ลานซักซ้อมจินตนาการ

26 ธันวาคม 2008

Start…จัดทำแผนแบบมีส่วนร่วม สำนักการสาธารณสุขและสิ่งแวดล้อม เทศบาลนครพิษณุโลก…พ.ศ. 2553 - 2556

Filed under: บ่มเพาะความทรงจำ — Iem @ 3:09 (เย็น)

                   อยู่งานแผนงานและวิชาการ  สำนักการสาธารณสุขและสิ่งแวดล้อม  เทศบาลนครพิษณุโลก ก็เป็นเรื่องธรรมดา ที่จะต้องรับผิดชอบในการดูแลข้อมูลและประสานแผน…

                   ได้รับโจทย์ว่า….จะต้องจัดทำแผนยุทธศาสตร์พัฒนาเทศบาล (พ.ศ. 2553 2556)….ในส่วนที่สำนักการสาธารณสุขและสิ่งแวดล้อมต้องรับผิดชอบ…เช่น ด้านการสาธารณสุข(การส่งเสริมสุขภาพ การป้องกันและควบคุมโรค ศูนย์สุขภาพชุมชน)  การอนามัยสิ่งแวดล้อม  การสุขาภิบาล  การสัตวแพทย์  การรักษาความสะอาดโดยการมีส่วนร่วมอย่างแท้จริง

                   ลองทบทวน การจัดทำแผนของแต่ละส่วนที่ผ่านมา…มักจะเป็นเสมือนหนึ่งมีส่วนร่วม…ครั้งนี้…ต้องพยายามทำให้เกิดการมีส่วนร่วมอย่างแท้จริง

                   รอบแรกที่คุยกันเมื่อต้นเดือนธันวาคม 2551…แต่ละส่วน…ยังคุ้นชิน..กับการนำเอาแผนงาน/โครงการเก่า ๆ มาปัดฝุ่น…เปลี่ยนเพียง พ.ศ กับรายละเอียดนิดหน่อย…และไม่มีการติดตามประเมินผลที่แสดงถึงความคุ้มค่าของการดำเนินการ…เมื่อแจ้งว่า คงต้องมีการเปลี่ยนแปลง…ในการจัดทำแผน…หลายคนแสดงถึงความรู้สึกว่า…มันยุ่งยาก…บางคนถึงขั้นถามว่า…ไม่ทำได้ไหม…จึงมีการนัดหมายคุยกันอีกรอบ…ในวันที่  26  ธันวาคม  2551…

                   ไม่ใช่เรื่องง่าย…กับการที่จะต้องทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลง….เป็นความรู้สึกแว่บแรกของนักการอิ่ม…แต่มันต้องเปลี่ยนแปลง…แล้วจะทำอย่างไร…วันที่  26 มีเวลาเพียง 2 ชั่วโมง  ควรจะเริ่มต้นอย่างไร…กระบวนการควรจะเป็นอย่างไร…แล้วควรจะได้อะไร…มากน้อยแค่ไหน… และก็ตัดสินใจไปตายเอาดาบหน้า…โดยใช้เทคนิคการระดมสมอง….ธรรมดา…ธรรมดา

                   เมื่อวันที่  26  ธันวาคม  2551 มาถึง…09.30 น. บุคลากรยังมาน้อยเหลือเกิน….แต่ก็ตัดสินใจเริ่มต้น…โดยการเล่าให้ฟังว่า…มีการกำหนดให้มีการจัดทำแผนแบบมีส่วนร่วม…และเป็นแผนยุทธศาสตร์พัฒนาเทศบาล….โดยให้มีกระบวนการ…ที่ถูกต้อง..ตามหลักวิชาการของการทำแผน…อืมม…

·       ต่อด้วยการโยนโจทย์ไปว่า…หากพูดถึง…คำว่าแผน…การวางแผน…แผนยุทธ์ศาสตร์…เรานึกถึงอะไร….แล้วก็แจก card technique ให้เขียน…..หนึ่งแผ่น ต่อหนึ่งใจความสำคัญ…เขียนตัวโต ๆ แนวขวาง….สั้นกะทัดรัด…ไม่ต้องกังวล…ว่าอะไรผิด…อะไรถูก…

