พักผ่อน …..สุนทรียอักษร
ทางเดินหน้าตึกทอดผ่านต้นกากะเลา ที่ยืนคู่เคียงกับต้นอะลาง
ทอดสายตาไปตามทางเดิน
คุณเห็นนั่นไหม
พรมดอกไม้ผืนงาม คลี่ปกคลุมแปรเปลี่ยนเป็นทางเดินที่โรยด้วยกลีบดอกไม้
ยามเมื่อสัมผัสสายลมอุ่น โชยพัดแผ่วเบา
ต้นไม้ค้อมกิ่งทักทาย สนองตอบการหยอกเอินของสายลม
กลีบบางเบาสีเหลืองทอง ของดอกอะลาง
ปลิดปลิว คว้าง คว้าง ลอยร่วงหล่น ….คล้ายดั่งยังอาวรณ์ไม่อยากจากลาค่าคบ
ก่อนที่จะทิ้งกลีบสัมผัสผืนดินอย่างแผ่วเบา
กลีบแล้ว ดอกเล่า พร่างพรูเป็นละอองฝนกลีบดอกสีทอง พร่างพรมผืนดินเหมือนดั่งเป็นพรมดอกไม้เหลืองละออ
ดอกกากะเลา สีม่วงโศก ราวกับยังโศกเหงากับเวลาที่ต้องพรากลาจากช่อดอก
กลีบดอกบางเบาสีสวยโศก พริ้วลอยเริงล้อลม
อ้อยอิ่ง ทิ้งตัว ลงแต่งแต้มลวดลาย ประดับบนพรมดอกไม้
งดงาม ….ยิ่งงดงาม….ไร้คำเปรียบเปรย
กางเขนบ้านปราดเปรียว กระโดดเต้น เริงระบำบนผืนพรมดอกไม้
กระจิบ กระจอกไต่เต้น โผบินอยู่ตามค่าคบ
นกเอี้ยงเซ็งแซ่สรวลเสียง ขับบรรเลง
อิ่มสุข สงบใจ มากหลาย…..
โลก ณ ยามนี้
……….
หน้าตึก อาร์ดีไอ ม.ขอนแก่น ก่อนเพลฯ
« « Prev : คำพรครูบาวัดห่างกลางเวียง
Next : รายงานสดการเลือกตั้ง สส.จากหงสา » »
7 ความคิดเห็น
โห ไปโรงหมอ แทนจะหงอ กลับอารมณ์หวาน
สงสัยเบาหวาน ขึ้น หัวใจ่ บ่ได้อยู่ในเลือดอีกต่อไปแล้ว !?!? : )
กะคนหวานนี่เนาะ ป้าหวานกะเดาแม่นโพด อิอิ
แอ่นแล้!!!
แสงแดดในยามบ่ายคล้อย
กางเขนบ้านพักผ่อน
นอนเอาแรงดูดอกกากะเลาร่วง
อ่านไป ขนแขนก็ stand up พลีสสส ไปด้วยอ่ะค่ะ หวานข่าหนาดน่อ อิอิอิ ^^
^__________________________^