ลานโรงเรียน

วันนี้วันที่ 16 เมษายน เมืองขอนแก่นเข้าสู่สภาพปกติ หลังจากสภาพคนสาดน้ำกันเต็มเมืองในช่วงวันที่ 13-14-15 

 เมื่อวันที่ 15 แม่ใหญ่อยู่ว่างๆก็ขับรถปิดกระจก เข้าไปดูเขาสาดน้ำกันบ้าง   เห็นการสาดน้ำกันอย่างเมามันจริงๆ ทุกถนนหนทางในเมือง เต็มไปด้วยรถกระบะ ที่บรรทุกคนด้านหลังเต็มที่  ยืนกันเปียกปอน บ้างถือปืนฉีดน้ำ บ้างก็จ้วงน้ำในภาชนะโอ่งพลาสติกที่ใส่น้ำและน้ำแข็งก้อนโต แล้วก็สาดใส่รถที่ผ่านไปมา ไม่มีใครทำหน้าตาโกรธเคืองใคร พอสาดถูกฝ่ายตรงข้าม ก็ร้องเฮกันอย่างสนุกสนาน  พวกที่ตั้งเวทีตามหน้าร้าน ก็เปิดเพลงแล้วก็ผลัดกันขึ้นไปเต้นไปรำ รอให้รถที่ผ่านไปมาสาดน้ำใส่   ตรงหน้าตลาดบางลำภูมีคนมาตั้งโรงทาน ข้าวไข่เจียว  ใครหิวก็ลงไปขอทานได้ฟรี  ดูแล้วน่ารักดี  รู้สึกแต่ละคนล้วนมีมิตรจิตมิตรใจต่อกัน

ทั้งสามวัน เหตุการณ์ในท้องถนนเป็นอย่างที่เล่า  รู้สึกว่าวันที่ 15 รถจะยิ่งหนาตากว่าทุกวัน 

 ลองขับเลยเข้าไปดูตามหมู่บ้านบ้าง ผ่านไปสี่หมู่บ้าน คือบ้านทุ่ม สาวะถี บ้านงิ้ว และบ้านแดงใหญ่ตามลำดับ  บรรยากาศไม่แตกต่าง คือมีการเล่นสาดน้ำกันอย่างสนุกสนาน แต่จะเป็นคนแก่มากกว่าหนุ่มๆสาวๆ  (สงสัยว่าหนุ่มสาวคงเข้าไปเล่นในเมืองกันหมด)   ตามหมู่บ้านมักจะเล่นอยู่หน้าบ้านตัวเอง เปิดเพลงร้องรำทำเพลงกัน ใครผ่านไปผ่านมาก็สาดน้ำให้พอเปียกไม่ถึงกับให้โชกเหมือนในเมือง  ตั้งใจจะไปต่อ   แต่เมฆหนามาแต่ไกล  ทำท่าฝนจะตกใหญ่ เลยตัดสินใจกลับเข้าบ้านดีกว่า

ช่วงที่เขาทำคลื่นมนุษย์ลบสถิติกินเนสบุ๊ค ตอนทุ่มหนึ่ง  แม่ใหญ่ได้แต่ดูอยู่หน้าทีวี เพราะไม่มีปัญญาเบียดฝูงชนไปร่วมกับเขา  เห็นความพร้อมเพรียงของการโบกมือขึ้นลง เป็นแถวยาวเกือบครึ่งกิโลเมตร  ทำไปมาตั้งสามรอบ    อดนึกไม่ได้ว่า  พลังความสามัคคีและความพร้อมเพรียงอย่างนี้  ถ้านำมาใช้ให้เป็นประโยชน์ต่อประเทศชาติคงจะดีไม่น้อยที่เดียว

นอกจากเหตุการณ์ในเมืองเป็นปกติ เหตุการณ์ในลานโรงเรียนพัฒนาเด็กก็เข้าสู่สภาพปกติด้วย  เพราะพนักงานทั้งหลายกลับมาทำงานตามปกติ  หลังจากที่ร้างพนักงานมาสามวัน     ใบไม้ที่ร่วงเต็มลาน มีลุงหมัยกับลุงพงษ์ กลับมากวาดจนเตียนตั้งแต่เช้า งานคงหนักหน่อย เพราะถูกปล่อยไว้ตั้งสามวัน เนื่องจากเหลือแต่แม่ใหญ่อยู่โยง  ทำคนเดียวไม่ไหว

 แต่วันนี้  มีเหตุการณ์เกินปกติในลานโรงเรียนของเรา  ซึ่งจะไม่กล่าวถึงก็คงไม่ได้   เพราะเป็นวันที่คุณครู 8 ท่าน  ที่ทำงานในโรงเรียน เกินสิบปี  จะออกเดินทางไปสุวรรณภูมิ  เพื่อไปขึ้นเครื่องไปมาเลย์และสิงคโปร์ในวันพรุงนี้เช้า    มีรถมารับที่หน้าโลตัสตั้งแต่ตอนเที่ยง เพราะบริษัททัวร์ไม่มั่นใจว่าการเดินทางไปถึงกรุงเทพจะใช้เวลานานเท่าใดในช่วงนี้     การไปเที่ยวมาเลย์สิงคโปร์สี่วันนี้    โรงเรียนถือเป็นโบนัสพิเศษ  ให้แก่คุณครูของเรา    ชุดนี้เป็นชุดที่สองแล้วที่โรงเรียนซื้อทัวร์ให้ไปเปิดหูเปิดตาต่างประเทศ      ครูแหม่ม ครูทราย ครูวิไล ครูนิ่ม  ครูณู ครูสุ ครูอุ๋ย และครูอ้อม เป็นชุดที่ได้เดินทางคราวนี้ ทุกคนตื่นเต้นกันมาก  หลายคนเพิ่งจะได้ขึ้นเครื่องบินเป็นครั้งแรกในชีวิต ครูอุ๋ยลงทุนซื้อกล้องตัวใหม่ ส่วนครูแหม่ม  บอกใจหายนิดๆพอรู้ว่าจะต้องจากแผ่นดินไทยไปแม้จะเป็นเวลาสั้นๆก็ตาม 

แม่ใหญ่ตามไปส่งที่หน้าโลตัสแล้วก็ถือโอกาสเลี้ยงส่งมื้อกลางวัน  ด้วยสุกี้เอมเค   รู้สึกเป็นสุขใจจริงๆเมื่อเห็นคุณครูมีความสุข   คุณครูทั้ง 8 คนนี้ ถือเป็นลูกหม้อของโรงเรียน   ทำงานอย่างตั้งใจและมีใจรักในงาน ผู้ปกครองก็ชื่นชมและไว้ใจมาเป็นเวลายาวนาน  

เพราะพวกเขาเหล่านี้แหละที่ทำงานอย่างทุ่มเท   เป็นตัวอย่างที่ดี     เมื่อคนใหม่เข้ามาทำงาน   ก็ดำเนินรอยตามรุ่นพี่ๆ    โรงเรียนเราจึงอยู่ได้ด้วยดี และเป็นที่ยอมรับของผู้ปกครองตลอดมา

« « Prev : พักยาว

Next : ไปช่องสะงำ » »