นี่หรือประเทศไทย
ชีวิตคนเรานอกจากวัฏจักร เกิด แก่ เจ็บและตาย แล้วยังมีอะไรอีก นั่นเป็นการมองในสังขารว่าไม่เที่ยง แล้วความสุข ความทุกข์ ซึ่งเกิดจากกิเลศภายในจิตใจ ยากที่จะละ โลภ โกรธ หลงได้ นี่ก็อีกประการหนึ่งที่คอยบั่นทอนสังขาร สำหรับสิ่งที่จำเป็นขั้นพื้นฐานของคนเรา นั่นคือปัจจัยสี่ ( อาหาร ที่อยู่อาศัย เครื่องนุ่งห่ม และยารักษาโรค ) แต่ปัจจุบันค่าครองชีพสูงขึ้น ราคาของกินของใช้สูงขึ้น ค่าใช้จ่ายมาก รายได้ลดลง เกิดทุกข์ ขึ้นมาในใจ ส่งผลให้สุขภาพหรือสังขารป่วย อันเนื่องมาจากความเครียด ก่อให้เกิดโรคชุดต่างๆ เข้าโรงพยาบาลก็มีค่าใช้จ่าย ท้ายสุดก็หนีไม่พ้นที่หาทางออกสักทาง เพื่อให้หลุดพ้นวงเวียนนี้ ทำงานพิเศษ คอร์รัปชั่น โกงกิน เพื่อให้ได้มาซึ่งเงิน เงินจริงหรือที่จะแก้ปัญหาทุกอย่างได้ ถ้าเป็นชีวิตในชนบท อาจจะได้รับคำตอบว่าไม่ใช่ เพราะเทคโนโลยีและวัตถุนิยม ยังมีบทบาทน้อย ทุกชีวิตอยู่แบบเรียบง่าย ฉันญาติมิตร มีน้ำใจถ้อยทีถ้อยอาศัย แต่เมื่อมองชีวิตในระดับจังหวัดในสังคมเมือง การแข่งขันเพื่อความก้าวหน้า ต้องเกาะติดสถานการณ์ ต้องพึ่งพาเทคโนโลยี ยึดติดกับวัตถุนิยม จึงพบว่าความเครียดจะเกิดขึ้นในสังคมเมืองมากกว่าในชนบท รวมทั้งสุขภาพกายและใจด้วย แล้วเราจะทำอย่างไร ให้สังคมเมืองเป็นสังคมที่ใกล้เคียงกับชนบท
การแก้ปัญหาประเทศด้วยการปรองดองนั้น เป็นการแก้ปัญหาที่ต้นเหตุจริงหรือ ถ้าประชาชนมีอาชีพ มีรายได้ มีงานทำ ไม่มีภาระหนี้สิน การว่าจ้างเพื่อให้มากระทำการใดๆ อาจจะไม่ได้รับการตอบสนองจากประชาชน ทุกวันนี้ ทุกคนต้องการรายได้เพิ่ม เพื่อให้ทันกับรายจ่าย รัฐต้องแก้ปัญหาทุกด้านที่เกี่ยวข้องกับค่าครองชีพที่นับวันยิ่งสูงขึ้น ราคาน้ำมัน ราคาทองคำ ราคาเนื้อสัตว์ ไข่ไก่ น้ำตาล น้ำมัน ปุ๋ย และอีกจิปาถะ การควมคุมสินค้า ต้นทุนต่างๆที่เกี่ยวข้องกับปัจจัยสี่ จะส่งผลให้ประชาชนมีชีวิตที่ดีขึ้น เมื่อสุขภาพจิตดี ความคิดก็ดี ความรักก็เกิด ความสามัคคีก็จะตามมา
