แม่น้ำ 2 สี
อ่าน: 3634
(สะพานข้ามแม่น้ำโขงช่วงจังหวัดนครพนม)
เมื่อคืน นอนเอ้งเม้งอยู่นครพนม ตื่นแต่เช้าไปหาหมอนวดที่นัดไว้แล้ว เป็นหมอกดจุดที่เคยนวดมาครั้งหนึ่ง เป็นวิธีนวดที่น่าจะถูกจริตกับโรคเส้นเอ็นแข็งกระโดก เวลาหมอกดเส้นประสาทจะรู้สึกแปลบๆ ดูเหมือนจะเข้าท่ากว่าการนวดแบบอื่น หลังจากปล่อยให้หมอจัดการจี้จุดตามกระบวนการในเวลา1ชั่วโมง หลังจากนั้นรู้สึกง่วงหาวเหงานอน อ้าปากหาววอดๆ ..
ระหว่างเดินไปหาอาหารเช้า ไปเจอแม่ค้าขนมครกเจ้าหนึ่ง แกแคะขนมครกออกมาแผง ถ้ามีคนซื้อก็จะเอากรรไกมาตัดแบ่งเป็นชิ้นจัดใส่กล่องให้ รสชาติกรอบอร่อยไม่เลว เหมาะกับการเจี๊ยะกับกาแฟตอนเช้า มีคนแนะนำก้วยเตี๋ยวเจ้าอร่อยหน้าโรงพยาบาลนครพนม แต่หาไม่เจอ ฝากไว้ก่อนโอราฬ..
ช่วงเช้าแวะไปดูสะพานข้ามแม่น้ำโขง
อาคารฝั่งไทยกำลังก่อสร้างสะท้อนศิลปะไทยสวยงาม
ตัวสะพานกำลังรุดหน้า
ทราบข่าวว่าจะเปิดวันที่ 11 เดือน11 ปี 1911
(ไปดูพื้นที่ๆจะปลูกอินทะผาลัม)
หลังจากนั้นพากันลุยเข้าดงประแส ไปดูพื้นที่ๆจะปลูกอินทะผาลัม สภาพทั่วไปมีต้นไม้พื้นถิ่น และตามไปดูไม้อาคาเซียที่ผมไปทดลองปลูกไว้เมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว พบว่าต้นโตๆโดนขโมยตัดเรียบ ให้เคลียร์พื้นที่ ไถที่ปรับที่เตรียมไว้ เนื่องจากบางส่วนเป็นที่ลุ่ม มีแอ่งน้ำธรรมชาติอยู่ส่วนท้ายไร่ วางแผนเรื่องการดึงน้ำมารดอินทะผาลัม ซึ่งคงใช้ทั้งวิธีสูบน้ำและเจาะน้ำบาดาลเสริมเป็นระยะๆ ส่วนวิชาความรู้เรื่องอินทะผาลัม ดังที่นัดหมายญาติโกไว้แล้ว ว่าเราจะขึ้นไปแม่โจ้และอำเภอชัยปราการในต้นเดือนหน้า
(ปลาเนื้ออ่อนตากแดดจ้าเนื้อใสของฝากจากไชยบุรี )
ย้อนออกมาที่ตำบลไชยบุรี แหล่งผลิตส้มปลาโดที่ลือชื่อ เจ้าถิ่นชวนไปกินข้าวมื้อเที่ยงที่ริมปากน้ำ2สี เป็นการพบกันระหว่างแม่น้ำสงคราม กับ แม่น้ำโขง สภาพรวมโดยทั่วไปแม่น้ำลดลงอย่างมาก กลุ่มผู้เลี้ยงปลากระชังต้องเว้นวรรคการลงทุน ก่อนกลับได้รับของฝากเป็นปลาเนื้ออ่อนแดดเดียว
(จุดที่แม่น้ำสงครามพบกับแม่น้ำโขง ร้านอาหารฝีมือไม่เบา ลมพัดสบายๆชมวิวฟรีอีกต่างหาก)
6 โมงเย็นก็จะกลับมาเผชิญไฟเขียว ไฟแดง ที่บางกอก
พรุ่งนี้มีประชุม
วันที่27ช่วงเช้าแวะกรมที่ดิน แวะกรมป่าไม้
บ่ายๆก็จะปิ๊กบ้านไปให้โฉมยงประคับประคองสังขาร
(ผมนั่งคนเดียว รอบๆผมก็นั่งคนเดียว เที่ยวบินไม่เต็มสักกะหน่อย)
:::เรื่องขำไม่ขัน
พรรคพวกซื้อตั๋วโดยไม่ถาม นึกว่าผมจะกลับวันที่ 26 ได้
เมื่อจำเป็นต้องกลับวันนี้จึงต้องทิ้งตั๋ว
ติดต่อซื้อตั๋วใหม่ ถูกสายการบินอีแร้งแก่โขกราคา 3,390 บาท
ผมก็นึกว่าที่นั่งเต็ม เลยขายที่นั่งชั้นธุรกิจให้เรา
แต่>>ที่ไหนได้ เป็นเครื่องบินใบพัดลำเล็ก แถมที่นั่งยังว่าง
จึงสงสัยและเข้าใจไม่ได้ว่า
การตั้งราคาของอีแร้งแก่ยึดอะไรเป็นมาตรฐาน
โธ่ๆๆ เดี๋ยวก็บอกให้ท่านรอกอดส์ตั้งสายการบินแข่งเสียหร๊อก คิ คิ..
3 ความคิดเห็น
ขึ้นหัวเรื่อง ผมนึกว่า โขงเจียม ซะอีกครับ
พูดถึงนครพนมแล้วนึกถึงเส้นเปียก ไปที่ไรต้องหากินจนได้
บางแห่งเรียกก๋วยเตี่ยวญวณ บางแห่งเรียกก๋วยจั้บญวณ
หรือว่าจริงๆ แล้ว คือ เส้นเปียก ของไทยนครพนม
แล้วญวณลอกเอาไป
ใครสนใจเอาไปทำสารคดี ตามรอย น่าจะสนุกดีนะครับ
เส้นเปียกยังแข็งแรมตามเมืองชายแดน
น่าจะสู้เส้นแข็ง พวกมาม่าได้
ผมไปแถวนั้นมากเสียจนลืมชื่อไปหมด จำได้แต่ว่าแม่น้ำสงคราม มีปลาพันธุ์แปลก มาก
อาจเป็นรองก็แต่ ม.มูล แถบอุบล
ม. สงคราม ยังเป็นแอ่งอารยธรรม ที่สำคัญมาก แต่คนไทยส่วนใหญ่มักไม่รู้
ศรีโคตรบูรณ์ ก็เกิดแถวนั้น ก่อนนครวัดหลายร้อยปี
ที่ประหลาดที่สุด ทำไมผมไม่เคยไปตรงที่ม.สงคราม จรบม.โขง
วันหลังต้องไปให้ได้ครับ