ลานสวนป่า

(ร้อนๆอย่างนี้ต้องอาศัยของเย็นๆมาหักล้างกัน)

พวกเราอยู่กรุงเทพฯได้ข่าวว่าชาวเมืองละปูนมีนัดดวลขันโตก

ได้ข่าวแล้วอิจฉา.. พบกัน กอดกัน อยู่ไหว ๆ ไหงนัดเจอกันอีกแล้ว

ครูปูรายงานข่าวว่า..หมอเจ๊ยังโต๋เต๋อยู่กรุงเทพ

ผมจะกลับบ้านคืนนี้ ถามรถทัวร์แล้วมีระยะเวลาให้เลือก 3-4-5-6 ทุ่ม

มีถึง 4 เที่ยว ว่างตอนไหนไปตอนนั้น

จึงนัดหมอเจ๊กินข้าว  แข่งกับอุ้ย ครูอึ่ง น้าอึ่ง บ้่าง  จะได้ไม่เสียดุลความคิดถึง

(นั่งยิ้มเพลินไอติมละลาย ถ้าหัวใจละลาย แย่แน่ๆนะครูปู)

ระหว่างเก็บเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋า ลาแล้วหนาห้องเก่า..

หลวงพี่ติ๊กโทรมาบอกกำลังกลับจากแม่สอด มีของฝาก.. จะให้ไปส่งที่ไหน

ดูเอาเถิดน้ำใจพี่น้องชาวเฮ

ไปเจอกันที่สถานีนครชัยแอร์ ข้างจตุจักรตอน 3 ทุ่มครึ่งนะขอรับ

ระหว่างรอหลวงพี่เิดินทางเราก็ทยอยกันไปร้านไก่ตะกร้า

หมอเจ๊ไปถึงก่อนแล้ว ผมกับครูปูตามไป

รอกอดถัดมา

ป้าจุ่มมาเป็นคนสุดท้าย

คุณป้าแห่งชาติ มาถึงหน้าบาน มีข่าวดีมาเล่า..ว่าที่ลูกสะใภ้จะมากินข้าวที่บ้าน

( คนจะได้ลูกสะใภ้ คุยทั้งวัน ยิ้มทั้งวัน ก็ยังได้ อิอิ )

รอกอดทานข้าวแล้ว อิ่มแล้ว สั่งไอติมทอดมาทาน

ป้าจุ๋มคุย ๆๆๆๆๆ หน้าระรื่นตามธรรมเนียมชาวเฮ ไม่ให้กินข้่าวก็ได้ ขอแต่ให้ได้คุย..

รอกอดฟังเพลิน ยิ้มเพลิน มาตักไอติม ..ละลายไปบ้างแล้ว

จากไอติมทอด กลายมาเป็นไอติมเละ

หมอเจ๊สั่ง แกงเห็ดเผาะใส่ไข่มดแดง ผัดเห็ด

ครูปูสั่งไก่ตะกร้า ผมสั่งหอยนางรมอบ

(ม.ราชภัฎบุรีรัมย์ร่มรื่นสวยงามแม้ยามร้อนแล้ง ในหอศิลปฯมีโครงกระดูกช้างโชว์)

อิ่มแล้วได้เวลานัดหลวงพี่ติ๊ก เราตรงไปบริษัททัวร์

ไปถึงได้รับโทรศัพท์จากหลวงพี่ว่าหลงทาง วนอยู่หลายรอบ

สุดท้ายก็เจอจนได้ ..แต่ผักนานาชนิดที่ท่านฝากเราสิครับ หิ้วจนอกแอ่น

พนักงานลากขึ้นรถให้

รถออกหลับตื่น ๆ ตี 4 ครึ่ง ไปถึงบุรีรัมย์

ให้รถไปส่งที่โรงแรมที่ชาว สสสส. 1 ไปนอน

8 โมงตื่น กินข้าวต้ม สาวสวยมารับไป ม.ราชภัฏบุรีรัมย์

( ผู้ว่าราชการจังหวัดบุรีรัมย์แจกเกียรติบัตรนักวิจัย อีกภาพเป็นผู้เข้าร่วมสัมมนาฯ )

เป็นงานบรรยายกลุ่มเรื่อง “การนำงานวิจัยสู่ชุมชนครั้งที่ 4 ”

ท่านผู้ว่าราชการจังหวัดบุรีรัมย์เป็นประธานเปิดสัมมนา

เป็นการกล่าวเปิดที่ประทับใจมาก

รู้สึกดีที่ใจที่ชาวบุรีรัมย์ได้พ่อเมืองที่รู้ลึกเมืองบุรีรัมย์

เป็นความหวังเหมือนกันนะครับ ถ้าชาวเราช่วยกันดูแลบุรีรัมย์ให้ปกติสุข

ขอแสดงความยินดีกับอาจารย์ที่ได้รับการประกาศเกียรติคุณด้วยนะครับ

หลังจบรายการ อาจารย์นิรันดร์ กุลฑานันน์ ชวนทานข้าว

ได้คุยแลกเปลี่ยนเรื่องดี ๆ กับอาจารย์วิทยากรหลายท่าน

อาจารย์ปรีชา อุยตระกูล อาจารย์ศิริพร หงส์พันธ์

อาจารย์ภูมิภัก พิทักษ์เขื่อนขันธ์ อาจารย์ผัชรินทร์ ดำรงกิตติกุล

นอกจากนี้ก็ยังมีตัวแทนอาจารย์จากราชภัฎหลายแห่งมาร่วมงานด้วย

มีผู้นำชุมชนมาแสดงผลงานถึงวันพรุ่งนี้

นับเป็นก้าวสำคัญของชาวราชภัฎบุรีรัมย์ที่จะทำหน้าที่เป็นพี่เลี้ยงให้กับชุมชน

จะได้นำวิธีที่จะเอาความรู้มาใช้ให้เกิดประโยชน์ร่วมกัน

พรุ่งนี้จะระดมสมองกันอีกวันหนึ่ง

ระหว่างวิชาการของนักวิจัย กับวิชาชาวบ้าน

ที่มาเกี่ยวก้อยกันเดินไปสู่ถนนแห่งการเรียนรู้

ขอเอาใจช่วยเต็มที่ครับผ๊ม!!

กลับมาถึงบ้าน แจกผักให้ลูกศิษย์ลูกหา

แล้วก็มานั่งเขียนบล็อกนี่แหละ

มีโทรศัพท์จากตาหวานเข้ามา

บอกว่า..คุณแม่ครูสุเสียแล้ว

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะสุนะ

ประกอบพิธียังไงวันไหนบอกด้วย

ผมจะไปจังหวัดน่าน

จะไปกอดครูสุ เพราะผมรักครูสุ

จะไปปลอบครูตัวน้อยในยามที่ชีวิตอลวน..

ใครจะไปด้วยก็ได้นะ ขอเป็นตามสะดวกก็แล้วกัน

ถ้าว่างก็ 2 มือล้วงกระเป๋า 2 เท้าก้าวเข้ามา

ฝากจุ๊บแจงดูแลแม่ด้วยนะแจงนะ..

« « Prev : สามีงอน แล้วยังไงต่ออีกละ

Next : น่านเมืองสวรรค์ » »