ลานสวนป่า

ถาม  อิอิ คืออะไร?

ตอบ (แบบกำปั้นทุบดิน) คืออะไรก็ได้ ที่มีความเป็นไปตามธรรมช่าติ อยู่เหนือกฎเกณฑ์ต่างๆ ไม่มีซ้าย ไม่มีขวา ไม่มีขาวมีดำ ไม่มีสูงมีต่ำ เปรียบเสมือนสายรุ้งกินน้ำ ฝนดาวตก ดอกไม้บาน นกร้องเพลง ชะนีร้องไห้ น้ำค้างพร่างพราว รอยยิ้มหวาน ความชื่นชม ความพอดี พอได้ ตรงตัว ตรงใจ ยังไงก็ได้ อะไรจะเกิดก็เกิด อะไรอร่อยที่ได้ชิม อิ่มใจ อิ่มความประทับใจด้วยแหละ สรุปว่า อะไรที่เกิดจากฟ้าลิขิต ล้วนเป็นอิอิ..และระดับของอิ อิ..ครับผ๊ม!

• กระบวนการของอิอิ..

หมายเหตุเมือง2แควคราวนี้ ประกายเกิดจากจากพื้นที่ครับ ลูกสาวที่มีนิคเนมว่า“ตาหวาน” ครบรอบวันเกิดวันที่17เดือนนี้ ตามธรรมเนียมชาวเราก็จะส่งของขวัญ ส่งการ์ดอวยพร เขียนกลอนหวานๆ รวมทั้งอะไรที่ซึ้งๆส่งถึงกันยังกะคนวัยจ๊าบ กิจกรรมนี้พัฒนาเรื่อยๆเรียงๆ แต่ก็นำความประทับใจมาสู่ชาวเรา ช่วยส่งเสริมเรื่องมิตรกระจิตมิตรกระใจให้กันด้วยดี

• บ่อเกิดกิจกรรมกลุ่มของอิอิ..

ชาวเราจะถามไปกันไปกันมา  คุณน้าแห่งชาติเป็นคนเขี่ยลูกก่อน พ่อว่าไง! วันที่14 พอมีช่องทางที่พวกเราจะไปเฮกันได้ไหม? ผมดูตางรางแล้วไปบ่ได้ เพราะต้องไปมหาสารคาม..ขณะที่กำลังมองซ้าย-มองขวา ..ก็ได้ข่าวว่า อาเหลียง หนูเบิร์ด สิงห์ป่าสัก หนูมิม จะลงมาเมือง2แคววันที่8-9

อ้าว! ถ้าเป็นช่วงนี้เราพอขยับได้นี่น่า บังเอิญว่าคุณป้าแห่งชาติก็มาสตึก ถ้าผมกลับไปพร้อมกับป้าก็ไม่ต้องจ่ายค่าเดินทาง เอามาเปลี่ยนเป็นตั๋วบินไป2แควดีกว่า ..นี่คือโจทย์เบื้องต้น ระหว่างเดินทางเข้ากรุงเทพ คุยเรื่องนี้ให้คุณป้าฟัง คุณป้าตัดสินใจในบัดเดี๋ยวนั้นว่าไปด้วย..เมื่อคิดว่าไปก็ไป..เรื่องขออนุญาตเอาไว้ทีหลัง..ว่าแล้วก็แวะโชคชัยสะเต๊กเฮ้าส์ มองหาของขวัญที่จะเอาไปฝากหลาน น้องนีน่ากับน้องเอ็มมี่ เห็นออมสินเซรามิควัวสวยขนาดกำลังดี ตกลงซื้อไปทดแทนที่ยุให้หลานทุบออมสินเอาสะตังส์มาช่วยชาติ เอ๊ย! ช่วยG2K..แหมลงตัวโป๊ะแชะเลยใช่ไหมพี่น้อง

ถึงชานกรุง คุณป้าหักพวงมาลัยเข้าดอนเมือง ตรงไปช่องซื้อตั๋ว พนักงานบอกว่าตั๋วไปพิษณุโลกเช้าวันที่8เต็ม เอาละสิ!  ทำไงดี ..ป้าหัวไวใจสู้ถามว่า วันที่7ละ..วันที่7มีค่ะ ไปเที่ยวไหนค่ะ ตกลงเอาเที่ยว2ทุ่มละกัน ระหว่างนั้นราณีแจ้งข่าวว่าลุงเอกจะไปงานนี้ด้วย อิอิ..ลุงเอกคงไปเช้าวันที่8แน่ๆ ..เพื่อให้อิอิ..ยิ่งขึ้น ผมอำชาวเฮเมือง2แควว่า จะมีดาราติดตามไปด้วยคนหนึ่ง ห้ามกอดเด็ดขาด ขอให้จองห้องเพิ่ม1ห้อง เจอปริศนาทายใจอย่างนี้ เจ้าภาพก็หัวปั่นสิครับ สืบสวนตีความกันยกใหญ่ ว่าผมพาคนสวยที่ไหนติดตามมาด้วย

