ลานสวนป่า

ตราบใดที่ยังมีชีวิต กิจกรรมชีวิตก็จะเกิดขึ้นตามกลไกของวิถีสังคม มนุษย์ทำโน่นทำนี่จุกๆจิกๆ ในรูปของประเพณีและเทศกาลต่างๆ จะวิจิตรบรรเจิดอย่างไรก็แล้วแต่ภูมิปัญญาของชาตินั้นๆ ยกตัวอย่างถ้าเป็นของคนเชื้อสายจีน มักจะชอบเสียงดัง ตะลุงตุงแช่ เชิดสิงโต จุดประทัด แต่งตัวสีฉูดฉาด เซ่นไหว้เทพพระเจ้าและบรรพบุรุษ ขอศีลขอพรไปตามทำเนียม ถ้าเป็นของไทยๆก็ออกสไตล์ไทย ไม่เอาสิงโตมาแห่ แ ต่ เ ลี่ ย ง ไ ป แ ห่ น า ง แ ม ว แ ท น แมวตัวเล็กและปลอดภัยกว่าที่จะมาแบกสิงโตแห่ ของใครของมันนี่แหละที่เรียกว่าวัฒนธรรมของแต่ละเชื้อชาติ

แต่>> งานไหนๆพี่ไทยก็เมา ..อิ

ตอนเด็กๆเคยได้อั่งเปา

ปีนี้ครูคิมกับคณะเล็กๆเอาหลานน้อยมาเยี่ยมให้หายคิดถึง

เธอหอบของฝากมาปะเลอะปะเต๋อ

ที่แปลกก็คือมันแกวลูกใหญ่ที่สุดในโลก

ลูกเดียวกินกันได้ทั้งงานเลยเชียวแหละ

ช่วงที่เว้นว่าง ทำให้มีเวลาสังเกตสังกาสิ่งที่อยู่รอบๆตัว ก่อนหน้านี่มีโรคระบาด ชาวบ้านเรียกว่าโรคขี้ขาวหรือโรคห่า.. สัตว์ปีกล้มตายจำนวนมาก เป็นการลดปริมาณและตรวจสอบยีนป้องกันโรคโดยธรรมชาติ สัตว์ตัวไหนที่มีภูมิต้านทานในตัวเองก็จะอยู่รอดปลอดภัย ตรงจุดนี้..แปลกไหมละครับ ทำไมสัตว์ไม่ล้มหายตายจากไปทั้งหมด ที่สวนป่าเหลือ

นกยูงตัวเมีย 1 ตัว

เป็ดเทศตัวเมีย 1 ตัว

ห่านตัวเมีย 1 ตัว

ไม่ทราบว่าสัตว์ตัวเมียแข็งแกร่งกว่าสัตว์ตัวผู้ หรืออาจะเป็นเพราะเทวดาเห็นว่า..ตัวผู้ออกไข่ไม่ได้ จึงสงวนเพศเมียไว้ให้ง่ายต่อการแพร่ขยายพันธุ์ขึ้นมาใหม่ สัตว์ก็เหมือนคนเรา หลังจากอยู่ตัวเดียวก็ว้าเหว่ เดินร้องหาเพื่อนทั้งวัน ผมยังไม่มีเวลาไปหาคู่มาให้ ได้แต่แอบดูด้วยความสงสาร ได้เห็นวิธีสร้างสัมพันธภาพระหว่างสัตว์ที่หัวอกเดียวกัน หลังจากต่างคนต่างเรียกร้องโหยหา เดินไปเดินมาเจอะเจอกัน เลยจับคู่เดินไปไหนๆด้วยกัน

