ลานสวนป่า

• ก่อนจะลุกจากที่นอน

นอนฟังเสียงไก่ขันยามเช้ามืดเป็นระยะๆ

อ้อยอิ่งนิ่งคิดว่าวันนี้จะทำอะไรบ้าง

ตั้งใจไว้ว่าวันนี้เราจะฝึกตนเอง

ไม่ให้หงุดหงิดง่าย โกรธง่าย ไม่ง่องแง่งง่าย

ไม่พอใจอะไรก็ฉุดรั้งปาก

เข้าทำนองปลาหมอเป็นใบ้นั่นแหละ

บางทีการมองโลกในแง่ดีก็ต้องฝึกนะครับ

โดยเฉพาะคนที่ตาบอดสีอย่างผม

ต้องโดนเคาะกระโหลกอีกเยอะ

..อย่างหนาตราช้างครับ อิอิ

• เดินไปเจอรังนกเกาะอยู่กับกิ่งมะนาว

เกิดความตระหนักว่า

นกนี่เองที่เป็นเจ้าตำหรับเศรษฐกิจพอเพียงอย่างแท้จริง

ใช้ทรัพยากรธรรมชาติได้อย่างสมดุล

เราเคยเห็นนกตัวไหนบ้างที่ทำรังใหญ่โตมีหนี้สินเกินตัว

นกทั้งโลกทำรังเล็กๆที่พอเหมาะกับตัวทั้งนั้น

• ตกลงกับตัวเองแล้วก็ตื่นขึ้นมาด้วยความสดชื่น

ดื่มน้ำเย็นประเดิมเช้า

กวาดบ้านออกกำลังกาย ปลูกผัก รดน้ำต้นไม้

ตามมาด้วยการไปเก็บผักทำกับข้าว

กินข้าวต้มจิ้มผักลวกซีอิ๊วกับน้ำมะนาว

เมื่อก่อนนึกไม่ได้ว่าจะมีรสชาติอร่อยตรงไหน

แต่ตอนนี้แปลกแฮะ ผักจิ้มซีอิ๊วเป็นของอร่อยทานไปเสียแล้ว

• สังเกตความรู้สึกเป็นระยะๆ

ในระหว่างทำงานไปเรื่อยๆ

เสียบยอดไม้ตระกูลส้มเงียบๆคนเดียว

จิตใจสงบนิ่ง..เหมือนเข้าสมาธิ

สมองปลอดโปร่งแทบไม่ได้คิดอะไรเลย

(ยุ่งกับหนามกระสัง ถ้าสติแตกหนามทิ่มเลือดซิบๆเชียวแหละ)

• จิตใจกระมุ่งมั่นอยู่เรื่องหนามกระสังอย่างเดียว

ลมพัดเอื่อยๆเย็นสบาย

มีเสียงนกเขาขันคูเป็นเพื่อน

สมองปลอดโปร่งไม่ต้องพัวพันกับเรื่องใดๆ

ไม่หิว ไม่เหนื่อย ไม่ร้อน ไม่หนาว

เบาสบายสไตล์สวนป่า

ได้อยู่กับตนเองเงียบๆบ้างก็ดีนะครับ

เสมือนโลกนี้ยกให้นายคนเดียว อิอิ..

• ตอนบ่ายแอบมางีบพักใหญ่

ตื่นมาเดินยืดเส้นยืดสายดูโน่นนี่

เห็นอะไรต้องตาก็ถ่ายรูปเก็บในคลังความจำ

เปิดเน็ทดูเรื่องราวของชาวฮา

ถ้าเป็นเมื่อก่อนจะหงุดหงิดกับความล่าช้าของระบบสื่อสาร

แต่วันนี้..คิดว่าช้าๆได้พร้าเล่มงาม

สัญญาณเน็ทจะมาก็มา..ไม่มาก็อ่านหนังสือ เขียนหนังสือ

ดูทีวี เช็คโทรศัพท์ เจ๊าะแจะกับคนที่โทรมา

• ก่อนนอนก็มาสรุปอีกทีว่า

วันนี้ลดละโลภ-โกรธ-หลง-ได้แค่ไหนแล้ว

สภาพการณ์เดินมาถึงตรงนี้

นึกถึงบทความที่รอกอดเสนอเรื่อง“อีตอแหล”

ช่วยกระตุกสติได้ดีเหลือเกิน

ไม่อย่างนั้นก็จะมีเรื่อง

“ไอ้ตอแหล” ออกมาอีกนะสิครับ

คิ คิ อิ อิ แอะ แอะ แบะ แบะ

« « Prev : วันนี้และวันหน้า

Next : ยำถั่วพู ไม่ใช่ยำถั่วโก๋แก่ » »