ลานสวนป่า

ทริปนี้ ที่บอกว่าไม่มีหัวข้อนี่แหละครับ  ทำเอาผมแทบไม่มีเวลาเขียนเรื่องส่งภาพเมื่อวานนี้มาให้ท่านผู้อุปการะได้อ่านกัน จึงขอแก้ตัวเตาะเตะไล่ตามเรื่องและภาพมาเสนอในช่วงนี้  ..ตื่นเช้ามาคณะอุ้ยที่นอนเรื่อนหลังใหญ่ นัดกันมาออกกำลังกายท่าจี้กงแต่เช้า ผมตื่นไม่ทัน นอนเตลิดเตลย มีคนมากระซิบว่า..แผนกทำเตาดาโกต้าเขาลงมือแล้วเน้อ อ้าวๆ..อย่างนี้ก็ต้องตามไปดูสิครับ เห็นอารามกำลังเริ่มขุดหลุมแรกแล้ว หลังจากนั้นฤๅษีอ้นก็ลงมาสมทบ ตามด้วยรอกอดเจ้าของเรื่อง..ผมไปขนอุปกรณ์การขุดมาช่วยให้การทดลองครั้งนี้ราบรื่น ถัดมาป้าจุ๋มมาออกแรงกับเขาเหมือนกัน วงกิจกรรมค่อยๆขยายตัวใหญ่ขึ้น หม้อดิน อาหารการกินต่างทะยอยมา

ทุกอย่างดำเนินไปโดยไม่มีแบบแปลนใดๆ

คิดบัดเดี๋ยวนั้น..ลงมือทำไปคิดไป..เกิดแนวความคิดใหม่ๆสดๆ..

ทำไมเราจะต้องทำเตาหัวเดียว

ทำไมเราไม่ทำเตา2 หัว 3หัวละ

ว่าแล้วก็ขุดๆๆๆๆ จนได้เตาแบบ 1-3 หัวให้ทดลองใช้พลังงานอย่างมีประสิทธิภาพ

ขุดเตาเรียบร้อยแล้วก็ทดลองจุดไฟดูระบบการดูดความร้อน

ซึ่งจะมีขั้นตอนการอุ่นเตา และ การทำลิ้นเตา เพื่อให้เตาทำงานดีขึ้น

การทดลองขั้นตอนนี้ก็เอาเศษฟืนที่เรี่ยราดรอบๆนั่นแหละครับเป็นฟืนล่อเตา

พบว่าต้องแต่งลิ้นเตาด้วยการเจาะระดับช่องลม ขยายช่องไฟ

แต่ช่างอ้นกับช่างอารามมีทักษะพิเศษ แก้ไขเพียง2 ครั้ง ไฟก็ลุกโชติช่วงชัลวาลย์

ก่อไฟด้านเดียว แต่ส่งความร้อนไปถึงหม้อข้าวหม้อแกง3จุด

เตาที่ว่านี้สามารถปรุงอาหารได้ดีทุกรูปแบบ  หุง-ต้ม-นึ่ง-ปิ้ง-ย่าง-อบ-คั่ว-ทอด

เป็นเทคโนโลยีแบบพอเพียงที่นำไปใช้ได้ดีทั่วโลก

อุ้ย-ครูอึ่ง-อาจารย์นฤมล ลงมือทำครัว

ระหว่างนั้นรอกอดที่เดี้ยงจากการขุดดินเข้ามา

ฤๅษีไปเอาเสื่อเอาหมอนมาปูแล้วก็จับเส้นเอ็นกันอยู่ตรงนั้น

น้าสังขนแตงโมที่ปลูกแบบอินทรีย์มาให้ 6-7 ลูก

รายการเสริฟของว่างมันก็เกิดขึ้นเองตามอัตโนมัติ

เลยมื้อกลางวันไปเล็กน้อย ป้าจุ่มกับแม่หวีจะไปตลาดซื้อปัจจัยต่างๆ ฤๅษีอ้นเสนอว่า “เราไปกินก้วยเตี๋ยวเจ๊หงอดกันไหม “ เมื่อวานนี้ไปแวะที่หนึ่งแล้วร้านปิด มีผู้เสนอเราก็รีบสนองกันพรึบ! ล้างไม้ล้างมือไปกินก้วยเตี๋ยวที่อร่อยที่สุดจนเป็นตำนาน..“ใครมาสตึก ไม่ได้กินก้วยเตี๊ยวเจ๊หงอดก็เหมือนมาไม่ถึงบุรีรัมย์” ไปเจอหน้า.. เจ๊หงอดบอกว่าคณะเราหายหน้าไป5-6ปีแล้ว ฤๅษีอ้นก็สาธยายว่า..ไม่ได้หายไปไหน มาครั้งที่1 เจ๊หงอดไปเยอรมัน มาครั้งที่2 เจ๊ไปในเมือง มาครั้งที่ 3 ปิดร้านไปไหนก็ม่ายรู้ ..เราเปิบก้วยเตี๋ยวอร่อยสมใจนึก ล่อไปคนละชามสองชาม พร้อมกับชิมหมูสะเต๊ะร้านข้างๆกัน อิ่มแล้วก็ลุกไปซื้อของตลาดสด แล้วกลับเข้าสวนป่า

