ลานสวนป่า

ลีลานี้ละครับสะกดผู้ฟังให้นะจังงัง!!

เท่าที่เฝ้าอ่านบันทึกในลานปัญญามายาวนาน แทบจะเสพย์ติดข้อคิดชวนคันของท่านทั้งหลาย ผมอยากจะตะโกนว่ามันโดนใจจริงๆนะเพ่ บางช่วงบางสาระสารพัดเรื่องราว มันเป็นหัวเชื้อประเทืองปัญญา ชี้ชวนให้เกิดการไต่ระดับความคิดความคันอย่างอเนกอนันต์ ขอคารวะแฟนพันธุ์แท้ สิ่งที่ท่านสละเวลามาก่อประโยชน์สังคมในวงกว้าง ข้อเขียนบางท่านเป็นที่ยอมรับของสถาบันและหน่วยงาน ถึงกับยื่นมือมาเป็นเจ้าภาพจัดพิมพ์เป็นตำรา เป็นเอกสารที่สมควรแก่การเผยแพร่ ยกตัวอย่างของท่านอัยการชาวเกาะ ที่รวบรวมรายละเอียดของกระบวนการเรียนรู้ในระหว่างเป็นนักศึกษาโข่ง ได้รับความชื่นชม ได้ความอิ่มเอมใจ ได้เสียงปรบมือหลายหมื่นแปะ ได้ของที่ระลึกด้วยนะ ที่สำคัญทางสถาบันพระปกเกล้าได้นำไปพิมพ์เป็นเอกสารพิสูจน์ทราบความสำคัญของหลักสูตรเสริมสร้างสังคมสันติสุข รุ่นที่1 ผู้ทรงคุณวุฒิอ่านแล้วดวงตาเห็นธรรม ทำให้การสืบทอดเจตนารมณ์และของบประมาณได้สะดวกมีผลถึงโครงสร้างขององค์กรที่ส่งทอดถึงรุ่นน้อง เป็นพิมพ์เขียวให้รุ่นหลังเจริญรอยตาม

สมาชิกเราหลายท่านมีฝีไม้ลายมือการถ่ายเทความรู้ได้อย่างเอกอุ ได้ถ่ายทอดความคิดความรู้ประสบการณ์ตามสไตล์ของวิชาการผสมวิชาเกิน อ่านเพลินแถมได้ความรู้ในแง่มุมใหม่ๆ ตอนแรกหมายตาไว้แล้วว่าจะให้ท่านบางทรายไปรับไม้ต่อจากท่านอัยการ บังเอิญวาสนาดีแล้วดวงชะตาแคล้วคลาด จึงพลาดการเข้าเป็นนักศึกษารุ่นที่ 2 อย่างหวุดหวิด แต่สวรรค์มีตา หมอเจ๊ แซ่เฮ อาสาเข้ามาเดินรอยตามรุ่นพี่ หมอคนสวยของเรากำลังสะสมบันทึกการสัญจรเรียนภาคสนามและภาคทฤษฎี แบบเจาะถึงกึ๋นอย่างคงเส้นคงวา คาดว่าจะได้รับความสนใจจัดพิมพ์เป็นเอกสารประจำรุ่นในลำดับถัดไป ขอตีมือล่วงหน้านะเจ๊นะ เรื่องนี้สะท้อนให้เห็นว่าลานปัญญาไม่สิ้นคนดี อิ อิ..

