เจ้าสำอาง ที่ด่านน้ำเงิน
เจ้าสำอาง หมาใบ้ ที่ไม่เคยมีใครได้ยินเสียงเห่า เสียงร้อง
เจ้าสำอาง หมาพันธุ์ทาง วัยรุ่นจอมดื้อ ที่ด่านน้ำเงิน
ไม่รู้ทำไม จึงชอบมานอนขวางทางรถอยู่ตรงไม้กั้นด่าน
ไม่รู้จักกลัวรถเหยียบ
ตำรวจด่านคนที่หนึ่งมาอุ้มก็แล้ว ลากก็แล้ว ให้ออกจากถนน สักพักก็กลับมาที่เดิมอีก
ตำรวจด่านคนที่สองเรียกก็แล้ว ไล่ก็แล้ว เจ้าสำอางก็นอนขดไม่รู้ นอนคู้ไม่เห็น
ตำรวจด่านคนที่สามเดินมา ยกเท้าฟาดไปที่คางเจ้าสำอางจนหน้าหงาย (แต่เจ้าใบ้ก็ไม่ร้อง)
เจ้าสำอางรีบลุกขึ้นวิ่งหนีหายไปจากด่าน…ไม่รู้หนีไปไหน
สำหรับสัตว์ บางทีก็ต้องมีวิธีจัดการที่ให้ได้ผล
สำหรับคนบางประเภท..คงต้องมีวิธีจัดการที่เหมาะสมเช่นกัน
เจ้านายบางคนชอบถูกชะเลีย
เพื่อนร่วมงานบางคนชอบให้คนยกย่อง
ลูกน้องบางคนชอบให้ปลอบโยน
ลูกน้องบางรายต้องขู่กำราบถึงจะทำงาน
กุศโลบายในการจัดการสิ่งมีชีวิตนี่ช่างไม่มีกฏตายตัว
บันทึกนี้ท่านอย่าได้หลวมตัวมาคอมเม้นท์…
ด่านน้ำเงิน เมืองเงิน สปป.ลาว
๓ ธค ๕๑
๑๖ จุด ๔๕ น.
« « Prev : ขีดเขียนวันซึมเศร้า
Next : รูปภาพเล่าเรื่องราวเฮฮาฯหก » »
ความคิดเห็นสำหรับ "เจ้าสำอาง ที่ด่านน้ำเงิน"