ลานสวนป่า

#1 อุ๊ยสร้อย ให้ความคิดเห็นเมื่อ 5 เมษายน 2011 เวลา 21:33

ระยะนี้ยุ่งๆ กับการทำงานกับพวกหัวสี่เหลี่ยมที่อาจารย์วรภัทร เรียกค่ะ

และก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เจอแต่คนกินรังแตน สงสัยอากาศวิปริตมั้งคะ

ระยะนี้ได้ไปช่วยทำการประเมินตัวเองSAR ของหลายหลักสูตรที่ไปร่วมสอน เรียนรู้อย่างหนึ่งว่า นักการศึกษาที่เล่นกับเรื่องการประเมิน บางทีก็ไม่วิเคราะห์สิ่งที่จะประเมินก่อนค่ะ

#3 ทวิช จิตรสมบูรณ์ ให้ความคิดเห็นเมื่อ 6 เมษายน 2011 เวลา 3:19

ผมเคยไปประชุมแทนอธิการบดี ไปเป็น กก. ยกร่างนโยบายสอบ O A Net บ้าบออะไรนี่กะเขาด้วย จำได้ว่าผมลุกขึ้นประท้วงดังลั่นว่าไม่เห็นด้วย ขอกลับไปสอบไล่ครั้งเดียวแบบสมัยก่อน ตามมาด้วยบทความหลายบท

ครูไทยวันนี้ผมเห็นว่าไม่ต่างอะไรกับ”ตำขวด” คือครูดีก็มีแต่น้อยมาก ไม่น่าเกิน 10%

ผอ. ตีกอล์ฟ รองผอ. ก็ตี เพื่อหวังจะเป็น ผอ. ครูน้อยจำนวนมากก็ตีเพื่อหวังกระทบไหล่ผอ. ทั้งที่เป็นรร.บ้านนอก ต้องขับรถไปไกลเพื่อหาสนามกอล์ฟ

อธิการบดี ศาสตราจารย์ก็ตีกอล์ฟกันระนาว

หัวมันเน่า จะให้หางดีมันยากครับผมว่า

เมืองไทยเราวันนี้โดยเฉลี่ย ทหารฉลาด ครูโง่ ..เพราะวันนี้สอบเข้ารร.นายร้อย นายเรือ สมัครแสนเอาร้อย ส่วนครูสมัครร้อยเอาร้อย เราต้องทำให้เป็นตรงข้ามคือ ทหารโง่ ครูฉลาด

เพราะทหารฉลาดนั้นรบกิ่ครั้งก็แพ้ เพราะคนฉลาดมันมักกลัวตาย
ส่วนครูโง่นั้นก็ลองคิดดู นะครับว่าจะเกิดอะไรขึ้น

#5 krupu ให้ความคิดเห็นเมื่อ 6 เมษายน 2011 เวลา 10:00

อาทิตย์ที่ผ่านมาตระเวณประชุมแต่เรื่องการศึกษา ที่ตอนขาไปก็อยากทราบแนวทางเพื่อหิ้วกลับมาปรับการปฏิบัติให้มันสอดรับปรากฎว่ากลับมาทีไรต้องหิ้วโอยั๊วะกลับมาทุกที เพราะแต่ละแนวคิดของพ่อเจ้าประคุณเขานะ วิธีคิด การอธิบายความ ความสมเหตุสมผล และความน่าเชื่อถือว่าถ้าทำอย่างนั้นแล้ว เด็กจะเกิดพัฒนาการได้จริง หรือเปล่าล่ะเพ่?????

ยิ่งพูดก็ยิ่งรู้กึ๋น สุดท้ายก็เป็นงานจำอวดอีกงานที่เหาะไปจัดประชุมกันในโรงแรมใหญ่โต มีของกินเสิร์ฟทุก 2 ชั่วโมง (อันนี้รำคาญมากจะกินอะไรกันนักกันหนา กำลังก็ไม่ได้ออก สมองยิ่งไม่ต้องพูดถึง งดกินเบรกกันทั่วประเทศแล้วเอาเงินไปช่วยน้ำท่วมดีไหม ค่าเบรกหัวละเป็นร้อยเน่อ โรงแรมหรู ๆ น่ะ)

