ธรรมมะในป่าไม้
คติเตือนสติจากวัดหนองป่าพงนั้นเด็ดดวงนัก
ลองอ่านดูนะครับ
“ทำดีได้ชั่วไม่มี และทำชั่วได้ดีก็ไม่มี”
“มีความอาย มีความกลัว เท่านี้ก็เป็นธรรมะแล้ว”
“ใจสงบได้ด้วยความเห็นที่ถูก”
“การละบาปสำคัญกว่าการทำบุญ”
“อย่าไปเชื่อในสิ่งที่เขาบอกว่าถูก อย่าไปเชื่อในสิ่งที่เขาบอกว่าผิด”
“เมื่อเราช่วยเขานั่นแหละ คือช่วยตัวเอง”
“เมื่อเราดูถูกเขานั่นแหละ คือดูถูกตัวเอง”
“เมื่อเราเมตตาเขานั่นแหละ คือเราเมตตาตัวเอง”
“บางคนมาวัดทุกวัน วันพระก็มานั่งหลับตาภาวนา
พอกลับบ้านก็ทิ้งเลย ทะเลาะกับลูกผัว กับใครต่อใคร
เขาเข้าใจว่า เวลานั้นเขาออกจากภาวนาแล้ว”
พรุ่งนี้ผมมีการบ้านกับคณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี วันนี้จึงออกเดินทาง แม่ลำไยอยากจะแวะวัดหนองป่าพง ผมเองก็ร่ำ ๆ จะได้ไปหลายครั้ง แต่วาสนาบกพร่อง จึงชวดฉลูขาลทุกที แต่คราวนี้สมใจนึกเพราะตั้งใจแม่นมั่นว่าจะไปกราบหลวงปู่ชาให้ได้ และวัดนี้ก็อยู่ในเส้นทางที่เราจะผ่านด้วย จึงโป๊ะเชะทุกอย่าง เราไปถึงวัดบ่ายโมง วันนี้สงบสงัดและร่มรื่นมาก มีเด็กอนุบาลคณะเดียวมาเที่ยวชมพิพิธภัณฑ์ ช่วงเราไปกราบอัฐิหลวงปู่ที่มหาเจดีย์ไม่มีใครเลย เป็นพวกเราล้วน ๆ จึงถ่ายภาพทำอะไร ๆ ได้ดั่งใจ
วัดป่าหนองป่าพงตั้งอยู่ท่ามกลางแมกไม้ดั่งเดิมที่ร่มรื่น สมกับเป็นวัดป่าเสียจริง ๆ สงบ สงัด บ่ายวันนี้มีเด็กอนุบาลกลุ่มหนึ่งที่ไปชมพิพิธภัณฑ์ แต่ที่เจดีย์บรรจุอัฐิหลวงพ่อชา ซึ่งมีรูปแบบสถาปัตยกรรมผสมผสานระหว่างสถาปัตยกรรมอีสานกับ ล้านช้าง ไม่มีใครเลย มีคณะเรา 4 คนเท่านั้นที่เข้าไปกราบอัฐิท่านได้อย่างสำรวมแต่อิสระ ดังที่ถ่ายรูปมาอวด
วัดหนองป่าพง ตั้งอยู่ที่บ้านพงสว่าง ตำบลโนนผึ้ง อำเภอวารินชำราบ เป็นวัดที่มีบรรยากาศร่มรื่นเงียบสงบ เหมาะแก่การเล่าเรียนพระธรรมวินัย และปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน เมื่อพ.ศ. 2497 หลวงปู่ชา (พระโพธิญาณเถร) ได้ทำการบุกเบิกปรับปรุงพื้นที่ให้เหมาะสมแก่การปฏิบัติธรรมและได้จัดตั้งเป็นสำนักสงฆ์ขึ้นในปีนั้น และเปลี่ยนสภาพเป็นวัดในโอกาสต่อมา วัดแห่งนี้เป็นต้นแบบของวัดป่าสายหลวงปู่ชาอีกกว่า 100 แห่ง ทั้งในและต่างประเทศ บริเวณวัดสิ่งก่อสร้างที่น่าสนใจคือ พิพิธภัณฑ์พระโพธิญาณเถร (ชา สุภัทโท) เป็นอาคารที่จัดแสดงเครื่องอัฐบริขารและหุ่นขี้ผึ้งของหลวงปู่ชา สุภัทโท เปิดให้เข้าชม ตอนเช้า เวลา 10.30-12.00 น. ตอนบ่าย เวลา 14.00-18.00 น. และภายในมีเจดีย์ศรีโพธิญาณ เป็นสถานที่พระราชทานเพลิงศพของหลวงปู่ชา การเดินทาง จากตัวเมืองใช้เส้นทางหลวงหมายเลข 2178 (สายอุบล-กันทรลักษ์) ประมาณ 6 กิโลเมตรมีทางแยกขวาอีก 2 กิโลเมตร