• เส้นทางเดินของอิอิ

คืนวันที่7เราก็หอบของพะรุงพะรังไปดอนเมือง ฝนพรำนิดๆแต่ก็ไม่มีปัญหา เพราะคุณพ่อบ้านรูปหล่อของคุณป้าอาสาขับรถมาส่งด้วยตัวเอง เราหิ้วต้นเอกมหาชัยไปด้วย เจ้าหน้าที่บอกว่า..เอาขึ้นเครื่องไปได้ครับ ถึงโล่งอกแต่ก็มีน้ำหนักตึงแขนเชียวแหละ ..และแล้วอิอิก็ทำงาน ..ลุงเอกสุดหล่อมีกระเป๋าเล็กๆมาใบเดียว ป้าถลาไปรับ ไม่นึกว่าลุงเอกก็ตกเครื่อง ต้องบินไฟล์เดียวกันกับเราโดยมิได้นัดหมาย และแล้วลุงเอกก็อาสาหิ้วต้นไม้ช่วยคุณป้า..

• กระบวนการกระตู้วู้

3 ทุ่มเศษเราก็ไปก๋าอยู่สนามบินเมือง2แคว คุณหมอจอมป่วนมารับกระเป๋า ราณีกับครูสุพุ่งมากอดดาราอุตลุด ผมก็สบายใจสิครับ ที่อำพันธมิตรชาว2แควสำเร็จ หลังจากคลายความดีใจแล้ว เราแวะกินข้าวต้ม อิ่มอร่อย หารือโปรแกรมวันรุ่งขึ้น แล้วก็แยกย้ายกันเข้าห้องที่โรงแรมใกล้ๆร้านราณี นัดกันว่าตี5มาเจอกัน เราจะไปชมตลาดเช้า ..ปรากฎว่านาฬิกาเหนื่อยขี้เกียจปลุก ไกด์ตื่นเอา6.30น. ไม่ทันคุณจอมป่วนแล้ว มาฉกลุงเอก ป้าจุ๋ม ผม ไปกินโจ๊กอร่อยเจ้าตำหรับเก่าแก่ที่สุดของเมือง แล้วเดินทางรับครูสุที่บ้าน เพื่อไปชม สถานปฏิบัติธรรมผาซ่อนแก้ว ..

• เทพบันดาล

ปาฏิหารย์คืออะไร ก็ยากที่จะอธิบาย เราไม่มีข้อมูลล่วงหน้าว่าที่จะไปเช้านี้พิเศษตรงไหน? แต่เชื่อโดยสนิทใจว่าอะไรๆที่เจ้าภาพอยากให้เราไปชมนั้น พวกลูกหาบอย่างเรามีหน้าที่เตรียมตัวเตรียมใจอย่างเดียว ..คุณหมอจอมป่วนค่อยๆให้ข้อมูลเท่าที่เวลาอำนวย ผมตั้งข้อสังเกตุเรื่องอิอิ..วันนี้อากาศสะอาดเย็นสบาย สายตาสัมผัสกับป่าไม้เขียวครึ้ม ทุ่งหญ้าป่าข้าวโพดข้าวไร่เขียวขจีปกคลุมภูเขาอยู่สุดปลายสายตา เราได้..

-ฟอกปอด

-ฟอกอารมณ์

-ฟอกความครุ่นคิดคำนึง

-ฟอกความรักและน้ำใจไมตรี

นึกถึงบุณคุณของธรรมชาติ นึกถึงสภาวะโลกร้อน นึกถึงคนรักป่า นึกถึงโครงการปลูกป่า นึกถึงงานปลูกต้นเอกมหาชัยของเรา  นั่งบอกตัวเองว่า..วันนี้ช่างเป็นวันแห่งคุณภาพชีวิตเหลือเกิน ได้อยู่ท่ามกลางมิตรสหายที่แสนดี รับฟังสาระดีๆ ท่ามกลางสภาพแวดล้อมที่ดีแห่งหนึ่งของโลก ดีไปหมดโดยยังไม่ต้องคิดต้องทำอะไร เป็นความดีงามที่มี ที่ปรากฎอยู่แล้ว ในผืนพิภพนี้ สุดท้ายเกิดความหวังดี ..อยากให้ใครๆได้มาเห็นสวรรค์แห่งนี้ด้วยตนเองสักครั้งหนึ่ง คิดไปคิดมาจนเกิดเป็นการบ้าน..

