ซ้ำซากไม่เหมือนซ้ำซ้อน
อ่าน: 3381
(ไก่ฮอลแลนด์มีจะภู่บนหัวทั้งตัวผู้ตัวเมีย)
ไม่รู้จะร้องเพลงอะไร เห็นๆอยู่แล้วลูกไก่หัวจุกแตกตัวออกจากไข่4-5ตัว ตั้งใจว่าให้ออกมาครบก็จะแยกออกไปเลี้ยง เมื่อวานมีแขกมาหลายชุด ไม่ได้ไปหาเจี๊ยบ ..วันนี้ไปดู แทบหัวใจวาย ลู ก ไ ก่ น อ น ต า ย เ ก ลื่ อ น มดดำที่เคยรุมกัดลูกนกยูงนั่นแหละ มารุมทึ้งลูกไก่เป็นพันๆตัว เจี๊ยบน้อยนอนตายอย่างน่าเวทนา..
(สภาพลูกไก่ที่ถูกมดรุมแทะ)
เจ้ามดดำที่ว่านี้มันร้ายกาจมาก อยู่กันฝูงใหญ่ๆเป็นหมื่นเป็นแสนตัว คงขยายพันธุ์ง่าย ในฝูงเราจะเห็นตัวเล็กที่น่าจะเป็นมดงานและมีตัวหัวโตตัวใหญ่เดินปะปนค่อนข้างแปลกกว่ามดประเภทอื่น เป็นมดที่มีนิสัยดุร้าย รุกรานกินอาหารไม่เลือก ขอให้ได้กลิ่นก็จะเดินบุกเป็นสาย ไม่กลัวอะไรเสียด้วย เจอเราก็จะรุมไต่ตอมขึ้นเท้า กัด กัด กัด เจ็บและคันมาก ยิ่งเกาก็ยิ่งมัน ไม่ระวังอาจเป็นแผลติดเชื้อได้
คั น ไ ม่ ใ ห้ เ ก า ก็ ท ร ม า น . .
เ ก า ก็ ท ร ม า น . .
ตอนที่ลูกเจี๊ยบออกมา
คาวเลือดที่ติดกับเปลือกไข่เป็นสื่อเรียกมด
หั ว อ ก แ ม่ จ ะ เ ป็ น ยั ง ไ ง ก็ ไ ม่ รู้
ที่เห็นมดรุมกัดลูกล้มตายต่อหน้าต่อตา
ขอสัญญานะเจี๊ยบจุก
คราวหน้าจะไม่ให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยอีก
(ขอโทษนะเจี๊ยบ เสียใจด้วย รีบๆไข่ใหม่นะเจี๊ยบนะ)
ในชีวิตเรา ย่อมมีที่ดีใจเสียใจสมหวังไม่สมหวัง ปะปนอยู่ในวิถีชีวิตของเราจนเป็นเนื้อเดียวกัน บางคนก็บอกว่าเป็นเสมือนเงา ทั้งๆที่รู้ว่าเศร้าไปก็เท่านั้น สิ่งที่ผ่านไปแล้วเรียกกลับมาอีกไม่ได้ ผ่านแล้วผ่านเลย ถึงอยากจะให้ย้อนรอยกลับมาอีกใจจะขาด มันก็ไม่วอแวอีกแล้ว
ทุกกรณีเอาเป็นอุทาหรณ์ให้ตระหนัก
เป็นบทเรียน ชวนฉุกคิด
อะไรที่บกพร่องไม่ระมัดระวัง..
