เที่ยวจุฬาฯ
วันนี้ตื่นเช้ามาท้องฟ้าสว่างจ้า
อาจารย์ขจิตเรียกไปดู เห็นกรุงเทพร้อนแรงไปทุกหย่อมหญ้า
ร้อนกระเป๋าในครัวเรือน
ร้อนทำมหาหากินฝืดเคียง
ร้อนฝุ่นละออง และท่อควันรถที่วิ่งไปไหนไม่รู้ทั้งวันทั้งคืน
ไม่อยากจะออกไปไหนเลย
แม้แต่ข้าวเช้าก็ค้นหาของในตู้เย็นมาบำรุงกระเพาะ
ค้นเจอซองซุปสาหร่ายทะเลเลยรอดตัวไปมื้อหนึ่ง
หลังจากนั้นก็ทำการบ้านที่พรรคพวกมอบหมายให้ เห็นชอบ “มอบครูบา”
จะต้องไปเสนองานในวันที่่ 22 นี้ที่จังหวัดราชบุรี
เอกสาร สื่อ ยังไม่เรียบร้อยสักอย่าง
ทั้ง ๆ ที่มีงานค้างเรื่องต้นฉบับเจ้าเป็นไผ
บ่ายแก่ ๆ มีโทรศัพท์เข้ามาถามว่าถึงไหนแล้ว
อ้าวผมยังนั่งเจ๊าะแจ๊ะอยู่ในห้อง
ที่จริงหนูกุ๊กนัดนานแล้วว่าอาจารย์ที่จุฬาฯชวนไปเปิบข้าว
ผมเผลอไปนึกว่ายังไม่ถึงเวลา
อาจารย์บอกเตรียมตัวลงมาคอย
โอ้ย อกอีแป้นแตก ต้องรีบจับแท๊กซี่บึ่งขึ้นทางด่วน
แจ้งวัฒนะ-ไปจุฬาฯ กินเวลา 1 ชั่วโมง
ที่จุฬานี่หน้าชื่นชมเรื่องการดูแลต้นไม้ไว้ดีมาก ทั่วบริเวณจึงร่มรื่น
ไม่ร้อนตับแตกเหมือนมหาวิทยาลัยที่บ้าก่อสร้างแล้วไม่ปลูกต้นไม้
เรานัดกันที่สถาบันวิจัยสังคมจุฬาฯ
อาจารย์บอกว่าจะชวนไปชิมอาหารที่่ศูนย์การค้าเปิดใหม่ในจุฬาฯ
เดินไปประมาณ 200 เมตรก็ถึง
โอ้โฮ เป็นแท่งอาคารขนาดใหญ่ทันสมัยเปี๊ยบ
มีแท่งจอดรถข้าง ๆ สูง 20 ชั้นได้ละมัง
อาจารย์ชวนกินอาหารเมืองเหนือ
ระหว่างที่สั่งอาหาร รศ. ดร. ณรงค์ เพชรประเสริฐ เดินมาพอดี
หลังจากทักทายกันเสร็จอาจารย์ก็แลคเชอร์ ณ บัดเดี๋ยวนั้น
“นี่นะครูบา ปีที่แล้วผมทำนายว่าจะมีคนตกงาน 2 ล้าน มีแต่คนว่าผมบ้า “
“วิกฤตคราวนี้เป็นยังไงอาจารย์”
“ไอ้กันมันใช้วิธีขายพันธบัตร แต่มันก็ยังย่ำแย่เหมือนเดิม”
“หลายประเทศแห่ตุนทอง และกำลังหาทางปั่นน้ำมันอีกรอบ”
“ประเทศมีกะตังส์ก้วนซื้อที่ดินทำการเพาะปลูกส่งกลับประเทศต้วเอง”
“รอบ ๆ เราก็ขายที่ดิน เช่าที่ดินกันจ้าละหวั่น
“ในไทยนี่ก็ได้ข่าวว่าเขาจะเข้ามาบุกเหมือนกัน”
อิ่มแล้วก็ำอำลา อาจารย์แจกหนังสือให้ตามเคย
บอกว่าสถาบันจะจัดงานครบรอบ 35 ปี
อยากจะชวนผมไปโม้อีกรอบหนึ่ง
ประมาณเดือนเมษายนนี้แหละ
ข้าวก็กินของเขาไปแล้ว
หนังสือก็รับมาแล้ว
แถมอาจารย์ยังขับรถมาส่งถึงแมนชั่น
คืนนี้จะนอนอ่านหนังสือ..ได้เวลาล้างพิษทุกระบบ
..คู่มือตับอักเสบเรื้องรัง และไขมันพอกตับ
..หนังสือสีสีนงานวิจัย
ง่วงเมื่อไหร่ก็บ๋ายบายนะโยม อิอิ
« « Prev : เทพอุ้มสม
Next : แตงโมปั่น..ดีกว่าหัวปั่น? » »
4 ความคิดเห็น
ถ้าปัญหาหมักหมมมาก ล้างไม่ไหว ก็ทิ้งเลยครับ ไปสร้างเอาใหม่เท่าที่จำเป็นในหมู่บ้านเฮ
การทิ้งไม่ได้แปลว่าโละทิ้ง ถึงมีอยู่ก็ไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้น ดังนั้นจะมี/ไม่มี หรือสนใจ/ไม่สนใจ ก็มีค่าเท่ากันครับ
ที่นี้คือจามจุรีสแควร์ อยู่คนละฝั่งกับวัดหัวลำโพงและสามย่าน ติดคณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี ชั้นหกมีศูนย์หนังสือจุฬาที่น่าเดินมากครับ
พ่อจ๋า….ศิลปากรก็ต้นไม้เยอะ…อากาศก็ดี …แถมอาหารก็อร่อย…ลองมาเปิบที่ศิลปากรไหมค่ะ อิอิ
-เห็นด้วยค่ะประเทศมีกะตังส์ก้วนซื้อที่ดินทำการเพาะปลูกส่งกลับประเทศต้วเอง”
-ขณะนี้ในบ้านเรามีต่างชาติมาลงทุนปลูกทั้งผัก ทั้งสมุนไพรส่งขายมากมาย