·       หลังจากนั้น นักการอิ่มจึงเปิดข้อความที่ปิดไว้บนบอร์ด…ซึ่งเป็นการสรุปองค์ประกอบหลัก ๆ ของการจัดทำแผน…

1.      เราอยู่ตรงไหน เป็นอย่างไร ณ ปัจจุบันการวิเคราะห์ตนเองรากฐานของการวางแผน

2.      เราจะไปที่ไหน  ทิศทางขององค์กรการกำหนดเป้าหมาย..วิสัยทัศน์…

3.      เราจะทำอย่างไร ให้สู่จุดหมาย….การวางแผน

4.      เราจะปฏิบัติอย่างไรการนำไปปฏิบัติ

5.      เราจะรู้ได้อย่างไรว่าแผนบรรลุเป้าหมาย…การติดตามประเมินผล

6.      อื่น ๆ…คือไม่แน่ใจว่าอยู่ในข้อไหน…

·       แล้วให้ทุกคนนำ card technique ที่แต่ละคนเขียนไว้…มาติดที่บอร์ดตามหัวข้อข้างบน….การระดมสมองเริ่มต้น….ทุกคนต่างอธิบายถึงข้อความที่ตนเองเขียน…และทำไมถึงคิดว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของแต่ละหัวข้อข้างต้น…ออกมาค่อนข้างดีเชียวล่ะ…บรรยากาศอบอุ่น..ยิ้มแย้ม..กระเซ้าเย้าแหย่….

·       สำหรับวันนี้ …นักการอิ่ม…ขอให้มีการระดมสมองต่อเฉพาะส่วนของข้อ 1 โดยให้โจทย์ทีละข้อ

·       โจทย์แรกของข้อ  1 … ข้อมูลอะไรที่จำเป็นสำหรับการวางแผน….โดยตีวงแคบ ๆ…และขอให้กลับไประดมสมองต่อในแต่ละส่วน…โดยลักษณะของข้อมูลน่าจะมีประโยชน์ต่อการวางแผนของแต่ละส่วน…เป็นเชิงเปรียบเทียบและให้สามารถวิเคราะห์แนวโน้มได้….และส่งกลับงานแผนงานและวิชาการ ก่อนวันที่  10 มกราคม 2552

·       โจทย์ที่สองของข้อ 1…..ปัญหาและอุปสรรค ในการปฏิบัติงาน ในการวางแผน….กลุ่ม…ไม่กล้าที่จะเขียนปัญหาและอุปสรรคมากนัก…บอกว่าไม่มีปัญหาและอุปสรรค…เพราะผู้บริหาร(ไม่แน่ใจว่าจอมป่วนหรือเปล่า..อิ..อิ..)…สั่งว่า..ห้ามบอกว่างานมีปัญหาและอุปสรรค…ผลของการระดมสมอง…จึงมีผู้ที่ฝ่าฝืนผู้บริหารเขียนออกมาไม่กี่ข้อ…(แต่ขณะที่ระดมสมอง…มีการวิเคราะห์ card technique แต่ละแผ่นพูดถึงแต่ปัญหา/อุปสรรค ซะส่วนใหญ่..อิ..อิ..)…นักการอิ่มเลยต้องบอกว่า..ไม่เป็นไรนะ…การเปิดเผยครั้งนี้…จะมีการกลั่นกรองก่อน..ไม่ให้ผู้บริหารรับทราบหรอก..หากไม่ได้รับอนุญาต…เราจะจัดพิมพ์สรุปผลการระดมสมองวันนี้…ส่งกลับไปให้แต่ละส่วนงานทบทวนอีกครั้ง….ก่อนที่จะดำเนินการขั้นต่อไป…ท่าทีของทุกคนจึงผ่อนคลายขึ้น…

·       โจทย์ที่สามของข้อที่ 1 ….ในการวางแผน…นอกจากข้อมูลพื้นฐาน สถิติต่างๆ ปัญหาและอุปสรรค นโยบาย  แล้ว…ส่วนหนึ่งคือปัญหาและความต้องการของประชาชน…ซึ่งเราคงมาคิดแทนไม่ได้…(ไม่ใช่แฟน ทำแทนไม่ได้ หรือบางทีเป็นแฟน ก็ยังทำแทนไม่ได้…สำนวนคุ้น ๆ ไหม..อิ..อิ..)….คงต้องลงพื้นที่ไปทำงานร่วมกับประชาชน….

