เอาอย่างนี้ไหมป้า..วันไหนว่างขับรถ10ล้อมาเล๊ย ..
ในคราวนี้รู้จักกับแม่ใหญ่อย่างชื่นมื่น แม่ใหญ่บอกว่าเคยรู้จักผมมานานแล้ว ตั้งแต่ครั้งที่ไปโม้ที่มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ อ้าว! นานแล้วจำไม่ได้..แม่ใหญ่บอกว่า..ฟังแล้วก็งั้นๆแหละ ขี้ โ ม้ ส ะ บั ด..ดีแต่ขี้คุย ต่อๆมาก็ได้อ่านในบล็อกโกทูโน แล้วก็ตามอ่านในลานปัญญา ตามไปโคราช แล้วก็ตามมาที่นี่ อิ อิ.. ผมเพิ่งทราบว่า แม่ใหญ่ของเรานี่แหละ เคยเป็นอาจารย์รุ่นบุกเบิกสมัยที่มหาวิทยาลัยขอนแก่นเปิดใหม่ๆ ยุคแรกมี 2 คณะ ไม่มีรถเข้าออกสะดวกอย่างสมัยนี้ จะไปไหนต้องโบกรถเมล์ ลูกศิษย์แม่ใหญ่รุ่นโน้นเป็นใหญ่เป็นโตกัน ตอนนี้ถือว่าเป็นรุ่นลายคราม ทยอยเกษียณกันไปมากแล้ว แม่ใหญ่จึงใหญ่ในแทบทุกเรื่อง ความมุ่งมั่นก็ใหญ่ ออกมาตั้งโรงเรียนพอๆกับยุคที่ผมออกมาสร้างสวนป่า จัดเป็นพวกร้อนวิชาในระยะใกล้เคียงกัน
แม่ใหญ่โชคดีมาก ที่ลูกๆเป็นคนดี
ปัจจุบันคุณลูกแต่ละคนมารับช่วงงานด้านโรงเรียนเต็มตัว
การบริหารงานก้าวหน้าเจริญรุ่งเรืองตามลำดับ
ตอนนี้แม่ใหญ่อยู่ในตำแหน่งใหญ่ม๊ากกก
เป็นคุณแม่ของท่านผู้อำนวยการของ2โรงเรียน
เป็นที่ปรึกษาคอยให้กำลังใจคุณลูกคุณครูคุณลูกศิษย์
เป็นสมาชิกของชาวเฮที่เราภูมิใจ
พวกเราชาวลานปัญญาโชคดี ที่มีแม่ใหญ่มาเป็นแม่เหล็กคอยดึงดูดความรู้ความดีมาถ่ายทอดในบล็อก เป็นการเติมเต็มกระบวนการชีวิตของการเรียนรู้ให้ครบเครื่อง เท่าที่ผ่านมาแม่ใหญ่ถ่ายทอดสิ่งละอันพันละน้อย ต่อไปเธอเอ๋ย ถ้าแม่ใหญ่ถ่ายทอดสิ่งละอันพันละมาก พวกเราคงได้ความรู้ความสุขมากขึ้นตามลำดับ
หลังจากปักหลักปักฐานให้ลูกหลานลงตัวแล้ว
ตอนนี้แม่ใหญ่มีเวลาที่จะตระเวณไปไหนๆกับชาวเฮได้
โดยมีหนูจิ๊บลูกสาวเป็นโชเฟอร์ประจำตัว
แม่ใหญ่เล่าว่าจะชวนลูกๆปลูกป่า ทำนา เลี้ยงวัว ปลูกผัก ปลูกรัก ปลูกใจ
หาเรื่องสนุกๆทำไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็นั่งยิ้ม
ประสบการณ์ในตัวคนนั้นมีอะไรๆน่าศึกษาที่สุด
ยิ่งเป็นการถ่ายทอดตรงแบบกันเองด้วยแล้ว
จะรู้สึกว่า..
