ครุ่นคิดคำนึง
อ่าน: 2980
(การคอรัปชั่น ก็เสมือนลูกหมูดูดเอาความสมบูรณ์ไปจากแม่หมู)
หลังจากหอบข้าวของออกจากโรงแรมมาถึงสถานีรถทัวร์ ไปซื้อตั๋วที่นั่งเหลือ2ใบสุดท้าย ขึ้นไปนั่งสะงาบสะเงย รถคลานออกจากบางกอกช้าๆ ได้เวลาอาหารมื้อเที่ยง พนักงานเอาอาหารกล่องมากแจก ผมขอรับเฉพาะช้อนเพราะมีข้าวยำ-ขนม-ผลไม้ที่เจ้าแห้วขนมาเพื่อชวนชิมมื้อเย็นที่โรงแรมเมื่อวานนี้ แต่เผอิญมีขาใหญ่ตัดหน้ามาชวนเลี้ยงมื้อค่ำ เพื่อไม่ให้อนาคตของกระเพาะมีปัญหา เราจึงเลือกฉลองศรัทธาท่านผู้อุปการคุณ ยอมให้เป็นเจ้ามือชวนเราหม่ำกันจนเมาข้าวต้ม เมนูเด็ดที่แห้วเตรียมมาจึงตกทอดมาถึงมื้อเที่ยงบนรถทัวร์
(คนผอมดูดี แต่กล้วยผอมดูแล้วหง๋อย)
การที่เรามีญาติที่น่ารักต่างภาค
ทำให้ได้รับวัฒนธรรมทุกรูปแบบ
ไปเยี่ยมยามกันในแต่ละคราว
เจ้าภาพก็จะพาไปชื่นชิมของอร่อยในพื้นถิ่นนั้นๆ
· ไป2แคว หาคุณหมอจอมป่วน เธอเอ๋ย.. หมอจัดปาร์ตี้ลงเรือท่องแม่น้ำน่านยามราตรี เช้าๆยังพาไปชิมข้าวมันไก่เจ้าอร่อยที่สุดในโลก ถ้าไม่ได้จองล่วงหน้าอย่าหวังว่าจะได้แอ้ม ด้วยบารมีของเทศบาลนครพิษณุโลก ทำให้เราได้ที่นั่งพิเศษบนเล่าเต้ง คณะฯยังได้ไปชิมโรตีต้นตำรับฝีมือคุณแม่ของตาหวานถึงก้นครัว กลายเป็นแขกกิตติมศักดิ์ระดับท่านทูตเลยเชียวแหละ
· ไปแอ่วเชียงใหม่ น้าอึ่งครูอึ่งครูอารามและอุ้ย จัดเราได้ชิมข้าวซอยต้นตำรับที่อร่อยจับใจ อิ่มแล้วยังพาท่องวัดวาอามเป็นของหวาน
· ไปเจียงฮาย ขาใหญ่เมืองเชียงแสนจัดให้ลงเรือท่องแม่น้ำโขง สัมผัสสามเหลี่ยมทองคำอย่างใกล้ชิดแทบจะคลำได้ หมอเบิร์ดจัดให้ได้รู้ได้เห็นของดีที่หลากหลาย มีโปรแกรมไปคาวระศิลปินแห่งชาติด้วย
·ไปกระบี่ คุณหมอเจ๊พาลุยไปกินซีฟูดกลางทะเลท่ามกลางฝนตกพรำๆที่แสนอลังการ พาแวะบ้านเลี้ยงปลาสวยงามกลางทะเล แวะไปชมศูนย์ศึกษาพื้นที่ชุ่มน้ำ เดินชมป่าโกงกางจนขากางไปตามๆกัน
· ไปภูเก็ต ก็เด็ดดวงจนบอกไม่ถูก ท่านอัยการชาวเกาะจัดสิ่งประทับใจให้จดจำจนหน่วยความจำไปล้นหลายรอบ
· ไปสุราษฎร์เมืองหอยใหญ่ กลับได้ชิมปูตัวใหญ่จนท้องแทบแตก เดินเซเหมือนแม่ปูขึ้นรถ ทิปนี้คนชื่อปูจัดให้เจอะมหกรรมปูล้วนๆ ก็ใครจะนึกละว่าเธอมีกิ๊กเป็นเจ้าของสะพานปู ทำธุรกิจส่งปูออกนอก ก็อ่วมไปนะสิครับ
