ควันหลงจากบันทึก ” คนที่ไม่ใส่ใจ ” ในลานว่าง อิอิ

โดย จอมป่วน เมื่อ 16 สิงหาคม 2008 เวลา 14:13 ในหมวดหมู่ จอมป่วน, เฮฮาศาสตร์, แลกเปลี่ยนเรียนรู้ #
อ่าน: 2203

 

อ่านบันทึก คนที่ไม่ใส่ใจ  ในลานว่าง  เกิดอยากแสดงความคิดเห็น  ไม่รู้ทำไม อ่านบันทึกในลานนี้แล้วอยากพูดอะไรๆออกมาบ้าง  ช้กเริ่มประทับใจ  จะเขียนบันทึกที่ประทับใจก็กลัวเดี๋ยวมีปัญหาอีก  อิอิ

ความจริงพยายามแสดงความคิดเห็นในบันทึกดังกล่าวเลยนะครับ  แต่ไม่ทราบเพราะทำบุญมาน้อยรึเปล่า  ไม่สามารถแสดงความคิดเห็นในบันทึกดังกล่าวได้  เลยเอามาขึ้นบันทึกในลานจอมป่วนเลย

แจ้งเม้งแล้ว  เม้งลองแสดงความคิดเห็นดูก็มีปัญหา  ไม่สามารถแสดงความคิดเห็นได้นะครับ  เจ้าของลานลองดูหน่อย  คราวนี้ไม่เกี่ยวกับของใครใหญ่   ของใครเล็กๆ  นะครับ

 

ความเห็นของผมมีดังนี้ครับ

 

“  ขอร่วมด้วยคนเคยเป็นเด็กเกเรมาก่อน  ที่ว่าๆมาเคยทำมาหมดแล้วครับ  วีรกรรมต่างๆมากกว่าที่ว่ามาอีก  แต่เวลาผ่านไปก็สำนึกครับ  แม้ว่าจะสายไปหน่อย  แต่ก็ยังดีกว่าตายไปแล้วยังไมสำนึก  ยังไม่รู้อะไร ?  55555
ปัญหาก็อยู่ตรงที่ว่า  เราจะทำอย่างไรกับปัญหาต่างๆเหล่านี้ดี

ทั้งในฐานะพ่อแม่  พี่ป้าน้าอา  ปู่ย่าตายาย  เพื่อนฝูง  ครูบาอาจารย์  ผู้บังคับบัญชา ฯลฯ

เริ่มด้วยจิตใจที่จะแก้ปัญหานี้  วิธีการ  เพราะมันจะหลากหลายมาก  แล้วแต่แต่ละบุคคลและสถานะการณ์ที่ละเอียดอ่อนมากๆ

จอมป่วนให้ความสำคัญตรงที่จิตใจ  มากที่สุด  ถ้าเราเริ่มที่ความรักต่อเพื่อนมนุษย์  เมตตา  อยากให้เขาได้ดี  ก็จะใช้วิธีการที่เปี่ยมไปด้วยความรัก  ความเมตตา

ถ้าเราโกรธ  โมโห  หรือมีอกุศลจิต  วิธีการของเราก็จะออกไปตามแนวนั้น  ไม่ว่าเราจะอ้างว่าทำไปเพราะอะไร ?

วิธีการจึงมีตั้งแต่เรียกมาพูดคุยด้วยความรัก  ความเมตตา  ……  ไปจนถึงวิธีที่เด็ดขาด  ให้สอบตก  ไล่ออกจากมหาวิทยาลัย ( ถ้าทำได้ )  หรือเฉยๆไม่สนใจ  ปล่อยไป

แต่ปัญหาก็คือ  ภาระงานเรามากเกินไป  ไม่มีเวลาดูแลเรื่องเหล่านี้  หรือไม่ใช่หน้าที่เรา  เราสอนวิชาการอย่างเดียว  ฯลฯ

ขอจบก่อน  เดี๋ยวความคิดเห็นยาวกว่าเจ้าของบันทึก  อิอิ

 

 

เหลือๆความคิดเห็นบางประเด็นไว้  เอาไว้ล่อคนที่อ่านแล้วคันๆในหัวใจ  มาช่วยกันต่อยอดครับ  555555

 

 

Post to Facebook Facebook

« « Prev : แนะนำหนังสือ - สรรนิพนธ์ พุทธทาส ว่าด้วยเต๋า

Next : หมามันยังรู้ ใครรักมัน ? » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

8 ความคิดเห็น

  • #1 KL ให้ความคิดเห็นเมื่อ 16 สิงหาคม 2008 เวลา 17:33

    เมื่อเช้าตอนเขียนบันทึกเรื่อง”อุโบสถศีล”ก็ไม่ได้ปรับ setting อะไรเลยนะคะ งงๆ ค่ะ ไม่รู้ว่าทำไมใส่ข้อคิดเห็นในเรื่อง”คนไม่ใส่ใจ”ไม่ได้