การศึกษาในสามจังหวัดชยแดนใต้ เป็นการแก้ปัญหาในระยะยาว แต่ไม่ได้รับการสนับสนุนจากภาครัฐเท่าที่ควร มีแต่เน้นการใช้กำลัง สู้กันไปตอบโต้กัมา แก้แค้นกันไปมาระหว่างรัฐกับชาวบ้าน คนก็ไม่กล้าไปทำสวน ครูก็ไม่กล้าไปสอน เด็กขาดความรู้ โตขึ้นมาไม่มีรายได้ ไม่มีงานทำ ก็ถูกชักจูงไปในทางที่ผิด การศึกษาจะต้องนำการทหาร การสร้างงานสร้างอาชีพจะนำมาซึ่งความมั่นคง ความเสมอภาคเท่าเทียมกันจะนำมาซึ่งความปรองดอง
อีกนานแค่ไหน เราจะเห็นคนไทย ประเทศไทยรักกัน สามัคคีกัน ทุกวันนี้มีทั้งศึกใน ศึกนอก คงต้องภาวนาให้ใครสักคนที่ได้อ่านบทความนี้ และเป็นบุคคลที่เป็นที่เคารพรัก และได้รับการศรัทธาจากประชาชน ช่วยแก้ไขปัญหา ผมในฐานะประชาชนคนหนึ่งพร้อมที่จะสนับสนุนและผลักดันให้ ประเทศชาติสงบสุขทั่วทุกตารางนิ้ว สาธุ
« « Prev : รู้ธรรมชาติแล้วจะอยู่อย่างไร
5 ความคิดเห็น
เมืองไทยกว้างใหญ่ ไม่มีใครจะรู้จักทุกพื้นที่พอที่จะประเมินว่าจริงๆ แล้วเมืองไทยเป็นอย่างไรหรอกครับ เราประเมินได้แต่สิ่งที่เราเห็นเอง หรือเห็นผ่านตาของผู้อื่น (ซึ่งไม่รู้ว่าจะเป็นของจริงหรือไม่)
แต่หลักทั่วไปคือ ในดีมีเสีย ในเสียมีดี จะเหมารวมกันไปหมด แม้จะถูกส่วนหนึ่ง แต่ก็จะผิดอีกหลายส่วน
ในการแสวงหานั้น ถ้ายังไม่รีบตาย หลายๆ เรื่องก็ไม่ต้องรีบตัดสินใจนะครับ ยังอยู่กันไปอีกนาน
ผมได้คิด เขียน ทั้งเปิดเผย และลับ ไว้มาก ในการแก้ปัญหาความรุนแรงภาคใต้
แต่สิ่งที่ผมไม่เคยเห็นและอยากเห็นมากที่สุดคือ กลุ่มมุสลิมรักสันติ (ตั้งกันเข้ามาให้มากๆ สิ ตั้งชื่อกันได้หลากหลาย) ออกมาเคลื่อนไหว ประนามการก่อความรุนแรงของมุสลิมด้วยกันเอง
น่าประหลาดมากว่ามันไม่มีเลยแม้สักกลุ่ม
พอถูกสังคมโลกด่ามากๆ ก็มามุกเดิมๆว่า อิสลามนั้นแท้จริงแล้วแปลว่า สันติ ..ความรุนแรงนั้นเป็นการกระทำของคนกลุ่มน้อย ส่วนใหญ่พวกเรา รักสันติ…มุกเดียวกับตำขวดไทยเราเลยนิ
ปากว่าตาขยิบทั้งนั้น ไอ้พวกนี้ ถ้าพระอัลล่าห์มีจริง และรักสันติจริงตามที่พวกนี้กล่าวอ้าง รับรองว่ามุสลิมไทยส่วนใหญ่นั้น ตายไปแล้วตกนรก ไปอยู่กับซาตานหมดแน่นอน เพราะเป็นพวกปากว่าตาขยิบทั้งนั้น อยากได้ดินแดนคืนขนาดทำอะไรบัดซบได้ปานนี้
โจรมุสลิมฆ่าชาวพุทธอย่างจงใจไปหลายร้อย อย่างโหดเหี้ยมเหมือนสัตว์นรก ไม่มีมุสลิมดีๆคนไหน หรือกล่มไหน ที่มีมากถึง 99% ของทั้งหมด ออกมาประนามกันสักคน ต่างอ้างแบบตำขวดไทยไปหมดว่าพวกเรามีมากเหลือเกิน