วัดหนองป่าพงมีเนื้อที่ประมาณ 300 ไร่ ประกอบด้วย โบสถ์ วิหาร พิพิธภัณฑ์พระโพธิญาณเถระ กุฏิพยาบาลหลวงพ่อชา กุฏิพระ กุฏิแม่ชี กุฏิหลวงพ่อชา ระหว่างที่มาอยู่วัดหนองป่าพง หลวงพ่อได้ยึดหลักคำสอนของพระพุทธองค์ที่ตรัสว่า “ทำตนให้ตั้งอยู่ในคุณธรรมสมควรเสียก่อน แล้วจึงสอนคนอื่นที่หลัง จึงจะไม่เป็นบัณฑิตสกปรก”
วัดหนองป่าพงได้รับอนุญาตให้สร้างในปี ๒๕๑๓ ปี ๒๕๑๖ หลวงพ่อได้รับแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาสวัดหนองป่าพงและได้รับสมณศักดิ์เป็นพระราชาคณะที่ “พระโพธิญาณเถร” ปี ๒๕๑๙ สิ้นเงิน ๕ ล้านบาท ปี พ.ศ. ๒๕๒๐ ได้เดินทางไปประกาศสัจธรรมในภาคพื้นยุโรปเป็นครั้งแรกปีพ.ศ. ๒๕๒๒ ได้เดินทางไปอังกฤษ อเมริกา คานาดา เพื่อประกาศสัจธรรม เป็นครั้งที่ ๒
ปี ๒๕๒๕ หลวงพ่อชาอาพาธ เป็นโรคเกี่ยวกับสมอง มีอาการเวียนศีรษะและความจำเสื่อม จนต้องผ่าตัดสมอง หลังจากการผ่าตัด ท่านไม่สามารถพูดได้เคลื่อนไหวไม่ได้ ต้องอาศัยพระภิกษุในวัดช่วยปรนนิบัติเอาใจใส่ดูแลอย่างใกล้ชิด การบริหารวัดทั้งหมดมอบให้อาจารย์เหลื่อม เป็นผู้รักษาการแทน
หลวงพ่อชาถึงแก่มรณภาพเมื่อวันที่ ๑๖ มกราคม ๒๕๓๕ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ เสด็จพระราชดำเนินไปพระราชทานเพลิงศพ เมื่อวันที่ ๑๖ มกราคม ๒๕๓๖
” การฝึกจิตไม่เหมือนฝึกสัตว์
จิตนี่เป็นของฝึกยากแท้ ๆ
แต่อย่าไปท้อถอยง่าย ๆ
ถ้ามันคิดไปทั่วทิศก็กลั้นใจมันไว้
พอใจมันจะขาด มันก็คิดอะไรไม่ออก
มันก็วิ่งกลับมาเอง ให้ทำไปเถอะ”
Next : ยั่วให้คิดยุให้เขียน » »
8 ความคิดเห็น
ดูก่อนอาเหลียง
” ท่านสอนว่า แต่เดิมกระโถนไม่มีชื่อ จะเรียกว่าอะไรก็ได้ทั้งนั้น
เพราะความเป็นจริงแล้วกระโถนไม่มี
เป็นสักแต่ว่าธาตุได้เกาะกุมกันขึ้นเท่านั้น”
ส่งใจถึงพ่อครูค่ะ
ป้าหวานจ๋า
วันนี้มีบรรยายที่คณะวิทยาศาสตร์ ม.อุบล 2รอบ เช้า-บ่าย
มีนักศึกษาเข้าฟังประมาณ 300-400 คน/ครั้งๆ ละ 2 ชั่วโมงเศษ
แต่วางแผนช่วยตัวเองไว้แล้ว
โดยการบรรทึกคำบรรยายเป็นช่วงๆ
แถมป้าหวานยังส่งใจมาอีก
คงจะพอเอาตัวรอดได้
หลังจากพบนักศึกษาแล้ว
ช่วง 4 โมงเย็นนักคุยกับนักศึกษา-อาจารย์ คณะบริหารศาสตร์
คาดว่าจะถึงบ้าน 5 ทุ่ม
คนเรานะป้าหวาน ไม่ทำงานก็ไม่รู้จะทำอะไร
จึงอิอิ แอ๊ะๆไปตามเรื่อง
วันที่ 4 ตอนเที่ยงจะถึงขอนแก่น แล้วจะต่อไปเลย
เรียนรู้ และ ทำงาน จนไม่มีชีวิต
เมื่อไหร่ไม่มีชีวิต ก็ได้หยุด ทั้งการเรียนรู้และการทำงาน
ชีวิต คือ การต่อสู้ ศัตรูคือ……..อิอิ แล้วแต่ตัวท่านเอง
พ่อครูคะ ตอนผ่านมาขอนแก่น ถ้าเป็นไปได้ ป้าหวานขอพาไปทานข้าวเหนียวส้มตำ ไก่ย่างค่ะ
ไม่แน่ว่า อาม่าจะรีบกลับไหม ตอนเช้า วันที่ 4 อาม่าอยู่ขอนแก่นค่ะ อิอิ
ผมประชุมอยู่กรุงเทพฯครับ
พรุ่งนี้จะไปถึงขอนแก่นบ่าย2โมง
แม่ลำไยไปด้วครับ
ถ้าป้าหวานมาเจอตัวเป็นๆก๊ดี
ไม่ทราบจะว่างช่วงนั้นหรือเปล่า
ทำให้ว่างได้ค่ะพ่อครู ขอบพระคุณค่ะ ป้าหวานจะติดต่อไปนะคะ อาม่าต้องกลับก่อนค่ะ คงมีเวลาพบกันอีกในโอกาสต่อๆไป ดีใจจังมีโอกาสพบพ่อครู และแม่ลำใย