·       คำถามที่ตามมาคือ  แล้วงานที่เราปฏิบัติอยู่ทุกวันนี้  เรารู้ไหมว่า เราทำอะไรกันบ้าง มีหน้าที่อะไร ต้องรับผิดชอบอะไร…ให้ทุกคนเขียนลง card technique อีกครั้ง และให้มาติดตามหัวข้อที่คิดว่า…งานที่ตนเองรับผิดชอบนั้น…มีใครมีบทบาทบ้าง…

§       ทำเองได้…ต้องทำด้วยตนเอง….หมายถึงในส่วนของตนเอง..ไม่ใช่เฉพาะตนเอง

§       ต้องให้คนอื่นช่วย….คือช่วยกันทำงาน…ทำงานร่วมกับต่างส่วน…ต่างกอง…กับชุมชน..กับสถานประกอบการ หรืออื่น ๆ

§       ต้องให้คนอื่นทำ…เช่นให้ชุมชนทำ ตัวเอง ส่วนของตัวเอง มีหน้าที่สนับสนุน

·       แล้วตามด้วยการคุยกันถึง card technique….แต่ละใบ…

·       โจทย์สุดท้ายคือ…ใคร ; หน่วยงาน/คน/กลุ่มภายนอกเทศบาลนครพิษณุโลก  ที่เราต้องทำงานร่วมด้วย…….โจทย์สุดท้ายเนี่ย..เพื่อที่จะรู้ว่า…เราควรทำแผนร่วมกับกลุ่มเป้าหมายใดบ้าง …อีกคำคือ รู้ว่าผู้มีส่วนเกี่ยวข้อง ผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย คือใคร… เพื่อที่จะได้เกิดการระดมสมอง…ในการทำแผนแบบมีส่วนร่วมให้ครอบคลุมกับทุกกลุ่มเป้าหมาย…

จบท้ายด้วยการ…..ทางทีมงานแผนงานและวิชาการ…จะไปสรุปผล…

การระดมสมองครั้งนี้…แล้วส่งไปให้แต่ละส่วนพิจารณา เพื่อเติมเต็ม และตรวจความถูกต้อง…ก่อนจะเข้าสู่ขึ้นตอนต่อไป….2 ชั่วโมง…คงได้แค่เนี๊ยะอ่ะ…

24 ธันวาคม 2008

ส่งท้าย…สุนทรียสนทนา (Dialogue) ; ศาสตร์และศิลป์แห่งการหันหน้าเข้าหากัน…สำหรับชุมชน…ครั้งที่ 1

Filed under: บ่มเพาะความทรงจำ — Iem @ 3:23 (เย็น)

วันพุธที่   24  ธันวาคม  2551

วันนี้สัมผัสถึงความปลื้มปิติ…ภายในใจ…รู้สึกว่ามีสายน้ำบริสุทธิ์ที่เข้ามาหล่อเลี้ยงร่างกาย…และจิตใจ….หลังจากที่ทำ AAR กิจกรรม สุนทรียสนทนา(Dialogue); ศาสตร์และศิลป์แห่งการหันหน้าเข้าหากัน…

                   เมื่อกิจกรรม World Café ในหัวข้อเรื่อง อะไรทำให้เราสามารถอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข…จบลง….นักการอิ่มจึงขอให้ทั้ง 23 ชีวิต…ที่อยู่ร่วมกันในห้องแห่งนี้…ลุกขึ้นยืน…และอยู่กับตัวเอง…ใคร่ครวญถึงความรู้สึก…เหตุการณ์…ในสองวันที่พวกเราใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน….