(ภาพวาดหลวงพ่อโอภาโส ก่อนบวช)

• ปฏิหารย์ของอิอิ

หลังจากรถวิ่งไปแยกออกจากถนนใหญ่ไปตามทางคดเคี้ยวสวยงาม เราก็มาถึงสวรรค์บนที่มีชื่อว่า..ผาซ่อนแก้ว คุณหมอจอมป่วนของเราบอกว่าเรามาโดยมิได้นัดหมายใครเลย แต่พอรถลงจอด..หลวงพ่อที่เราต้องการมากราบต้องการมาเจอ..ท่านลงมาดูงานก่อสร้างที่ฐานล่างตรงเราต้องจอดรถ อะไรจะปานนั้น  เพราะโอกาสที่หลวงพ่อจะลงมาจุดนี้น้อยมาก คณะเราดีใจยิ่งกว่าลิงได้กล้วย หมอจอมป่วนเบิกโรงตรงไปสันถวไมตรี กราบเรียนท่านว่าคณะเราเป็นใคร มาทำไม ..ง่ายๆสั้นๆอย่างนี้ละพี่น้อง จะไม่เรียกว่าคนวาสนาดีก็ไม่รู้จะเรียกว่าอะไร เพราะคณะอื่นๆที่จองคิวมาปฏิบัติธรรมข้ามปี โอกาสที่จะเจอเวลาที่หลวงพ่อมีให้นั้นแสนยากนัก

• อิอิเปิดโลกธรรม

หลวงพ่อท่านเมตตาพาเราชมสถานที่ทุกจุด ทุกกระบวนการ ทุกมิติ เล่าไปบรรยายไปเดินไป ชี้ให้ชมในจุดเน้น สอดแทรกธรรมะ ธรรมชาติแห่งสติปัญญาอย่างกลมกลืน ฝนไม่ตก ฟ้าไม่ร้อง ลมพัดสบายมาจากยอดเขา สายตาสัมผัสธรรมรอบกาย ใจสัมผัสธรรมแห่งจิตวิญญาณ แม้คนหยาบกระด้างอย่างเรายังพลอยอ่อนไหวปานเทียนโดนไฟหลอมละลาย

• ชีวิตจิตวิญญาณของอิอิ

หลวงพ่อมาเราเดินชมงานก่อสร้างหอหลวงที่กำลังรุดหน้าไปด้วยดี มีคณะอาสาสมัครจากหลายแห่งเดินทางมาปฏิบัติธรรม และมาร่วมลงแรงใจช่วยกันประดับหิน แก้วสี เพชรพลอย อัญมณี แหนวนเงินทองที่มาคนส่งมาร่วมกุศลจากทั่วโลก พื้นที่ทุกตารางนิ้วเต็มไปด้วยงานศิลปะที่สอดรับกันอย่างลึกซึ้ง ผัสผัสความสวย ความงาม ความสงบ ได้อย่างยากจะบรรยาย ต้องใช้ใจมาดื่มด่ำเองถึงจะรับสิ่งที่กล่าวถึงนี้ได้

• สายใจของอิอิ

จุดสุดท้ายหลวงพ่อเดินนำหน้าเรามาที่หอธรรม ซึ่งเป็นศูนย์รวมใจในช่วงที่มาปักหลักครั้งแรก สภาพโดยรวมเป็นศาลาหลังย่อมที่เต็มไปด้วยองค์ประกอบแห่งธรรม มีพระพุทธรูปองค์ใหญ่เป็นพระประธาน พระบรมสารีริกธาตุอยู่ในโถแก้วถัดมา มีภาพวาดฝีมีหลวงพ่อ มุมหนังสือให้เลือกทำบุญ ที่เป็นตำราที่วิเศษมาก แต่ละหน้าเป็นภาพวาดอย่างวิจิตร พร้อมคำอธิบายขยายความธรรมมะอย่างล้ำลึก เห็นแล้ววางไม่ลง คิดว่าถ้ามีติดไว้ที่บ้าน เกิดวิกฤติในใจคราใด..ถ้าเอามาเปิดชม..สายธารแห่งธรรมที่อ่อนโยนน่าจะช่วยคลี่คลายปมที่รัดรึงใจได้ไม่มากก็น้อย

หนังสือเล่มใหญ่หนักปานใดเราก็เต็มใจที่หอบหิ้วเดินตามหลวงพ่อ ก็อย่างที่ผมบอกแล้ว  ปฎิหารย์อิอินั้นมักจะโผล่มาแบบปิ๊งแว๊บ!  ของขวัญที่เรานึกกันยังไม่ออกว่าจะเป็นอะไรดี คำตอบก็ออกมาแล้ว ควรจะเป็นหนังสือ

