ลานสวนป่า

เช้านี้จะมีผู้สื่อข่าวมาถ่ายทำข่าว

ชื่อรายการ จำบ่ได้

คล้ายๆกับต้องการสะท้อนเสียงจากชุมชน

ทำนองคำตอบอยู่ที่ชุมชน ประมาณนี้ละครับ

มาถึงก็รีบคุยรีบถ่ายทำสารคดี

เดินไปคุยไปถามมาก็ตอบไป

ทราบว่าจะออกอากาศทางช่อง11

และช่อง rstv sinv istv ไม่แน่ใจ]t8iy[

จะออกรายการวันไหนเขาจะโทรมาบอก

จึงจบข้อมูลดื้อๆแค่นี้

การถ่ายทำรายการสมัยนี้

ดูเหมือนเขาจะมีโจทย์มาแล้ว

ถามตามกรอบที่กำหนด

คงเกี่ยวกับข้อจำกัดด้านเวลาออกอากาศ

ข่าวสารที่ต้องการสื่อสารก็เลยทำได้แบบครึ่งๆกลางๆ

แต่ก็ยังดีกว่าไม่ทำอะไรเลยใช่ไหมละครับ

ทุกวันก็อยู่เป็นปกติ

กินนอนอยู่หลังบ้าน

นอนดูดาวดูข่าวดูต้นไม้และแมลง

หมดแฮงก็หลับ มีแฮงก็ลุกขึ้นมาเรียน อิ อิ..

มหาชีวาลัยอีสานมีความรู้แค่หางอึ่ง

ความอยากรู้มีอยู่แล้ว

แต่การที่จะได้รู้ยังขาดแคลนอย่างมาก

พยายามค้นหาตัวเองเรื่อยมา

ผ่านการเรียนรู้หลายรูปแบบ

แถมเป็นแบบงูๆปลาๆซะด้วย

การรู้ไว้ ใช่ว่าใส่บ่าแบกหาม

การรู้ว่า อะไรเป็นอะไรเป็นเรื่องที่ดี

การรู้จัก ผู้คน/สังคม/และเรื่องราวที่เปลี่ยนแปลง

การรู้จริง จะเป็นต้นทุนสำรองที่จำเป็น

การรู้เท่าไม่ถึงกาลนำมาซึ่งความสูญเสียเสมอ

วันนี้มีเรื่องที่น่าเสียใจจนยากที่จะบอกกล่าวญาติมิตร

ขอเวลาทำใจสักพักหนึ่งก่อนนะครับ

ฮือๆๆ ..

« « Prev : แรงบันดาลตาพาไปสู่แรงบันดาลใจ

Next : การศึกษาไถ » »