ลานสวนป่า

ควายไทยหายไปเป็นลูกชิ้น ลาบ ก้อย ยำ และน้ำตก

สืบเนื่องที่ได้ข่าวอาจารย์สรเชต น้อยฤทธิ์ เล่าให้ฟังถึงการชวนคณาจารย์ในคณะคึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม ลงไปเยี่ยมลูกศิษย์ นักศึกษา ครูพันธุ์ใหม่ออกไปฝึกสอนในโรงเรียนเครือข่าย ผมคิดว่ากิจกรรมเชิงรุกอยู่เรื่อย ๆ จะสะท้อนมุมคิด เรื่องการพัฒนาการเรียนการสอนยุคเก่าที่ปรับมาใช้กับแนวคิดใหม่ ๆ จึงรอชื่นชม ถ้าอาจารย์จะชวนให้ลูกศิษย์พันธุ์ใหม่ช่วยกันเล่าสิ่งดี ๆ ลงในบล็อกให้พวกเราอ่านบ้าง

บังเอิญได้ดูทีวีรายการของมูลนิธิรักเด็ก ออกไปชวนชาวบ้านช่วยโรงเรียนตามชายแดนภาคเหนือทำของเด็กเล่น ทำโรงเรียนให้น่าเรียนน่าเล่น ปรับห้องเรียน สนามเด็กเล่น แม้แต่ใต้ถุนโรงเรียนก็เอาทรายไปโรยไว้ให้เด็กไปเล่นโดยมีของเด็กเล่นให้ เด็ก ๆ รุ่นโตมาช่วยงานทาสี ติดภาพ เขียนภาพอย่างสนุก ทำให้เห็นบริบทของการเรียนระดับประถมที่เข้าใจเรื่องการเล่นคือการเรียน นำไปสู่วิธีเรียนที่โดนใจเด็ก ไม่ใช่ยัดเยียดเบียดบังความรู้สึกนึกคิดเด็ก บอกเอาเด็กเป็นตัวตั้ง..แต่วิธีสอนคุมกำเนิดจินตนาการของเด็ก จัดการสอนแบบฉอด ๆๆ …ก็ได้ผลลัพธ์แบบเฉี่ยด ๆ ฉิว ๆ นั้นแหละขอรับ

เห็นรายชื่อรัฐมนตรีกระทรวงศึกษาธิการแล้วน่าเป็นห่วง  รัฐมนตรีช่วยก็ไม่มี แถมมีเสียงซุบซิบว่าต้องการประหยัดงบประมาณ เอาหลังบ้านมาเป็นอีแอบหรือรัฐมนตรีเงา ถ้าให้ความสำคัญการศึกษากันแบบนี้ ผมนึกไม่ออกว่าการศึกษาไทยจะเป็นอย่างไร?

ข่าว:จากสำนักข่าวไทย

กรมปศุสัตว์สำรวจพบควายไทย 99.5%ไถนาไม่เป็น

สาเหตุเพราะเราเลิกใช้ควายเนื้อไปใช้ควายเหล็ก

ไปเรียนวิธีไถนาควายญี่ปุ่นกันหมด

เมื่อน้ำมันแพง ปุ๋ยแพง แรงงานแพง ชักเอ๊ะใจ

เริ่มคิดได้ ระลึกได้ถึงบุญคุณควาย

ปัจจุบันประเทศไทยมีกระบือประมาณ 1,577,000 ตัว

มีครัวเรือนเกษตรกรใช้กระบือไถนาอยู่ไม่เกิน 4,000 ราย

และมีกระบือไถนาได้ประมาณ 6,000 ตัว คิดเป็น 0.34% ของจำนวนกระบือทั้งหมด

มีแนวทางขับเคลื่อนการอนุรักษ์และพัฒนากระบือไทยกลับคืนผืนนา ภายใต้ 3 โครงการหลัก ดังนี้

1. โครงการฝึกใช้กระบือไถนา
2. โครงการไถกลบซังตอข้าว
3. โครงการพลิกฟื้นกระบือไถนาตามโครงการพระราชดำริ

เรื่องกระบือโยงไปถึงเรื่องอื่น ๆ ได้มากมาย ถนนทุกสายลงชนบท บางทีผิดฝาผิดตัวที่ไปแบบนักการเมืองก็อาจถูกโห่ฮาไล่กันบ้าง แต่ถ้าครูบาอาจารย์ชวนลูกศิษย์ออกไปจัดค่ายอาสาพัฒนามาก ๆ  นักศึกษาจะได้มีทักษะเพื่อสังคม สามารถเชื่อมร้อยวิถีชีวิตเข้ากับเหตุการณ์บ้านเมือง รู้ร้อนรู้หนาวกับเรื่องที่อยู่รอบข้าง ที่สำคัญเขาจะได้ฝึกการคิดการทำงานเป็นยังไงละขอรับ

ในจังหวัดมหาสารคามมีหมู่บ้านหนึ่งยังยืดถือควายเป็นแรงงานทำนา

โดนหมู่บ้านใกล้เคียงหัวเราะเยาะว่า..เป็นพวกเต่า..คิดและทำอะไรด้อยพัฒนา

ผมลงไปหาไปคุย ..เขามีเหตุผลที่น่าชื่นชมมาก

มีวิสัยทัศน์และทัศนคติที่มองไปข้างหน้า

ไม่บ้ากระแสการพัฒนาแบบจูงจมูกเสียด้วยสิครับ

ผมชื่นชมกลุ่มนี้มาก ตั้งชื่อให้ว่า “กลุ่มคูโบตม”

ทำไมรึ!..จะได้แข่งกับ “กลุ่มคูโบต้า” ยังไงละขอรับ

« « Prev : วันระพีเสวนา

Next : สุขภาพเฮฮา » »