ออกกำลังกาย ออกกำลัง(จิต)ใจ
อ่าน: 1515
“การพัฒนาองค์กรคือการพัฒนาคน
การพัฒนาคนคือพัฒนาตัวเอง
การพัฒนาตัวเองคือการพัฒนาจิตใจ”
เปรมฤดี ชามพูนท นายกเทศมนตรีนครพิษณุโลก
สุขภาพดี หมายถึงมีสุขภาวะดี คือร่างกายดี จิตใจดี อยู่ในสังคมและสภาพแวดล้อมที่ดี
ร่างกายดีคือ ปอดหัวใจแข็งแรง กล้ามเนื้อแข็งแรง มีความทนทาน มีความอ่อนตัว น้ำหนักอยู่ในเกณฑ์ปกติ
จิตใจดีนี่คงต้องทำความเข้าใจกันหน่อยว่าหมายความว่าอย่างไร ? ฝากไว้ให้คิดกันเองก็แล้วกันครับ
การออกกำลังกายเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ร่างกายดี ถ้าเราอ่านหนังสือ อ่านตำรามากๆ พูดคุยกันมากๆเรื่องการออกกำลังกาย (รวมทั้งการควบคุมอาหาร และอื่นๆด้วย) เอาเป็นว่ารู้เรื่องการออกกำลังกายหมด ทั้งทฤษฎี วิธีปฏิบัติ ประโยชน์ ข้อควรระวัง แต่ไม่ได้ปฏิบัติเลย คือไม่ได้วิ่ง ไม่ได้เดิน ไม่ได้ว่ายน้ำ ……. สรุปคือไม่ได้ทำอะไรสักอย่างเลย นอกจากอ่านๆๆๆๆ ฟังๆๆๆๆ คุยๆๆๆๆๆ ร่างกายของเราจะแข็งแรงขึ้นไหม ?
เรื่องของจิตใจก็เหมือนกัน อยู่ดีๆจิตใจจะดีขึ้นเองไหม ? ร่างกายก็ต้องมีการบริหารร่างกาย มีการออกกำลังกาย ให้ร่างกายแข็งแรงขึ้น จิตใจก็คงเป็นเช่นเดียวกัน ต้องมีการบริหารจิต(ใจ) มีการออกกำลัง(จิต)ใจเหมือนกัน
ถ้าการปฏิบัติธรรมเป็นการบริหารจิต(ใจ) เราตั้งหน้าตั้งตาศึกษาธรรมะ อ่านๆๆๆๆๆ ฟังๆๆๆๆๆ คุยๆๆๆๆๆๆๆ จนรู้เรื่องหมดทุกอย่าง พูดบาลีได้คล่อง สวดมนต์ได้ ทำบุญทำทาน ไปวัดฟังเทศน์ฟังธรรม แค่นี้เป็นการบริหารจิตที่สมบูรณ์แล้วหรือไม่? เรายังมีกิเลส มีความทุกข์อยู่ไหม?
ถ้ายัง ต้องทำอะไรอีก? จิต(ใจ)จึงจะได้รับการพัฒนา ใครรู้ช่วยแนะนำหน่อยครับ อิอิ
Next : ข้อยไปแอ่วลาวมา ม่วนหลาย » »
7 ความคิดเห็น
ออกกำลังกายได้อ่านบ้างแล้ว
อยากให้แนะวิธีออกกำลังใจ อิ อิ
ป้าหวานก็ไม่ทราบนะคะ ว่าเขาออกกำลังใจกันอย่างไร
แต่ความคิดของป้าหวาน กาย กับ ใจ ดูจะตรงกันข้ามในเรื่องนี้
คนอยู่เฉยๆ ไม่เคลื่อนไหวในอัตราเร่ง เขาเรียกว่าไม่ออกกำลังกาย
แต่ถ้ามีการเคลื่อนไหวแบบมากกว่าปกติ จึงจะว่าออกกำลังกาย
เรียกว่าทำตรงข้ามกับปกติ คือออกกำลัง
แต่ใจ ปกติจะไม่อยู่นิ่ง มักจะมีอะไรมากระทบ หรือ ส่งออกไปกระทบอะไร อยุ่เสมอ
นั่นคือมีความรู้สึก ความคิดปรุงแต่งอยู่แทบจะตลอดเวลา การออกกำลังใจ ใน
ความเห็นป้าหวานคือ การตามดูใจ การเอาใจกลับมาตั้งมั่นอยู่กับกาย ไม่ส่งออกไป
ใจจะรู้สึกยินดี ไม่ยินดี สุข ทุกข์ ก็ตามกลับมาให้รู้ตัวอยู่เสมอค่ะ
ว่าตามที่คิดนะคะ แต่ไม่ใช่ว่าเก่งทำได้หมดแล้ว ไม่ใช่เลย
ออกกำลังกายคือการทำกิจกรรมทางกายที่ตรงกันข้ามกับการนอนหลับเฉยๆ…อิอิ
ออกกำลังใจก็น่าจะเป็นการทำกิจกรรมทางใจให้ตรงกันข้ามกับการวางเฉยๆ….แฮ่ๆ
หลวงพี่ติ๊กยังไม่มา อุ๊ยเดาไปก่อนเน้อเจ้า
อัพ แอ้นด์ ด๋าวน์ อัพ แอ้นด์ ด๋าวน์ อัพ แอ้นด์ ด๋าวน์ ใช่ไหมคะอุ้ย แฮ่ๆ
ออกกำลังใจ มีทั้งกิจกรรมที่ใช้แรงดึงใจให้ฝืนความเคยชิน ผ่อนแรงให้ไม่ตึงจนปวดใจ กระตุ้นใจให้ฝึกฝน ผ่อนแรงให้ใจรู้จักหลับนอน
เป็นการออกกำลังที่สุดจะบรรยายลักษณะได้ ไม่เหมือนวิ่งมาราธอน ไม่เหมือนวิ่งเหยาะ ไม่เหมือนๆๆๆๆๆ
และมีเหมือนอีตรงที่ ไม่เคยวิ่งจะบอกไม่ได้ว่าวิ่งขนาดนั้นเหนื่อยได้ยังไง
ว่าแล้วก็พนมมือรอฟังหลวงพี่ติ๊กมาโปรด ระหว่างรอหลวงพี่ติ๊ก ให้หลวงพี่ตึ๋งว่าไปก่อนแล้วกัน…อิอิ
ทำ-อา-วุธ ด้วยครับ อิอิ