KM :วิถีสู่องค์กรที่มีชีวิต ณ ห้องนั่งเล่น จังหวัดเชียงราย
ระว่างวันที่ 15 - 18 ตุลาคม 2551 เทศบาลนครพิษณุโลกได้ส่งบุคลากรจำนวน 3 คน คือ ผู้ช่วยน้อง พี่หนิง และเรา..นักการอิ่ม เข้ารับการฝึกอบรมเรื่อง KM: วิถีสู่องค์กรที่มีชีวิต ณ ห้องนั่งเล่น สถาบันขวัญเมือง จังหวัดเชียงราย
ในครั้งนี้ เราได้รู้จักกับสมาชิกใหม่ ที่เป็นบุคคลภายนอก..มาจากกรุงเทพมหานคร คือ ไก่ และสมาชิกวงน้ำชา คือ น้ำ เป็ด แอน เก่ง ใหม่ ร่วมด้วยสมาชิกวงน้ำชาที่เคยรู้จักแล้ว เมื่อครั้งที่เคยมาเยือนวงน้ำชา คือ อาใหญ่ หรืออาจารย์วิศิษฐ์ และผึ้ง พร้อมกับการให้บริการเรื่องอาหาร จากแอม ปอน นิด และลูกตาล ซึ่งได้เข้ามาร่วมแจมในบางวัน
ในวันที่ 18 ตุลาคม 2551 ก่อนการร่ำลา ได้มีการจัดทำกิจกรรม ที่เรียนกว่า ธาราลิขิต โดยให้แต่ละคนเขียนเรื่องราวเกี่ยวกับ “เพชร” ที่เก็บได้จากการเรียนรู้ทั้ง 4 วันที่อยู่ร่วมกัน ในกิจกรรมนี้ มีสมาชิกร่วมเก็บเพชรอยู่ 7 คน คือ อิ่ม แอน ผึ้ง เป็ด ไก่ หนิง และผู้ช่วยน้อง แต่นักการอิ่มขโมย มา 3 เม็ด เพื่อระลึกถึง….
“เพชรของแอน”
ฉันเริ่มมองเห็นว่า ตัวฉันไม่ค่อยมีความมุ่งมั่นเอาเสียเลย ต้องมาเก็บไพ่ความมุ่งมั่นมาไว้ในเนื้อตัวเสียแล้ว ไม่รู้ว่าเป็นกระทิงอย่างไร ที่ไม่ค่อยมีความมุ่งมั่น รู้สึกขอบคุณในการตัดสินใจมาอยู่ในชุมชนนี้ ทำให้เห็นตัวตนมากขึ้น และอยากเห็นตัวตนให้มากกว่านี้ การเข้า KM ในครั้งนี้ ได้ความสัมพันธ์เพิ่มขึ้นกับคนในชุมชน รู้สึกเป็นลมหายใจเดียวกันมากขึ้น รู้สึกห่วงและอยากดูแลผู้คนมากขึ้น ได้รู้ว่าการดูแลตัวเองเท่ากับดูแลคนอื่นไปด้วย นึกออกแล้วว่า ความมุ่งมั่นของเราหายไปไหน มันหายไปตอนที่เรามีความคิดที่จะทำอะไรสักอย่าง แล้วบอกให้ผู้ใหญ่ฟัง(อันนี้ก็พ่อเราเองล่ะ) แล้วเขาบอกว่าไร้สาระ ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ฉันจะเริ่มใหม่ สี่วันของ KM ฉันได้เรียนรู้เยอะมาก ๆ อันนี้ ไม่รู้ว่าเป็นเพชรเม็ดงามที่เก็บได้หรือเปล่านะ เพราะไม่รู้ว่าตัวเองได้อะไรบ้างมันเยอะไปหมด เอาเป็นว่าขอบคุณทุก ๆ คน ที่เป็นกระจำที่ส่องให้เห็นตัวตน ขอบคุณ และขอบคุณ