แม้แต่ท่านผู้ทรงฯ เรื่องการประกันคุณภาพ แน้ จะมาวัดคุณภาพเขานะ แต่ดันหน้าแตกกลางที่ประชุมเพราะคำนวณเกณฑ์มาผิดทั้ง ๆ ที่กำลังขู่เขาฟ่อ ๆ ว่าให้เตรียมตัวนะ จะออกไปประเมินตะเองแล้วนะ เห็นบอกว่าประชาพิจารณ์มาหลายรอบแล้วด้วยนั่น ป่านนี้คงโกยเศษหน้าที่เหลือไปนั่งประเมินหน่วยงานตัวเองอยู่ล่ะม้าง

โอย ว่าจะไม่เซดแล้วเชียวนะ

ทำอะไรได้ก็จะทำค่ะ ไม่รอใครอะไรทั้งนั้น งานเราภารกิจที่มี ถ้ารู้แน่ชัดว่าทำอย่างไรจึงจะเกิดผลดี ก็ทำตามศักยภาพที่เราทำได้น่ะค่ะ ทำเลยไม่ต้องรอ ถ้าเราไม่ทำจะรอให้ใครมาทำ ใครจะรู้งานของเราดีไปกว่าเราอีกล่ะเนอะ ส่วนใครอยากจะมองจากมุมไหน จะวัดประเมินอะไรก็เอา

ไม่รู้ว่า่บ่นมากหรืออย่างไร เมื่อวานนั่งประชุมไป ตึกสั่นอยู่ 3 ครั้ง ครั้งละ 30 วินาที - 1 นาที วิทยากรก็พยายามรักษาฟอร์มจนทนไม่ไหว ต้องประกาศแนะนำข้อควรปฎิบัติเมื่อเกิดแผ่นดินไหวซะเลย แง่ว!

#7 dd_l ให้ความคิดเห็นเมื่อ 6 เมษายน 2011 เวลา 22:39

ผลการสอบ O-net ปีนี้แปลกๆ ทีเดียวล่ะค่ะ ชั้น ป.6 มีเด็กเก่งที่ได้คะแนนภาษาอังกฤษ เป็น 0 ชนิดค้านสายตาบรรดาคุณครู เด็กที่ปกติคะแนนไม่ดีนัก กลับได้คะแนนสูงกว่า พยายามจะหาข้อมูลมาช่วยกันหาคำตอบของความผิดปกตินี้ แต่ก็ลำบากเพราะข้อสอบก็ไม่ได้ให้โรงเรียนดู คุณครูที่ไปคุมสอบบอกว่ากระดาษคำตอบและวิธีให้เด็กกาคำตอบค่อนข้างซับซ้อน เด็กมีโอกาสกาคำตอบผิดพลาดได้ง่าย แถมยังใช้ข้อสอบแค่ 4-5 ข้อ เพื่อวัดความสามารถในวิชานี้ทั้งวิชาของเด็ก…ถ้าพลาดแล้วก็พลาดเลย.. ก็คงต้องตามกันต่อไป

เรื่องของการวัดผล มีรายละเอียดในทางปฏิบัติที่พูดออกอากาศไม่ได้อีกมากมาย ไม่ใคร่มีใครสนใจที่มา ที่ไป ของการวัด สนใจแต่ตัวเลขที่ปรากฏเป็นส่วนใหญ่ ส่งครูไปร่วมตรวจข้อสอบกับภาครัฐที่ไร ได้เรื่องราวที่ทำให้ถอนหายใจเฮือกๆ มาทุกทีค่ะ

เป็นครูเิอกชนก็ก้มหน้าก้มตาทำในสิ่งที่ทำได้ เรื่องใหญ่ๆ ไม่มีปัญญา ก็หันมาจูง ชัก ผลัก ลาก กัน ตามกำลังตัวเอง ได้ทั้งดอกไม้ ได้ท้้งก้อนอิฐ หลายรสชาติ
แค่โรงเรียนเล็กๆ ที่ทำอยู่ ทำไมมีงานให้ทำเยอะแยะไปหม๊ดดดด โดยเฉพาะช่วงนี้ ทำเอาไม่ได้เขียนบันทึกสักเท่าไร กลับไปดูลานตัวเองแล้วตกใจ!!! ไม่ได้เขียนบันทึกนานเป็นเดือนแล้วหรือนี่…. เวลาช่างผ่านไปรวดเร็วเสียยิ่งนัก…ฮือๆๆๆ ^^