    คิดเห็นคล้ายๆ กับคุณหมอเรื่องการจัดการกับเด็กค่ะ คิดว่าจะใส่เมตตาและความเอาใจใส่ลงไปก่อน เพราะบางครั้งเราก็เข้าใจว่าเขาแค่พูดแบบไม่ได้คิดชั่ววูบเท่านั้น เพียงแต่ปล่อยไว้นานๆ จะเป็นนิสัย.. อย่างไรก็จะพยายามทำด้วยความหวังดี ใส่ความหวังดีลงไปก่อน และคิดว่าเด็กน่าจะได้จากตรงนี้ไปบ้างค่ะ
    ขอบคุณที่พยายามไปคอมเม้นท์นะคะ ^ ^

  • #2 sasinand ให้ความคิดเห็นเมื่อ 16 สิงหาคม 2008 เวลา 20:19

    ในเรื่อง”ควันหลงจากบันทึก ” คนที่ไม่ใส่ใจ ”นี้
    ถ้าเป็นตัวเอง จะเรียกมาสอนมาตักเตือน ให้รู้จักเด็ก รู้จักผู้ใหญ่ค่ะ ให้รู้ว่า สิ่งใดควรพูดไม่ควรพูด แต่ถ้าตักเตือนแล้ว ยังไม่ฟัง ก็จะทำเฉยๆ ปล่อยไป ให้รู้สำนึกเอง บางคน ก็ได้คิดค่ะ
    เด็กโตๆแล้ว เตือนยาก ไม่เหมือนเด็กเล็กๆ ไม้อ่อนๆ ยังดัดง่ายค่ะ

  • #3 jchrn ให้ความคิดเห็นเมื่อ 17 สิงหาคม 2008 เวลา 7:37

    อิอิ…เคยเจอมาทุกรูปแบบ…ยิ่งจับคนไม่เคยดูแลใคร ไม่เคยเห็นใจใครมาฝึกเป็นพยาบาล…555 นึกดูก็แล้วกันว่าจะเจอปฏิกริยาอย่างไรบ้าง….
    ใช้เมตตาแล้วต้องมีอารมณ์ขันให้มากเข้าไว้ บางเรื่องทำหูทวนลมบ้าง บางเรื่องก็ทำไม่รู้ไม่ชี้ บางเรื่องก็ต้องถอยไปถอนหายใจก่อนแล้วเรียกนักศึกษามาถาม…บางเรื่องก็ใจเย็นๆ รอเวลาให้เขาได้เรียนรู้สังคมและโลกของการเกิด แก่ เจ็บ ตาย มากกว่านี้….บางคนเขาต้องใช้เวลาและสังคมกล่อมเกลาสักพักแล้วเขาจะเข้ามาขอโทษทีหลัง

    อิอิ…สอนแบบอุ้ยๆ ก็อย่างนี้แหล่ะค่ะ

    เดี๋ยวนี้ต้องพยายามคิดว่า ประสบการณ์ของวัยเขาต่างจากวัยเรา อายุขนาดเขาเมื่อเทียบกับตัวเราตอนนั้น ความเครียดมันต่างกัน มันมีการแข่งขันเพื่อให้อยู่รอดมากขึ้น ก็ต้องพยายามสอนไม่ให้เขาแข่งขันเอาชนะด้วยการชิงดีชิงเด่น แต่สอนให้หัดทบทวนตัวเองและแก้ไข และช่วยคนอื่นด้วย

    นักศึกษาพยาบาลจะใกล้ชิดกันมากตอนฝึกปฏิบัติค่ะ และความใกล้ชิดก็จะเจอ ทั้งเสียงหัวเราะและน้ำตา กว่าจะเคี่ยวเข็ญให้จบได้เป็นรายๆ …อิอิ…

  • #4 จอมป่วน ให้ความคิดเห็นเมื่อ 18 สิงหาคม 2008 เวลา 20:17

    #1 KL

    ขออภัยครับที่มาตอบช้า

    อ่านกันไป  อ่านกันมา  แสดงความคิดเห็นกัน  เลยปิ๊งๆๆๆๆๆ  เขียนบันทึกใหม่  หมามันยังรู้  ใครรักมัน ?   อิอิ 

  • #5 จอมป่วน ให้ความคิดเห็นเมื่อ 18 สิงหาคม 2008 เวลา 20:18
    #2 sasinand

    ขอบคุณมากครับ  ที่พี่มาช่วยต่อยอด  อิอิ

  • #6 จอมป่วน ให้ความคิดเห็นเมื่อ 18 สิงหาคม 2008 เวลา 20:22
    #3 jchrn

    แหมสอนแบบอุ๊ยๆนี่ก็ดีนะครับ  

    เริ่มที่ใจรัก  หวังดี  เมตตา  รู้จัก  เข้าใจ   รักตายเลย  เจออาจารย์ที่เคารพแบบนี้  อิอิ

  • #7 sakura ให้ความคิดเห็นเมื่อ 26 สิงหาคม 2008 เวลา 13:52

    ตามมาอ่านค่ะ จอมป่วนนี่ขยันนะคะ มิน่า ถึงได้ผอม อิอิ

  • #8 จอมป่วน ให้ความคิดเห็นเมื่อ 26 สิงหาคม 2008 เวลา 23:34

    ไม่ผอมหรอกครับ  กำลังน่ารักๆๆๆๆ  อิอิ


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่


*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word


Main: 0.61651301383972 sec
Sidebar: 0.10838198661804 sec