ลานสวนป่า

มีเรื่องเกินความคาดหมาย หลังจากรอดู“ก า ร ศึ ก ษ า  เ ชิ ง รุ ก >>ต้ อ ง ลุ ก จ า ก เ ก้ า อี้ เ สี ย ก่ อ น “ ช่วงนี้มีนักศึกษาจากคณะมนุษย์ศาสตร์ภาษาอังกฤษ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม มานอนสัมภาษณ์เรื่องมหาชีวาลัยอีสาน 6 สาวน้อยนักศึกษาปีสุดท้าย อาสาทำการบ้านชิ้นนี้ในนามคณะฯก่อนที่จบการศึกษาออกไปสู่โลกกว้าง ผมได้รับการประสานงานล่วงหน้าทางโทรศัพท์ แต่ไม่มีรายละเอียดว่าพวกเธอจะมาทำอะไรแค่ไหน บางคนเคยมาสวนป่าในช่วงที่การอบรมนักศึกษา แต่กว่าจะเข้ามาได้ก็ต้องเป็นไปตามธรรมเนียมคือ “ ห ล ง ท า ง ให้โอกาสเด็กๆได้แสวงหาช่องทางที่กว้างขวางและกว้างไกลเถิดการศึกษาไทย

จากการสนทนา ทราบว่ากลุ่มเธอจะมาถอดรหัสมหาชีวาลัยอีสานเป็นภาษาอังกฤษ ถ้าเก็บข้อมูลได้ดีมีความสมบูรณ์เพียงพอ ทางคณะฯอาจจะพิจารณานำไปพิมพ์เป็นเล่มต่อไป ผมชอบความคิดนี้มาก นึกชมอาจารย์ที่ปรึกษา (อาจารย์ก่อกิจบุญ ฟูคำ) ที่ออกความคิดให้ลูกศิษย์ได้ออกจากรั้วมหาวิทยาลัยไปสัมผัสกับชุมชน เพื่อถ่างใจให้เห็นสภาวะของสังคมที่กำลังเปลี่ยนแปลง อย่างน้อยก็สร้างความตระหนักต่อบริบทของภาควิชาที่เรียน ซึ่งควรจะติดตามความเปลี่ยนแปลงความเป็นไปของมนุษย์สังเกตจากแววตา นักศึกษาเต็มตื้นตื่นใจกับภารกิจนี้มาก คำที่ถาม ค่อนข้างมีคุณภาพ แสดงว่าอาจารย์สอนมาดี จึงมีต้นทุนเพียงพอที่จะท่องยุทธภพ

จากการพิเคราะห์การใช้เครื่องมือ

การใช้กล้อง เทปบันทึกภาพ และคอมพิวเตอร์

หมูไม่กลัวน้ำร้อนกลุ่มนี้ใช้ได้ทีเดียวแหละ

ดีใจที่เห็นนักศึกษาระดับนี้

มีความสามารถด้านสารสนเทศในระดับดี

ประเด็นใหญ่อีกเรื่องหนึ่ง >>ท่าทีลีลาการเข้าถึงพื้นที่ เธอทำได้เนียนเป็นธรรมชาติ อ่อนน้อมถ่อมตนเป็นกันเอง ให้ความรู้สึกเป็นลูกเป็นหลานไม่แปลกหน้าแปลกตา การที่อาจารย์ปล่อยมือให้ลุยทุ่งกันเอง แสดงว่าคงผ่านกิจกรรมนักศึกษาไม่มากก็น้อย เธอบอกว่าชอบ Key word “ เ รี ย น ใ น ห้ อ ง ไ ด้ ค ว า ม รู้ เ รี ย น น อ ก ห้ อ ง ไ ด้ ค ว า ม จ ริ ง ” พากันเอาข้อความไปสกรีนหลังเสื้อใส่มาโชว์ซะด้วย >> ก า ร เ รี ย น น อ ก ห้ อ ง ต่างกับ การเรียนนอกคอก แน่นอน การตั้งจุดประสงค์ ให้ขอบข่ายงานที่ชัดเจน จะช่วยให้ลูกศิษย์ก้าวเดินไปบนสายอาชีพได้อย่างมั่นคง ที่เขียนเรื่องนี้เป็นคุ้งเป็นแคว เผื่อจะมีอาจารย์ท่านอื่นร้อนวิชาอยากจะลองฝึกลูกศิษย์ลงภาคสนามอย่างนี้บ้าง เพื่อให้สอดรับกับคำว่า “ออกไปเรียนรู้สู่โลกกว้าง ให้ทุกอย่างเป็นครู”

จากการแลกเปลี่ยนความเห็น ทำให้คนแก่เข้าใจเด็กรุ่นใหม่มากขึ้น เธอบางคนบอกว่า จะออกไปทำงานหาประสบการณ์สักระยะหนึ่งจึงจะกลับมาศึกษาต่อ บางคนก็บอกว่าจะเรียนต่อโท เป็นความหลากหลายที่อยากเห็น แทนที่จะเรียนรวดเดียว ออกมาถามตัวเองก่อนว่าสนใจที่จะมุ่งศึกษาเรื่องใดเป็นพิเศษ

หลงจากพาเดินชมอาณาบริเวณ

ชี้ให้เห็น-ความรู้ในธรรมชาติ-ความรู้ในตัวคน-ความรู้ในไอที

กิจกรรมที่ทำเรื่องธรรมดาๆให้เป็นเรื่องพิเศษ

พาไปดูแปลงปลูกไม้สาธิต การเอาใบไม้มาเลี้ยงสัตว์

แล้วมานั่งตีความเปรียบในการเลือกกิจกรรมแต่ละอย่าง

ว่ามีจุดดีจุดด้อยต่างกันอย่างไร

ชี้ให้เห็นจุดแฝงที่มีอยู่ในทุกเรื่อง

ยกตัวอย่าง เช่น

ใบเอกมหาชัยเอาไปให้วัวควายไม่กิน ถื อ เ ป็ น จุ ด ด้ อ ย

แต่พอเอาเอกมหาชัยมาปลูกริมถนนสัตว์ไม่รบกวน ถื อ เ ป็ น จุ ด ดี

หลังจากได้แลกเปลี่ยนวิธีเก็บข้อมูลในพื้นที่แล้ว

ผมส่งเด็กๆกลุ่มนี้ไปสัมภาษณ์หมู่บ้านเก่าน้อย

ซึ่งเคยได้รับการอบรมจากมหาชีวาลัยอีสาน

ให้กลับไปพัฒนาตนเองจนเป็นที่ยอมรับของหน่วยราชการ

ได้รับการสนับสนุนให้เดินหน้าเป็นแบบอย่างแก่หมู่บ้านอื่น

มหาชีวาลัยอีสานเอาใจช่วยคนดี

ส่งคนดีไปพบกลุ่มคนที่กระทำดี

เพื่อให้เชื้อความดีแตกตัวออกไปต่อยอดความดี

ชิมิ ชิมิ

« « Prev : Ignite Thailand 3

Next : พ่อจะอยู่กับเจ้าไปอีกสักกี่วันลูกเอ๋ย » »