วันนี้จะเห็นเป็ด-ห่าน-สีขาวอย่างละตัว

เดินต้วมเตี้ยม ร้องกิบๆก๊าบๆไปด้วยกัน

บางวันก็มีไก่เจ้ตัวผู้มากอร่อก่อติ๊ก

เป็ดกับไก่คงจะเป็นเพื่อนคลายเหงากันและกัน

ถ้าจะถึงขั้นรักกันอย่างไร

เรื่องนี้ก็ต้องติดตามดูตอนต่อไป

ครูคิมเอาโจทย์“เรื่องรูปแบบพัฒนาผู้นำในสถานศึกษา” เป็นหัวข้อวิทยานิพนธ์ระดับดุษฎีบัณฑิตมาชวนคุย แหม>> ถ้าคุยเรื่องภาวะผู้นำ เราก็จะเห็นกรณีความเหลวไหลเกิดขึ้นทั่วโลก ที่อิยิปต์ก็งัดเอาก้อนหินเอาไม้ไล่ตีกันกระเจิง ไม่พอใจผู้นำแต่หันมาถล่มกันเอง คนเมาอำนาจจะให้ลงจากหอคอยง่ายๆกะไรได้ กว่าจะหายมึนเมาบางทีประเทศก็เสียหายย่อยยับ ตรุษจีนปีนี้ดุเดือดกันเหลือเกิน ที่ประเทศออสเตรเลียก็โดนพายุกระหน่ำหนักในร้อยปี ส่วนบ้านเราหลังจากกินเหล้ากินเป็ดกินไก่มีแฮงแล้ว จะปะทุพลังอะไรขึ้นมาอีกทั้งที่หน้าทำเนียบและที่ชายแดน

คุณวิฑูรย์ เหลืองวิระยะแสง แห่งกรมป่าไม้ ชวนลูกทีมมาติดตามวัดอัตราการเจริญของต้นไม้ที่ทำวิจัยร่วมกัน คณะนี้ขุดเอาดินไปวิเคราะห์ให้ด้วย การเชื่อมโยงความรู้ ช่วยเหลือชาวบ้านในจุดที่เกินกำลังอย่างนี้ละครับ ที่จะเป็นการสร้างพันธมิตรทางวิชาการ

นักวิชาการอยู่ในส่วนวิจัยตามหลักวิชาการ

ชาวบ้านอยู่ในส่วนวิจัยตามหลักวิชาเกิน

ที่แน่ๆก็คือ..เ ป็ น ก า ร ย ก ร ะ ดั บ ข้ อ มู ล จ า ก ส ภ า พ จ ริ ง

แทนการ ส ร้ า ง ข้ อ มู ล ย ก เ ม ฆ มั ก ง่ า ย สุ ก เ อ า เ ผ า กิ น

คณะฯไปตรวจสอบต้นไม้ในทุ่งกุลาร้องไห้ที่ผมแจกกล้าไม้ให้ปลูกด้วย

เราได้คุยถึงแผนงานที่จะอบรมวิชาความรู้ร่วมกันในปีนี้ เพียงเวลาสั้นๆที่พบปะ ความรู้ใหม่ๆได้งัดมาบอกเล่ากัน บางทีสิ่งละอันพันละน้อยนี่แหละ ที่ เ ป็ น รู เ ข็ ม ส่ อ ง ส ว่ า ง ใ น ค ว า ม มื ด มิ ด

วันที่ 5 ผมจะเดินทางไปคารวะอาจารย์ทวิช จิตรสมบูรณ์

ผมจะเอาน้ำเต้ายักษ์ไปอวด

จะไปหารือว่า..จะเอาเส้นน้ำเต้ามาอบแห้งแข่งกับมาม่าได้อย่างไร

คงจะได้ชมสิ่งประดิษฐ์ต่างๆที่อาจารย์และลูกศิษย์คิดค้นขึ้นมา

รวมทั้งจะไปหารือเรื่องพลังงาน ที่รัฐบาลตัดสินใจเดินหน้าเรื่องเตาพลังงานนิวเคลีไฟฟ้า

แล้วเขี่ยพลังงานชีวมวล พลังงานลม แสงแดด ทิ้ง

ทำไมไม่เลือกทำทุกอย่างตามความเหมาะสมแห่งเหตุและปัจจัยนะ

คนไทยจะไม่ต้องจ่ายค่าโง่โดยไม่ได้โงหัวขึ้นมาแล  และออกความเห็นอะไรไม่ได้

ตรุษจีนปีนี้ ข อ ไ ป ต ะ ลุ ง ตุ้ ง แ ช่ ! ! ! ที่โคราชนะครับ

:::: จะเชิดสิงโต หรือดูสิงโตเชิด ก็สนุกทั้งนั้นละครับ อิ อิ

ปีนี้ขอเอาความรักใส่อังเปาให้พี่น้องน้องชาวเฮ ทุกท่านนะครับ อิ

« « Prev : ค่ายค๊อตโต้ SCG.54.

Next : รักที่จะเรียนอย่าให้มีเงื่อนไขมากนัก » »