ลานสวนป่า

(ทุกอย่างในวัดดำเนินไปเสมือนหลวงปู่ยังมีชีวิตอยู่)

: ปลูกต้นไม้ลงดิน

: ปลูกต้นไม้ในใจคน

: ชมผลงานโครงการหลวง

: ประชุมเจ้าเป็นไผ 2

: นอนแข็งทื่อให้มือพิฆาตขยุ้ม

: ตื่นเช้าไปตักบาตรกับชาวปากะญอ

: กะย่องกะแย่งกลับบ้าน

(กิจกรรมแลกเปลี่ยรเรียนรู้ และผลัดเปลี่ยนการกอดซึ่งกันและกัน)

>> เราเดินทางออกจากลำพูน ไปร่วมปลูกต้นไม้ช้าไปหน่อย ชาวบ้านมาชุมนุมกันแต่เช้า ให้ตุ๊เจ๊าทำพิธีรวมพลังใจใส่ต้นไม้ในโบสถ์ คณะเราเข้าไปร่วมอธิบายนิดหน่อย เพื่อทำตามขั้นตอนการปลูกต้นไม้ใจคน ผมกังวลใจพอสมควรเมื่อถามหาผู้ประสานไม่เจอ ไม่ทราบเขาแบ่งงานกันอย่างไร

(ในภาพอาม่าลุยเอง ปลูกเบิกโรงเป็นคนแรก)

>> ได้เวลาขนต้นไม้ขนคนขึ้นรถ เด็กนักเรียน ชาวบ้าน พระเณรนับร้อย จีวรเหลืองทะมัดทะแมงอยู่ริมถนนตลอดระยะทาง 2 ก.ม. อุปกรณ์ไม่พร้อม ขุดหลุมใหญ่ลึกบ้างกว้างบ้าง เป็นการเตรียมงานที่อิเหละเขะขละพอสมควร สถานการณ์เฉพาะหน้าตรงนั้นแทบจะแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว ผู้ประสานงานหลักไม่อยู่ สิ่งที่ให้เตรียมล่วงหน้า รวมทั้งการทำความเข้าใจที่น้อยไป ทำให้เกิดภาพการมะรุมมะตุ้มปลูกแบบใจหายใจคว่ำ แต่ก็ผ่านไปได้ระดับหนึ่ง ทราบจากผู้นำหมู่บ้านว่าได้ตามไปแก้ไขในภายหลัง คงจะพอดูได้

(เป็นหลักฐานว่ามาปลูกต้นไม้จริงๆ)

>> คุณอมรา หารือว่าจะทำยังไงต่อ ผมชี้ให้ดูตอยูคาลิปตัสที่วางโค่โล่เกะกะ ชาวบ้านบอกว่าจะมาขนไปทำฟืน คุณอมราตัดสินใจเอารถมายกไปกองไว้ให้ในหมู่บ้าน แล้วเอารถมาปรับดิน 2 ข้างทางให้เรียบร้อย แล้วจะลงมือปลูกผักจำพวก ฟัก แฟง ฟักทอง น้ำเต้า มันเทศ ให้เลื้อยคลุมพื้น 2 ข้างทาง ..เจ้าภาพใจดีบอกว่า..จะทำตามความที่ครูบาบอกทุกอย่าง “ถ้าเกริ่นมาอย่างนี้ ก็แสดงว่าจะมีเรื่องมาวัดพระบาทห้วยต้มอีกในเดือนหน้าก็ไม่รู้นะ คราวนี้เราจะเอาปุ๋ยไปใส่ตามมุมแล้วปลูกผักตามที่เล่า..