· ไปหาดใหญ่ เจออะไรที่ใหญ่ๆ ได้ไปกราบหลวงพี่ถึงวัด แป๊ดพาไปปะทะแต่ละจุดไม่บันยะบันยัง ลงรถปีนเขาไปเที่ยวเกาะยอ กลับมาติดนิสัยยอตะพึดตะพือ
· ไปดงหลวง เจ้าภาพมาลุยหลุมอุกาบาต จัดเสวนาลงใหญ่ในวัฒนธรรมไทบรู นอนเต๊นท์โต้ลมหนาว ช่วงเย็นจัดรายการกอดกันจนเหงื่อตก ประทับใจจนต่อมน้ำตาแตกยามแยกย้าย
ไม่เฉพาะด้านอาหาร-แหล่งท่องเที่ยวหรือศิลปวัฒนธรรม แต่สรุปโดยรวมคือการได้ไปสัมผัสวิถีชีวิตร่วมสมัยในพื้นถิ่นนั้นๆ ที่ทัวร์แห่งไหนในโลกก็ไม่สามารถจัดให้เราได้ สิ่งเหล่านี้เป็นเพียงเสน่ห์แซ่เฮเล็กๆแต่ยิ่งใหญ่
ที่เล่านี้ก็เพื่อจะบอกว่าสัมพันธภาพแบบแซ่เฮนั้น
เป็นสไตล์เฉพาะที่ซ่อนความพิเศษไว้อย่างมโหระทึก
ย้อนระลึกถึงครั้งใดก็สุขสมใจนึกเมื่อนั้น
ขอขอบคุณทุกเจ้าภาพที่อุปการคุณสิ่งสุดแสนวิเศษนี้
(ผักที่ส่งEU.ถูกตีกลับ ผักที่คนไทยเจี๊ยะสารพิษไปตีกันอยู่ในท้อง
หาวิธีปลูกผักเถิด ที่สวนปลูกถั่วฝักยาว1ร่องยังเหลือแบ่งให้วัวกินแน๊ะ)
รถทัวร์คลานเข้าจอดสถานีขนส่งบุรีรัมย์ช่วงบ่ายแก่ๆ โฉมยงมารับแล้วชวนกันแวะตลาดสด ที่นี่ราคาผักผลไม้ถูกกว่าที่สตึก จึงแวะซื้ออาหารสดอาหารแห้ง ผมได้ผักพื้นบ้านและฟักทองเล็กๆขนาดลูกปิงปอง เอามาผัดกระทะร้อนอร่อยมากรสชาติดีกว่าผัดฟักทองลูกใหญ่เยอะเลย ลองดูนะครับ..อร่อยแบบง่ายๆนี่แหละสุดยอดแล้ว ช่วยกันๆคิดค้น..จะได้ท้องกางกันทั้งลานปัญญา
มาถึงสวนป่าได้ยินเสียงกาเหว่าร้อง ปีนี้อพยพเข้ามาอาศัยในสวนหลายตัว เช้า-บ่าย-ร้องได้ตลอด ไม่ต้องหยอดเหรียญก็ได้ยินเสียงนก ส่วนนกเอี้ยงอยากให้เข้ามาอยู่ในสวนนานแล้ว ตอนเช้าๆจะได้ยินเสียงจ๊อกแจ๊กจอแจที่ยอดต้นนุ่นแล้วก็บินหายไป ถ้าจุดไหนที่นกเอี้ยงเลือกพำนักประจำ เขาจะมากลับชุมนุมกันร้องตอนหัวค่ำ ชวนกันนอนแล้วค่อยโผบินไปหากิน แบบไปเช้า-เย็นกลับ ทั้งๆที่ไม่มีรถไฟฟ้าBTS. ก็กลับรังถูก
ช่วงนี้จักกะจั่นร้องระงม เป็นสัญญาณบ่งบอกถึงฤดูแล้งอย่างเต็มตัว ท้องฟ้าสลัวครึ้ม พอถึงช่วงกลางคืนฝนก็โปรยปรายมาเงียบๆ ไม่มีลมกระโชกมีแต่ฝนเม็ดเล็กๆหล่นลงมาอย่างสุภาพ นอนฟังเงียบๆ อดใจไม่ไหวที่จะโผล่ออกไปดูว่าฝนตกกี่มากน้อย
5เดือนมาแล้วที่พระพิรุณลืมสวนป่าแห่งนี้ ไปโอ๋แต่คนถิ่นอื่นและบางกอก แห้วเพิ่งแจ้งข่าวลูกเห็บบุกย่านมีนบุรีเมื่อคืนนี้ แม้แต่เทวดาก็ยัง2มาตรฐาน เรื่องอย่างนี้อย่าไปเคืองเง๊กเซียนฮ่องเต้กันเลย มันเป็นธรรมชาติของโลก ถ้ามีมาตรฐานเดียว ญี่ปุ่นเจอสึนามิเราก็ต้องเจอด้วยนะสิ
