ฝนแรกแย้ม
อ่าน: 1343
เธอเอ๋ย คนที่อยู่ในพื้นที่อับฝนนั้น มันอับจนไปแทบทุกเรื่องเลยแหละ ถึงจะสงสารต้นไม้ใบหญ้าอย่างไร เราก็ช่วยอะไรไม่ได้นัก เท่าที่สูบน้ำบาดานเต็มที่ ก็ทำได้แค่ปะพรมน้ำให้พืชเพื่อประคับประคองไม่ได้ด่าวดิ้นสิ้นชีพลงไปในปีนี้ สู้ความแห้งแล้งจนเต็มเหนี่ยว คงจ่ายค่าไฟฟ้าไปโขตลอดระยะกลางปีที่ผ่านมา ยังดีที่บ่อไม่แห้งเสียก่อน มีคนเล่าบางหมู่บ้านชาวบ้านเข้าคิวรอน้ำบาดานบ้างแล้ว
ก่อนหน้านี้วัวแตกตื่นวิ่งวนทุกคอก
ไม่ทราบว่าจะบ่งบอกรหัสอะไร
วันถัดมาฟ้าครึ้มหน่อย กบ ร้องโอ๊บๆ กลางวันแสกๆ
นอกจากผมแล้ว เพื่อนร่วมโลกต่างตั้งตารอฝนแรกมากันทั้งนั้น
ต้นไผ่ที่ถือว่าทนแล้งอย่างมาก
ไผ่หมาจูถึงกับปล้องเหี่ยว
หญ้า หรือไม้เล็กไม้น้อยไม่ต้องพูดถึง
แห้งกรอบพับลงแทบติดดิน
ช่วงหัวค่ำมีฟ้าแลบแปลบปลาบ เสียงฟ้าร้องอยู่ไกลๆ ไม่อยากจะหวังสักเท่าไหร่ว่าฝนจะมา แต่เมื่อครู่นี้มีฝนตกจักๆ..ไม่มีลมมาสมทบเขย่ากิ่งไม้แต่อย่างใด รีบเปิดไฟห้าบ้าน..เอากระแป๋งไปรองเผื่อจะดูว่าฝนตกกี่มากน้อย ตกได้ประมาณ 15 นาทีเสียงฝนก็เงียบไป คืนนี้ขอนอนลุ้น..ฝนจะย้อนมาเปาะแปะอีกไหมหนอ ..
ม า เ ถ อ ะ น ะ แ ม่ ม า . .
ตกให้เย็นฉ่ำอุราหน่อยเถิดแม่คุณ
อย่างน้อยพรุ่งนี้ก็ไม่ต้องรดน้ำต้นไม้ละนะ..
ตั้งใจจะตื่นแต่เช้าเดินสำรวจ
ดูว่าต้นไม้ใบหญ้าดีใจขนาดไหน?
ฝ น ต ก แ ต่ ล ะ ที มี มู ล ค่ า เ ท่ า ไ ห ร่ ?
ถ้าอยากรู้ก็ต้องชวนแม่ยายน้องเมียหาบน้ำรดพื้นที่ให้ทั่วถ้วนเท่าที่ฝนโปรย
รดกี่มากน้อย ? ก็เอาเท่าปริมาณน้ำฝนที่ตกลงมา
แล้วลองคำนวณค่าแรงค่าน้ำ
ก็จะรู้ว่ามีมูลค่ากี่ล้านบาท
แต่..คนบางกอก คนภาคใต้ คงจะไม่คำนวณลักษณะนี้
เปลี่ยนไปวิเคราะห์ว่าฝนเที่ยวนี้ เสียหายกี่ล้านบาท
เฮ้อ! ฝนเหมือนกัน แต่ไม่เหมือนกัน !
ห ลั ง ส ง ก ร า น ต์ เ กี่ ย ว ก้ อ ย กั น ม า ก ร า บ ย่ า โ ม ดี ไ ห ม เ ธ อ ..
5 ความคิดเห็น
ฝนที่หงสา เมื่อต้นเดือน ไม่สามารถตีค่าความเสียหายได้ว่ากี่ล้านบาท
แต่พี่น้องชาวดอย รู้ว่า ฟันไร่แล้วบ่ทันได้จูดเผา
คนรักป่ารักษ์ธรรมชาติสิ่งแวดล่อม ได้ข่าวคงดีใจที่บ่มีการเผาป่า
แต่คนอยู่กับชาวป่า ยังไงก็อดห่วงใยพี่น้องไม่ได้ว่า ปีหน้าจะเอาอะไรใส่ท้อง….
อิอิ บ่ออก
วันนี้ อากาศครบสามฤดูจริงๆ ค่ะ ตอนเช้า อากาศเย็นๆ กลางวันร้อน ตอนค่ำๆ ลมแรง ฝนตก กบเขียดดีใจ ร้องเริงร่า พรุ่งนี้คงมีงานเก็บกวาดกิ่งไม้ และใบไม้ที่หล่นเกลื่อนถนนทางเข้าเต็มไปหมด สนุกกันใหญ่ล่ะค่ะ
ฝนหงสามาแล้ว ดีกว่าฝนอีสาน มาแทบนับเม็ดได้ โธ่ๆๆๆ
ให้เด็กๆช่วยกันเก็บกิ่งใบมาบดๆๆๆๆ ไปใส่ต้นไม้
เป็นบทเรียนที่บดได้ และติดตามดูความงอกงามของความขยัน อิอิ
ธรรมชาติก็คงไม่รู้ด้วยกับความต้องการของมนุษย์เราหรอกเนาะคะ มีเหตุปัจจัยอะไรเขาก็เกิดไปตามนั้น คนบ้านป่าก็ขออย่างนึง คนเมืองกรุงก็ขอไปอีกอย่าง นั่งลุ้นไปอย่างนู้นอย่างนี้ เรียกว่าหาเรื่องอกหักรายวันได้หรือเปล่าน้อ อิอิอิ