ปิดค่าย SCG paper อิ อิ
อ่าน: 2560
>> และแล้วกาลเวลาก็เกี่ยวก้อยเข็มนาฬิกามาเตรียมโบกมือบ๋ายบาย
ลาที ลาจร ลาก่อน ลาแล้วหนา จนกว่าจะมาเจอกันอีก
คิดแล้วก็ใจหาย
มีคนหนุ่มสาวเต็มบ้าน
มาทำโน่นทำนี่
ทำเรื่องดีๆเป็นกุศลกันทั้งนั้น
>> เช้านี้อากาศขมุกขมัวชวนให้งัวเงียไม่อยากตื่น
แต่เสียงไก่กาที่ขันเซ็งแซ่เป็นสัญญาณบอกว่าตื่นได้แล้วนะ
แม่ครัวหัวป่าส์ เอาข้าวต้มร้อนๆควันฉุยมาวาง
พวกเราทยอยกินข้าว พูดคุยกันเงียบๆ
หลายคนกล่าวขานถึง..การนำเสนอเมื่อคืนนี้
ที่แต่ละกลุ่มทำการบ้านได้เยี่ยมมาก
เข้าใจ เข้าถึง ชนบทได้พอสมควร
ในส่วนตัวของผู้จัดรายการมีความเสียดายอยู่เล็กน้อย
ที่ไม่สามารถจัดให้ชาวคณะไปพบตัวอย่างที่หลากหลาย
ซึ่งควรจะเจอชุดชีวิตที่ประสบผลสำเร็จ และส่วนที่ยังรุงรังด้วยปัญหา
จะทำให้เห็นภาพชนบทได้หลากหลายครบถ้วนวิถีชุมชนมากขึ้น
>> อิ่มแล้วทุกคนมานั่งล้อมวง
บรรยากาศอบอวลในการนั่งนึกอย่างละเอียด
หน่วงความรู้สึกนึกคิดอย่างใคร่ครวญแช่มช้า
แล้วสะท้อนความคิดเห็น
ว่าเราได้พบ ได้คิด ได้ฉุกคิดอะไรบ้าง
เป็นการสอบทวนความเข้าใจและความตั้งใจของชาวเรา
หลังจากทราบกติกาแล้วก็แยกกลุ่มย่อย
ก่อนที่จะกระจายตัวตีแตกเป็นรายบุคคล
>> หลังจากนั้นเจ้าลูกชายโทนให้ผมปิดค่ายเป็นคนสุดท้าย
“การมีหัวใจเพื่อเพื่อนมนุษย์เป็นเรื่องใหญ่มาก
จะเปลี่ยนแปลงประเทศไทย และเปลี่ยนแปลงโลกได้ ”
“ถ้าปวดหัวคิดอะไรไม่ออก
ต้องแก้ที่การปวดหัวก่อน
เพื่อให้อยู่ในสภาพที่พอคิดได้”
>> คุยโม้ไปหลายเรื่อง
แต่ก็มาจบลงที่เจ้าเป็นไผ
และ Keyword
ใครอกหักก็มีอกให้ซบ
ทำดีก็มีคนปรบมือชม
มีเรื่องเครียดก็มีคนให้ระบาย
เหงาเศร้าก็มีคนเล่าเรื่องตลกให้หัวเราะ..