ท่านบางทราย ได้บันทึกวิถีชีวิตและสังคมไกลปืนเที่ยง จากงานภาคสนามที่คลุกคลีตีโมงมายาวนาน เนื้อหาสาระประเด็นเด็ดสดๆร้อนๆ ต้อนตัวละครออกมากระโดดโลดเต้นหน้าจอให้คนอ่านอึ้งกิมกี่ แถมยังเสนอแผนที่-แผนผัง-แผนคิด-แผนชีวิตชุมชน ได้ถอดบริบทคนชายขอบออกมาแบให้เห็นกันจะๆ มีแฟนวงนอกวงในติดตามอ่านอย่างกระชั้นชิด เคยเสนอเรื่องผีปอบในเชิงความเชื่อที่แฝงไว้ในวัฒนธรรมพื้นถิ่น ออกรายการทีวีชี้ให้เห็นว่า..สิ่งนี้สำคัญและศักดิ์สิทธิ์กว่ากฎหมายเสียอีก ถ้าประชาชนยอมรับและเชื่อมั่นในสิ่งใด สิ่งนั้นคือเครื่องมือ-คือกลยุทธที่ไม่ควรมองข้าม เรื่องนี้พวกเราได้รับรู้เชิงประจักษ์มาแล้ว สวรรค์มีตามองเห็น>> สำนักงานปฏิรูปที่ดินเป็นเจ้าภาพจัดพิมพ์บทความเหล่านี้ นับเป็นตำราที่ผ่านร้อนผ่านหนาว ผ่านหยาดเหงื่อและน้ำตาหลายล้านแมะ ตำราที่ผ่องผ่านประสบการณ์ตรงอย่างโชกโชนอย่างนี้แหละ ที่มันจะเป็นชุดความรู้ที่จะมาเสริมภาควิชาการที่มีอยู่ ให้มั่นคงและมีความหลากหลายยิ่งขึ้น ..ทุกความคิด ..ทุกตัวอักษร ..ผ่านการกลั่นกรองจากชีวิตและเลือดเนื้อ ที่ไม่สามารถเก็บเกี่ยวมาได้ด้วยการไปส่งเสริมหรือจัดประชุมแบบไฟไหม้ฟาง ท่านบางทรายต่อความยาวสาวความยืดมาตั้งแต่สมัยเป็นบัณฑิตหนุ่มรุ่นกระทง มาจนเป็นผู้อาวุโสมืออาชีพระดับอ๋องขององค์กรในประเทศและระหว่างประเทศ ยากที่ใครจะมีต้นทุนสะสมอย่างเข้มข้นได้เยี่ยงนี้ ผมชอบลีลาการนำเสนอที่สอดแทรกเทคนิคสารสนเทศและศิลปะการถ่ายภาพ แอบคิดเงียบๆส่งผ่านไปถึงเทวดา ..เรื่องภาพที่อาจจะกินพื้นที่ความจำไปบ้าง แต่ภาพของท่านบางทรายนั้นสื่อความหมายได้ไม่ด้อยกว่าตัวอักษร เป็นการเสริมสาระให้งดงามและสมบูรณ์ยิ่งนัก ท่านบางทรายเป็นประกายของลานปัญญาสะท้อนให้เห็นว่าการบันทึกนั้น สร้างคุณูประการให้แก่วงการNGO. องค์กรและสถาบันในวงการพัฒนาชนบทที่กว้างไกลไปถึงนานาชาติ

นายแพทย์สุธี ฮั่นตระกูล (คนเก็บขยะ) หรือคุณหมอจอมป่วนของชาวเรา เป็นผู้หนึ่งที่ไม่เคยหยุดนิ่ง ตลอดปีจะมีกิจกรรมค้นคิดทำเรื่องเชิงรุกและเชิงรับ เอาตัวเองเป็นปัจจัยในการสร้างกระบวนการเรียนรู้ผ่านการปฏิบัติ วิ่งก็เอา ถีบจักรยานก็เอา เก็บขยะก็เอา สอนหนังสือก็เอา เป็นวิทยากรก็เอา เป็นนักบริหารก็ไม่ธรรมดา เคยขอให้ประกอบโต๊ะนอ๊คดาร์วก็ไม่ผิดหวัง แม้แต่ให้เป็นนักร้องการกุศลก็เอา แต่งตัวก๋าให้นักร้องตัวจริงขวยเขินมาแล้ว เรื่องออกความคิดความเห็นนำร่องต้องยกมือให้เชียวแหละ เป็นตัวอย่างที่ดีจนจดจำไม่ไหว ไม่ทราบว่าคิดได้ไง คนที่เกิดมาคิดแล้วทำๆๆๆ ไม่ใช่จะหาได้ง่ายๆหรอกนะ พักหลังเว้นวรรคการบันทึกไปบ้าง คิดว่าถ้าใจสั่งมาเมื่อไหร่ เราก็จะได้อ่านเรื่องที่เข้มและคันจากท่านอีก ก่อนหน้านี้ให้กองเลขาคัดกรองบันทึกที่อ่านแล้วมันเขี้ยว มารวบรวมพิมพ์ในนาม “เรื่องที่อยากป่วน” ป่วนกระบวนกร.. ป่วนจิต(ใจ) ป่วนเรื่อง(เขา) เล่า.. ผมได้รับหนังสือมาจำนวนหนึ่ง จำหน่ายบ้างแจกบ้างได้ทั้งเงินทั้งกล่อง ในการอบรมTT&T.ในคราวต่อไป จะเอามาให้สมาชิกเลือกทะนุบำรุงอีกเล่มหนึ่ง น่าจะเป็นประโยชน์อย่างมากสำหรับผู้บริหารองค์กรที่ต้องการจะพัฒนากระบวนกร หนังสือเล่มนี้เหมาะกับสถานการณ์ ยิ่งกว่าหมูวิ่งชนปังตอเสียอีก.. อิ อิ