เช้านี้ ทีวีช่อง3เอาข้อมูลมาเปรียบเทียบให้ดูเหตุการณ์ที่ญี่ปุ่น
ภาพก่อนเกิดเหตุกับภาพหลังจากเหตุการณ์ผ่านไป
บ้านเมืองหลายแห่งราบเรียบเป็นหน้ากลอง
แต่ มี สิ่ ง ห นึ่ ง ที่ ม หั น ต์ ภั ย ใ ด ๆ ไ ม่ ส า ม า ร ถ ทำ ล า ย ไ ด้
คื อ ร ะ เ บี ย บ วิ นั ย ข อ ง สั ง ค ม ซ า มู ไ ร
ถ้าเทียบกับคุณภาพสังคมของชาวสยาม
> > เกะกะเย้วๆเอะอะมะเทิ่งปิดถนนข่มขู่บ้านเมืองไม่เว้นแต่ละวัน
ปรากฏการณ์ในสังคมพอจะทำนายอนาคตได้บ้างไหมครับ ?
ว่า.. สั ง ค ม ไ ท ย มี กึ๋ น ร ะ ดั บ ใ ด ! !
6 ความคิดเห็น
ได้มีโอกาสพาครอบครัวไปตะลุยแดนอาทิตย์อุทัย แม้เพียงแค่ 4 คืน 6 วัน แต่สิ่งที่เด็ก ๆ ประทับใจมาจนทุกวันนี้ คือ การมีวินัย การรักษากฎระเบียบ การไม่แซงคิว ตลอดจนสภาพอากาศที่คนในประเทศเขาช่วยดูแลให้สามารถสูดอากาศได้อย่างเต็มปอด อย่างสะอาด
จนถึงขนาดไอ้ตัวโตบอกว่า ขอให้ได้โอกาสสักครั้ง ได้ไปเรียนที่ประเทศญี่ป่น เมืองในฝัน
ก็ขอให้ฝันของเด็ก ๆ เป็นจริงด้วยนะคะ
เจ้าตัวโตทำได้อยู่แล้ว เพียงแต่ยุ่นปี่ต่อไปนี้อาจจะไม่ปลอดภัยเหมือนเก่า เกาะต่างๆบอบช้ำมาก เกิดระเบิดอีกครั้งหนึ่งอย่างรุนแรง เกาะต่างๆอาจจะจมวูบ ไปใต้ทะเลก็ได้ เพราะที่เกิดของเกาะก็มาจากภูเขาไฟใต้น้ำระเบิดดันเปลือกโลกขึ้นมาให้เป็นเกาะ ในทางกลับกัน ก็อาจจะระเบิดให้เกาะจมกลับไปใต้น้ำก็ได้ แม้แต่ภาคใต้ก็ไม่แน่นะ อาจจะจมน้ำได้ ทำอย่างเป็นไปทางอนิจจัง ราคายางพารายังรูดจนเจ้งเป็นหมื่นล้าน วันนี้โดนเจ้าหน้าที่ ม.ทักษิณ ตามทวงบทความ โธ่ๆๆๆๆ อิ อิ ไม่ออก
เห็นด้วยครับ สำหรับภาพข่าวที่เป็นที่ชื่นชมไปทั่วโลก สำหรับวินัยและการแบ่งปันของคนญี่ปุ่น
อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย เช้ามืดครึ้ม กลางวันแดดร้อน เย็นมาฝนตก ลมแรง 3 ฤดูใน 1 วัน
รักษาสุขภาพด้วยนะครับ คิดถึงสวนป่าครับ
สวนป่าก็ยังเป็นป่าๆ อยู่แบบป่านะโย เอาไว้เมืองกรุงเกิดวิกฤติ คนก็จะวิ่งเข้าหาป่าเอง คิดถึงชาวTT$Tทุกคนเน้อ
คนญี่ปุ่นมีวินัยดีทุกอย่าง ยกเว้นวินัยในการปล้นโลก มันปล้นไปได้หมด ระเกะระกะ ตั้งแต่บราซิล ผ่านไทย ไปฟิลิปินส์
เป็นมุมมองอีกด้านหนึ่งที่เรามักลืม อิ