พยาบาลเต็มป่า

อ่าน: 2428

สงสัยดวงจะสมพงษ์กับพยาบาลหรือยังไงไม่รู้นะ

ในแต่ละปีจะมีพยาบาลทุกระดับมาให้รู้จัก

หรือไม่ก็ถูกเชิญไปโม้ ตามประสาคนขี้โม้ ..

บ่ายวันนี้มีรถบัสสูงยังกะตึก3ชั้น ไล่กันมา3คัน ขนนักศึกษาพยาบาลมาเต็มรถ ตั้งอาจารย์และลูกศิษย์130กว่าชีวิต ลงรถมายุบยับเต็มลานบ้าน ทะยอยเข้าไปนั่งแน่นเต็มพื้นที่ด้านล่าง คนร้อยเศษทำไมมากมายอย่างนี้ อาจารย์เล่าว่านัดเด็กเตรียมตัวตั้งแต่ตี4 กว่าล้อจะเคลื่อนก็ตี5 แวะโน่นนี้ดูงานไปหลายที กะมาจอดนอนที่สถานีสวนป่า มาถึงก็ออกอาการระโหยโรยแรง เพราะอาจารย์พาลุยเหลือเกิน เด็กยุคนี้ไม่ค่อยมีน้ำอดน้ำทน หรือเป็น ท.ทหารอดทน เหมือนรุ่นอาจารย์หรอกนะ ต้องประคับประคองพอสมควร อนึ่งยังอยู่ในปี1หมาดๆ..

ผมกล่าวต้อนรับ โม้โน่นนี้ให้ฟังนิดหน่อยก็ปล่อยให้แยกย้ายกันเข้าพัก

ระหว่างรอคิวเข้าห้องน้ำ

เด็กบางส่วนก็เดินชมโน่นชมนี่ถ่ายรูปกัน

ปล่อยให้มีช่วงเว้นวรรคสบายๆ

ตอนเย็นนัดกินข้าวกัน

ผมโชว์ไข่เจียวสมุนไพรให้ชิมสดๆร้อนๆ

อร่อยแค่ไหนก็ไม่รู้ มีบางกะทะไฟแรงไป ไข่สุกค่อนข้างไปทางจะไหม้  แต่เด็กในวัยกำลังกินกำลังนอน ยกอะไรมาก็เจี๊ยะพรึบ ผมมาร่วมวงโต๊ะอาจารย์ สอบถามเป้าประสงค์ ทราบว่าเป็นเด็กปี1จะขึ้นไป2 อบรมอยู่ที่วิทยาลัย 2 วัน กะออกเดินทางมาดูงาน2 วัน แล้วกลับไปสรุป เห็นเรียกว่า..ถอดบทเรียนหรืออย่างไรนี่แหละ อาจารย์ต้องการให้เด็กได้เรียนรู้เรื่องเศรษฐกิจพอเพียง แล้วนำไปปรับใช้ในชีวิตประจำวัน ..โถๆๆๆ อุ้ยอยู่ไหนนนน ช่วยตีก้นที ..

อาจารย์บอกว่า..อยากให้เน้นเรื่องเศรษฐกิจพอเพียง

แ ต่ ไ ม่ มี เ ว ล า ใ ห้ เ พี ย ง พ อ

ก็คงเอาเท่าที่ได้

พอเพียงแบบหอมปากหอมคอ

แล้วค่อยไปต่อไปเติมเอาในภายหลัง

พรุ่งนี้จะพาเดินอาบแดด ทราบว่ามีการแบ่งกล่ม 8 กลุ่ม อาจารย์แจกกระดาษให้เด็กสรุปความคิดเห็นตามข้อ1-2-3 นัดให้ส่งการบ้านพรุ่งนี้เช้า ต้องการให้ผมแนะนำอะไรๆส่งท้ายบ้าง ..ผมเห็นว่าบ้านเมืองเราพูดเรื่องเศรษฐกิจพอเพียงกันซ้ำชาก เด็กบางคนคงเบื่อที่จะฟัง ไม่รู้จะเอาไปปรับใช้ในชีวิตประจำวันกันอย่างไร ข้อสำคัญอยู่ตรงนี้ ส่วนมากจะมายกเรื่องการงานอาชีพเกษตรเป็นตัวขยายความนำเกี่ยวกับเรื่องนี้ ซึ่งผมเห็นว่าไม่ถูกต้องนักหรอก อาชีพอะไรๆก็เอามาบริหารให้พอเพียงได้เท่าเทียมกัน โดยเฉพาะความพอเพียงด้านความรู้ ความคิด ความสามารถ

