บอกใบ้รักคนดีที่ยังเหลืออยู่
อ่าน: 2462
(ผู้ว่าราชการจังหวัด รับดอกไม้จาก ผอ.วิทยาลัยฯ)
อากาศอบอ้าวติดต่อกันหลายวัน
เมฆฝนเริ่มเคลื่อนใกล้เข้ามา
เมฆขลาล่อแก้ว
แล้วเสียงเพลงจากฟากฟ้าก็สนั่นลั่นเปรี้ยง
ลมเริ่มเริงระบำใบไม้ไหว
มีเสียงคางคกหรือเขียดอะไรสักอย่างร้องให้สัญญาณ
หลังจากนั้นไม่นานฝนก็ทำความสะอาดท้องฟ้า
คว้าผ้าขาวม้า
ลากเก้าอี้มานั่งอาบน้ำฝน
ให้น้ำเย็นใสไหลผ่านศีรษะ
รดระลงมาทั่วร่างกาย
สบายๆชื่นฉ่ำภายใต้ฝักบัวยักษ์..ไม่ต้องกดปุ่มใด
นั่งนิ่งๆหลับตาปล่อยใจให้ลื่นไหล
ลดอุณหภูมิอย่างเย็นอกเย็นใจ
ปลดทุกข์โศกโรคภัยไหลไปๆ เถิดนะ
สะอาดสะอ้านพอประมาณ
เข้าบ้านเช็ดตัวให้แห้งแล้วทาแป้งอังกฤษตรางู
เลือกดูเสื้อผ้ามาสวมให้อบอุ่น
ดื่มน้ำชาหอมกรุ่นใบตะไคร้
ชุ่มคอชุ่มใจรสนิยมวิไล อิอิ
เสียงรถมารับแล้ว บ่ายนี้ไปประชุมกรรมการวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี ได้เ้จอผู้ว่าราชการจังหวัดสุรืนทร์คนใหม่ นายระพี ผ่องบุพกิจ ท่านเล่าว่าเพิ่งย้ายมาได้22วัน 20วันแรกยุ่งอยู่กับการดูแลศาลากลางจังหวัดไม่ให้โดนเผา แสดงว่าเพิ่งจะมีเวลาทำงานจริงได้2วัน เป็นผู้ว่าราชการยุคนี้ต้องทำงานรับใช้มวลประชาชนทุกกลุ่ม จังหวัดที่ศาลากลางจังหวัดโดนเผาถูกย้ายเข้ากรุกันทั้งนั้น ท่านโอดครวญว่าอย่าเห็นใจผม แต่ให้สงสารผมเถอะ ต้องวิ่งรอกทำงานฝุ่นตลบ ไม่ได้สบายเหมือนเจ้าเมืองสมัยก่อน วันนี้ก็มาร่วมประชุมไม่ได้ตลอดหรอกนะ มาแนะนำตัวแล้วต้องเดินทางไปอีก3งาน
เข้าสู่เรื่องการประชุมประจำปีวิทยาลัยฯดีกว่า รองผู้อำนวยการแต่ละท่านรายงานความก้าวหน้า ก็เห็นว่าดำเนินการไปได้ด้วยดี แต่ที่น่าสังเกตุคือจำนวนคณาจารย์ที่มีประมาณ49คน ปฏิบัติงานจริง42คน มีอาจารย์ลาไปศึกษาต่อ ระดับป.เอก4คน ป.โท 2คน มีนักศึกษาปี1-ปี4 รวม481คน มีอาจารย์ป.เอก 4 คน ป.โท 21คน ป.ตรี 15 คน อัตราน้อยกว่าโรงเรียนมัธยมเสียอีก คณาจารย์สถาบันแห่งนี้จึงรวมพลังทำงานกันอย่างเต็มสตรีม ตามปณิธาน “คุณธรรมนำปัญญา พัฒนาคุณภาพ” ต้องขอชมผู้อำนวยการวิทยาลัยฯ ดร.เยาวดี สุวรรณนาคะ ที่เป็นมือประสาน10ทิศอย่างน่านับถือ.
« « Prev : มองมุมสวย
6 ความคิดเห็น
ดีใจค่ะ ได้อ่านเรื่องของ ดร. เยาวดี ไม่เจอกันร่วมสิบปีแล้วก็มาเจอกันอีกทีที่สวนป่าคราวหนึ่ง
ท่านเป็นเพื่อนร่วมรุ่นที่ ม. มหิดล ค่ะ ..เรียนกันต่างสาขา แต่ก็เรียนด้วยกันหลายวิชา …ตอนเรียน ดร. เยาวดีก็เป็นคนสนุกสนาน ทำงานเก่ง เรียนเก่ง ใจดี และดูแลคนอื่น…ดีใจกับ ว. สุรินทร์ด้วยค่ะ
และก็…โลกกลมจังเลยนะคะ
โลกกลม ไปๆมาๆคนในกลุ่มธรรมะจัดสรรก็จะมาพััวพันกันจนได้
เมื่อเป็นผอ.วิทยาลัยที่พระพุทธบาท
พาเด็กๆมาดูงานที่สวนป่า หลังจากนั้นก็พบกันเรื่อยมา
เมื่อ3-4ปีย้ายมาเป็น ผอ.ที่สุรินทร์ ก็เจอกันอีก
เจอที่สนามบิน เจอที่สวน แถมยังมาเจออุ้ยอีก ดีจังเล๊ยยยยย
เป็นผู้บริหารที่เก่ง ให็โอกาสเพื่อนร่วมงานแสดงความเก่งสม่ำเสมอ
ชอบหน้าฝนค่ะ … นุ่งผ้าขาวม้าอาบน้ำอย่างครูบาไม่ได้…
แต่นุ่งกาก๊วยกับเสื้อยืดเล่นน้ำฝนได้…
แล้วก็ชอบแป้งอังกฤษตรางูค่ะ
แฟนแป้งตรางู อิ
สวัสดีครับ
คนดี ก็ย่อมรักษามาตรฐานความดีไว้
ช่วยกันใช้แป้งตรางูกันต่อไปนะพวก
อิ อิ