ส่วนชาวพุทธก็ว่าเดี๋ยวกฎแห่งกรรมจัดการมันเอง พวกเราไม่ต้องทำอะไรหรอก
ส่วนเมกา มันยังไล่ล่าบินลาเดน แม้นานปีผ่านไป มันไม่เคยลืม ..มันช่วยทำให้กฎแห่งกรรมเป็นจริง ส่วนไทยเรากฎแห่งกรรมจะตกกับคนไทยพุทธนี่แหละ ทีมัวแต่งอมรือและตรีนกันร่ำไป
ผมไม่ได้แค้นมุสลิมส่วนใหญ่ที่เป็นคนแสนดีหรอกนะ แต่อยากฆ่าไอ้ส่วนน้อยๆเท่านั้นเอง
ผมเชื่อว่าถ้าทำเรื่องเสนอขอขึ้นไป ผ่านสมาธิ และการละหมาด พระพุทธเจ้าคงจับมือทำ TOR กับพระอัลล่าห์ว่า ไม่บาปหรอกกถ้าจะปาณาฯไอ้สัตว์นรกพวกนี้เสียบ้าง
ท่านที่ไม่โอกาสสัมผัส อาจจะมองความคิดเห็นของคุณ Withwit ว่าดูแรงเกินไปหรือป่าว ผมตอบได้เลยครับว่า ยังน้อยกว่าความเป็นจริงที่ได้รับ ความจริงแล้วกฏหมายมีไว้สำหรับคนดีเท่านั้น เพราะคนดีเคารพกฏหมาย แต่กฏหมายมันใช้ไม่ได้กับคนไม่ดี พวกนี้ไม่สนใจครับ แต่กฏหมายดันมารังแกคนดี ทั้งรีดทั้งไถ แล้วยิ่งมาเจอกฏหมู่เข้าแล้วผู้รักษากฏหมายก็ปล่อยเลยตามเลยซิครับ (เอาตัวเองให้รอดก่อนดีกว่า) นี่จึงเป็นที่มาของกฏหมู่ครับ เมื่อมีคนกระทำผิด และอยากกดดันให้เจ้าหน้าที่ปล่อย ก็รวมตัวประท้วง แต่ตรงกันข้าม ผมไม่เข้าใจเหมือนกันที่ไทยพุทธ ไม่เคยรวมตัวปกป้องกันเอง สุดท้ายที่ผมได้คำตอบคือการเอาตัวรอด นี่เป็นพื้นฐานของความมั่นคงเลยครับ ธุระไม่ใช่ อย่าหาเรื่องใส่ตัวเลยดีกว่า และอีกประการคือกลุ่มคนที่ได้ผลประโยชน์จากเหตุการณ์ ไม่ว่าจะเป็นกระทรวงที่เกี่ยวข้องกับงบประมาณ ระบบท้องถิ่น กลุ่มนายทุนต่างๆ ล้วนมีเหตุปัจจัยร่วมทั้งนั้น ปัจจุบันการพกพาอาวุธ เพื่อป้องกันตัวสำหรับคนดี ก็ถูกตำรวจตั้งด่านตรวจค้นและรีดไถ โดนกันมามาก ( เมื่อเดินทางไกลออกนอกพื้นที่ 5 จังหวัดชายแดนใต้ ) แม้จะแยกชิ้นส่วนแล้วก็ตาม โดยอ้างว่านอกพื้นที่ ต้องว่ากันตามกฏหมาย แล้วความปลอดภัยช่วงเดินทางเข้า-ออกหละ ออกมาแล้วจะฝากอาวุธไว้กับใคร เชื่อใจได้แค่ไหน นี่เป็นสิ่งที่ซ้ำเติม และตอกย้ำให้เร่งอพยพออกนอกพื้นที่ อยู่ในพื้นที่ก็กดดันเรื่องความปลอดภัย ออกนอกพื้นที่ก็มีอีแร้งคอยจ้องโฉบ ยิ่งเห็นป้ายทะเบียนมาจาก 3 จังหวัดแล้ว เหมือนแมลงวันเห็นขี้เลย ทุกวันนี้ไม่สามารถพึ่งพาใครได้ นอกจากพึ่งตัวเอง วันก่อนโจรมายิงคนข้างบ้าน