เรากลับทดลองใช้เตาประสิทธิภาพสูงที่สุดในโลกก็อุตลุดกันอีกครั้งหนึ่ง อุ้ยหุงข้าวหม้อดิน อารามนึ่งปลา ลวกผัก อาจารย์นฤมลต้มมันเทศ  รอแป้งโรตีจากป้าจุ๋มยังมาไม่ถึง ผมจึงเอาไข่มาทดลองดาดกับก้นโอ่งที่ร้อนระอุ ปรากฎว่าไข่ไหลลงขอบๆ  อุ้ยฝานเปลือกแตงโมเป็นแว่นมาทำเป็นขอบ แต่ไข่ก็ยังไหลออกมาอยู่ดี หลังจากไข่อยู่ตัว..เราก็ได้ชิมไข่ดาดก้นหม้อเมนูประวัติศาสตร์คนละเล็กละน้อยอร่อยระดับฮื้อฮือไปรอบๆวง หลังจากนั้นป้าจุ๋มกับแม่หวีก็หอบของพะรุงพะรังลงรถ รายการแม่ครัวหัวป่าส์ก็เริ่มเทิดเทิง

เกิดแนวความคิดว่า..ทำไมเราไม่จัดบุฟเฟย์ท่ามกลางแสงจันทร์นวลละ

กินกันข้างๆเตาไฟมหัศจรรย์นี่แหละ

คิดแล้วก็หอบกับข้าวมาวาง..ต้มไข่สมุนไพร ต้มปลาสมุนไพร สุกรแดดเดียว

พระจันทร์ค่อยๆขึ้นมา

รอกอดก่อกองไฟ ครูอึ่งจุดเทียน แล้วทำท่าจะรำเทียน

ไม่ต้องมีพิธีประธานกล่าวเปิดงานให้เสียเวลา

ถือจานคนละไบไปตักข้าวจากหม้อดินที่หอมกรุ่น

กินกันไปคุยกันไปท่ามกลางแสงสว่างที่ปราศจากไฟฟ้า

เป็นบรรยากาศระดับ 5 ดาวเลยละครับท่าน

อร่อยทั่วหน้าผ่านไปอีกมื้อหนึ่ง เราอพยพเข้าไปในอาคารหลังใหญ่ ตั้งใจว่าจะคุยกัน ในระหว่างที่รอสมาชิกทยอยอาบน้ำ ผมเตรียมเสนอภาพกิจกรรมที่ผ่านมาบนจอโปรเจ็คเตอร์ ตั้งคอมฉายภาพไว้แล้วก็มานอนให้ฤๅษีอ้นนวดหลัง เคลิ้มไปแต่ก็ได้ยินเสียงป้าจุ๋มบรรยายสไตล์เฮฮาศาสตร์ หลังจากนวดเกือบครบกระบวนท่า ผมก็ผลอยหลับไปเสียแล้ว ตื่นมาหลังที่ยงคืน อ้าว! มืดตึดตือ  ทุกคนคงเหนื่อยล้าแยกย้ายกันไปนอน ปล่อยให้ผมหลับสบายอยู่คนเดียว  จึงลุกขึ้นมาเขียนรายงานนี่ยังไงละครับ

พรุ่งนี้จะเป็นรายการเดินทัวร์

และทดลองทำอะไรๆที่สนุกๆอีกหลายรายการ

โปรดติดตามด้วยความระทึกระทวยใจ

Key word..

โอกาสรอเราอยู่เสมอ

กิจกรรมเรียนรู้มีหลายระดับหลายคุณภาพ

ความตั้งใจของแต่ละคนจะผลักดันหัวใจให้ไต่ระดับตามพละกำลังแห่งตน

คนเรามีเวลาวันละ24ชั่วโมงเท่ากัน แต่ทุกข์-สุข หาได้เท่ากันไม่

จบข่าว

« « Prev : อำเภอใจ คิคิ..

Next : จันทร์กระจ่างกลางสวนป่า » »