จึงตีแตก..ว่ามันเป็นเรื่องหลักการและกระบวนการนะเธอ

ไม่ได้เหมาโหลว่าถ้าจะมาดูเรื่องเศรษฐกิจพอเพียง

ต้องเป็นเรื่องทำไร่ทำนาทำสวน

ต้องไปหาผู้นำชุมชน ไปคุยกับพ่อนั่นพ่อนี่

แ ม้ แ ต่ ส ว น ป่ า ก็ พ ล อ ย โ ด น ห า ง เ ล ข

โธ่ที่ไหนๆก็ควรทำเรื่องความพอเพียงรอบด้านทั้งนั้นแหละ

เรื่องธรรมดาๆแต่ทำไมทำให้มันซับซ้อนกันนักก็ไม่รู้นะ

ถ้าปฏิบัติศีล5 ได้

ก็พอเพียงได้มาตรฐานกลางแล้วละครับ

กำกับควบคุมกิเลศให้อยู่ในร่องในรอย

อย่าให้มันออกมาทำให้สังคมเดี้ยง

รักกันเอง รับผิดชอบตัวเอง ไม่ลอยเพสังคม

ไม่ดื้อตาใส เอาเบื้องต้นแค่นี้ก่อน อิ

วันนี้เด็กๆแบ่งกลุ่มนำเสนอ 7 กลุ่ม

แต่ละทีมทำหน้าที่ได้ดีมาก

ผมเอาหนังสือครูปูก๊ากกกส์ แจกให้เป็นรางวัลคนเก่ง

เอาเจ้าเป็นไผแจกให้อาจารย์ 2 เล่น

ตอนนี้นักศึกษาพยาบาลราชชนนีขอนแก่นเดินทางกลับไปแล้วครับ

พบกันใหม่เมื่อชาติต้องการ อิ อิ

อิ อิ..

« « Prev : ความรู้ความรักในป่า

Next : ฃวด ใครคิดว่าไม่สำคัญ » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

2 ความคิดเห็น

  • #1 ป้าหวาน ให้ความคิดเห็นเมื่อ 28 เมษายน 2011 เวลา 10:37

    ตอนเป็นเด็กๆ ป้าหวานมักมีเป้าหมายในใจและไม่ค่อยเข้าใจ คำสอนของผู้ใหญ่อย่างลึกซึ้ง ยังไม่สามารถประมวลถึงการตึความที่กว้างไกลได้ คงเรียกว่าไม่มีสายตา X ray ไม่มีสติและสมาธิที่จะทะลุทะลวงคำสอนได้มากพอ ดื้อตาตี่อยู่ไม่น้อย

    มาวันนี้ ป้าหวานมองว่า ผู้ใหญ่อาจไม่ได้สังเกตเด็กให้ดีเสียก่อนที่จะให้ ความปรารถนาดี ความรู้ดีๆ จึงไม่ถึงใจ เด็ก และเด็กๆส่วนใหญ่มักจะรับฟังเหมือนซึมซับ แต่จริงๆไม่แน่นักว่ารับหรือเพียงแต่ฟังผ่านไป

    การใช้เวลากับเด็กตั้งแต่แรกพบจึงน่าจะเป็นการแทรกตัวเข้าไปในความเป็นเขาและเธอ หาช่องทางที่จะเป็นพวกเดียวกันให้ได้ก่อน จนกว่าจะได้ความยอมรับจากเพื่อนใหม่ หลังจากนั้น เพื่อนย่อมคุยกับเพื่อนได้ และเพื่อนย่อมแนะนำเพื่อนได้ สิ่งสำคัญคือประโยคที่พ่อครูว่า มันเป็นเรื่องหลักการและกระบวนการนะเธอ โดยเฉพาะความพอเพียงด้านความรู้ ความคิด ความสามารถ อะไรๆก็เป็นได้ เราเอาสิ่งเหล่านั้น ผลหรืออะไรที่ได้เรียนรู้ มาทำมาปั้นแต่ง เป็นโจทย์ของเราและทุกๆคนทำได้ ไม่ต้องเท่ากัน ไม่ต้องเหมือนกันเพราะชีวิตคือการพัฒนา จะทำอย่างไร ลงมือทำพร้อมๆกับตอบและตั้งคำถามไปเสมอ ๆ ตรวจแบบฝึกหัดเอง ให้คะแนนเอง ทำจิตใจให้เบิกบานกับชีวิต ไม่มีปัญหานอกจากเราเรียกมันว่าปัญหา

    อิอิ ไม่ได้เป็นครูสักหน่อย ไม่รู้ไม่ชี้ ลูกศิษย์ใครหลงมาก็ตีหัวเข้าบ้านหน้าตาเฉย จาก คน น่อย..ธรรมดา ค่ะ

  • #2 sutthinun ให้ความคิดเห็นเมื่อ 28 เมษายน 2011 เวลา 11:12

    แหม ถ้าป้าหวานอยู๋ตรงนี้ จะเชิญให้พูดยังี้ๆๆๆแหละให้ลูกหลานฟัง
    ชอบมาก ขอบอก
    ไม่รู้หายเหนื่อยแล้วหรือยัง อิ


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่


*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word


Main: 0.45111298561096 sec
Sidebar: 0.26405000686646 sec