ตอนบ่ายโมง ผมกำลังจะขึ้นรถ พอได้ยินเสียงปืน 3 นัด ก็คว้าปืนจะเข้าไปช่วย แฟนห้ามไม่ให้เข้าไปยุ่ง รีบแย่งปืนในมือ ดีที่ปืนไม่ลั่นใส่กัน เคื่องกันอยู่พักนึง ก็ถามดูเขาบอกว่าเห็นใครออกมาช่วยบ้างไหม ทุกคนต่างเอาตัวรอดทั้งนั้น แล้วถ้ายิงโจรตายขึ้นมา มันไม่ยกมาทั้งหมู่บ้านเหรอ คราวนี้จะไปอยู่ไหน ต้องหนีหัวซุก และที่สำคัญก็จะโดนรีดไถจากเจ้าหน้าที่ในคดีฆ่าคนตายอีก ถูกผิดว่ากันในชั้นศาล จะหาทนายที่ไหน ศัตรูมีตั้งแต่หมอ ทนาย ข้าราชการระดับสูง แทรกซึมไปทั่ว ดังนั้นขอให้เข้าใจความรู้สึกด้วย ผมจึงต้องกล้ำกลืนฝืนทนและเก็บแค้นนี้ไว้ในใจ เพราะคนที่ผมรู้จักก็ตกเป็นเหยื่อมาก็มากแล้ว
กิจวัตรประจำวัน ช่วงย่ำรุ่ง พระบิณฑบาตร พร้อมกำลังติดอาวุธ สายหน่อย รถลาดตระเวนเส้นทาง เพื่อดูแลครู พร้อม ฮ. ตรวจวัตถุระเบิด ทุกแยกทุกมุมมีตำรวจชุมชนแอบซุ่ม(คุยโทรศัพท์) เพื่อดูแลความปลอดภัยในชั่วโมงเร่งด่วน ออกมานอกเมืองเจอตั้งด่าน ตรวจตรากันเข้มข้น สายหน่อย ของีบหละกัน เพราะบ่ายสามโมง มีภารกิจอีกแล้ว ถามว่าโจรรู้โจรเห็นไหม แต่คนเราตรวจเข้มได้ไม่นาน พอเริ่มหย่อนก็รั่วไหลอีกตามเคย ยากที่จะป้องกัน คนทำกับคนเฝ้าระวัง มันต่างกัน แล้วจะแก้กันอย่างไร แก้ที่ไหน แก้ที่ใคร แล้วใครจะแก้ ลองสัมผัสถึงจิตใจให้ลึกนะครับว่า ตอนนี้คน 3 จชต.คิดอย่างไร และคนทั้งประเทศคิดอย่างไร ในเมื่อเบอร์ 1 มาเยี่ยมใครบ้างคนในพื้นที่ พร้อมทั้งจะให้เป็นเขตปกครองพิเศษ ถ้าชนะครั้งนี้ อาจจะเห็นสงครามกลางเมืองอีกครั้งก็เป็นไปได้ เป็นห่วงจริงๆ
นับถือคนไทยพุทธในสามจังหวัดภาคใต้จริงๆ ครับ ทั้งที่กล้าอยู่เพราะกล้าหาญ ไม่กลัวอะไรทั้งสิ้น และที่ทนอยู่เพราะไม่รู้จะไปไหนดี
ส่วนรัฐบวมไทย นั้น ผมอยากตื๊บจริงๆ มันทำได้เพียงแค่นี้หรือ ปล่อยให้ผู้บริสุทธิ์ชาวพุทธตายไปวันๆ การเมืองนำการทหาร การทหารนำการเมือง ผมฟังมาจนเบื่อ อ้วกจะแตกตายแล้ว
ทำไมไม่กดดันผู้นำศานาอิสลามบ้างเล่า ว่าทำอะไรกันบ้าง ปล่อยให้อ้างแต่สันติราคาถูกอยู่นั่นแหละ มีเวลาออกทีวียามย่ำรุ่งเป็นชั่วโมง ก็อัสลามโมเลกุม อ้างแต่ว่ารักสันติ แต่ไม่เคยด่าไอ้โจรเลยสักแอะ ..ปากว่าตาขยิบทั้งนั้นผมว่า พระอัลล่าห์คงส่ายหน้ายิ่งกว่าพัดลม