เรื่องจริงผ่านตัวปลูกถั่วฝักยาวในป่ายูคาลิปตัส

อ่าน: 7552

ถั่วฝักยาวภาคพิสดาร พุ่มเขียว ๆ เป็นตอยูคาฯ

น้าสังข์กับน้ามลเป็นคนที่เข้ามาเรียนรู้และช่วยเหลือกิจกรรมในมหาชีวาลัยอีสานมานานปี เป็นคนขยันขันแข็งและสนใจใฝ่รู้อย่างน่าทึ่ง เป็นคนกล้าทดลอง ลุยงานแบบบ่ยั่นใด ๆ  ในสายตาผมคิดว่า 2 คนนี้เป็นนักวิจัยและจัดการความรู้อย่างหัวชนฝา ทำงานการเกษตรทุกรูปแบบ เลี้ยงหมู เลี้ยงไก่ ทำของชำร่วยขาย แม้กระทั่งขนแมงดาไปนั่งขายที่ตลาดในกรุงเทพ โดนเทศกิจไล่กระเจิงมาแล้ว ในช่วงที่มีการฝึกอบรม ผมก็ได้อาศัยน้าสังข์กับน้ามลนี่แหละช่วยเป็นพ่อครัวหัวป่าก์

ตอนสายวันนี้น้าสังข์มาชวนให้ไปดูแปลงถั่วฝักยาวที่ปลูกในป่ายูคาลิปตัส ฟังหัวข้อแล้วใครจะอดใจได้ โจทย์พิลึกพิลั่นแบบนี้ละชอบนัก เพราะมีแต่คนว่ายูคาฯทำให้ดินเสื่อม รายนี้ปลูกถั่วฝักยาวใส่ร่องยูคาเสียเลย มันเป็นไปได้จะได๋ฮึ..

ขับรถไปไม่ถึง 10 นาที ก็เจอแปลงยูคาที่ตัดไม้ไปขาย แต่ไม่ได้ขุดตอออก ยูคาฯแทงยอดออกมาพุ่มเล็กๆ ระหว่างแถวตอยูคามีค้างถั่วฝักยาวหลายร้อยเมตร ถ้าไม่เห็นกับตายากที่จะเชื่อ ถั่วฝักยาวปลูกที่ไหนๆก็ต้องมีน้ำรด แต่ที่นี่อาศัยน้ำฝนจากเทวดาอย่างเดียว ถั่วฝักยาวกลับให้ผลผลิตเกิดคาด นอกจากติดฝักเต็มค้างแล้ว โรคแมลงรบกวนน้อยมาก

สอบถามได้ใจความว่า ตอนบ่ายๆต้องมาเก็บทุกวัน 2 สามีภรรยาใช้เวลาเก็บ/วันๆละ4ชม.ได้ฝักถั่วประมาณ180-200กก. จำหน่ายให้พ่อค้ากก.ละ12-15บาท รายได้1,600-1800บาท ตามราคาขึ้นลงแต่ละวัน ปลูกแต่ละครั้งใช้เวลาเดือนครึ่งถึงจะมีผลผลิต และเก็บจำหน่ายเป็นเวลาเดือนครึ่งเช่นเดียวกัน

น้าสังข์มีลูกชาย 2 คน คนโตอยากเรียนสัตวบาล ปีที่แล้วไปสมัครสอบโครงการพิเศษของมหาวิทยาลัยขอนแก่นได้ลำดับที่ 2 เขาเอาคนเดียว จึงไปสอบเข้ามหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ บางเขน คราวนี้ได้เรียนคณะสัตวบาลสมใจนึก แต่พ่อแม่ที่เป็นชาวไร่ชาวนานี่สิ ต้องกัดฟันหาเงินส่งลูกเรียนอย่างทรหดเวลาน้าสังข์เล่าเรื่องลูกให้ฟังถึงจะมีทีท่าเหน็ดเหนื่อย แต่ตาเป็นประกาย เป็นความสุขตามประสายากของคนเป็นแม่ ที่ร่วมหัวจมท้ายกับการศึกษาของลูกในเวลา 5-6 ปี แต่นี้ไป

น้าสังข์เล่าว่าลูกใช้เงินเดือนละ2,000บาท เดือนไหนมีกิจกรรมต้องทำพิเศษ แม่ก็จะขอดเงินจากการขายถั่วส่งไปให้ ผมมาสังเกตได้ว่าที่น้าสังข์ปลูกถั่วฝักยาวสุดลูกหูลูกตาก็เพื่อลูก คนดีสวรรค์มักจะมองเห็น ส่งฝนโปรยปรายมารดไร่ถั่วสม่ำเสมอ ผมติดตามข่าวแม่ลูกคู่นี้ด้วยความชื่นชม

นั่งนึกในใจว่าน้าแกจะปลูกถั่วฝักยาว

ให้ได้กี่แสนกี่ล้านฝักลูกชายถึงจะเรียนจบ

เมื่อเช้าน้าสังข์เก็บน้อยหน่ามาฝากหลายลูก

แล้วยกเก้าอี้มานั่งใกล้ๆ

พูดเบา ๆ ว่าจะขอยืมเงินพ่อสักหนึ่งหมื่นบาท

ผมถามว่าจะเอาไปทำไป

น้าบอกว่าจะเอาไปซื้อโน้ตบุ๊คส์ให้ลูก

ผมขอเวลาหน่อย..เพื่อจะถามพวกเราว่า

ท่านใดมีโน๊ตบุ๊คส์เก่าจะบริจาคบ้างไหมครับ

จะร่อ จะรอ จะร้อ..

« « Prev : วาสนาอักเสบ

Next : เมื่อเล่าจื๊อตีแตกเศรษฐกิจพอเพียง » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

3 ความคิดเห็น

  • #1 sutthinun ให้ความคิดเห็นเมื่อ 23 กรกฏาคม 2009 เวลา 17:24

    ป๋าโชคดี รอดตัวไป ได้อย่างยอดเยี่ยม
    ลูกๆเก่งเหมือนอาป๊า

  • #2 mimography ให้ความคิดเห็นเมื่อ 23 กรกฏาคม 2009 เวลา 17:25

    พ่อค่ะ…อ่านเรื่องนี้แล้วนึกถึงตัวเองตอนเป็นเด็กๆ ที่เห็นแม่ปลูกหอมแดงเป็นร่องยาวสุดลูกหูลูกตา
    พร้อมด้วยผักอีกหลายชนิด  ตอนเป็นเด็กไม่ค่อยรู้เรื่องว่าทำไมแม่ต้องปลูกเยอะมากมายขนาดนั้น
    จะตื่นเต้นก็ตอนที่หอมออกดอกเต็มไร่ก็เท่านั้นเอง   เพราะรางวัลที่ช่วยแม่รดน้ำต้นหอมก็คือการได้กิน
    ดอกหอมผัดใส่ตับหมู  อิอิ…….. 

    ส่งกำลังใจไปให้น้าสังข์สู้ๆ นะคะพ่อ

  • #3 sutthinun ให้ความคิดเห็นเมื่อ 24 กรกฏาคม 2009 เวลา 10:24

    หัวอกแม่นั้นเกร่งนัก


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่


*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word


Main: 0.22315096855164 sec
Sidebar: 0.052718162536621 sec