พวกเราชาวลานปัญญา

ได้สะสมทักษะการคิดและเขียนกันรุดหน้าทุกคน

แต่ละท่านมีสไตล์ของตนเอง

ลองคิดดูเถิดถ้าข้อคิดข้อเขียนของท่านพิมพ์เป็นเล่ม

มันจะเป็นกลุ่มตำราที่มีอัตลักษณ์ของชาวเรา

เอามาเรียงล่ายซ่ายจำหน่าย

มันจะจ๊าบบส์ขนาดไหน

เรื่องนี้ค่อยๆเกิดขึ้นอย่างเป็นธรรมชาติ ตามเนื้องานและลักษณะงานที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะของแต่ละท่าน ขาใหญ่นำหน้าไปแล้ว เหลือขาหลังที่จะตามมาติดๆ BM.chaiwut,-Panda-Handyman-krupu-nuaor-freemind-rattiya-sompornp-rani-ครูฌอง-น่องหวาน-มิสเตอร์สะตอ-หมอเบิร์ด-อาม่า-และอีกหลายท่าน บางคนก็เขียนในเจ้าเป็นไผไปแล้ว ถ้าลงมือเขียนๆไปแล้วแยกพิมพ์เฉพาะตัวก็จะอุ่นหนาฝาคั่งจริงๆนะครับ ที่แซงขาหลังมาอยู่ขาหน้าใกล้ๆนี้ก็มีของออต ได้ข่าวว่าพิมพ์ตำราว่าด้วยมรดกด้านศิลปวัฒนธรรมพื้นถิ่นอีสาน ยังไม่เห็นหน้าตาหนังสือที่ว่านี้ (น่าจะถ่ายรูปปกลงมาให้ดูกันบ้าง) แต่ก็ดีใจด้วย ขอให้จำหน่ายขายดีเหมือนเทน้ำเทท่า จะได้มีแฮงใจพิมพ์ตำราเล่มที่2-3-4-5ตามมาอีก

เท่าที่สังเกต ถ้าชาวเราเขียนเรื่องที่ตนเองชอบและถนัด จะเขียนได้สนุกแบบทะลุพรวดพราด เหมือนเราอ่านเรื่องเปลือยแห้วและหมาขี้เรื้อน ผมเชื่อโดยสนิทใจไม่ต้องมีอภินิหารใดๆมารองรับว่า ถ้าเราเปลี่ยนจากอ่านมาเขียนบ้าง เราก็จะต้อน ก.ไก่ ก.กา มาเขี่ยทักษะชีวิตของเราออกมาให้ปรากฏได้ คนที่เขียนเรื่องแฮนรี่พล๊อตเตอร์จนรวยทะลุฟ้าเป็นมหาเศรษฐีโลก ก็เป็นแม่หม้ายโนเนมอกหักไม่รู้กี่เปาะ ถ้าแกไม่ลงมือเขียน..ป่านนี้ แกคงเป็นยายเพิ้งอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้

ทุกอย่างอยู่ที่ว่า..จะเขียน หรือ จะเขิน ต่อ ต่อ ไป

« « Prev : ยุทธการล่าลายเซ็น

Next : ใบไม้เป็นอะไรมากกว่าที่คิด » »