ลานจอมป่วน

เรื่องนี้ฟังหลวงพี่ติ๊กเล่าเมื่อคราวที่นิมนต์ท่านไปที่เทศบาลนครพิษณุโลก รอกอดตั้งชื่อเรื่องให้แถมขำล่วงหน้าอีก อาจเพี้ยนไปจากเรื่องเดิมเล็กน้อยก็ถือว่าเป็นปกติ เป็นธรรมเนียมของชาวเฮที่ชอบดัดแปลงต่อเติมนิทานที่ได้ฟังมา แล้วเอาไปเล่าต่อตามที่อุ๊ยจั๋นตาชอบปฏิบัติ

…..กาลครั้งหนึ่ง นานมาแล้ว ท่านเศรษฐีเขียวเดินทางไปกราบพระอาจารย์ที่ตัวเองนับถือ เล่าให้พระอาจารย์ฟังว่าอยู่บ้านมีทุกข์ทั้งๆที่มีทรัพย์มากมาย แต่มาที่นี่รู้สึกว่ามีความสุข ต้นไม้ร่มรื่นเขียวดี พระอาจารย์เลยบอกว่าก็ไปทำให้ที่บ้านเขียวสิ จะได้มีความสุข

เศรษฐีเขียวกลับบ้านก็เร่งปลูกต้นไม้ เอาแบบต้นใหญ่ๆมาปลูกเลย เร็วดีเพราะมีเงินมาก แถมทาสีบ้านทั้งภายนอกภายในให้เป็นสีเขียวหมดเลย ก็รู้สึกว่ามีความสุขดี

แต่พอออกไปนอกบ้านก็มีความทุกข์อีกเพราะไม่เขียว เดือดร้อนเศรษฐีเขียวต้องให้บริวารไปช่วยปลูกต้นไม้ และเอาสีเขียวไปไล่ทาบ้านเรือนของชาวบ้านร้านค้าให้เป็นสีเขียวหมด (ดีนะที่การเดินทางสมัยนั้นไม่สะดวก ไม่งั้นเศรษฐีเขียวคงเดือดร้อนเอาสีเขียวไปทาทั่วโลกเลย)

อยู่มาวันหนึ่งพระอาจารย์เดินทางผ่านมาแถวบ้านเศรษฐีเขียวเลยแวะไปเยี่ยม พอเข้าใกล้หมู่บ้านเศรษฐีเขียวก็เริ่มสงสัยเพราะอะไรๆก็เขียวไปหมด บ้านเรือนวัดวาอารามก็ทาสีเขียวหมด

………

” โยมเศรษฐีเขียว สบายดีไหม? ”

” สบายดีครับหลวงพ่อ หลวงพ่อให้เขียวเข้าไว้ เลยปลูกต้นไม้แล้วไล่ทาบ้านเรือนวัดวาอารามสีให้เขียวหมดเลย อิอิ ”

” โยมเศรษฐีเขียวไม่เห็นต้องเดือดร้อนไปไล่ปลูกต้นไม้และทาสีบ้านเรือน วัดวาอารามให้เขียวไปหมดอย่างนี้หรอก ”

ว่าแล้วก็ควักแว่นเขียวออกจากย่ามส่งให้เศรษฐีเขียว

” โยมเศรษฐีเขียวแค่ใส่แว่นเขียวก็พอแล้ว ”

*^@*()((@)+!)}!)_$)!_!_+&$@*&@*%*

จบข่าว

Facebook

« « Prev : คนละภาษา – คนละเรื่องเดียวกัน

Next : ออกกำลังกาย ออกกำลัง(จิต)ใจ » »