(ซุ้มทางเดินเข้าโครงการหลวง และผลไม้ที่สดสวย)

>> ก่อนเที่ยง พระเณรจะต้องฉัน คณะทั้งหมดจึงยกทีมไปกินข้าวเที่ยงที่โครงการหลวง ได้ชิมผัดหมี่เจ ก้วยเตี๋ยวเจ ไอติมอร่อย แล้วฉายPower Point พระอาจารย์Handy นำเสนอเครื่องพ่นหมอก แล้วคณะเราก็ไปปลูกต้นเอกมหาชัยเป็นที่ระลึกที่ทางโครงการฯเตรียมหลุมไว้ให้ ต่อด้วยเจ้าหน้าที่พาเดินชมแปลงผัก ผลไม้ ชมหม่อนที่ปลูกเพื่อเอาผลมารับประทาน ชมการกลั่นพืชน้ำมัน ไปเจอมะเฟืองและเสาวรสออกผลเต็มต้น ใครใครชิมก็ชิมได้ตามอัธยาศัย

(ชมแปลงผัก กินข้าว ที่โครงการหลวง)

>> เรากลับมาที่วัด แยกย้ายกันเข้าบ้านพัก สำหรับท่านที่ต้องกลับ ยังพอมีเวลาโต๋เต๋ชมวัดอาอาราม แดดร่มลมตกได้เวลามาชิมอาหารมังสะวิรัส แล้วชวนกันไปคุยกันเรื่องลู่ทางที่จะทำหนังสือเจ้าเป็นไผ 2 ได้รับฟังความเห็นดีๆแง่คิดดีๆมากมาย แต่ยังไม่สรุปตอนนี้ เอาไว้สุกหงอมเหมือนมะม่วงสุก มันถึงจะหอมหวานน่ารับประทานใช่ไหมละครับ

(ประชุมกันที่เรือนสาวน้อย แต่มานอนปวดหลังที่บ้านหนุ่มโสดขาวมือ อิอิ)

>> ส่งเครือญาติกลับ ผมก็ขนของขึ้นบ้านพัก ที่วัดแห่งนี้มีเรือนสำหรับรักแขกที่ดีที่สุดในโลก ดีกว่ารีสอร์ทหลายแห่ง เจ้าภาพแจกบ้านพักให้เป็นหลังๆ เครื่องอำนวยความสะดวกดีกว่าโรงแรมหลายแห่ง “ไปวัดนอนรีสอร์ทวัด คิดดูจะเจ๋งขนาดไหน” ..ผมอาบน้ำ แต่ลืมทาแป้ง กะจะเอนองค์ลงบนเตียง ก็เสียวแปล๊บขึ้นมาที่กระเบนเหน็บ ปวดร้าวลงไปตามขา แอบนอนสังเกตอาการตัวเอง นอนเฉยๆพอไหว แต่พลิกตัวทีไรก็ปวดมากขึ้นๆ เกรงว่าจะไม่ได้กลับบ้าน..จึงโทรศัพท์หาป้าแห่งชาติ บอกว่านอนต่อไปไม่หายปวดแน่ ..หลังจากนั้นหมอนวด หมอผีบอก หมอนิรนาม หมอหมดอายุใบประกอบโรคศิลป์ ก็แห่กันมาเต็มบ้าน..มาถึงก็บงการให้นอนคว่ำ เอาน้ำมันเหลืองเทจนหมดขวด ไม่รู้มือใครต่อมือใครเค้นขยำมหกรรมบีบๆๆนวดๆๆ ยังดึงขาด้วยนะ คนป่วยก็จะตกเตียงนะสิ บอกเบิร์ดให้รีบมาดึงคอไว้อีกข้าง ..นอนน้ำตาซึม ชาติก่อนเราคงไปแกล้งกิ้งกือกระมัง ชาตินี้จึงมีมือมะรุมมะตุ้ม..แต่อาการปวดก็ค่อยยังชั่ว ลองพลิกตัวยังเคล็ดขัดยอกนิดหน่อย คงจะเหนื่อยด้วย จึงม่อยหลับไปจนรุ่งสาง ขอขอบใจหมอนวดฝีมือดีทั้งหลาย กลับไปถ้ามีเวลาฝึกปรือฝีมือไว้บ้างก็ดี จะได้เป็นประโยชน์ต่อมหาชนในวันข้างหน้า อิ อิ ..