                   หลังจากนั้น…ก็นำเข้าสู่วงสนทนา…โดยการเชิญชวนให้สมาชิก…ถ่ายทอดความรู้สึก…ที่เกิดขึ้นจากการอยู่ร่วมกันในสองวัน….มีสามคนยกมือจะพูดพร้อมกัน….แต่ก็มีการให้เกียรติกัน…ไม่มีการแย่งการพูด…เหมือนเมื่อวาน…เมื่อคนหนึ่งพูดจบ…ก็มีเสียงอื่น ๆ ตามมา…ขณะที่แววตาของผู้ฟังดูอ่อนโยน…มีท่าทีที่เห็นคล้อยตาม…..พยักหน้าบ้าง…ส่งเสียงสนับสนุนบ้าง….

                   เสียงที่นักการอิ่มได้ยิน….มันช่างบางเบา…แต่แจ่มชัด…ในหัวใจ

·       รู้สึกมีความสุข….เป็นการอบรมที่มีความสุขที่สุด

·       เหมือนครอบครัวเดียวกัน

·       อายุจนจะ 70 ปีแล้ว เพิ่งรู้จักว่า…การพูดคุยกัน…มันทำให้มีความสุขได้

·       รู้สึกดีที่มีคนฟังเรา….

·       รู้สึกดีที่ได้ฟังคนอื่น…

·       ทำไมทุกคนจึงมีแต่รอยยิ้มนะ

·       ได้ขัดเกลาจิตใจตน…ให้อ่อนโยนขึ้น…รับฟังคนอื่นมากขึ้น

·       อยากเผื่อแผ่ความสุขนี้ให้กับคนอื่น ๆ

·       รู้สึกเบาทั้งตัว  ทั้งใจ…

·       เหมือนความรักอบอวลอยู่ทั่วห้อง

·       อยากให้คนอื่นเข้ามาสัมผัส

·       มีกำลังใจที่จะเหนี่ยวนำคนอื่นเข้ามาพูดคุย

·       ขอบคุณ และขอบคุณ…ที่ทำให้เกิดความรู้สึกสุขอย่างบอกไม่ถูก

·       ป้าจินตนา  จากชุมชนสระสองห้องบอกว่า…ที่ชุมชนสระสองห้อง…มีคนเอาขยะมาทิ้งไม่เรียบร้อย…ต่อไปป้าจะไม่ต่อว่าเค้าแล้ว…แต่จะไปสร้างซุ้ม…เพื่อตั้งวงน้ำชา…แล้วจะเชิญชวนให้เค้ามานั่งจิบชาด้วยกัน….

ปิดท้ายคำมั่นสัญญา…ว่าเราจะกลับมาพบกันอีก…และจะเหนี่ยวนำคน

อื่นมาด้วย…เพราะเราคือ…ครอบครัวเดียวกัน…จะให้กำลังใจซึ่งกันและกัน…เพื่อทำงานร่วมกัน…ในการพัฒนาเมืองพิษณุโลกของเรา…ช้า ๆ…แต่มั่นคงในจิตใจ…

                   ข้าวเหนียวมื้อนี้…อร่อยอีกแล้วสิ….

