มุมหนึ่งของกระบวนกรจากพระ
อ่าน: 1498หมู่นี้เริ่มเดินทางบ่อย เวลาเดินทางอ่านหนังสือบนรถได้ ไม่เวียนหัว เลยมีโอกาสได้อ่านหนังสือกับเขาบ้าง เจอเรื่องราวดีๆก็เลยเอามาฝากพรรคพวกที่สนใจเรื่องราวของกระบวนกร
เคยพูดบ่อยๆว่า การทำงานแบบมีส่วนร่วม การฝึกอบรม การสอนหนังสือ ต้องรัก รู้จักและเข้าใจชาวบ้าน ผู้เข้ารับการฝึกอบรม นักเรียน หรือนิสิต นักศึกษา แล้วแต่กรณี อ่านเรื่องนี้แล้วชอบมากๆเลยเอามาฝากกัน อิอิ
………..
วิธีอยู่ในสังคม
คนเราที่ออกไปติดต่อกับคนมากๆมันต้องศึกษา ศึกษาเรื่องคน เรื่องท้องถิ่นก็ต้องรู้ แต่ว่าเรื่องที่จำเป็นต้องรู้คือเรื่องของคน ว่าคนในท้องถิ่นนั้นเขามีพฤติกรรมอย่างไร มีความคิดในแนวใด มีความเชื่ออย่างไร มีการกระทำมากอยู่ในเรื่องอะไร ต้องรู้ละเอียด แล้วก็สามารถจะเข้าถึงคนเหล่านั้นได้ สามารถจะแก้ปัญหากับคนเหล่านั้นได้ ถ้าเราไปโดยไม่รู้ว่าคนในที่นั้นเขาเป็นอยู่อย่างไร มีความคิดอย่างไร มีการกระทำส่วนมากในรูปใด หรือพูดง่ายๆว่ามีรสนิยมในทางใด ก็ไม่สามารถจะแก้ปัญหาอะไรได้ เพราะเราไม่รู้มูลฐานของตัวปัญหาในหมู่คนเหล่านั้น แล้วเราจะไปแก้ไขได้อย่างไร มันทำไม่ได้ ฉะนั้นเราจะไปในที่ใดต้องศึกษา
แม้เราจะไปหาคนสักคนหนึ่ง เราก็ต้องศึกษาว่า คนๆนั้นเขาเป็นคนอย่างไร ชอบอะไร พอใจในเรื่องอะไร มีงานอดิเรกอะไรบ้าง ชอบกีฬาประเภทใด มีความรู้สึกนึกคิดอย่างไร สิ่งเหล่านี้ถ้าเรารู้เราเข้าใจมันเป็นใบเบิกทางที่จะทำให้เราเข้าถึงบุคคลนั้นได้สะดวกสบาย จะไปคุยกับใคร ถ้าไปคุยเรื่องงานเรื่องการมันหนัก แล้วไม่เกิดการเป็นมิตรเท่าใด แต่ถ้าเราไปคุยเรื่องไม่ใช่งาน แต่เป็นเรื่องอดิเรกที่เขาพอใจ เราก็จะได้คุยให้มันถูกต้อง เรียกว่าไปคุยสิ่งที่เขาชอบ เช่นคนชอบเลี้ยงนกเขา ถ้าไปคุยเรื่องอะไรมันไม่สนุกเท่าเรื่องนกเขาหรอก ถ้าใครไปถึงคุยเรื่องนกเขาแล้ว โอ้ย… คุยกันตลอดเวลาก็ได้ ชอบอกชอบใจ เพราะเขามันหายใจเป็นเรื่องนกเขา เราก็ต้องพูดเรื่องนกเขาก่อนให้เขาสบายใจ แล้วเราก็ค่อยวกเข้าเรื่องงานเรื่องการ การคุยเรื่องที่เขาชอบใจเท่ากับเป็นใบเบิกทาง ทำให้คนนั้นมีความเป็นมิตรกับเรา ครั้นเมื่อเขาเป็นมิตรกับเราแล้ว จะพูดเรื่องอะไรมันก็สะดวกสบาย ไม่เป็นปัญหาต่อไป นี่เรื่องคนๆเดียว
……
จาก วิธีทำความราบรื่นให้ชีวิต ปล่อยวางถูกวิธีพาชีวีสุขสม
หนังสือเรื่อง ความสุขในชีวิต จิตที่สะอาด สว่าง สงบ เป็นความสุขที่แท้จริง ของท่านเจ้าคุณพระธรรมโกศาจารย์ (หลวงพ่อปัญญานันทภิกขุ)
« « Prev : มาแล้วครับ มาช้าหน่อยดีกว่าไม่มา
Next : คนละภาษา – คนละเรื่องเดียวกัน » »
5 ความคิดเห็น
เขาบอกว่าคนสายตายาวจะอ่านหนังสือบนรถได้น่ะค่ะ ^ ^
นั่นปะไร รู้เขารู้เรา เอาใจเขามาใส่ใจเรา เปิดแง้มประตูหัวใจ ก็จะเห็นว่าเขารู้สึกอย่างไรกับเรา เราสามารถผ่านประตูหัวใจ ไปมัดใจเขาได้อย่างสนิทชิดชอบ เราได้ใจเขา เขาก็ได้ใจเรา คราวนี้จะพูดอะไรก็เต็มอกเต็มใจ รับฟังแลกเปลี่ยนเรียนรู้ อย่างมิรู้แหนงหน่ายค่ะ
ขยันเขียน ก็ขยันอ่าน อิอิ
แต่… บรรดาญาติโยมที่ชอบ หวย ชอบ เบอร์ พระคุณเจ้ายากที่จะคุยได้ (ยกเว้นพระคุณเจ้าบางรูปที่นิยมหวยทำนองเดียวกับโยม)
เจริญพร
โธ่……….นึกว่าหาข้อมูลอะไร ที่แท้เรื่องแค่พื้นฐานแบบนี้ เข้าใจมาเขียนนะ ให้มันเข้ากับสถานะการณ์ อิอิ
นับถือ นับถือ