(ถ่ายรูปเป็นที่ระลึก มีภาพสาวน้อยกับสาวมากมาอวดด้วย เธอสวยสุดซึ้งทั้งคู่)

>> เรานัดกันตื่นไปตักบาตร 6 โมงเช้า ผมตามไปทีหลัง ยังทันเห็นพิธีทำบุญช่วงเช้าของชาวบ้าน สังเกตเห็นชาวบ้านเตรียมอาหาร ขันดอกไม้ และน้ำไว้เทกรวดน้ำตอนพระสวด มีรูปปั้นครูบาเจ้านั่งเป็นประธานบนตั่งสูงประมาณ 40 เซ็นติเมตร พระสงฆ์นั่งเรียงถัดไป ส่วนเณรนั่งด้านล่าง หลังจากพระสวดเสร็จชาวบ้านก็ลุกมาใส่บาตรเป็นจำพวกอาหารแห้ง ข้าวเหนียว รับศีลรับพระแล้วก็เป็นอันเสร็จพิธี

(ทำบุญได้บุญดูตรงที่รอยยิ้ม )

:พิธีการทำเสมือนท่านครูบาวงษ์ฯท่านยังมีชีวิตอยู่ทุกประการ ยังตักบาตรท่าน บรรยากาศรู้สึกเหมือนท่านยังไม่ได้ไปไหน ยังอยู่เป็นหลักชัยให้กับลูกหลานหว่านเครือของท่าน เห็นแล้วนึกชื่นชมชาวบ้านปากะญอที่เขามีจิตใจสูงยิ่งนัก ..เด็กผู้ชายในหมู่บ้านจะบวชเรียนเป็นส่วนใหญ่ จะเหลือเฉพาะเด็กหญิงที่อยู่ช่วยงานหรือเข้าโรงเรียนของหมู่บ้าน

(เรือนพักสาวๆ ด้านหลังมีชานนั่งสูดโอโซน)

>> วันนี้อากาศดีมาก เย็นสบายๆอย่างบอกไม่ถูก คุยกันว่าอุณหภูมิทั่วโลกย่อมผิดแผกแตกต่างกันไป แต่วันนี้ที่วัดพระบาทห้วยต้มมีอุณหภูมิพอดีที่สุดในโลก อากาศสะอาดร่มรื่นทำให้เห็นว่าพลังบุญเป็นเช่นนี้หนอ เท่าที่ผมสังเกตตัวเอง เคยรู้สึกว่าได้อยู่ในบรรยากาศเช่นนี้ไม่กี่ครั้ง ส่วนมากจะร้อนไปหนาวไป วันที่พอดีจึงมีความหมายมาก รู้สึกดีใจที่ได้มานอนสัมผัสกับวันที่ดีที่สุดวันหนึ่งในชีวิตของเรา แทบจะลืมเรื่องที่โดนพนักงานร้านสปาเฮฮานวดแหลกเมื่อคืนนี้ อิ อิ..

(ลองค้นดูในภาพมีรูปตัวเองหรือเปล่า)

>> เช้านี้คุณอมรา เลี้ยงโรตี ขนมกะหรี่ปั๊บ ข้าวต้มเจ ขาเห็ดหอมผัด น้ำมะตูม อิ่มอร่อยกันถ้วนหน้า เบริ์ดบอกข้าวต้มมากไป ตักแบ่งมาให้ผมครึ่งหนึ่ง ซึ่งก็ยังมากอยู่ดี จึงยกให้ป้าจุ๋มไปแบ่งออก คุณป้าก็แบ่งๆไปแบ่งไปจนเกลี้ยง ผมก็เลยอดชิมข้าวต้มแต่ก็อิ่มโรตี ขนม แล้วเราก็กอดล่ำลา..

(ของฝากที่แวะซื้อฝากหลาน)

>> เรากลับออกมาเส้นเถิน-ตาก รถวิ่งมาเรื่อยๆ ฟังอาม่าคุยเรื่อยๆ แวะกินข้าวมันไก่ที่กำแพงเพชรเจ้าเก่า แวะซื้อของฝากหลานรัก เจ้าฟาง-เจ้าฟ้า ที่วันเกิดผ่านมาหลายราตรีแล้ว พรุ่งนี้จะจัดส่งไปให้ตื่นเต้นๆๆ นะจ๊ะ

: จบเรื่องเล่าเช้านี้

: ยังมีเรื่องต้องคิดหนักว่าจะไปตรวจสังขารที่ไหนดี

: อิ อิ..คืนนี้จะนอนฝันถึงหมอนวดมหาภัย

« « Prev : ไปจีบสาวพยาบาลมาแล้วเน้อ

Next : SCG. paper บุกสวนป่า » »