มันก็จะนำไปสู่ความเสียใจซ้ำซาก
แต่ถ้าย้อนมาดีใจซ้ำอีกก็ไม่เป็นไรใช่ไหมครับ
เฮ้อ ! ทุกเรื่องมีลุ้นเหมือนเหรียญ2ด้าน
ไม่ออกหัวก็ออกก้อย
แต่บางเรื่องก็ใช่ว่าจะใช้วิธีเป่ายิงฉุบได้
เหลือทางเดียว ..ทำ ใ จ ใ ห้ ป ก ติ โ ด ย เ ร็ ว > >
« « Prev : นะย่านะ
6 ความคิดเห็น
^^ คนทุกคนล้วนเคยทำสิ่งผิดพลาดกันทั้งนั้น มันขึ้นอยู่กับว่าเราจะพยายามแก้ไข เพื่อที่ว่าจะป้องกันไม่ให้มันเกิดอีกหรือไม่
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ ถือว่ามันหมดเวรมันกรรมดีกว่าเนอะ
คงต้องรอรุ่นใหม่ออกไข่อีก
คราวนี้หลีกมดดำขย้ำไก่
ต้องดูแลให้ดีไม่มีภัย
เอาใจใส่รอบด้านงานนี้เอย
อ่านๆ ไปก็นึกถึงเจ้าลูกหมาที่ถูกรถทับตายหน้าวัด ยังคิดถึงมันอยู่เลย…
ผู้ไม่ประสงค์จะเสนอหน้า มาถวายไว้ ๔ ตัว เลี้ยงได้ ๒-๓ วันก็มีคนขอไปตัวหนึ่ง ถือว่าเป็นวาสนาของมัน ไม่ต้องได้ชื่อว่าเป็นหมาวัดซ้ำซาก… เจ้าตัวที่ถูกรถทับตายนั้น เป็นตัวเล็ก เลี้ยงได้ประมาณเดือนหนึ่ง ก็กินก้างเข้าไปติดคอจึงเป็นไข้ กินข้าวก็ไม่ได้ ต้องหายาธาตุกรอกเข้าปากตามประสา จนกระทั้งฟื้นขึ้นมาวิ่งเล่นได้ เริ่มออกสู่โลกภายนอกวัดได้ราวอาทิตย์หนึ่งก็ถูกรถทับตาย สมภารฝังเองกับมือ…
นึกได้อีกเรื่อง ปีที่แล้วก็มีลูกนกเอี้ยงหล่นมาจากต้นไม้ เลี้ยงไว้ในลังผ้าเก่าๆ บนชั้นวางของด้านหลังศาลา หาโน้นหานี้ให้มันกิน มันพยายามหัดบินลงล่าง แต่บินขึ้นไม่ได้ จึงมักจะหลบซ่อนอยู่ตามซอกตู้… เลี้ยงได้ ๒-๓ วัน ก็ไปฉันเพลข้างนอก กลับมามันก็จากไปโดยไม่อำลา สงสัยว่าแมวจะจัดการ…
ชีวิตคนหรือสัตว์ก็เหมือนๆ กัน บางชีวิตก็อยู่ได้นาน บางชีวิตก็อยู่ได้ไม่นาน ขึ้นอยู่กับเหตุปัจจัยหลายอย่าง แต่ถ้าเราผูกพันกับชีวิตใด เกิดความรัก ก็มักจะเกิดความโศกตามมา ดังพระพุทธเจ้าตรัสว่า
” เปมโต ชายเต โสโก - ความโศกย่อมเกิดเพราะความรัก”
เอวัง ก็มีด้วยประการฉะนี้
เจริญพร
น่าสงสารลูกไก่ค่ะ สงสารคนเลี้ยงด้วยค่ะ … ขอแสดงความเสียใจค่ะ แต่เดี๋ยวเจ้าเจี๊ยบคงจะไข่ใหม่ละค่ะ เดี๋ยวไปเยี่ยมสวนป่าคราวหน้า คงได้ถ่ายรูปเจ้าจุกพวกนี้หลายๆ ตัวนะคะ
แม่ไก่เสียลูก 2 ชุดแล้ว
ตอนอุ้มขึ้นมาน้ำหนักเบาโหวง
เพราะเอาแต่กกไก่ ไม่ค่อยได้กินอาหาร
รักของแม่นั้นยิ่งใหญ่ในโลก
อย่าลืมส่งใบสมัคร สสสส.3 นะครับ อิอิ
สาธุ พระคุณเจ้า
ศาสนาเป็นที่พึ่งยามจวนตัวจนใจได้เสมอ
แต่คนเราถ้าไม่ทุกข์ก็ไม่คิดถึงพระ ไม่คิดถึงวัด ไม่ไปกราบหลวงพ่อ
บางคนรอเข้าวัด..ตอนมีพระเดินนำ
ตอนนี้กำลังเลี้ยงเจ้าลูกกระแต 4 ตัว
ป้อนนมวันละ2เวลา ยังไม่ลืมตาเลยครับ
เอาแต่นอนทั้งวัน แต่ก็ส่งเสียงร้องรับเราบ้างแล้ว
สาธุ