“แรงบันดาลใจในธรรม” ของท่านโอภาสี ๒๒.๒.๕๑

เล่มนี้แหละ เราให้ญาติชาวเฮที่มาร่วมงานครั้งนี้เซ็นต์ชื่ออวยพรให้หนูตาหวาน ซึ่งเธอใฝ่ในเรื่องเหล่านี้อยู่แล้ว น่าจะดีที่สุดใช่ไหมละพี่น้อง เราขออนุญาตให้หลวงพ่อเซ็นต์ชื่อเป็นที่ระลึก ชาวเราช่วยกันเซ็นต์ชื่อ ช่วยกันกอดเธอ มอบความปรารถดีให้เธอ สิ่งนี้หรือเปล่าที่จุดตั้งไข่ของนิมิตและมิติทางสังคมตามสไตล์แซ่เฮของเรา ถ้าเห็นด้วยไปอาบน้ำแล้วชูมือขึ้น จะได้นับ 1- 2 -3..

• คำนำ จากหนังสือ

” แรงบันดาลใจในธรรมเป็นอีกแง่มุมหนึ่ง ที่น่าจะเป็นมากกว่าสิ่งที่ผู้คนทั่วไปเรียกว่า “หนังสือ” บางคนอาจจะมองว่าเป็นงานศิลปะ โดยนันยะที่นำเสนอผลงานทางศิลปะของพระอำนาจ โอภาสี ที่ยังมีเหลืออยู่กว่า200 ผลงาน บางคนอาจจะมองว่าเป็นวรรณกรรม เพราะมีบทกลอนควบคู่กับภาพเขียน แม้จะมิใช่การอธิบายความหมายของภาพต่อภาพ เพราะบทกลอนและภาพจิตกรรมถูกรังสรรค์ขึ้นต่างกรรมต่างวาระกัน ฯ..ไม่ว่าใครจะมองแบบไหนอย่างไร วัตถุประสงค์หลักของการจัดทำผลงานชิ้นนี้คือ เป็นแรงบันดาลใจในธรรมแก่ใครก็ตามที่มีโอกาสได้มาสัมผัส โดยผ่านการนำเสนอที่เรียบง่าย สง่างามในทุกแง่ทุกมุม..”

• สายธรรมของอิอิ

การไปชมสถานที่ใดๆก็ตาม ถ้าเราได้พบปะกับเจ้าภาพที่เป็นผู้ต้นคิด จะช่วยให้เราจะติดตามความรู้ความเห็นได้อย่างถึงแก่น ครั้งนี้ก็เป็นเช่นนั้นแหละพี่น้อง หลวงพ่อท่านเปิดให้เราทุกชมอย่าง พาเราไปที่ห้องทำงานส่วนตัว เปิดตู้เซฟให้เราชมคลังมหาสมบัติ พร้อมอธิบายที่มาของอัญมณีที่มีผู้ถวายสมทบสร้างมหาวิหารประธานหอธรรมหลวงแห่งนี้  ทุกชั้นในตู้เซฟเต็มไปด้วยสมบัติที่มนุษย์แสวงหากันอย่างเอาเป็นเอาตาย ..หลวงพ่อหยิบเพชรเม็ดเบ่อเร่อออกมาให้ชม พร้อมกับแย้มว่าโยมเอาไปทำตุ้มหูไหม ครูสุสะดุ้งโยง! เพชรที่ว่านี้เม็ดใหญ่กว่ากำปั้น ขึนเอามาทำตุ้มหู อย่าว่าแต่ตุ้มหูคนเลย หูช้างก็ยังรับไม่ไหวเจ้าค่ะ เรียกว่าครูสุเเห็นแล้วก็ปลง คนเรานี้หนอยุ่งอยู่กับสิ่งสมมุติทั้งนั้น เรียกกันเองว่า..สิ่งนั้นคือบุษราคัม สิ่งนั้นเคือโกเมน สิ่งนั้นคือเพชร พลอย แล้วก็ปรุงแต่งสิ่งสมมุตินั้นเป็นบ้าเป็นหลัง กำหนดมูลค่ากะรัตเป็นหมื่นเป็นแสนบาท ทั้งๆที่มูลค่าจริงอาจจะน้อยกว่าใบไม้ใบเดียวก็เป็นได้

สายใจครูสุคงจะแจ้งเห็นธรรม

แต่สายตาสลัวไม่เห็นกระจกใส

จึงเดินชน โครม! จังเบ้อเร่อ

ก็หัวโนมึนตึบไปนะสิขอครับ

รู้อย่างนี้ให้สวมหมวกกันน็อคเข้าวัดซะก็สิ้นเรื่อง อิ อิ อิ ..

« « Prev : เยือนถิ่นพระองค์ดำ

Next : โรตีที่อาเหลียงสะอื้นร่ำ » »