                   งานหน้า….ทำแผนยุทธศาสตร์พัฒนาเทศบาลแบบมีส่วนร่วม…สู้ ๆ ๆ

11 ธันวาคม 2008

KM เทศบาลนครพิษณุโลก ; ผู้นำสี่ทิศ….ผิดคิว…

Filed under: ซักซ้อมจินตนาการ — Iem @ 4:12 (เย็น)
  • วันอังคารที่ 9 ธันวาคม 2551 …วันนี้ มาทำงานเช้ากว่าทุกวัน …เพราะมีสุนทรียสนทนา ในหัวข้อเรื่อง “ผู้นำสี่ทิศ” ….. ได้รับแจ้ง…ว่า จะมีผู้มาเข้าร่วมประมาณ 15 คน รวมทีมเราด้วย ก็น่าจะอยู่ประมาณ 22 คน ซึ่งนับว่ามีขนาดกลุ่มที่พอเหมาะ….
  • แต่ก็มีอุปสรรคเล็กน้อย…เกี่ยวกับห้อง…เพราะตอนแรก จองห้องประชุมจุฬามณี 1 ไว้…แต่มีคณะศึกษาดูงานมาแทรกคิว…เลยต้องเปลี่ยนมาใช้ ห้องจุฬามณี 3….แต่ก็มีอุปสรรคอีก…เพราะมีคณะศึกษาดูงานมาแทรกคิวอีกหนึ่งคณะ…จึงต้องย้ายอีก…มาใช้ห้องศูนย์ข้อมูลข่าวสารยาเสพติด…เนื่องจากไม่มีเวลาเพียงพอ และวันนี้ ทีมงานก็ต้องแบ่งส่วนหนึ่ง สำหรับต้อนรับคณะศึกษาดูงาน ทำให้วุ่นวายพอสมควร….แต่เรื่องวุ่นวายไม่ได้จบลงเพียงแค่นี้…เพราะเกิดการเข้าใจผิด…ทางศูนย์สุขภาพชุมชน…ได้มีการส่ง อสม. เข้าร่วมอบรม อีก 10 คน…ทำให้ต้องเปิดห้องอีกห้อง คือห้องเก่าของ GTZ เพราะว่า ห้องศูนย์ข้อมูลข่าวสารมีขนาดเล็ก สามารถจุคนได้เพียง 15 คน ขณะที่ผู้ที่แจ้งชื่อว่าจะเข้ามาร่วมกิจกรรม…หาห้องไม่เจอบ้าง เห็นมีบุคคลภายนอกเข้ามาด้วย เลยมีอาการลังเลที่จะเข้าร่วม….ก็เลยมีการกลับไป…ครั้งนี้ ผู้เข้าร่วมกิจกรรม จึงเหลือเพียง 11 คน…
  • งานนี้…นักการอิ่ม…ต้องวิ่งรอก 2 ห้อง…คือ “ห้องชุมชน” และ “ห้องเทศบาล”….เราเริ่มต้นในห้องชุมชนก่อน เพราะ อสม….มารอตั้งแต่ 08.30 น. …สมาชิกในห้องชุมชนมี 14 คน…มาจากชุมชน 10 คน…จากเทศบาลฯ 4 คน…คือ พี่หนิง…นักการมุ่ย…นักการไก่ และนักการอิ่ม….กิจกรรมเริ่มด้วยการผ่อนพักตระหนักรู้…โดยมี…พี่หนิง…ทำหน้าที่เป็นกระบวนกร…ระหว่างนั้น…นักการอิ่ม..ก็รีบวิ่งไปอีกห้อง…”ห้องเทศบาล”…ช่างโชคดีเหลือเกินที่สมาชิกห้องเทศบาลฯ ยังไม่มามากนัก…เลยมอบหมายให้นักการหญิง…ทำหน้าที่ในการดูแล…สมาชิกห้องเทศบาล….และนักการอิ่มก็โยนตัวกวนไปในวงว่า…เราจะมาพบกันบ่อย ๆ ได้ไหม…พอมีเสียงตอบว่า “ได้” มันทำให้รู้สึกดี มาก ๆ …เลยได้ใจ….ฝากคำถามทิ้งไว้ว่า “เราจะตั้งชื่อห้องของพวกเราว่าอะไรกันดี เพื่อสื่อสารถึงกัน” …ก่อนที่นักการอิ่มจะวิ่งกลับไปห้องชุมชนต่อ…