มั น ส์ ยิ่ ง ก ว่ า กิ น แ ห้ ว ร า ด ก ะ ทิ เ สี ย อี ก จิ บ อ ก ไ ห่
« « Prev : จันทร์กระจ่างกลางป่า
Next : ขออนุญาตปลูกต้นไม้ในหัวใจได้ไหมเธอ? » »
4 ความคิดเห็น
เพิ่งกลับมาถึงขอนแก่น ตอนห้าโมงเย็น รีบมาเปิดลานสวนป่า แล้วก็เป็นไปตามคาด คือเจอบล๊อคใหม่จากพ่อครูถึงสองบล๊อค ขอบคุณมากสำหรับการต้อนรับที่อบอุ่น และเต็มไปด้วยเนื้อหาความรู้ที่ประเทืองปัญญา และขอบคุณสำหรับเอกสารดีดีสองเล่ม ที่กรุณาให้มาอ่านค่ะ เปิดดูคร่าวๆแล้ว มีประโยชน์สำหรับพวกเราชาวโรงเรียนเอกชนมากค่ะ
อุ๊ย! ขึ้นเรื่องที่ 3 แล้วแม่ใหญ่
หายเหนื่อยเร็วๆนะครับ
ธรรมะจัดสรรให้เกิดรายการ
“ฝ น ต ก ขี้ ห มู ไ ห ล- ค น ใ จ ดี ม า พ บ กั น”
ขอขอบพระคุณพรหมลิขิตหล้าย หลาย ที่นำแม่ใหญ่และพ่อครู มาให้
ขอบพระคุณในทุกๆสิ่งที่เมตตาข้าน่อยอยู่เสมอ
เมื่อได้แล้วก็ต้องจารึกด้วยการนำมาใช้ประโยชน์ ขอบพระคุณน้ำใจของแม่ใหญ่และน้องจิ๊กที่มีให้ล้นเหลือ เมื่อใดจะปลูกต้นไม้ จะขอเอาแรงไปช่วยเน้อ.. ยังมีวันข้างหน้า ยินดีมากที่ได้มีเมื่อวันก่อน เมื่อวานนี้ ยินดีที่สุดที่มีโอกาสพบกันค่ะ
ขอบพระคุณพ่อครูและแม่หวีที่ซู๊ด เมื่อวานเป็นครั้งแรกที่เด็ดขั้วมะเขือแล้วได้ยินเสียง เป๊าะ ๆ ๆ ๆ นี่เองคือความสดใหม่ เริ่มจัดการกับรูปธรรม ด้วยน้ำพริกปลาป่น ในภาษาภาคกลาง หรือป่นปลา ในภาษาอิสาน เมนูที่เกิดจากการเห็นผักสดๆ (และนึกถึงการทำยำแบบเครื่องยำมีพริกสด กระเทียมสด ตะไคร้ซอย หอมเจียว น้ำพริกเผา ปกติเคยทานกับ หอยนางรม เรียกยำหอยนางรม กินกับผักสดแบบสวนป่า น่าจะเข้ากัน เยี่ยมยอด แต่เราน่าจะเอามาประยุกต์ กินกับไข่ต้มยางมะตูม อร่อยไม่หายาก มังสะวิรัติอีกต่างหาก… รับประทานผักสดหลากหลาย ความสุขที่ีเหลือล้น หลังจากนั้นจัดการกับนามธรรมด้วยเก็บความสดใหม่มาปรุงชีวิตต่อไป เพราะปิ๊งแวบจากความสด เรื่อง การออกแบบชีวิตให้สดใหม่อยู่เสมอ เพิ่มจากคิดสดๆใหม่ๆที่เคยเสนอไปค่ะ เดิมนั้น คนเรามีกิจวัตร มีหน้าที่ เราทำซ้ำๆหรือเปล่า ทำไมเราไม่ออกแบบใหม่ๆ ให้ชีวิตเรา มีอะไรบ้างที่เราเติมเต็ม ปรับปรุง เปลี่ยนแปลง ให้วันนี้ เป็นวันใหม่ สำหรับตัวเองได้บ้าง นานาจิตตังแบบมีกึ๋น นะจะบอกให้ อิอิอิ
ช่วงนี้ฝนทุกวัน ผักก็งามทุกวัน ยังหาคนช่วยกินอีกต่อๆไป
วันไหนไปขอนแก่นจะขนไปฝากนะป้า อิอิ