ลานจอมป่วน

ว่างเว้นจากการเขียนบันทึกมานาน เป็นเพราะไม่อยากเขียนขึ้นมาดื้อๆ วันนี้เกิดอยากเขียนขึ้นมา ไม่ต้องถามว่าทำไม ? เพราะคิดไม่ออกว่าจะรู้ไปทำไม ?

อ่านบันทึกของอุ๊ยจั๋นตา ชอบแนวที่อุ๊ยเขียน อ่านบันทึกของเบิร์ด ชอบที่เจ้าของลานรับแขก ชวนคุย ชอบลานทุกลาน….ฯลฯ (กลัวมีคนน้อยใจ อิอิ )

ช่วงที่ผ่านมาเริ่มมีสติ มีสมาธิในการทำงาน ในการพูดคุย ในการใช้ชีวิต ฯ มากขึ้น เลยเริ่มเห็นอะไรๆไม่เหมือนเดิม (คงไม่ถึงกับต้องไปหานักจิตฯ นะ ) …… ถึงตอนนี้นึกถึงเรื่องที่หลวงพี่ติ๊กเล่าให้ฟังเรื่องที่พระอาจารย์บอกท่านเศรษฐีให้ทำอะไรๆให้เขียวเข้าไว้จะได้มีความสุข เอาไว้จะเล่าให้ฟังบันทึกต่อไป….แบบว่าโฆษณาล่วงหน้าไว้ก่อนเลย

เริ่มสังเกตวงสนทนา เวลาที่ผู้คนพูดคุยกัน บางครั้งก็ไม่ฟังกัน บางครั้งก็มีความพยายามที่จะเอาชนะกัน บางครั้งก็ถกเถียงกัน ฯลฯ เริ่มเห็นตัวเองในตัวบุคคลที่อยู่ในวงสนทนา บางครั้งก็ได้ยินคำพูดที่เราอยากพูดจากปากของคนอื่น บางครั้งก็ได้ยินหรือพบเห็นพฤติกรรมที่เห็นว่าไม่ค่อยเหมาะสม แต่เห็นว่าเป็นพฤติกรรมและคำพูดของตัวเองที่เคยทำหรือยังทำอยู่เมื่อขาดสติ การเห็นแบบนี้ก็ทำให้ปิ๊งแว๊บหรือ เอ๊ะๆๆๆ หรือ อ๋อๆๆๆ ว่าแบบนี้ไม่ดี ไม่เหมาะสม น่าจะเลิก ไม่ประพฤติปฏิบัติอีกต่อไป จะขัดเกลาจิตใจตัวเองอย่างไร ? ให้เลิกพฤติกรรมที่ไม่ดีเหล่านั้นได้

บางครั้งสังเกตว่า ในวงสนทนาพูดเรื่องเดียวกัน แต่มองกันคนละประเด็น เช่นบางคนมองด้านปริมาณ อยากได้มากๆ แต่อีกคนมองด้านคุณภาพ ไม่เน้นจำนวน แต่อยากได้คุณภาพดีๆ นั่งเถียงกันหน้าดำหน้าแดง โดยไม่รู้ว่าพูดคนละเรื่องเดียวกัน

บางครั้งเป็นการพูดคนละภาษา ภาษาไทยนี่แหละ เช่นภาษาโลกกับภาษาธรรม บางครั้งเป็นการอุปมาอุปมัย หรือสมมุติเอาเพื่อง่ายต่อความเข้าใจ ก็ตีความต่างกัน เข้าใจไม่ตรงกัน นั่งเถียงกัน อีกสิบปีก็คงเข้าใจไม่ตรงกัน

เขียนๆมาก็เริ่มสงสัย หัวข้อไปทาง เนื้อเรื่องไปทางรึเปล่า? ให้สมบูรณ์แบบต้องรูปไปอีกทางนึงด้วย ถ้ามีการแสดงความเห็นไปอีกทางนึงคงสนุกดีนะ อิอิ

Facebook

« « Prev : มุมหนึ่งของกระบวนกรจากพระ

Next : เศรษฐีเขียว อิอิ » »