ลานสวนป่า

สงสัยดวงจะสมพงษ์กับพยาบาลหรือยังไงไม่รู้นะ

ในแต่ละปีจะมีพยาบาลทุกระดับมาให้รู้จัก

หรือไม่ก็ถูกเชิญไปโม้ ตามประสาคนขี้โม้ ..

บ่ายวันนี้มีรถบัสสูงยังกะตึก3ชั้น ไล่กันมา3คัน ขนนักศึกษาพยาบาลมาเต็มรถ ตั้งอาจารย์และลูกศิษย์130กว่าชีวิต ลงรถมายุบยับเต็มลานบ้าน ทะยอยเข้าไปนั่งแน่นเต็มพื้นที่ด้านล่าง คนร้อยเศษทำไมมากมายอย่างนี้ อาจารย์เล่าว่านัดเด็กเตรียมตัวตั้งแต่ตี4 กว่าล้อจะเคลื่อนก็ตี5 แวะโน่นนี้ดูงานไปหลายที กะมาจอดนอนที่สถานีสวนป่า มาถึงก็ออกอาการระโหยโรยแรง เพราะอาจารย์พาลุยเหลือเกิน เด็กยุคนี้ไม่ค่อยมีน้ำอดน้ำทน หรือเป็น ท.ทหารอดทน เหมือนรุ่นอาจารย์หรอกนะ ต้องประคับประคองพอสมควร อนึ่งยังอยู่ในปี1หมาดๆ..

ผมกล่าวต้อนรับ โม้โน่นนี้ให้ฟังนิดหน่อยก็ปล่อยให้แยกย้ายกันเข้าพัก

ระหว่างรอคิวเข้าห้องน้ำ

เด็กบางส่วนก็เดินชมโน่นชมนี่ถ่ายรูปกัน

ปล่อยให้มีช่วงเว้นวรรคสบายๆ

ตอนเย็นนัดกินข้าวกัน

ผมโชว์ไข่เจียวสมุนไพรให้ชิมสดๆร้อนๆ

อร่อยแค่ไหนก็ไม่รู้ มีบางกะทะไฟแรงไป ไข่สุกค่อนข้างไปทางจะไหม้  แต่เด็กในวัยกำลังกินกำลังนอน ยกอะไรมาก็เจี๊ยะพรึบ ผมมาร่วมวงโต๊ะอาจารย์ สอบถามเป้าประสงค์ ทราบว่าเป็นเด็กปี1จะขึ้นไป2 อบรมอยู่ที่วิทยาลัย 2 วัน กะออกเดินทางมาดูงาน2 วัน แล้วกลับไปสรุป เห็นเรียกว่า..ถอดบทเรียนหรืออย่างไรนี่แหละ อาจารย์ต้องการให้เด็กได้เรียนรู้เรื่องเศรษฐกิจพอเพียง แล้วนำไปปรับใช้ในชีวิตประจำวัน ..โถๆๆๆ อุ้ยอยู่ไหนนนน ช่วยตีก้นที ..

อาจารย์บอกว่า..อยากให้เน้นเรื่องเศรษฐกิจพอเพียง

แ ต่ ไ ม่ มี เ ว ล า ใ ห้ เ พี ย ง พ อ

ก็คงเอาเท่าที่ได้

พอเพียงแบบหอมปากหอมคอ

แล้วค่อยไปต่อไปเติมเอาในภายหลัง

พรุ่งนี้จะพาเดินอาบแดด ทราบว่ามีการแบ่งกล่ม 8 กลุ่ม อาจารย์แจกกระดาษให้เด็กสรุปความคิดเห็นตามข้อ1-2-3 นัดให้ส่งการบ้านพรุ่งนี้เช้า ต้องการให้ผมแนะนำอะไรๆส่งท้ายบ้าง ..ผมเห็นว่าบ้านเมืองเราพูดเรื่องเศรษฐกิจพอเพียงกันซ้ำชาก เด็กบางคนคงเบื่อที่จะฟัง ไม่รู้จะเอาไปปรับใช้ในชีวิตประจำวันกันอย่างไร ข้อสำคัญอยู่ตรงนี้ ส่วนมากจะมายกเรื่องการงานอาชีพเกษตรเป็นตัวขยายความนำเกี่ยวกับเรื่องนี้ ซึ่งผมเห็นว่าไม่ถูกต้องนักหรอก อาชีพอะไรๆก็เอามาบริหารให้พอเพียงได้เท่าเทียมกัน โดยเฉพาะความพอเพียงด้านความรู้ ความคิด ความสามารถ

จึงตีแตก..ว่ามันเป็นเรื่องหลักการและกระบวนการนะเธอ

ไม่ได้เหมาโหลว่าถ้าจะมาดูเรื่องเศรษฐกิจพอเพียง

ต้องเป็นเรื่องทำไร่ทำนาทำสวน

ต้องไปหาผู้นำชุมชน ไปคุยกับพ่อนั่นพ่อนี่

แ ม้ แ ต่ ส ว น ป่ า ก็ พ ล อ ย โ ด น ห า ง เ ล ข

โธ่ที่ไหนๆก็ควรทำเรื่องความพอเพียงรอบด้านทั้งนั้นแหละ

เรื่องธรรมดาๆแต่ทำไมทำให้มันซับซ้อนกันนักก็ไม่รู้นะ

ถ้าปฏิบัติศีล5 ได้

ก็พอเพียงได้มาตรฐานกลางแล้วละครับ

กำกับควบคุมกิเลศให้อยู่ในร่องในรอย

อย่าให้มันออกมาทำให้สังคมเดี้ยง

รักกันเอง รับผิดชอบตัวเอง ไม่ลอยเพสังคม

ไม่ดื้อตาใส เอาเบื้องต้นแค่นี้ก่อน อิ

วันนี้เด็กๆแบ่งกลุ่มนำเสนอ 7 กลุ่ม

แต่ละทีมทำหน้าที่ได้ดีมาก

ผมเอาหนังสือครูปูก๊ากกกส์ แจกให้เป็นรางวัลคนเก่ง

เอาเจ้าเป็นไผแจกให้อาจารย์ 2 เล่น

ตอนนี้นักศึกษาพยาบาลราชชนนีขอนแก่นเดินทางกลับไปแล้วครับ

พบกันใหม่เมื่อชาติต้องการ อิ อิ

อิ อิ..

« « Prev : ความรู้ความรักในป่า

Next : ฃวด ใครคิดว่าไม่สำคัญ » »