  • ในห้องชุมชน…พี่หนิง..ดำเนินกิจกรรมผ่อนพักตระหนักรู้เสร็จสิ้นพอดี…นักการอิ่มเลยเริ่มกิจกรรม….ผู้นำสี่ทิศ….เริ่มจากพี่ไก่…เล่าความเป็นกระทิงของตนเอง…ต่อด้วย…พี่หนิง…ถ่ายทอดความเป็นหมี…หันรีหันขวางไม่มีใคร…เพราะคนที่ซักซ้อมไว้ติดรับคณะดูงาน…เลยให้นักการมุ่ย…เป็นหนู…และนักการอิ่ม…เป็นอินทรี….หลังจากนั้น…ก็ให้สมาชิก ลองดูว่าในชีวิตของตนเอง…มีความเป็นสัตว์ทั้งสี่ทิศมากน้อยแค่ไหน…ให้ถ่ายทอดโดยการเขียนภาพ….แอบกระซิบบอกพี่หนิงว่า…หากวาดภาพกันเสร็จแล้ว…ให้ทำการแบ่งกลุ่ม 3 กลุ่ม พูดคุยกันนะ…แล้ว…นักการอิ่ม…ก็วิ่งจู๊ดดดด….ไปห้องเทศบาลต่อ….ในห้องเทศบาล…ได้ชื่อห้องของพวกเราแล้ว…ใช้ชื่อว่า “ห้องรวมมิตร”….ต่อจากนั้น…นักการอิ่ม…ก็เริ่มกิจกรรม… “ผู้นำสี่ทิศ”…..โดยการเล่าเรื่องราวของแต่ละทิศ…..หลังจากนั้น ก็ฝากโจทย์ให้แต่ละคนอยู่กับตนเอง…วาดภาพลงไปว่า…ในชีวิตของตน…มีความเป็นทิศแต่ละทิศมากน้อยแค่ไหน…แล้วคนใกล้ชิด..ในที่ทำงาน…เราคิดว่าเค้ามีความเป็นทิศแต่ละทิศมากน้อยแค่ไหน….
  • วิ่งกลับไปที่ห้องชุมชน…พี่หนิงทำหน้าที่กระบวนกรได้ดีเชียวล่ะ…บรรยากาศการพูดคุยออกมาค่อนข้างดี…..นักการอิ่มเลยวิ่งไปห้องเทศบาลต่อ…ห้องเทศบาล..แต่ละคน กำลังอยู่กับตัวเอง…บรรจงวาดภาพอย่างตั้งใจ……..มีเสียงหยอกล้อกัน…เป็นระยะ ๆ….นั่งดูอยู่สักพัก…ก็กลับไปห้องชุมชนอีก…พี่หนิง…นำสู่กลุ่มใหญ่พอดี….เราเลยเข้าไปช่วยสรุปกิจกรรม…และเชิญชวน…เพื่อมาพบกันอีก….ในวันที่ 23 - 24 ธันวาคม 2551….เสร็จสิ้นกิจกรรมห้องชุมชน… คำพูดก่อนจาก “ขอบคุณที่มอบสิ่งดี ๆ ให้”….
  • กลับมาที่ห้องเทศบาล…พี่หนิง กับพี่ไก่…ตามมาสมทบด้วย….ภาพวาด…ยังไม่เสร็จ…พี่ไก่ กับพี่หนิง…เลยได้เข้าร่วม…วาดภาพด้วย….หลังจากนั้น…นักการอิ่ม…ก็ให้จับคู่คุยกันเพื่อถ่ายทอดความหมาย….
  • เมื่อกลับเข้าสู่วงใหญ่…..บางคนคิดว่าตัวเองเป็นกระทิง…เพื่อน ๆ สมาชิกกลับบอกว่า…หมีชัด ๆ…บางคนบอกว่า…รู้สึกดีนะ…ที่ได้วิเคราะห์ตัวเองบ้าง…และสะท้อนอีกหลาย ๆ อย่างร่วมกัน…เรารู้สึกถึงบรรยากาศที่อบอุ่น…มิตรภาพ…
  • เสียงใครคนหนึ่งดังมาว่า “มีความสุขจัง”…สีหน้าและแววตา…ของคนอื่นๆ เหมือนจะเห็นด้วย…แต่บางคนทนไม่ได้ ถึงขนาดออกเสียงสนับสนุนว่า “ใช่” …ขณะที่บางคน…ทำเพียงพยักหน้า….พวกเราอยู่ด้วยกันจนเที่ยงกว่า ๆ…และทานข้าวด้วยกัน…ถึงจะเป็นเพียงข้าวเหนียว หมูทอด หมูฝอย…แต่เรากลับรู้สึกว่า มันอร่อยกว่าทุกครั้ง….ขอบคุณ…สำหรับมิตรภาพ….และขอบคุณตัวเอง…ที่ตัดสินใจ…ทำกิจกรรม….
  • ครั้งหน้า…เจอกันที่ “ห้องรวมมิตร”….

Powered by WordPress