ลานสวนป่า

(หมุ่ม Cotto กำลังทำสนามแพะเล่น)

2วันที่ผ่านมาอากาศร้อนแห้งแล้งเป็นบ้า ที่ตั้งชื่อซะโก้ว่า Cotto โต้ลมหนาว ทุกสิ่งทุกอย่างพลิกล็อคตรงกันข้ามทั้งสิ้น แต่หัวใจทระนงของชาวค๊อตโต้หาได้กระทบทบกระเทือนแต่ประการใดไม่ โจทย์กิจกรรมที่เลือกทำก็คือ “ทำอย่างไรพะจะมีความสุข”

อันดับแรกก็ต้องสร้างบ้านใหม่ให้แพะ

ทำรั้วบริเวณให้แพะได้เดินอาบแดด

มีรางอาหาร-รางน้ำ

ประกวดตั้งชื่อแพะ

และที่สุดบรรเจิดคือทำสนามเด็กเล่น..เอ๊ย! สนามแพะเล่น

(บ้านแพะกำลังลงมือสร้างกันอย่างรีบเร่ง)

· วิชาทำเรื่องธรรมดาให้เป็นเรื่องพิเศษ ผมถนัดอยู่แล้ว ชวนคิดชวยคุยออกแบความคิดแล้วลุยเลย แบ่งงานการกันทำคนละไม้ละมือ แผนกทำรั้วเริ่มตั้งเคลียร์พื้นที่ ขุดหลุมที่ดินแข็งสุดมหาโหด แม้จะใช้เสียมสำหรับขุดเลาไฟฟ้า ถ้ายังต้องเอาน้ำตามหยอดจนจนตูดโด่ง ต้องไปตัดเสารั้วแบกหามกันมา ออกไปตัดไม้ไผ่มาตีเป็นแนวรั้ว ล้อมบริเวณประมาณ 50 ตารางวา

· วิชาทำงานบนฐานความไม่พร้อม ผมก็ถนัดอีก ไม่ได้เตรียมการอะไรไว้ให้ล่วงหน้า จะสร้างบ้านแพะใช่ไหม? โน่นไปเรื้อกระต๊อบเก่ามาทำ ขาดเหลืออะไรบอก Cotto ได้คิดได้ทำบ้านแพะ ซึ่งเป็นงานที่ไม่เคยคาดฝันในชีวิตมาก่อน คิดแล้วทำ สังกะสีขาดเหลือไปซื้อมาเพิ่มเติม อะไรที่เป็นของเก่าพอใช้ได้ก็เลือกมาใช้ เพื่อเป็นการประหยัด ในประเด็นนี้อธิบายว่า “ถ้าเราจะทำกิจกรรมเรียนรู้ชาวบ้านดู” ถ้าทำแบบราชการที่มีงบประมาณเต็มขั้น บางสิ่งอาจจะดูดีสมบูรณ์แบบ แต่ชาวบ้านเห็นแล้วถอนใจ เพราะทำตามบ่ได้ ชาวบ้านแกไม่มีเงินถุงเงินถังทำเหมือนราชการนี่ครับ แต่ถ้าทำให้ดูตามมีตามเกิด แกจะแหยง เอาไปทำตามได้

· วิชาทำเรื่องให้ดูมีชีวิตชีวา ชาวCotto คิดได้ไงไม่รู้นะครับ เขาบอกว่าจะทำสนามให้แพะได้วิ่งเล่น แพะนั้นชอบปีนป่าย จึงเอาตอตาลมาวางต่างระดับ เพื่อให้แพะได้มีสนามวิ่งเล่น เสียดายยังไม่มีลูกแพะตัวเล็กๆ ไม่ยังงั้นคงได้ภาพแพะร่าเริงมาอวด ผมไม่ทราบว่าไหนมีสนามแพะเล่นกันบ้าง ถ้าไม่มีเธอเอ๋ย สนามแพะเล่นที่อาจจะเป็นแห่งแรกของโลกก็ได้ ลงกินเนสบุกส์ได้ไหมนะ

· วิชากิจกรรมเสริมกิจการ บางกลุ่มไปคิดเรื่องทำป้ายสวยๆมาติดที่หน้าบ้านแพะของเขา พรุ่งนี้ยังจะได้ปลูกต้นอินทะผาลัมกันคนละต้น เพื่อรองรับขี้แพะในอนาคต ผ่องถ่ายจากเรื่องแพะไปถึงอินทะผาลัม เนื่องจากบริเวณที่ทำงานมีต้นกระสังเยอะ บางคนสงสัยถามว่า ลูกอินทะผาลัมเอามาทำอะไรได้ ผมบอกว่ามีรสเปรี้ยวชาวบ้านเอามาใช้แทนมะนาว สนใจใช่ไหม เอาละ เย็นนี้จะชวนกินอาหารแบบพรานเข้าป่า สมมุติว่ายิงไก่ป่าได้ แล้วเอาไก่มาแกงแบป่าๆ จำแลงหนุ่มCotto ให้เป็นพ่อครัวหัวป่าก์ ไม่เห็นจะยากตรงไหน บอกไว้ก่อนนะค่อนข้างเผ็ดเด็ดสะระตี่

· สรุปว่า การที่ได้มาใช้ชีวิตแบบชาวบ้าน อาจจะทำให้ตระหนักถึงความยากลำบากของชาวชนบทไม่มากก็น้อย และถ้าจะเป็นผู้เรียน เรื่องอะไรที่เจอะเจอก็หยิบมาเป็นบทเรียนได้ทั้งนั้น ยิ่งเป็นบทที่อร่อยและชิมได้ เธอเอ๋ย เอาสะเต๊กมาแลกก็ไม่ยอมอิ อิ

« « Prev : แพะ กับ Cotto

Next : Cotto ไว้ลาย » »