จากอุ้ยจันตา > >
ลาที มิใช่ลาก่อน
ไม่ได้จากจร
หนีหายไปไหน
วันหน้าฟ้าใหม่
อาจจะโคจรใจมาเจอกันอีก
ก่อนจะขึ้นรถ เกิดรายการกอดทุกอย่างที่ขวางหน้า
โดยเฉพาะอาม่าผู้น่ารัก
มาอึ้งกิมกี่ตอนที่ลูกหลานวาดภาพเหมือนให้
ผม - รอกอด แจกจ่ายลายเซ็นต์ให้หนังสือเจ้าเป็นไผ
อาม่าก็ไม่ ธรรมดา เซ็นต์ 3 ภาษา เสียเลย โอ้ยๆๆจ๊าบส์ไม่มีดี
« « Prev : โอ๊ะโอย..ทั้งสนุกทั้งเหนื่อยกับค่าย SCG.Paper
4 ความคิดเห็น
ขอย้อนเวลาไป ถึงคืนก่อนวันปิดค่าย อาม่าขอขึ้นไปใช้บริการห้องอาบน้ำบนบ้านที่จัดไว้สำหรับชาว SCG Paper ด้วยเหตุเกรงใจชาว SCG Paper ที่ทุ่มร้องเพลง(คาราโอเก) อย่างเมามันแถมมีลีลาประกอบอย่างสนุกสนาน ถ้าตกงานยึดอาชีพมือถือไมค์ไฟส่องหน้าอย่างสบายๆ ไม่อดตายแน่ๆ ลองหลับตานึกภาพดูซิถ้าอาม่าเดินผ่านวงคาราโอเกะ ด้วยชุดเตรียมความพร้อม….เพื่อไปใช้ห้องอาบน้ำข้างล่าง วงมิแตกกระเจิงหรือ เพื่อความสงบสุขของเด็กๆ อ่ามาจึงต้องไปใช้บริการชั้นบน แต่ไหนได้ กว่าจะได้เข้าห้องน้ำได้หลังเที่ยงคืน เพราะมีวงสุนทรีสนทนาเกิดขึ้น อาม่า ….. อาม่า…..มีคำถามมากมายที่ตอบน้องๆ เด็กๆ เขารู้สึกว่าอาม่า(ใจดี) เห็นแล้วอบอุ่นใจกล้าถามปัญหาต่างๆ ได้อย่างสนิทใจ แล้วลืมเสียงรบกวนหูจาก นักสร้างสรรค์สารพัดชนิด อย่างเมามันกับการร้องเพลงคาราโอเกะแบบนันสต็อป อาบน้ำเสร็จลงมาข้างล่างเจอชุดนอนชนิดมิดชิดชนิดปิดข้อเท้าปิดคอ(ป้องกันความผิดหวัง) พอเห็นหน้าเท่านั้น มีเสียงร้องตะโกนแข่งกับเสียงเพลง อาม่าถึงนอนก็ไม่หรอก มานั่งฟังผมร้องเพลงดีกว่า มันก็เป็นเช่นั้น จริงๆ ต้องอดหลับอดนอน(ด้วยความเต็มใจ) กว่าจะเลิกก็เป็นเวลปิดผับตามกฏหมาย กว่าจะเก็บอุปกรณ์ ปรับหอ้งคาราโอเกะเป็นห้องนอน กว่าหัวชนหมอนก็เกือบตีสาม ….อิอิอิ เช้ามาก็ดูสดชื่นกระตือลือล้น เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา ของเขดีจริงๆๆๆๆๆๆ …อิอิอิ
อาม่าอดนอนแบบนี้ไม่ดี แต่เสียงมันก็กวนเหลือใจ
มีข้อจำกัดเรื่องที่พักเป็นอย่างมาก
ท่านครูบาฯที่รักของ อาม่า อย่าได้เป็นกังวลใจไปเลย อาม่าชอบๆ เห็นเด็กๆ มีความสุขอาม่าก็พลอยมีความสุขด้วย …อิอิอิ อาหมียักษ์อีรู้ใจอาม่า ว่ากำลังฝึกปรือวิทยายุทธ ตลกคาเฟ่กับป้าแห่งชาติ อีไม่ขัดใจอาม่าสักน้อยนิด อีกลับสนับสนุนให้อาม่า ออนทัวร์เลย …..อิอิอิ เมื่อคืน อีนอนไม่หลับ เจออาม่าเล่าเรื่องตลกที่เกิดขึ้นที่สวนป่า อีหัวเราะจนแทบตกเตียงเลย อาม่าก็ขำอี อีกต่อหนึ่ง ไม่ว่าจะเล่าเรื่องอะไรอีก็ขำไปหมด บางที่อีขำก่อนที่อาม่าจะเล่าเสียด้วยซ้ำ ของเขาดีจริงๆๆๆๆๆๆ ไม่เชื่ออย่าลบหลู่ … อิอิอิ
อิอิ อาม่าขา ดีใจอาม่าแข็งแรง ถ้าหนูล่ะ คราวที่สวนป่าเสียงดังไงก็หนีหลับได้