ลานสวนป่า

(กระแตกินมะละกอสุกอร่อย แต่คนป่วยกินยา)

ตอนบ่ายออกมานั่งเก้าอี้ฮ่องแต้เงียบๆข้างบ้าน แอบฟังเสียงนกเสียงลม เจอนกปากแหลมยาวตัวเล็กๆสีน้ำเงินเข้มขาบเคลือบเป็นเงา น่าจะเป็นนกพันธุ์ใหม่ที่มาอาศัยอยู่ใหม่ ห่างออกไปหน่อยมีมะละกอสุกคาต้น เกตเห็นหลายวันแล้ว ไม่มีอะไรมาห้ามมะกอสุกได้ ถึงกำหนดก็เหลืองระเรื่อทยอยกัน ช่วงแล้งอย่างนี้มะละกอสวนป่าเนื้อแน่นหวานหอมนัก คุณภาพไม่แพ้มะละกอพันธุ์ไหนในโลก ความแห้งแล้งและคุณสมบัติของเนื้อดิน บางที่ก็ก่อให้เกิดความอร่อยพิเศษที่คาดไม่ถึง จะ รู้ ต ร ง นี้ ไ ด้ เ ก ษ ต ร ก ร จ ะ ต้ อ ง สั ง เ ก ต แ ล ะ ท ด ล อ ง ว่ า พื้นที่รอบบ้านตัวเองปลูกพืชผลอะไรดีที่สุด ก็เลือกปลูกพืชนั้นเป็นหลัก

(มะละกอสวนป่าอร่อย ไม่เหมือนตามโรงแรมพอๆกับกินกระดาษทิชชู )

โฉมยงเก็บมะละสุกมาไว้บนโต๊ะมิได้ขาด ผลไม้จากที่อื่นนอกจากเสียเงินแล้วยังไม่แน่เรื่องความปลอดภัย ยังมีอีก2-3ตัวที่มีคุณสมบัติพิเศษในพื้นที่ดินทรายแล้งนี้ เช่น ฝรั่งไม่มีเมล็ดกับกล้วยหอมทอง แต่มีข้อจำกัดนะครับว่า จะต้องเป็นผลไม้ที่ออกในช่วงนี้ ถ้าเป็นช่วงฝนผลไม้ฉ่ำน้ำคุณภาพก็จะด้อยลงไป ม อ ง ใ ห้ ดี ใ น วิ ก ฤ ติ ก็ ยั ง มี เ รื่ อ ง ดี ๆ เ กิ ด ขึ้ น ไ ด้ ถ้าเราอดทนพอที่จะศึกษาหาข้อดีให้เจอ

ระหว่างนั่งเงียบๆ

มีกระแตตัวเล็กๆหางเป็นพวงปราดเปรียว

วิ่งขึ้นไปเจาะกินมะกอสุกอย่างอร่อย

จะเข้าบ้านเอากล้องมาถ่ายรูปไว้ก็ไม่ทันเสียแล้ว

เจ้ากระเตน้อยมันไม่รู้หรอกว่ามะละกอสุกลูกนี้มีเจ้าของ

สิทธิในทรัพย์เป็นเรื่องของมนุษย์ฝ่ายเดียว

ที่ละโมบกำหนดเอาเองไอ้โน้นก็ของฉัน ไอ้นี่ก็ของฉัน

โฉมยงบอกยินดีมากที่มะละกอแล้วมีสัตว์มากิน เหมือนได้ทำบุญ เราก็จะช่วยกันสังเกตว่า วันต่อๆไปกระแตน้อยจะแอบมากินลูกเดิมให้หมด หรือจะไปเจาะกินลูกอื่นที่อยู่ข้างๆ >> คำว่าป่าถ้าไม่มีสรรพสัตว์มาอยู่อาศัย มันก็ไม่ต่างกับป่าคอนกรีตหรอกนะครับ เมื่อมนุษย์รุกป่ามากขึ้น ผลหมากรากไม้ที่เคยมีอุดมสมบูรณ์ในธรรมชาติก็หมดไป อาหารของเพื่อนร่วมโลกก็สูญสิ้น มนุษย์หันมาปลูกพืชไร่พืชเชิงเดี่ยวเป็นการบ่อนทำลายกลไกที่เป็นวงจรอาหารเพื่อนร่วมโลกแบบล้างผลาญ สัตว์แมลงสูญพันธุ์ไปจำนวนมาก เหลือแต่พวกสัตว์ปีกหัวแข็งจำนวนหนึ่ง ที่บินมาวางไข่ใส่พืชผล ก่อให้เกิดโรคระบาดที่มองว่าเป็นศัตรูต้องกำจัดให้ได้ คิดค้นยาฆ่าแมลงขึ้นมาฉีดกันไม่บันยะบันยัง แมลงกินแมลงตาย คนกินจะสุขสบายได้ยังไงละครับ ช่วงที่ไปซื้อเมล็ดฟักทองยักษ์ คุณน้าคนขายอธิบายว่า เราจะต้องเด็ดเกสรตัวผู้มาเคาะใส่เกสรตัวเมีย ทั้งๆหน้าที่นี้เป็นของแมลงมาแต่ไหนแต่ไร บังเอิญที่สวนป่าเลี้ยงผึ้งไว้ ได้แต่ฟังเฉยๆ หึ หึ ..

ตรงจุดนี้ละครับที่สะท้อนให้เห็นว่ามนุษย์ความรู้ไม่พอใช้

เดินหน้าหาเทคโนโลยีโดยไม่เหลียวหลัง

ไม่ศึกษาเรียนรู้ที่จะอยู่กับธรรมชาติอย่างมีสติ

มนุษย์อยู่ที่ไหนเพื่อนร่วมโลกถูกเบียดเบียนจนสูญพันธุ์

บาปที่ก่อไว้นี้จะมีสักกี่คนที่รู้ตัว

การที่กระแตน้อยโผล่มาอยู่ด้วยเป็นจุดเล็กๆเท่าปลายเข็ม

หนู งู กระแตช่วยกำจัดหนูตัวเล็กๆไม่ให้ขยายพันธุ์มากเกินไป

คางคกตัวหนึ่งๆกินแมลงเพื่อรักษาสมดุล

พูดก็พูดเถอะในจำพวกสัตว์โลกด้วยกัน

ก็มีแต่มนุษย์นี่แหละที่เป็นตัวทำลายสมดุลจนโลกวิบัติ

ไอ้นั้นก็กองกู ไอ้นี่ก็ของกู คิดได้แค่นี้ก็สมแล้วที่เกิดมาทุรนทุรายไปจนตาย

ที่เห็นหน้าชื่นอกตรมก็งั้นๆแหละ

เ รื่ อ ง พ อ ดี พ อ เ พี ย ง ไ ม่ ต้ อ ง ไ ป เ รี ย น ที่ ไ ห น ห ร อ ก

มั น อ ยู่ ร อ บ ๆ ตั ว ร อ บ ใ จ เ ร า นี่ เ อ ง

เ พี ย ง แ ต่ ต า อ ย่ า บ อ ด สี

หั ว ใ จ ไ ม่ ด้ า น ช า จ น ไ ม่ รู้ สึ ก รู้ ส า อ ะ ไ ร ?

เคยเห็นคนตายขนเอาสมบัติขึ้นเชิงตะกอนไปด้วยได้ไหมเล่า?

« « Prev : รักที่จะเรียนอย่าให้มีเงื่อนไขมากนัก

Next : วันนี้เธอวางตัวอยู่ส่วนไหนของสังคมไทย » »