ลานสวนป่า

มีหน่วยงานส่งสารให้สมัครเข้าโครงการคลังสมองของชาติ

อ่านแล้วตับหดเลยละขอรับ

อย่างผมนี่เป็นได้แค่เศษสมองกระปลกกระเปลี้ย

มิอาจเอื้อมไปทำอะไรที่เลิศประเสริฐศรีอย่างนั้นหรอกนะครับ

จึงขอบาย.. เหมือนอุ้ยขอส่งกุญแจคืนคณะฯนั่นแหละ อิ อิ..

นึกว่าจะจบ

อ้าวมีการทาบทามให้เป็นคณะทำงานเรื่องนโยบายการศึกษา

รัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ

เรื่องนี้ชักลังเล..

พอมีข่าวเรื่องเด็กเผาโรงเรียนตนเอง

และได้ข่าวตุๆอยู่เรื่อยๆ

อนึ่ง.มองเห็นตัวช่วย ก็ในหมู่เฮานี่แหละ

ล้วนแต่สันทัดกรณีมีไฟวูบวาบกันทั้งนั้น

จึงแบ่งรับแบ่งสู้..เอาก็เอา

ในระหว่างรอเรียกประชุมก็ทำการบ้านไปเรื่อยๆ

“ข้าพเจ้ามีความรู้สึกว่า..งานของครูอาจารย์นั้นอยู่ภายนอกมากกว่าภายในห้องเรียน ในสภาพปัจจุบันครูอาจารย์ต้องทำงานเพื่อค่าจ้าง ..ครูอาจารย์ไม่มีเวลาให้นักเรียนภายนอกห้องเรียนได้ และนี่เป็นอุปสรรคสำคัญยิ่งในการพัฒนาชีวิตและบุคลิกภาพของนักศึกษาในปัจจุบัน ตราบใดที่ครูอาจารย์ยังไม่พร้อมให้เวลาแก่นักศึกษานอกห้องเรียน..ตราบนั้นเราจะทำอะไรไม่ได้มากนัก ขอให้ครูอาจารย์ได้มาร่วมมือกันตกแต่งจิตใจนักศึกษาให้มาก กว่าตกแต่งสมองของพวกเขาเถิด”

· มหาตมะ คานธี

ปัญหาการศึกษาไทยเป็นปัญหาโลกแตก กระทรวงที่เกี่ยวข้องด้านสติปัญญา แต่หมดน้ำยาเอาดื้อๆ ไม่ว่าจะเอาเกณฑ์ไหนมาจับมาประเมินล้วนสอบตกไม่มีหูรูด แต่ก็ดำน้ำถูไถแค่นๆไปอย่างนั้นเอง ทำยังไงหนอ..ประเทศนี้จึงจะมีครูอย่างอาจารย์โสรีช์ โพธิแก้ว ถ้าเอาไปโคลนนิ่งได้ท่าจะดี ผมเห็นใจครูทั่วไปนะ ไม่ใช่ไม่อยากจะคิดดีทำดีทำเต็มความสามารถ แต่ระบบบริหารมันห่วยแตก ! ลูกอี-สั่งๆเอาสั่งเอา ส่วนใหญ่มือไม่ถึงแถมใจยังเน่าอีกต่างหาก

ปากจัดเกินไปแล้ว

อาจจะไปเหยียบตาปลาใครก็ไม่รู้

ขอสงบเสงี่ยมเจียมใจแค่นี้ก่อน นะโยม.

« « Prev : แย้มรับวสันตฤดู

Next : แก้กรรม » »